سوره الحج: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot!) |
(QRobot edit) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
{{ سوره | نام =سوره الحج | محل نزول =محل نزول::مدينه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::103|١٠٣]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::22|٢٢]] | آیه = [[تعداد آیات::78|٧٨]] | بعدی = سوره المؤمنون | قبلی = سوره الأنبياء | کلمه = [[تعداد کلمات::1449|١٤٤٩]] | حرف = }} | {{ سوره | نام =سوره الحج | محل نزول =محل نزول::مدينه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::103|١٠٣]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::22|٢٢]] | آیه = [[تعداد آیات::78|٧٨]] | بعدی = سوره المؤمنون | قبلی = سوره الأنبياء | کلمه = [[تعداد کلمات::1449|١٤٤٩]] | حرف = }} | ||
''' لیست آیات ''' | {| width="75%" | ||
| {{#ask:[[کلمه غیر ربط::+]] [[رده:سوره الحج]] | |||
|?کلمه غیر ربط|format=tagcloud | |||
|limit=250 | |||
|link=all | |||
|tagorder=alphabetical | |||
|widget=sphere | |||
|font=arial | |||
|height=400 | |||
|width=400 | |||
|mincount=1 | |||
|minsize=70 | |||
|maxsize=220 | |||
|maxtags=600 | |||
}} | |||
| | |||
{| | |||
|- align="center" | |||
|''' لیست آیات ''' | |||
[[ الحج ١ | ١ ]] [[ الحج ٢ | ٢ ]] [[ الحج ٣ | ٣ ]] [[ الحج ٤ | ٤ ]] [[ الحج ٥ | ٥ ]] [[ الحج ٦ | ٦ ]] [[ الحج ٧ | ٧ ]] [[ الحج ٨ | ٨ ]] [[ الحج ٩ | ٩ ]] [[ الحج ١٠ | ١٠ ]] [[ الحج ١١ | ١١ ]] [[ الحج ١٢ | ١٢ ]] [[ الحج ١٣ | ١٣ ]] [[ الحج ١٤ | ١٤ ]] [[ الحج ١٥ | ١٥ ]] [[ الحج ١٦ | ١٦ ]] [[ الحج ١٧ | ١٧ ]] [[ الحج ١٨ | ١٨ ]] [[ الحج ١٩ | ١٩ ]] [[ الحج ٢٠ | ٢٠ ]] [[ الحج ٢١ | ٢١ ]] [[ الحج ٢٢ | ٢٢ ]] [[ الحج ٢٣ | ٢٣ ]] [[ الحج ٢٤ | ٢٤ ]] [[ الحج ٢٥ | ٢٥ ]] [[ الحج ٢٦ | ٢٦ ]] [[ الحج ٢٧ | ٢٧ ]] [[ الحج ٢٨ | ٢٨ ]] [[ الحج ٢٩ | ٢٩ ]] [[ الحج ٣٠ | ٣٠ ]] [[ الحج ٣١ | ٣١ ]] [[ الحج ٣٢ | ٣٢ ]] [[ الحج ٣٣ | ٣٣ ]] [[ الحج ٣٤ | ٣٤ ]] [[ الحج ٣٥ | ٣٥ ]] [[ الحج ٣٦ | ٣٦ ]] [[ الحج ٣٧ | ٣٧ ]] [[ الحج ٣٨ | ٣٨ ]] [[ الحج ٣٩ | ٣٩ ]] [[ الحج ٤٠ | ٤٠ ]] [[ الحج ٤١ | ٤١ ]] [[ الحج ٤٢ | ٤٢ ]] [[ الحج ٤٣ | ٤٣ ]] [[ الحج ٤٤ | ٤٤ ]] [[ الحج ٤٥ | ٤٥ ]] [[ الحج ٤٦ | ٤٦ ]] [[ الحج ٤٧ | ٤٧ ]] [[ الحج ٤٨ | ٤٨ ]] [[ الحج ٤٩ | ٤٩ ]] [[ الحج ٥٠ | ٥٠ ]] [[ الحج ٥١ | ٥١ ]] [[ الحج ٥٢ | ٥٢ ]] [[ الحج ٥٣ | ٥٣ ]] [[ الحج ٥٤ | ٥٤ ]] [[ الحج ٥٥ | ٥٥ ]] [[ الحج ٥٦ | ٥٦ ]] [[ الحج ٥٧ | ٥٧ ]] [[ الحج ٥٨ | ٥٨ ]] [[ الحج ٥٩ | ٥٩ ]] [[ الحج ٦٠ | ٦٠ ]] [[ الحج ٦١ | ٦١ ]] [[ الحج ٦٢ | ٦٢ ]] [[ الحج ٦٣ | ٦٣ ]] [[ الحج ٦٤ | ٦٤ ]] [[ الحج ٦٥ | ٦٥ ]] [[ الحج ٦٦ | ٦٦ ]] [[ الحج ٦٧ | ٦٧ ]] [[ الحج ٦٨ | ٦٨ ]] [[ الحج ٦٩ | ٦٩ ]] [[ الحج ٧٠ | ٧٠ ]] [[ الحج ٧١ | ٧١ ]] [[ الحج ٧٢ | ٧٢ ]] [[ الحج ٧٣ | ٧٣ ]] [[ الحج ٧٤ | ٧٤ ]] [[ الحج ٧٥ | ٧٥ ]] [[ الحج ٧٦ | ٧٦ ]] [[ الحج ٧٧ | ٧٧ ]] [[ الحج ٧٨ | ٧٨ ]] | [[ الحج ١ | ١ ]] [[ الحج ٢ | ٢ ]] [[ الحج ٣ | ٣ ]] [[ الحج ٤ | ٤ ]] [[ الحج ٥ | ٥ ]] [[ الحج ٦ | ٦ ]] [[ الحج ٧ | ٧ ]] [[ الحج ٨ | ٨ ]] [[ الحج ٩ | ٩ ]] [[ الحج ١٠ | ١٠ ]] [[ الحج ١١ | ١١ ]] [[ الحج ١٢ | ١٢ ]] [[ الحج ١٣ | ١٣ ]] [[ الحج ١٤ | ١٤ ]] [[ الحج ١٥ | ١٥ ]] [[ الحج ١٦ | ١٦ ]] [[ الحج ١٧ | ١٧ ]] [[ الحج ١٨ | ١٨ ]] [[ الحج ١٩ | ١٩ ]] [[ الحج ٢٠ | ٢٠ ]] [[ الحج ٢١ | ٢١ ]] [[ الحج ٢٢ | ٢٢ ]] [[ الحج ٢٣ | ٢٣ ]] [[ الحج ٢٤ | ٢٤ ]] [[ الحج ٢٥ | ٢٥ ]] [[ الحج ٢٦ | ٢٦ ]] [[ الحج ٢٧ | ٢٧ ]] [[ الحج ٢٨ | ٢٨ ]] [[ الحج ٢٩ | ٢٩ ]] [[ الحج ٣٠ | ٣٠ ]] [[ الحج ٣١ | ٣١ ]] [[ الحج ٣٢ | ٣٢ ]] [[ الحج ٣٣ | ٣٣ ]] [[ الحج ٣٤ | ٣٤ ]] [[ الحج ٣٥ | ٣٥ ]] [[ الحج ٣٦ | ٣٦ ]] [[ الحج ٣٧ | ٣٧ ]] [[ الحج ٣٨ | ٣٨ ]] [[ الحج ٣٩ | ٣٩ ]] [[ الحج ٤٠ | ٤٠ ]] [[ الحج ٤١ | ٤١ ]] [[ الحج ٤٢ | ٤٢ ]] [[ الحج ٤٣ | ٤٣ ]] [[ الحج ٤٤ | ٤٤ ]] [[ الحج ٤٥ | ٤٥ ]] [[ الحج ٤٦ | ٤٦ ]] [[ الحج ٤٧ | ٤٧ ]] [[ الحج ٤٨ | ٤٨ ]] [[ الحج ٤٩ | ٤٩ ]] [[ الحج ٥٠ | ٥٠ ]] [[ الحج ٥١ | ٥١ ]] [[ الحج ٥٢ | ٥٢ ]] [[ الحج ٥٣ | ٥٣ ]] [[ الحج ٥٤ | ٥٤ ]] [[ الحج ٥٥ | ٥٥ ]] [[ الحج ٥٦ | ٥٦ ]] [[ الحج ٥٧ | ٥٧ ]] [[ الحج ٥٨ | ٥٨ ]] [[ الحج ٥٩ | ٥٩ ]] [[ الحج ٦٠ | ٦٠ ]] [[ الحج ٦١ | ٦١ ]] [[ الحج ٦٢ | ٦٢ ]] [[ الحج ٦٣ | ٦٣ ]] [[ الحج ٦٤ | ٦٤ ]] [[ الحج ٦٥ | ٦٥ ]] [[ الحج ٦٦ | ٦٦ ]] [[ الحج ٦٧ | ٦٧ ]] [[ الحج ٦٨ | ٦٨ ]] [[ الحج ٦٩ | ٦٩ ]] [[ الحج ٧٠ | ٧٠ ]] [[ الحج ٧١ | ٧١ ]] [[ الحج ٧٢ | ٧٢ ]] [[ الحج ٧٣ | ٧٣ ]] [[ الحج ٧٤ | ٧٤ ]] [[ الحج ٧٥ | ٧٥ ]] [[ الحج ٧٦ | ٧٦ ]] [[ الحج ٧٧ | ٧٧ ]] [[ الحج ٧٨ | ٧٨ ]] | ||
|} | |||
|} | |||
==متن سوره== | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ يٰأَيُّهَا النّاسُ اتَّقوا رَبَّكُم إِنَّ زَلزَلَةَ السّاعَةِ شَيءٌ عَظيمٌ (١) ]] }} | |||
هان ای مردمان! پروردگارتان را پاس دارید، بی‌گمان زلزله‌ی (مرگبار) ساعت [:قیامت] چیزی بس بزرگ است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢ | يَومَ تَرَونَها تَذهَلُ كُلُّ مُرضِعَةٍ عَمّا أَرضَعَت وَ تَضَعُ كُلُّ ذاتِ حَملٍ حَملَها وَ تَرَى النّاسَ سُكٰرىٰ وَ ما هُم بِسُكٰرىٰ وَ لٰكِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَديدٌ (٢) ]] }} | |||
روزی که آن را ببینید، هر شیردهنده‌ای آن را که شیر می‌دهد (از شدت هراس) به فراموشی می‌سپارد و هر زن بارداری بار خود را فرو می‌نهد و مردم را مست می‌بینی، حال آنکه مست نیستند. ولی عذاب خدا شدید است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣ | وَ مِنَ النّاسِ مَن يُجٰدِلُ فِى اللَّهِ بِغَيرِ عِلمٍ وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيطٰنٍ مَريدٍ (٣) ]] }} | |||
و برخی از مردمان کسانی(اند که) درباره‌ی خدا بدون هیچ (بینش و) دانشی مجادله (و ستیز) می‌کنند و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌نمایند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤ | كُتِبَ عَلَيهِ أَنَّهُ مَن تَوَلّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهديهِ إِلىٰ عَذابِ السَّعيرِ (٤) ]] }} | |||
