سوره النجم
| سوره الطور | سوره النجم | سوره القمر | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
در حال بارگیری... |
|
متن سوره
سوگند به اختر فروزان[:قرآن و آورنده‌اش] آن هنگام که فرود آمد؛
(که) همنشین شما نه گمراه شده و نه در نادانی بر عقیده‌ی فاسدی است؛
و از سر هوا(ی نفس، یا هوای عقل یا هوای مشورت) هرگز سخنی نمی‌گوید.
گفتارش (و کردار و رفتارش) بجز وحی‌ای که (به او) وحی می‌شود نیست.
آن را (خدای) شدیدالقُوا به او آموخت.
او خود مرور کرده‌ای مستحکم (و) نیرومند است. پس (مسلّط بر جهان) ایستاد.
حال آنکه او در افق اعلی است.
سپس به خدا نزدیک شد؛ پس به او درآویخت و نزدیکتر شد.
پس (فاصله‌اش) به قدر (اتصال) دو (انتهای) کمان یا نزدیکتر از آن بود.
پس (همان خدای شدیدالقوا) به بنده‌اش آنچه را باید وحی فرماید وحی فرمود.
آنچه را دل لبریز از شعله‌ی نور(ش) دید انکار(ش) نکرد.
آیا پس در آنچه می‌بیند با او جدال می‌کنید؟
و همواره در حال فرود آمدنی دیگر هم، او را (با دل فروزانش) دید.
نزد سدرةالمنتهی [:آخرین مکان و مکانت عالم امکان].
(که) بهشت جاودان نزد آن است.
چون «سدره» را آنچه می‌پوشد، می‌پوشدش.
دیده(اش) منحرف نگشت و از حدّ در نگذشت.
بی‌گمان (برخی) از آیات بزرگ پروردگار خود را همچنان بدید.
پس آیا شما (هم) لات و عزّی را دیدید؟
و (هم) منات، (آن) سومین دیگر را.
آیا (به خیالتان) برای شما پسر است و برای او دختر؟
این قسمت و بخشی است بسی ستم‌کارانه (و نابرابر).
(این بتان) جز نام‌هایی (تهی) بیش نیستند که شما و پدرانتان برایشان (این گونه) نامگذاری کرده‌اید (و) خدا بر (حقّانیت) آنها هیچ دلیل چیره‌گری نفرستاده است. (آنان) جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروی نمی‌کنند، به‌راستی (و) درستی از جانب پرودگارشان برایشان هدایت آمده.
برای انسان است آنچه را آرزو کرد؟
پس آن سرا و این سرا تنها از آنِ خداست.
و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌هایند حال آنکه شفاعتشان به کاری نیاید، مگر پس از آنکه خدا برای هر که خواهد و خشنود باشد اجازه دهد.
کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، بی‌گمان، هم‌آنان، فرشتگان را در نامگذاری به نام مؤنث نام می‌نهند.
و ایشان را به این (کار) هیچ (بینش و) دانشی نیست. جز گمان را پیروی نمی‌کنند، و گمان از حقیقت سود و بهره‌ای ندهد.
پس، از هر کس که از یاد ما روی برتافته و جز زندگی دنیا را نخواسته، روی برتاب.
این همان رسایی (نارسای) دانش آنان است. همواره پروردگار تو، خود به (حال) کسی که از راه او منحرف شده داناتر و او به کسی که راه یافته (نیز) آگاه‌تر است.
و هر چه در آسمان‌ها و هر چه در زمین است تنها از خداست، تا کسانی را که بد کرده‌اند، به آنچه انجام داده‌اند کیفر دهد و آنان را که نیکی کرده‌اند، به نیک‌تر (از آن) پاداش دهد.
آنان که از گناهان بزرگ و بزرگتر [:تجاوزگر] - جز لغزش‌های کوچک - خودداری می‌ورزند، پروردگارت (نسبت به آنها) پوششی فزاینده دارد. چون شما را از زمین پدید آورد، و چون در شکم‌های مادرانتان (در زهدان‌هاشان) نهفته بودید، به (حال) شما داناتر است، پس خودهاتان را پاک مشمارید. او به (حال) کسی که پرهیزگاری کرده داناتر است.
آیا پس آن کس را که (از حق) روی برتافته دیدی؟
اندکی بخشید و (از مابقی) بخل ورزید.
آیا نزدش علم غیب است؛ پس (هم)او (آن را) می‌بیند؟
یا بدانچه در صحیفه‌های موسی است خبر نیافته است؟
و (نیز در صحیفه‌های) ابراهیم که به خوبی (در انجام رسالتش) وفا کرد.
که هیچ بردارنده‌ی باری، بار (گناه) دیگری را بر نمی‌دارد.
و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش خودش نیست.
و همواره (نتیجه‌ی) کوشش او به زودی (در برزخ) دیده خواهد شد.
سپس - هر چه تمام‌تر- بدان (در قیامت) پاداش داده شود.
و اینکه به‌راستی فرجام (کار) سوی پروردگار تو است.
و اینکه به‌راستی اوست که خنداند و گریاند.
و اینکه به‌راستی (هم)او میرانْد و زنده کرد.
و هم اوست که به درستی دو نوع آفرید: نر و ماده.
از نطفه‌ای آن هنگام که (ضمن منی) می‌جهد.
و هم پدید آوردن (عالم) دیگر به‌راستی تنها بر (عهده‌ی) اوست.
و هم اوست که (شما را) بی‌نیاز کرد و کفایت بخشید.
و هم اوست که پروردگار (ستاره‌ی) «شعری» است.
و هم اوست که عادیان نخستین را هلاک کرد.
و ثمودیان را (نیز هلاک کرد،) پس (کسی از آنان را) باقی نگذاشت.
و پیشتر (از همه‌ی آنان) قوم نوح را، (که) بی‌گمان آنان ستمگرترین (ستمگران) و سرکش‌ترین (سرکشان) بودند
و دروغ‌پردازان را فرو افکند.
پس پوشاند بر آنان (از باران گوگردی) آنچه پوشاند.
پس به کدام یک از نعمت‌های پروردگارت تردید داری؟
این (پیامبر نیز) بیم‌دهنده‌ای از (جمله‌ی) بیم‌‌دهندگان نخستین است.
نزدیک‌شونده [:رستاخیز] نزدیک شد.
جز خدا کسی آشکارکننده‌ی آن (از نهان) نیست.
آیا پس از این سخن عجب دارید؟
و می‌خندید و نمی‌گریید؟
و شما در لهو، متکبر و سر به هوایید.
پس برای خدا سجده کنید و هم‌او را بپرستید.
