سوره القمر
سوره النجم | سوره القمر | سوره الرحمن | |||||||||||||||||||||||
|
در حال بارگیری... |
|
متن سوره
ساعت نزدیک شد و ماه (فرو) شکافت.
و اگر نشانهای بینند روی گردانند و گویند: «سحری همیشگی است.»
و تکذیب نمودند و هوسهای خویش را پیروی کردند. و هر امری [:فرمان، کار و چیزی] قرارگیرنده است.
و همواره بهراستی از اخبار مهم آنچه را جایگاه انزجار (از کفر) است به ایشان رسید.
حکمتیرسا(ست). پس ترسانندگان بینیاز(شان) نمیکنند.
پس روزی که داعیِ (حق) سوی امری دهشتناک (و ناشناخته) دعوت میکند، از آنان روی برتاب.
در حالی که دیدگانشان بسی فروهشته است، چون ملخهای پراکنده از گورها(ی خود) بر میآیند.
سوی آن دعوتگر، چشم دوخته و نگرانند. کافران میگویند: «این روزی دشوار است.»
پیش از آنان، قوم نوح (نیز) به تکذیب پرداختند. پس بندهی ما را تکذیب کردند و گفتند: «دیوانهای است.» و بسی زجرکشیده.
پس پروردگارش را خواند که: «بسی مغلوب شدهام؛ پس بس یاری(ام) فرمای!»
پس درهای آسمان را به آبی بس ریزان و فراوان (بر سروسامانشان) گشودیم.
و زمین را با انفجاری سراسری تبدیل به چشمههایی کردیم. پس آب (فراگیر) بر کاری که بهراستی مقدر شده بود در رسید.
و او را بر (کشتیِ) دارای الوارهای میخآجین سوار کردیم.
حال آنکه (کشتی) زیر نظرهای (علم و توان و حکمت) ما روان است. (این) پاداش کسی بود که مورد انکار واقع شده بود.
و بهراستی آن (سفینه) را بیچون (بر جایی) نهادیم (تا) عبرتی مستمر (باشد)؛ پس آیا هیچ پندگیرندهای هست؟
پس چگونه بود عذابم و هشداردهندگان (از سوی) من؟
و قرآن را بیگمان برای هشداری آسان کردیم. پس آیا هیچ پندگیرندهای هست؟
عادیان به تکذیب پرداختند. پس چگونه بود عذابم و هشداردهندگان (از سوی) من؟
ما بیگمان بر (سر و سامان)شان در روز شومی، به طور مداوم، تند بادی سخت سردِ توفنده فرو فرستادیم،
(که) مردم را از جای میکَنَد؛ گویی تنههای نخلی بودند که ریشه کن شدهاند.
پس چگونه بود عذاب من و هشداردهندگان (از سوی) من؟
و ما قرآن را بیگمان برای پندگیری بس آسان کردیم؛ پس آیا هیچ پندگیرندهای هست؟
ثمودیان بهوسیلهی هشداردهندگان (همانان را) تکذیب کردند.
پس گفتند: «آیا بشری از خودمان را (که) تنها (و بییار و گواه است) پیروی کنیم؟ در این صورت، ما همواره در گمراهی و آتشباری هستیم.»
«آیا از میان ما این یادواره (تنها) بر او القا شده است؟ (نه،) بلکه او بس دروغپردازی بس خوشحال (و خودپسند) است.»
زودا خواهید دانست چه کسی بس دروغپردازی، بس خوشحال است.
ما همواره برای آزمایش آتشینشان (آن) ماده شتر را فرستندهایم. پس (به صالح گفتیم:) «منتظرشان باش و بسی شکیبایی کن.»
«و به آنان (این) خبر مهم را بده که آب میانشان قسمت شده است: هرکدام را آشامیدنی (به نوبت آمده) و حاضر شده است.»
پس (سرکردهی) همگامشان را ندا در دادند. پس او شمشیر برگرفت و (شتر را) پی کرد و از پا درآورد.
پس چگونه بود عذابم و هشداردهندگان (از سوی) من؟
ما بر (سر و سامان)شان یک بانگ (مرگبار) فرو فرستادیم و چون گیاه خشکیده(ی کومهها) ریز ریز و آماده(ی سوختن یا خوردن حیوانات) شدند.
و ما همواره قرآن را برای پندگیری(شان) آسان کردیم؛ پس آیا پند گیرندهای هست؟
قوم لوط با هشداردهندگان (همانها و ما را) را تکذیب کردند.
ما بر (سر و سامان)شان سنگبارانی انفجاری فرو فرستادیم (و) فقط خانوادهی لوط بودند که سحرگاهان نجاتشان دادیم.
حال آنکه نعمتی از جانب ما بود. هر که پاس و سپاس دارد، بدینسان (او را) پاداش میدهیم.
و (لوط) آنها را همواره از حملهی ناگهانیمان سخت بیم داده بود. پس دربارهی تهدیدکنندگان تردید کرده، به جدال برخاستند.
و همواره از مهمان(های) او با حیله و مراوده بسی کام دل خواستند. پس فروغ دیدگانشان را ستردیم. پس عذاب مرا و هشداردهندگان مرا بچشید.
و بهراستی صبحگاهان بیامان عذابی ماندنی به سراغ آنان آمد.
عذاب و هشداردهندگان مرا بچشید.
و بیگمان قرآن را برای هشدار آسان کردیم؛ پس آیا هیچ هشدارگیرندهای هست؟
و بهدرستی هشداردهندگان سوی فرعونیان آمدند.
(اما آنها) با همهی نشانههای ما (همانها و ما را) تکذیب کردند. پس ما با عزت و اقتدار (گریبان) آنان را فرو گرفتیم.
آیا کافرانتان، از اینان (که برشمردیم) برترند، یا شما را در نوشتهها(ی وحیانیتان) خط امانی (از تکلیف و عذاب) است؟
یا میگویند: «ما با یکدیگر پیوند و جمعایم (که) از هم کمک یافته (و در نتیجه) چیرهایم!»
زودا که این جمع در هم شکسته شوند و پشت کنند.
بلکه موعدشان، ساعت [:قیامت] است و ساعت، هراسناکتر و تلختر است.
مجرمان بیگمان در گمراهی و آتشِ زبانهدارند.
روزی که در آتش به رو کشیده میشوند (و به آنان گفته شود:) «لهیب آتشسوزان (کبود کنندهی چهره و هلاکتبار) را بچشید و احساسش کنید.»
بهراستی ما هر چیزی را به اندازهای (حکیمانه و آگاهانه) آفریدهایم.
و فرمان ما جز یک (اراده) نیست، (آن هم) چون چشم بر هم زدنی (یا کمتر).
و همواره (هممسلکان و) همراهانتان را سخت به هلاکت رساندیم. پس آیا هشدارگیرندهای هست؟
و هر چه کردند در کتابها(ی اعمالشان و کتاب علم خدا) درج است.
و هر خُرد و بزرگی (در آن) به خوبی نوشته شده است.
همواره پرهیزگاران در میان باغها و نهرها،
در نشستگاهی راستین نزد شاهنشاهی توانمندند.