بر زیانش نبشته شده است که همانا هر کس او را به سرپرستی برگیرد، پس همواره او را گمراه می‌کند و سوی عذاب (آن) آتش زبانه‌دار رهنمونش می‌سازد. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥ | يٰأَيُّهَا النّاسُ إِن كُنتُم فى رَيبٍ مِنَ البَعثِ فَإِنّا خَلَقنٰكُم مِن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ مِن عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُضغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَ غَيرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَيِّنَ لَكُم وَ نُقِرُّ فِى الأَرحامِ ما نَشاءُ إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخرِجُكُم طِفلًا ثُمَّ لِتَبلُغوا أَشُدَّكُم وَ مِنكُم مَن يُتَوَفّىٰ وَ مِنكُم مَن يُرَدُّ إِلىٰ أَرذَلِ العُمُرِ لِكَيلا يَعلَمَ مِن بَعدِ عِلمٍ شَيـًٔا وَ تَرَى الأَرضَ هامِدَةً فَإِذا أَنزَلنا عَلَيهَا الماءَ اهتَزَّت وَ رَبَت وَ أَنبَتَت مِن كُلِّ زَوجٍ بَهيجٍ (٥) ]] }} | |||
هان ای مردمان! اگر درباره‌ی برانگیخته شدن (پس از مرگتان) در (ژرفای) شکی مستند بوده‌اید، پس همانا (بدانید که) ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه، سپس از علقه [:خونی آویزک]، سپس از مضغه [:گوشتکی له شده] به بار آمده و به بار نیامده تا (حقایقی ربّانی را) برای شما روشن گردانیم. و آنچه را می‌خواهیم تا مدتی معین در رحم‌ها پایدار می‌داریم، سپس شما را به حالت کودکی برون می‌آوریم، سپس (حیات شما را ادامه می‌دهیم) تا به حد رشدهاتان برسید و برخی از شما (پیش از پیری) مرگش در رسد، و برخی از شما (هم) به پست‌ترین زمان عمر(ش) بر‌گردانده شود، به گونه‌ای که پس از دانستنی (اندک) آن را (هم) نداند. و زمین را پژمرده می‌بینی، پس هنگامی که آب (باران) بر آن فرود آوریم به جنبش درآید و نمو کند و از هر نوع (رستنی‌های) همسان (و) نیکوی فرح‌بخشی برویاند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦ | ذٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الحَقُّ وَ أَنَّهُ يُحىِ المَوتىٰ وَ أَنَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (٦) ]] }} | |||
این برای آن است که به‌راستی خدا، (هم)او تمامی حق است و اینکه مردگان را - به‌درستی- زنده می‌کند و بر هر چیزی بسی تواناست. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧ | وَ أَنَّ السّاعَةَ إتِيَةٌ لا رَيبَ فيها وَ أَنَّ اللَّهَ يَبعَثُ مَن فِى القُبورِ (٧) ]] }} | |||
و اینکه ساعت (مرگ و زندگی همگانی) همواره آمدنی است (و) هرگز شکی مستند (هم) در آن نیست و همانا خدا کسانی را که در گورهایند برمی‌انگیزد. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٨ | وَ مِنَ النّاسِ مَن يُجٰدِلُ فِى اللَّهِ بِغَيرِ عِلمٍ وَ لا هُدًى وَ لا كِتٰبٍ مُنيرٍ (٨) ]] }} | |||
و از (میان) مردمان کسی است که درباره‌ی خدا - بدون هیچ دانایی و نه رهنمودی و نه کتاب روشنگری - به مجادله و ستیز می‌پردازد، | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٩ | ثانِىَ عِطفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبيلِ اللَّهِ لَهُ فِى الدُّنيا خِزىٌ وَ نُذيقُهُ يَومَ القِيٰمَةِ عَذابَ الحَريقِ (٩) ]] }} | |||
حال آنکه (از سرِ نخوت) پهلو در هم پیچنده [:کمر بسته] است تا (مردم را) از راه خدا گمراه کند. و در این دنیا برای او رسوایی و خواری است و در روز رستاخیز عذاب آتش بس سوزان را به او می‌چشانیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٠ | ذٰلِكَ بِما قَدَّمَت يَداكَ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيسَ بِظَلّٰمٍ لِلعَبيدِ (١٠) ]] }} | |||
این (کیفر بزرگ) به سزای (همان) چیزهایی است که دست‌هایت [:نیروهایت] پیش فرستاده است. و اینکه خدا همواره به بندگان خود زیاد بیدادگر نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١١ | وَ مِنَ النّاسِ مَن يَعبُدُ اللَّهَ عَلىٰ حَرفٍ فَإِن أَصابَهُ خَيرٌ اطمَأَنَّ بِهِ وَ إِن أَصابَتهُ فِتنَةٌ انقَلَبَ عَلىٰ وَجهِهِ خَسِرَ الدُّنيا وَ الإخِرَةَ ذٰلِكَ هُوَ الخُسرانُ المُبينُ (١١) ]] }} | |||
و از میان مردم کسی است که خدا را فقط بر (مبنای) جانبی (و هوسی مصلحتی) می‌پرستد. پس اگر خیری به او رسد بدان اطمینان یابد و چون بلایی آتشین بدو رسد روی برتابد. (او) دنیا و آخرت را زیان کرده (و) این همان زیان آشکارگر است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٢ | يَدعوا مِن دونِ اللَّهِ ما لا يَضُرُّهُ وَ ما لا يَنفَعُهُ ذٰلِكَ هُوَ الضَّلٰلُ البَعيدُ (١٢) ]] }} | |||
از غیر خدا همی خواند و می‌خواهد چیزی را که نه زیانش رساند و نه سودش دهد. این است همان گمراهی دور و دراز. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٣ | يَدعوا لَمَن ضَرُّهُ أَقرَبُ مِن نَفعِهِ لَبِئسَ المَولىٰ وَ لَبِئسَ العَشيرُ (١٣) ]] }} | |||
همواره کسی را می‌خواند و می‌خواهد که بی‌گمان زیانش از سودش نزدیکتر است. وه! به‌راستی چه بد سروری و چه بد دمسازی است! | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٤ | إِنَّ اللَّهَ يُدخِلُ الَّذينَ إمَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ إِنَّ اللَّهَ يَفعَلُ ما يُريدُ (١٤) ]] }} | |||
بی‌گمان، خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته (ی‌ایمان) کرده‌اند، در باغ‌هایی سردرهم درمی‌آورد که از زیر (درختان)شان (:نهرها و رودبارها) روان است. خدا همواره هر چه اراده کند انجام می‌دهد. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٥ | مَن كانَ يَظُنُّ أَن لَن يَنصُرَهُ اللَّهُ فِى الدُّنيا وَ الإخِرَةِ فَليَمدُد بِسَبَبٍ إِلَى السَّماءِ ثُمَّ ليَقطَع فَليَنظُر هَل يُذهِبَنَّ كَيدُهُ ما يَغيظُ (١٥) ]] }} | |||
هر که می‌پنداشته است (که) خدا او را در دنیا و آخرت هرگز یاری نخواهد کرد، پس وسیله‌ای سوی آسمان در کشد (و خود را حلق‌آویز کند)؛ سپس (آن را) بی‌چون بِبُرَد؛ آن‌گاه همی بنگرد (که) آیا نیرنگش چیزی را که مایه‌ی خشم اوست حتماً از میان خواهد برد؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٦ | وَ كَذٰلِكَ أَنزَلنٰهُ إيٰتٍ بَيِّنٰتٍ وَ أَنَّ اللَّهَ يَهدى مَن يُريدُ (١٦) ]] }} | |||
و این‌گونه قرآن را - حال آنکه آیاتی روشن است - فرو فرستادیم و خدا به‌راستی هر که را اراده کند راه می‌نماید. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٧ | إِنَّ الَّذينَ إمَنوا وَ الَّذينَ هادوا وَ الصّٰبِـٔينَ وَ النَّصٰرىٰ وَ المَجوسَ وَ الَّذينَ أَشرَكوا إِنَّ اللَّهَ يَفصِلُ بَينَهُم يَومَ القِيٰمَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ شَهيدٌ (١٧) ]] }} | |||
