ذُو
از الکتاب
«ذو الاوتاد» به معناى صاحب میخ هاى محکم است و توصیف فرعون به این کلمه، کنایه از استحکام قدرت فرعون و فرعونیان است.
ریشه کلمه
- ذو (۳۷ بار)
قاموس قرآن
كلمهاى است به معنى صاحب مثل [بقره:105]، يعنى خدا صاحب فضل بزرگى است. و آن دائم الاضافه است و پيوسته باسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش بضمير نادر و شاذ است. حالت رفع آن با واو است چنان كه گذشت و حالت نصبش با الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش با ياء نحو [نساء: 36]. تثنيه آن ذوان است نحو [مائده: 95]، [طلاق:2]. جمع آن ذوون است مثل [بقره:177].
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللّه الْفَضْل إِن الْعَظِيم مَن مِن يَشَاء رَبّک فَضْل مَا هُو عَزِيز لا الْأَرْض لَو عَلَى انْتِقَام الرّحْمَة الْغَفُور إِلاّ الْعَرْش عَظِيم لَکُم الّذِين يُؤْتِيه شَدِيد إِذ فَبِأَي فَإِن آلاَء لَه قَوْم أَن عَنْکُم الشّيْطَان رَبّکُم الْوَدُود بِرَحْمَتِه عَاد رَبّکُمَا الْقُوَى يُلَقّاهَا رَحْمَة انتِقَام أُحِل الْغَنِي الرّزّاق الْعَصْف الْحَب لِيُنْفِق سَعَة أُخْرَى ثُم مِرّة الدّرَجَات الْأَوْتَاد حَظّ عِقَاب الْقُوّة مَثَل تُکَذّبَان يُلْقِي عَلَيْه وَجْه لٰکِن فَعّال أَلِيم يَخْتَص إِنّمَا سَعَتِه نَنْسَخ فِي يُؤَاخِذُهُم فَسَتُرْضِع تُظْلَمُون وَحْي الْإِکْرَام لَذُو لِلّذِين الرّوح لَهُم يَبْقَى ذَات الْعَالَمِين صَيْد ذٰلِکُم لِمَا الرّيْحَان الْمُؤْمِنِين کَرِه کَذّبُوک إِلَى أَبَدا يُعِيد يَشَأ إِمّا تِلْک أَصَاب يَعْمَلُون
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