به‌راستی کسانی که ایمان آوردند و کسانی که یهودی شدند و التقاطیان و نصرانیان و زرتشتیان و کسانی که شرک ورزیدند ، بی‌گمان خدا روز قیامت میانشان را جدا خواهد کرد، زیرا خدا همواره بر هر چیزی بس گواه است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٨ | أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسجُدُ لَهُ مَن فِى السَّمٰوٰتِ وَ مَن فِى الأَرضِ وَ الشَّمسُ وَ القَمَرُ وَ النُّجومُ وَ الجِبالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوابُّ وَ كَثيرٌ مِنَ النّاسِ وَ كَثيرٌ حَقَّ عَلَيهِ العَذابُ وَ مَن يُهِنِ اللَّهُ فَما لَهُ مِن مُكرِمٍ إِنَّ اللَّهَ يَفعَلُ ما يَشاءُ (١٨) ]] }} | |||
آیا ندیدی که خدا هر کس در آسمان‌ها و هر کس که در زمین است- و خورشید و ماه و ستارگان و کوه‌ها و درختان و جنبندگان- به‌راستی برایش (همگی) سجده می‌کنند و (نیز) بسیاری از مردمان و (حتّی) بسیاری از آنان هم که عذاب بر آنان محقق شده است (برای او سجده می‌کنند)؟ و هر که را خدا خوار کند، برایش هیچ گرامی‌دارنده‌ای نیست. همواره خدا هر چه بخواهد انجام می‌دهد. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ١٩ | هٰذانِ خَصمانِ اختَصَموا فى رَبِّهِم فَالَّذينَ كَفَروا قُطِّعَت لَهُم ثِيابٌ مِن نارٍ يُصَبُّ مِن فَوقِ رُءوسِهِمُ الحَميمُ (١٩) ]] }} | |||
این دو (گروه با یکدیگر) دشمنانند (که) درباره‌ی پروردگارشان با هم بسی دشمنی (و ستیزه) کردند. پس کسانی که کفر ورزیدند، جامه‌هایی بسیار از آتش برایشان بریده شده است (و) از بالای سرهاشان مایع جوشان ریخته می‌شود. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٠ | يُصهَرُ بِهِ ما فى بُطونِهِم وَ الجُلودُ (٢٠) ]] }} | |||
در شکم‌های آنهاست با پوست‌ها [:بدن‌ها]شان بدان گداخته و ذوب می‌گردد. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢١ | وَ لَهُم مَقٰمِعُ مِن حَديدٍ (٢١) ]] }} | |||
و برای (وارد کردن ضربت بر سر) آنان گرزهایی از آهن است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٢ | كُلَّما أَرادوا أَن يَخرُجوا مِنها مِن غَمٍّ أُعيدوا فيها وَ ذوقوا عَذابَ الحَريقِ (٢٢) ]] }} | |||
هر بار خواستند از (شدت) اندوهی، از آن بیرون روند در آن بازگردانیده می‌شوند و (به آنان گویند: «هان!) بچشید عذاب آتش بس سوزان را.» | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٣ | إِنَّ اللَّهَ يُدخِلُ الَّذينَ إمَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ يُحَلَّونَ فيها مِن أَساوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ لُؤلُؤًا وَ لِباسُهُم فيها حَريرٌ (٢٣) ]] }} | |||
بی‌گمان خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته (ی‌ایمان) کردند در باغ‌هایی سردرهم - که از زیر (درختان)شان نهرها روان است - در می‌آورد: در آنجا با دستبندهایی از طلا و مروارید آراسته می‌شوند و لباس‌هاشان در آنجا حریر [:پرنیان] است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٤ | وَ هُدوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ القَولِ وَ هُدوا إِلىٰ صِرٰطِ الحَميدِ (٢٤) ]] }} | |||
و راهنمایی شدند فراسوی گفتار پاکیزه، و راهنمایی شدند فراسوی راه (خدای) بس مورد سپاس. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٥ | إِنَّ الَّذينَ كَفَروا وَ يَصُدّونَ عَن سَبيلِ اللَّهِ وَ المَسجِدِ الحَرامِ الَّذى جَعَلنٰهُ لِلنّاسِ سَواءً العٰكِفُ فيهِ وَ البادِ وَ مَن يُرِد فيهِ بِإِلحادٍ بِظُلمٍ نُذِقهُ مِن عَذابٍ أَليمٍ (٢٥) ]] }} | |||
بی‌گمان، کسانی که کافر شدند و از راه خدا و مسجدالحرام - که آن را برای مردمان اعم از اقامت‌گزیدگان و مسافران، یکسان قرار داده‌ایم - جلوگیری می‌کنند و هر که بخواهد در آنجا به (انحرافی) پوشاننده(ی حق) و ظالمانه درآید، او را از عذابی دردناک می‌چشانیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٦ | وَ إِذ بَوَّأنا لِإِبرٰهيمَ مَكانَ البَيتِ أَن لا تُشرِك بى شَيـًٔا وَ طَهِّر بَيتِىَ لِلطّائِفينَ وَ القائِمينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجودِ (٢٦) ]] }} | |||
و چون برای ابراهیم جای آن خانه [:کعبه] را آماده کردیم (بدو گفتیم:) «چیزی را با من شریک مگردان و خانه‌ام را- برای طواف‌کنندگان و قیام‌کنندگان و رکوع‌کنندگانِ سجده‌کننده - پاکیزه گردان.» | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٧ | وَ أَذِّن فِى النّاسِ بِالحَجِّ يَأتوكَ رِجالًا وَ عَلىٰ كُلِّ ضامِرٍ يَأتينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَميقٍ (٢٧) ]] }} | |||
«و در میان مردمان برای (ادای) حج اعلان کن (که) پیادگان سویت آیند و (نیز) سواران بر شترانی لاغر - از هر راهی دور - سویت [:فرا سوی کعبه] روان شوند.» | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٨ | لِيَشهَدوا مَنٰفِعَ لَهُم وَ يَذكُرُوا اسمَ اللَّهِ فى أَيّامٍ مَعلومٰتٍ عَلىٰ ما رَزَقَهُم مِن بَهيمَةِ الأَنعٰمِ فَكُلوا مِنها وَ أَطعِمُوا البائِسَ الفَقيرَ (٢٨) ]] }} | |||
«تا شاهدانِ (دیدار و برخورداری) منافعی برای خویش باشند و نام خدا را -در روزهای معلومی بر دام‌های زبانبستهای که روزی آنان کرده است- ببرند؛ پس از آنها بخورید و بدحالِ کمرشکسته(ی فقیر) را (از آن) بخورانید.» | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٢٩ | ثُمَّ ليَقضوا تَفَثَهُم وَ ليوفوا نُذورَهُم وَ ليَطَّوَّفوا بِالبَيتِ العَتيقِ (٢٩) ]] }} | |||
سپس باید آلودگی خود را بزدایند و به نذرهای خود وفا کنند و بر گِرد آن خانه‌ی کهن آزاد [:کعبه] بسیار طواف کنند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٠ | ذٰلِكَ وَ مَن يُعَظِّم حُرُمٰتِ اللَّهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّهِ وَ أُحِلَّت لَكُمُ الأَنعٰمُ إِلّا ما يُتلىٰ عَلَيكُم فَاجتَنِبُوا الرِّجسَ مِنَ الأَوثٰنِ وَ اجتَنِبوا قَولَ الزّورِ (٣٠) ]] }} | |||
این (کاری با کرامت) است. و هر کس احترامات (ربانی) خدا را بزرگ بدارد، پس (همان) برایش نزد پروردگارش پسندیده و بهتر است. و برای شما نعمت‌های حیوانی [:حیوانات رام] حلال شده است، مگر آنچه (در قرآن) بر شما خوانده می‌شود. پس از پلیدی - همچون بتان - همواره دوری گزینید و از گفتار باطل (هم) اجتناب ورزید. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣١ | حُنَفاءَ لِلَّهِ غَيرَ مُشرِكينَ بِهِ وَ مَن يُشرِك بِاللَّهِ فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ فَتَخطَفُهُ الطَّيرُ أَو تَهوى بِهِ الرّيحُ فى مَكانٍ سَحيقٍ (٣١) ]] }} | |||
در حالی که از غیر خدا رویگردان شده (و) به او شرک نورزید. و کسی که به خدا شرک ورزد چنان است که گویی از آسمان فرو افتاده، پس مرغان او را می‌ربایند، یا باد او را به پرتگاهی دور - خردکننده- و نابسامان می‌افکند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٢ | ذٰلِكَ وَ مَن يُعَظِّم شَعٰئِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِن تَقوَى القُلوبِ (٣٢) ]] }} | |||
این است (فرمان بزرگ الهی) و هر کس شعائر خدا را بزرگ بدارد، همانا، پس (هم) آنها (حاکی) از پرهیزگاری دل‌هاست. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٣ | لَكُم فيها مَنٰفِعُ إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّها إِلَى البَيتِ العَتيقِ (٣٣) ]] }} | |||
برایتان در آن (قربانی)ها تا مدتی معین سودهایی است، سپس جایگاه (قربانی کردن) آنها سوی خانه‌ی کهن [:کعبه] آزاد است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٤ | وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلنا مَنسَكًا لِيَذكُرُوا اسمَ اللَّهِ عَلىٰ ما رَزَقَهُم مِن بَهيمَةِ الأَنعٰمِ فَإِلٰهُكُم إِلٰهٌ وٰحِدٌ فَلَهُ أَسلِموا وَ بَشِّرِ المُخبِتينَ (٣٤) ]] }} | |||
و برای هر امتی روش ویژه‌ای (برای حج) نهادیم، تا نام خدا را بر دام‌های زبانبستهای که روزیشان گردانیده یاد کنند. پس (بدانید که) معبود شما معبودی یگانه است، پس تنها برای او گردن نهید. و خاکساران و بینی بر خاک نهندگان (در برابر خدا) را بشارت ده. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٥ | الَّذينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَت قُلوبُهُم وَ الصّٰبِرينَ عَلىٰ ما أَصابَهُم وَ المُقيمِى الصَّلوٰةِ وَ مِمّا رَزَقنٰهُم يُنفِقونَ (٣٥) ]] }} | |||
کسانی (را) که چون خدا یاد شود، دل‌هایشان (از عظمتش) هراس یابد، و (آنان که) برهر چه بر سرشان آید صبر پیشگانند، و (نیز) کسانی (که) بر پا دارندگان نمازند و از آنچه روزیشان داده‌ایم انفاق می‌کنند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٦ | وَ البُدنَ جَعَلنٰها لَكُم مِن شَعٰئِرِ اللَّهِ لَكُم فيها خَيرٌ فَاذكُرُوا اسمَ اللَّهِ عَلَيها صَوافَّ فَإِذا وَجَبَت جُنوبُها فَكُلوا مِنها وَ أَطعِمُوا القانِعَ وَ المُعتَرَّ كَذٰلِكَ سَخَّرنٰها لَكُم لَعَلَّكُم تَشكُرونَ (٣٦) ]] }} | |||
و شتران درشت اندام را برای شما از (جمله‌ی) شعائر [:بلندگوهای دین] خدا قرار دادیم- در آنها برای شما خیری است- پس نام خدا را بر آنها - در حالی که صف اندر صف‌اند - یاد کنید، و چون به پهلوهاشان فروافتادند از آنها بخورید و به قناعت‌پیشه و (به) عابری بسیار مستمند (که چشم‌داشت هم دارد) بخورانید. این‌گونه آنها را برای شما رام کردیم، شاید شما شکرگزارید. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٧ | لَن يَنالَ اللَّهَ لُحومُها وَ لا دِماؤُها وَ لٰكِن يَنالُهُ التَّقوىٰ مِنكُم كَذٰلِكَ سَخَّرَها لَكُم لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلىٰ ما هَدىٰكُم وَ بَشِّرِ المُحسِنينَ (٣٧) ]] }} | |||
هرگز نه گوشت‌هایشان و نه خون‌هایشان به خدا نرسد ولی (این) تقوای شماست که به او می‌رسد. این‌گونه (خدا) آنها را برای شما رام کرد، تا خدا را به پاس آنکه شما را هدایت نموده بزرگ دارید. و نیکوکاران را مژده ده. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٨ | إِنَّ اللَّهَ يُدٰفِعُ عَنِ الَّذينَ إمَنوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ خَوّانٍ كَفورٍ (٣٨) ]] }} | |||
همواره خدا از کسانی که ایمان آورده‌اند دفاع می‌کند، زیرا خدا هیچ خیانت‌پیشه‌ای بس کافر (یا) کفران‌کننده‌ای بس ناسپاس را دوست نمی‌دارد. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٣٩ | أُذِنَ لِلَّذينَ يُقٰتَلونَ بِأَنَّهُم ظُلِموا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ نَصرِهِم لَقَديرٌ (٣٩) ]] }} | |||
برای کسانی که کشتار می‌شوند، اجازه(ی کشتار) داده شده، چه آنکه همواره ستم دیده‌اند و البته خدا بر یاری آنان بی‌گمان بس تواناست. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٠ | الَّذينَ أُخرِجوا مِن دِيٰرِهِم بِغَيرِ حَقٍّ إِلّا أَن يَقولوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَولا دَفعُ اللَّهِ النّاسَ بَعضَهُم بِبَعضٍ لَهُدِّمَت صَوٰمِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَوٰتٌ وَ مَسٰجِدُ يُذكَرُ فيهَا اسمُ اللَّهِ كَثيرًا وَ لَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزيزٌ (٤٠) ]] }} | |||
کسانی که به ناحق از خانه‌هایشان بیرون رانده شدند، و (گناهی نداشتند) جز اینکه گویند: «پروردگار ما خداست.» و اگر خدا (زیان) بعضی از مردم را به وسیله‌ی بعضی دیگر دفع نمی‌کرد، جایگاه عبادت مسیحیان و یهودیان و نمازها و نمازخانه‌ها(ی مسلمانان) که نام خدا در آنها بسیار برده می‌شود، سخت ویران می‌شد. و همواره خدا به کسی که (دین) او را یاری می‌کند بی‌گمان یاری می‌دهد. به‌راستی خدا بسی نیرومند و کانون عزّت است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤١ | الَّذينَ إِن مَكَّنّٰهُم فِى الأَرضِ أَقامُوا الصَّلوٰةَ وَ إتَوُا الزَّكوٰةَ وَ أَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنكَرِ وَ لِلَّهِ عٰقِبَةُ الأُمورِ (٤١) ]] }} | |||
همان کسانی که چون در زمین به آنان توان و امکان دهیم، نماز را (به شایستگی) بر پا می‌دارند و زکات می‌دهند و (مکلفان را) به کارهای پسندیده وامی‌دارند و از کارهای ناپسند بازمی‌دارند. و فرجام همه‌ی امور تنها از آنِ خداست. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٢ | وَ إِن يُكَذِّبوكَ فَقَد كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وَ عادٌ وَ ثَمودُ (٤٢) ]] }} | |||
و اگر تو را تکذیب می‌کنند، پس بی‌گمان پیش از آنان (نیز) قوم نوح و عاد و ثمود (هم پیامبران را) تکذیب کردند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٣ | وَ قَومُ إِبرٰهيمَ وَ قَومُ لوطٍ (٤٣) ]] }} | |||
و (نیز) قوم ابراهیم و قوم لوط. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٤ | وَ أَصحٰبُ مَديَنَ وَ كُذِّبَ موسىٰ فَأَملَيتُ لِلكٰفِرينَ ثُمَّ أَخَذتُهُم فَكَيفَ كانَ نَكيرِ (٤٤) ]] }} | |||
و (همچنین) اصحاب مَدْیَن (تکذیب کردند) و موسی سخت تکذیب شد. پس برای کافران مهلت دادم، سپس (گریبان) آنان را بر گرفتم. پس (بنگر،) انکار (و انگار) ما چگونه بود؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٥ | فَكَأَيِّن مِن قَريَةٍ أَهلَكنٰها وَ هِىَ ظالِمَةٌ فَهِىَ خاوِيَةٌ عَلىٰ عُروشِها وَ بِئرٍ مُعَطَّلَةٍ وَ قَصرٍ مَشيدٍ (٤٥) ]] }} | |||
پس چه بسیار از مجتمعاتی را که در حال ستمکاریشان هلاکشان کردیم. در نتیجه سقف‌های جایگاه‌هایشان زیر و زبر شد و (بسا) چاهی متروک و قصری سخت‌بنیان و افراشته را (نیز ویران کردیم). | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٦ | أَفَلَم يَسيروا فِى الأَرضِ فَتَكونَ لَهُم قُلوبٌ يَعقِلونَ بِها أَو إذانٌ يَسمَعونَ بِها فَإِنَّها لا تَعمَى الأَبصٰرُ وَ لٰكِن تَعمَى القُلوبُ الَّتى فِى الصُّدورِ (٤٦) ]] }} | |||
پس آیا در زمین گردش نکردند، تا برایشان دل‌هایی باشد که با آنها خردورزی کنند، یا گوش‌هایی که با آنها بشنوند؟ پس بی‌گمان، (این) چشم‌ها نابینا نیست ولی (چشم‌های) دل‌هایی که در سینه‌هاست کور است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٧ | وَ يَستَعجِلونَكَ بِالعَذابِ وَ لَن يُخلِفَ اللَّهُ وَعدَهُ وَ إِنَّ يَومًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلفِ سَنَةٍ مِمّا تَعُدّونَ (٤٧) ]] }} | |||
و از تو عذاب(شان) را با شتاب می‌طلبند، حال آنکه خدا هرگز وعده‌ی (عذاب) خود را تخلف نمی‌کند. و یک روز (از قیامت) نزد پروردگارت مانند هزار سال است از آنچه بر می‌شمرید. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٨ | وَ كَأَيِّن مِن قَريَةٍ أَملَيتُ لَها وَ هِىَ ظالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذتُها وَ إِلَىَّ المَصيرُ (٤٨) ]] }} | |||
و چه بسا از اجتماعاتی که در حال ستمکاریشان برایشان مهلت دادم، سپس (گریبان) ایشان را برگرفتم. و بازگشت (همگان) تنها سوی من است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٤٩ | قُل يٰأَيُّهَا النّاسُ إِنَّما أَنا۠ لَكُم نَذيرٌ مُبينٌ (٤٩) ]] }} | |||
بگو: «هان ای مردمان! من برای شما تنها هشداردهنده‌ای روشنگرم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٠ | فَالَّذينَ إمَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم مَغفِرَةٌ وَ رِزقٌ كَريمٌ (٥٠) ]] }} | |||
پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) انجام دادند، پوشش و روزی‌ای بس گسترده و با کرامت تنها برای ایشان خواهد بود. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥١ | وَ الَّذينَ سَعَوا فى إيٰتِنا مُعٰجِزينَ أُولٰئِكَ أَصحٰبُ الجَحيمِ (٥١) ]] }} | |||
و کسانی که در (خدشه‌دار کردن) آیات ما می‌کوشیدند حال آنکه (به گمانشان) با ما دست و پنجه نرم می‌کنند، آنان همراهان آتشی بس سوزانند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٢ | وَ ما أَرسَلنا مِن قَبلِكَ مِن رَسولٍ وَ لا نَبِىٍّ إِلّا إِذا تَمَنّىٰ أَلقَى الشَّيطٰنُ فى أُمنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ ما يُلقِى الشَّيطٰنُ ثُمَّ يُحكِمُ اللَّهُ إيٰتِهِ وَ اللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (٥٢) ]] }} | |||
و (ما) پیش از تو هیچ رسول و فرستاده‌ی برجسته‌ای را نفرستادیم جز اینکه هر گاه آرزو(ی هدایت مکلفان را) می‌کرد، شیطان در آرزویش القا(ی شبهه) می‌نمود. پس خدا آنچه را شیطان القا می‌نماید محو می‌کند، سپس خدا آیات خود را استوار می‌دارد. و خدا بس دانای حکیم است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٣ | لِيَجعَلَ ما يُلقِى الشَّيطٰنُ فِتنَةً لِلَّذينَ فى قُلوبِهِم مَرَضٌ وَ القاسِيَةِ قُلوبُهُم وَ إِنَّ الظّٰلِمينَ لَفى شِقاقٍ بَعيدٍ (٥٣) ]] }} | |||
تا آنچه را شیطان القا می‌کند، برای کسانی که در دل‌هایشان بیماری است - و (نیز) برای سنگدلان- آزمایشی آتش‌بار گرداند. و بی‌گمان ستمگران همواره در (ژرفای) جدایی (از حق) و ستیزه‌ای بس دور و درازند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٤ | وَ لِيَعلَمَ الَّذينَ أوتُوا العِلمَ أَنَّهُ الحَقُّ مِن رَبِّكَ فَيُؤمِنوا بِهِ فَتُخبِتَ لَهُ قُلوبُهُم وَ إِنَّ اللَّهَ لَهادِ الَّذينَ إمَنوا إِلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (٥٤) ]] }} | |||
و تا آنان که دانش (وحیانی) یافته‌اند بدانند همانا این (نسخ القائات شیطانی و تحکیم آیات ربانی)، به تمامی حق از سوی پروردگار تو است، تا بدو ایمان آورند. پس دل‌هایشان برای او بسی خاکسار و خاضع گردد. و به‌راستی خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند، همانا سوی راهی راست راهبر است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٥ | وَ لا يَزالُ الَّذينَ كَفَروا فى مِريَةٍ مِنهُ حَتّىٰ تَأتِيَهُمُ السّاعَةُ بَغتَةً أَو يَأتِيَهُم عَذابُ يَومٍ عَقيمٍ (٥٥) ]] }} | |||
و کسانی که کفر ورزیدند، همیشه از آن (راه راست) در تردیدی شدیدند، تا ناگهان ساعت (زندگی آخرین) برایشان فرا رسد، یا عذاب روزی نازا به سراغشان آید. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٦ | المُلكُ يَومَئِذٍ لِلَّهِ يَحكُمُ بَينَهُم فَالَّذينَ إمَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ فى جَنّٰتِ النَّعيمِ (٥٦) ]] }} | |||
تمامی فرماندهی (حق) در چنان روزی از آنِ خداست، میانشان فرمان می‌دهد. پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) را انجام دادند در باغ‌های سردرهم و پر ناز و نعمتند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٧ | وَ الَّذينَ كَفَروا وَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا فَأُولٰئِكَ لَهُم عَذابٌ مُهينٌ (٥٧) ]] }} | |||
و کسانی که کفر ورزیده و به وسیله‌ی نشانه‌های ما (همان‌ها و ما را) تکذیب کردند، برایشان عذابی توهین‌آمیز است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٨ | وَ الَّذينَ هاجَروا فى سَبيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلوا أَو ماتوا لَيَرزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزقًا حَسَنًا وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيرُ الرّٰزِقينَ (٥٨) ]] }} | |||
و کسانی که در راه خدا مهاجرت کرده، سپس کشته شدند یا مردند، همانا خدا همواره به آنان روزی نیکویی می‌دهد. و به‌راستی خدا، (هم)او به‌درستی بهترین روزی‌دهندگان است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٥٩ | لَيُدخِلَنَّهُم مُدخَلًا يَرضَونَهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَليمٌ حَليمٌ (٥٩) ]] }} | |||
بی‌گمان آنان را در جایگاهی که آن را می‌پسندند همی در خواهد آورد. و همانا خدا به‌راستی بسی دانای بردبار است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٠ | ذٰلِكَ وَ مَن عاقَبَ بِمِثلِ ما عوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِىَ عَلَيهِ لَيَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفورٌ (٦٠) ]] }} | |||
چنین است و هرکس نظیر آنچه بر او عقوبت رفته است دست به عقوبتی همسان زند، سپس مورد ستم قرار گیرد، همواره خدا او را بی‌گمان یاری خواهد کرد. به‌راستی خدا همانا بخشایشگرِ پوشنده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦١ | ذٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ يولِجُ الَّيلَ فِى النَّهارِ وَ يولِجُ النَّهارَ فِى الَّيلِ وَ أَنَّ اللَّهَ سَميعٌ بَصيرٌ (٦١) ]] }} | |||
این به‌راستی بدین سبب است که خدا شب را در روز فرو می‌برد و روز را در شب فرو می‌برد. و اینکه خدا همواره بسی شنوای بسیارِ بیناست. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٢ | ذٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الحَقُّ وَ أَنَّ ما يَدعونَ مِن دونِهِ هُوَ البٰطِلُ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ العَلِىُّ الكَبيرُ (٦٢) ]] }} | |||
(آری،) این بی‌گمان بدین سبب است که خدا خود تمامی حق است و آنچه به جای او می‌خوانند، (هم)او تمامی باطل است. و اینکه خدا بس والای بزرگ است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٣ | أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَتُصبِحُ الأَرضُ مُخضَرَّةً إِنَّ اللَّهَ لَطيفٌ خَبيرٌ (٦٣) ]] }} | |||
آیا ندیدی که خدا از آسمان به‌راستی آبی فرو فرستاد؟ پس زمین (با آن) سرسبز می‌گردد. همانا خدا بسی دقیق، (و) ناپیدای بسیار آگاه است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٤ | لَهُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَ ما فِى الأَرضِ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الغَنِىُّ الحَميدُ (٦٤) ]] }} | |||
آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است تنها از اوست و همانا خدا، (هم)او، بی‌نیازِ بسیار ستوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٥ | أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم ما فِى الأَرضِ وَ الفُلكَ تَجرى فِى البَحرِ بِأَمرِهِ وَ يُمسِكُ السَّماءَ أَن تَقَعَ عَلَى الأَرضِ إِلّا بِإِذنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنّاسِ لَرَءوفٌ رَحيمٌ (٦٥) ]] }} | |||
آیا ندیدی که خدا به‌درستی آنچه را در زمین است برای شما مسخر کرد. و (نیز) کشتی‌ها را در حالی‌که در دریا به فرمان او روانند، و آسمان را نگه می‌دارد، تا مبادا بر زمین فرو اُفتد، مگر به اذن او. به‌راستی خدا نسبت به مردمان بسی مهربان و رحمتگر بر ویژگان است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٦ | وَ هُوَ الَّذى أَحياكُم ثُمَّ يُميتُكُم ثُمَّ يُحييكُم إِنَّ الإِنسٰنَ لَكَفورٌ (٦٦) ]] }} | |||
و او کسی است که شما را زنده کرد. سپس شما را می‌میراند. باز پس شما را زنده می‌کند. (اما) انسان بی‌گمان سخت کافر (یا) ناسپاس است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٧ | لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلنا مَنسَكًا هُم ناسِكوهُ فَلا يُنٰزِعُنَّكَ فِى الأَمرِ وَ ادعُ إِلىٰ رَبِّكَ إِنَّكَ لَعَلىٰ هُدًى مُستَقيمٍ (٦٧) ]] }} | |||
برای هر امتی رسم و جایگاهی برای عبادت و قربانی قرار دادیم که آنها بدان سوی و روش روانند. پس نباید در این امر با تو به ستیزه برخیزند. و سوی پروردگارت دعوت کن. همانا تو همواره بر راهی راست، چیره‌ای. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٨ | وَ إِن جٰدَلوكَ فَقُلِ اللَّهُ أَعلَمُ بِما تَعمَلونَ (٦٨) ]] }} | |||
و اگر با تو مجادله کردند، بگو: «خدا به آنچه می‌کنید داناتر است.» | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٦٩ | اللَّهُ يَحكُمُ بَينَكُم يَومَ القِيٰمَةِ فيما كُنتُم فيهِ تَختَلِفونَ (٦٩) ]] }} | |||
(این تنها) خداست که روز قیامت در آنچه با یکدیگر در آن اختلاف می‌کرده‌اید، داوری خواهد کرد. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧٠ | أَلَم تَعلَم أَنَّ اللَّهَ يَعلَمُ ما فِى السَّماءِ وَ الأَرضِ إِنَّ ذٰلِكَ فى كِتٰبٍ إِنَّ ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيرٌ (٧٠) ]] }} | |||
آیا ندانستی که خدا همواره آنچه را در آسمان و زمین است می‌داند؟ بی‌گمان این‌ها (همه) در کتاب (علم خدا) است. همواره این بر خدا آسان است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧١ | وَ يَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ ما لَم يُنَزِّل بِهِ سُلطٰنًا وَ ما لَيسَ لَهُم بِهِ عِلمٌ وَ ما لِلظّٰلِمينَ مِن نَصيرٍ (٧١) ]] }} | |||
و (بعضی از آفریدگان،) از غیر خدا، چیزی را می‌پرستند که (خدا) بر (تأیید) آن حجتی نازل نکرده و بدان (بینش و) دانشی (هم) ندارند. و برای ستمکاران هیچ یاوری نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧٢ | وَ إِذا تُتلىٰ عَلَيهِم إيٰتُنا بَيِّنٰتٍ تَعرِفُ فى وُجوهِ الَّذينَ كَفَرُوا المُنكَرَ يَكادونَ يَسطونَ بِالَّذينَ يَتلونَ عَلَيهِم إيٰتِنا قُل أَفَأُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِن ذٰلِكُمُ النّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذينَ كَفَروا وَ بِئسَ المَصيرُ (٧٢) ]] }} | |||
و چون آیات ما با روشنایی(و روشنگری) بر آنان خوانده شود، در چهره‌های کسانی که کافر شدند (اثر انگار و) انکارشان را می‌شناسی؛ چیزی نمانده که بر کسانی که آیات ما را بر ایشان تلاوت می‌کنند سخت حمله‌ور شوند. بگو: «آیا پس شما را به بدتر از این خبری مهم دهم؟ (آن، همان) آتش است که خدا آن را به کسانی که کفر ورزیده‌اند وعده داده و چه بد سرانجامی است!» | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧٣ | يٰأَيُّهَا النّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاستَمِعوا لَهُ إِنَّ الَّذينَ تَدعونَ مِن دونِ اللَّهِ لَن يَخلُقوا ذُبابًا وَ لَوِ اجتَمَعوا لَهُ وَ إِن يَسلُبهُمُ الذُّبابُ شَيـًٔا لا يَستَنقِذوهُ مِنهُ ضَعُفَ الطّالِبُ وَ المَطلوبُ (٧٣) ]] }} | |||
هان ای مردمان! مَثَلی زده شد، پس آن را به گوش برگیرید. بی‌گمان کسانی را که از (آفریدگانِ) غیر خدا می‌خوانید، هرگز (حتی) مگسی هم نیافریدند، و گرچه برای (آفریدن) آن اجتماع کنند. و اگر (هم) آن مگس چیزی از آنان برباید، آن را با هیچ کوششی از او باز پس نگیرند؛ طالب [:این جویندگان] و مطلوب [:آن مگس] هر دو ناتوانند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧٤ | ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزيزٌ (٧٤) ]] }} | |||
قدر (و منزلت الوهیت و ربوبیت) خدا را چنان که سزاوار اوست نشناختند. در حقیقت، خداست که همواره بسی نیرومندِ عزیز است. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧٥ | اللَّهُ يَصطَفى مِنَ المَلٰئِكَةِ رُسُلًا وَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَميعٌ بَصيرٌ (٧٥) ]] }} | |||
خدا از میان فرشتگان رسولانی برمی‌گزیند و (نیز) از میان مردمان. بی‌گمان خدا بسی شنوای بسیار بیناست. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧٦ | يَعلَمُ ما بَينَ أَيديهِم وَ ما خَلفَهُم وَ إِلَى اللَّهِ تُرجَعُ الأُمورُ (٧٦) ]] }} | |||
آنچه را پیش روی آنان و آنچه پشت(سر)شان است می‌داند و همه‌ی امور [:کارها، چیزها و فرمان‌ها] تنها به خدا بازگردانیده می‌شوند. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧٧ | يٰأَيُّهَا الَّذينَ إمَنُوا اركَعوا وَ اسجُدوا وَ اعبُدوا رَبَّكُم وَ افعَلُوا الخَيرَ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ (٧٧) ]] }} | |||
هان ای کسانی که ایمان آوردید! رکوع و سجود کنید و پروردگارتان را بپرستید و کار خیر را انجام دهید، شاید (خود و دیگران را) رستگار کنید. | |||
{{قاب | متن = [[ الحج ٧٨ | وَ جٰهِدوا فِى اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجتَبىٰكُم وَ ما جَعَلَ عَلَيكُم فِى الدّينِ مِن حَرَجٍ مِلَّةَ أَبيكُم إِبرٰهيمَ هُوَ سَمّىٰكُمُ المُسلِمينَ مِن قَبلُ وَ فى هٰذا لِيَكونَ الرَّسولُ شَهيدًا عَلَيكُم وَ تَكونوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ فَأَقيمُوا الصَّلوٰةَ وَ إتُوا الزَّكوٰةَ وَ اعتَصِموا بِاللَّهِ هُوَ مَولىٰكُم فَنِعمَ المَولىٰ وَ نِعمَ النَّصيرُ (٧٨) ]] }} | |||
و در راه خدا چنان که حقّ جهاد (در راه) اوست جهاد کنید. اوست که شما را برگزید و در دین بر شما هیچ گونه حرج و تنگنایی قرار نداد. (نگهبان) روش (ربانی) پدرتان ، ابراهیم، باشید. او بود که از پیش شما را مسلمان نامید و در این (قرآن نیز همان آمده است) تا پیامبر بر شما گواه باشد و شما (هم) بر مردمان گواه باشید. پس نماز را بر پا بدارید و زکات را بدهید و به خدا پناه و عصمت گیرید. او مولای شماست؛ چه نیکو مولایی و چه نیکو یاوری. | |||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۷
| سوره الأنبياء | سوره الحج | سوره المؤمنون | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
در حال بارگیری... |
|
متن سوره
هان ای مردمان! پروردگارتان را پاس دارید، بی‌گمان زلزله‌ی (مرگبار) ساعت [:قیامت] چیزی بس بزرگ است.
روزی که آن را ببینید، هر شیردهنده‌ای آن را که شیر می‌دهد (از شدت هراس) به فراموشی می‌سپارد و هر زن بارداری بار خود را فرو می‌نهد و مردم را مست می‌بینی، حال آنکه مست نیستند. ولی عذاب خدا شدید است.
و برخی از مردمان کسانی(اند که) درباره‌ی خدا بدون هیچ (بینش و) دانشی مجادله (و ستیز) می‌کنند و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌نمایند.
بر زیانش نبشته شده است که همانا هر کس او را به سرپرستی برگیرد، پس همواره او را گمراه می‌کند و سوی عذاب (آن) آتش زبانه‌دار رهنمونش می‌سازد.
هان ای مردمان! اگر درباره‌ی برانگیخته شدن (پس از مرگتان) در (ژرفای) شکی مستند بوده‌اید، پس همانا (بدانید که) ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه، سپس از علقه [:خونی آویزک]، سپس از مضغه [:گوشتکی له شده] به بار آمده و به بار نیامده تا (حقایقی ربّانی را) برای شما روشن گردانیم. و آنچه را می‌خواهیم تا مدتی معین در رحم‌ها پایدار می‌داریم، سپس شما را به حالت کودکی برون می‌آوریم، سپس (حیات شما را ادامه می‌دهیم) تا به حد رشدهاتان برسید و برخی از شما (پیش از پیری) مرگش در رسد، و برخی از شما (هم) به پست‌ترین زمان عمر(ش) بر‌گردانده شود، به گونه‌ای که پس از دانستنی (اندک) آن را (هم) نداند. و زمین را پژمرده می‌بینی، پس هنگامی که آب (باران) بر آن فرود آوریم به جنبش درآید و نمو کند و از هر نوع (رستنی‌های) همسان (و) نیکوی فرح‌بخشی برویاند.
این برای آن است که به‌راستی خدا، (هم)او تمامی حق است و اینکه مردگان را - به‌درستی- زنده می‌کند و بر هر چیزی بسی تواناست.
و اینکه ساعت (مرگ و زندگی همگانی) همواره آمدنی است (و) هرگز شکی مستند (هم) در آن نیست و همانا خدا کسانی را که در گورهایند برمی‌انگیزد.
و از (میان) مردمان کسی است که درباره‌ی خدا - بدون هیچ دانایی و نه رهنمودی و نه کتاب روشنگری - به مجادله و ستیز می‌پردازد،
حال آنکه (از سرِ نخوت) پهلو در هم پیچنده [:کمر بسته] است تا (مردم را) از راه خدا گمراه کند. و در این دنیا برای او رسوایی و خواری است و در روز رستاخیز عذاب آتش بس سوزان را به او می‌چشانیم.
این (کیفر بزرگ) به سزای (همان) چیزهایی است که دست‌هایت [:نیروهایت] پیش فرستاده است. و اینکه خدا همواره به بندگان خود زیاد بیدادگر نیست.
و از میان مردم کسی است که خدا را فقط بر (مبنای) جانبی (و هوسی مصلحتی) می‌پرستد. پس اگر خیری به او رسد بدان اطمینان یابد و چون بلایی آتشین بدو رسد روی برتابد. (او) دنیا و آخرت را زیان کرده (و) این همان زیان آشکارگر است.
از غیر خدا همی خواند و می‌خواهد چیزی را که نه زیانش رساند و نه سودش دهد. این است همان گمراهی دور و دراز.
همواره کسی را می‌خواند و می‌خواهد که بی‌گمان زیانش از سودش نزدیکتر است. وه! به‌راستی چه بد سروری و چه بد دمسازی است!
بی‌گمان، خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته (ی‌ایمان) کرده‌اند، در باغ‌هایی سردرهم درمی‌آورد که از زیر (درختان)شان (:نهرها و رودبارها) روان است. خدا همواره هر چه اراده کند انجام می‌دهد.
هر که می‌پنداشته است (که) خدا او را در دنیا و آخرت هرگز یاری نخواهد کرد، پس وسیله‌ای سوی آسمان در کشد (و خود را حلق‌آویز کند)؛ سپس (آن را) بی‌چون بِبُرَد؛ آن‌گاه همی بنگرد (که) آیا نیرنگش چیزی را که مایه‌ی خشم اوست حتماً از میان خواهد برد؟
و این‌گونه قرآن را - حال آنکه آیاتی روشن است - فرو فرستادیم و خدا به‌راستی هر که را اراده کند راه می‌نماید.
به‌راستی کسانی که ایمان آوردند و کسانی که یهودی شدند و التقاطیان و نصرانیان و زرتشتیان و کسانی که شرک ورزیدند ، بی‌گمان خدا روز قیامت میانشان را جدا خواهد کرد، زیرا خدا همواره بر هر چیزی بس گواه است.
آیا ندیدی که خدا هر کس در آسمان‌ها و هر کس که در زمین است- و خورشید و ماه و ستارگان و کوه‌ها و درختان و جنبندگان- به‌راستی برایش (همگی) سجده می‌کنند و (نیز) بسیاری از مردمان و (حتّی) بسیاری از آنان هم که عذاب بر آنان محقق شده است (برای او سجده می‌کنند)؟ و هر که را خدا خوار کند، برایش هیچ گرامی‌دارنده‌ای نیست. همواره خدا هر چه بخواهد انجام می‌دهد.
این دو (گروه با یکدیگر) دشمنانند (که) درباره‌ی پروردگارشان با هم بسی دشمنی (و ستیزه) کردند. پس کسانی که کفر ورزیدند، جامه‌هایی بسیار از آتش برایشان بریده شده است (و) از بالای سرهاشان مایع جوشان ریخته می‌شود.
در شکم‌های آنهاست با پوست‌ها [:بدن‌ها]شان بدان گداخته و ذوب می‌گردد.
و برای (وارد کردن ضربت بر سر) آنان گرزهایی از آهن است.
هر بار خواستند از (شدت) اندوهی، از آن بیرون روند در آن بازگردانیده می‌شوند و (به آنان گویند: «هان!) بچشید عذاب آتش بس سوزان را.»
بی‌گمان خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته (ی‌ایمان) کردند در باغ‌هایی سردرهم - که از زیر (درختان)شان نهرها روان است - در می‌آورد: در آنجا با دستبندهایی از طلا و مروارید آراسته می‌شوند و لباس‌هاشان در آنجا حریر [:پرنیان] است.
و راهنمایی شدند فراسوی گفتار پاکیزه، و راهنمایی شدند فراسوی راه (خدای) بس مورد سپاس.
بی‌گمان، کسانی که کافر شدند و از راه خدا و مسجدالحرام - که آن را برای مردمان اعم از اقامت‌گزیدگان و مسافران، یکسان قرار داده‌ایم - جلوگیری می‌کنند و هر که بخواهد در آنجا به (انحرافی) پوشاننده(ی حق) و ظالمانه درآید، او را از عذابی دردناک می‌چشانیم.
و چون برای ابراهیم جای آن خانه [:کعبه] را آماده کردیم (بدو گفتیم:) «چیزی را با من شریک مگردان و خانه‌ام را- برای طواف‌کنندگان و قیام‌کنندگان و رکوع‌کنندگانِ سجده‌کننده - پاکیزه گردان.»
«و در میان مردمان برای (ادای) حج اعلان کن (که) پیادگان سویت آیند و (نیز) سواران بر شترانی لاغر - از هر راهی دور - سویت [:فرا سوی کعبه] روان شوند.»
«تا شاهدانِ (دیدار و برخورداری) منافعی برای خویش باشند و نام خدا را -در روزهای معلومی بر دام‌های زبانبستهای که روزی آنان کرده است- ببرند؛ پس از آنها بخورید و بدحالِ کمرشکسته(ی فقیر) را (از آن) بخورانید.»
سپس باید آلودگی خود را بزدایند و به نذرهای خود وفا کنند و بر گِرد آن خانه‌ی کهن آزاد [:کعبه] بسیار طواف کنند.
این (کاری با کرامت) است. و هر کس احترامات (ربانی) خدا را بزرگ بدارد، پس (همان) برایش نزد پروردگارش پسندیده و بهتر است. و برای شما نعمت‌های حیوانی [:حیوانات رام] حلال شده است، مگر آنچه (در قرآن) بر شما خوانده می‌شود. پس از پلیدی - همچون بتان - همواره دوری گزینید و از گفتار باطل (هم) اجتناب ورزید.
در حالی که از غیر خدا رویگردان شده (و) به او شرک نورزید. و کسی که به خدا شرک ورزد چنان است که گویی از آسمان فرو افتاده، پس مرغان او را می‌ربایند، یا باد او را به پرتگاهی دور - خردکننده- و نابسامان می‌افکند.
این است (فرمان بزرگ الهی) و هر کس شعائر خدا را بزرگ بدارد، همانا، پس (هم) آنها (حاکی) از پرهیزگاری دل‌هاست.
برایتان در آن (قربانی)ها تا مدتی معین سودهایی است، سپس جایگاه (قربانی کردن) آنها سوی خانه‌ی کهن [:کعبه] آزاد است.
و برای هر امتی روش ویژه‌ای (برای حج) نهادیم، تا نام خدا را بر دام‌های زبانبستهای که روزیشان گردانیده یاد کنند. پس (بدانید که) معبود شما معبودی یگانه است، پس تنها برای او گردن نهید. و خاکساران و بینی بر خاک نهندگان (در برابر خدا) را بشارت ده.
کسانی (را) که چون خدا یاد شود، دل‌هایشان (از عظمتش) هراس یابد، و (آنان که) برهر چه بر سرشان آید صبر پیشگانند، و (نیز) کسانی (که) بر پا دارندگان نمازند و از آنچه روزیشان داده‌ایم انفاق می‌کنند.
و شتران درشت اندام را برای شما از (جمله‌ی) شعائر [:بلندگوهای دین] خدا قرار دادیم- در آنها برای شما خیری است- پس نام خدا را بر آنها - در حالی که صف اندر صف‌اند - یاد کنید، و چون به پهلوهاشان فروافتادند از آنها بخورید و به قناعت‌پیشه و (به) عابری بسیار مستمند (که چشم‌داشت هم دارد) بخورانید. این‌گونه آنها را برای شما رام کردیم، شاید شما شکرگزارید.
هرگز نه گوشت‌هایشان و نه خون‌هایشان به خدا نرسد ولی (این) تقوای شماست که به او می‌رسد. این‌گونه (خدا) آنها را برای شما رام کرد، تا خدا را به پاس آنکه شما را هدایت نموده بزرگ دارید. و نیکوکاران را مژده ده.
همواره خدا از کسانی که ایمان آورده‌اند دفاع می‌کند، زیرا خدا هیچ خیانت‌پیشه‌ای بس کافر (یا) کفران‌کننده‌ای بس ناسپاس را دوست نمی‌دارد.
برای کسانی که کشتار می‌شوند، اجازه(ی کشتار) داده شده، چه آنکه همواره ستم دیده‌اند و البته خدا بر یاری آنان بی‌گمان بس تواناست.
کسانی که به ناحق از خانه‌هایشان بیرون رانده شدند، و (گناهی نداشتند) جز اینکه گویند: «پروردگار ما خداست.» و اگر خدا (زیان) بعضی از مردم را به وسیله‌ی بعضی دیگر دفع نمی‌کرد، جایگاه عبادت مسیحیان و یهودیان و نمازها و نمازخانه‌ها(ی مسلمانان) که نام خدا در آنها بسیار برده می‌شود، سخت ویران می‌شد. و همواره خدا به کسی که (دین) او را یاری می‌کند بی‌گمان یاری می‌دهد. به‌راستی خدا بسی نیرومند و کانون عزّت است.
همان کسانی که چون در زمین به آنان توان و امکان دهیم، نماز را (به شایستگی) بر پا می‌دارند و زکات می‌دهند و (مکلفان را) به کارهای پسندیده وامی‌دارند و از کارهای ناپسند بازمی‌دارند. و فرجام همه‌ی امور تنها از آنِ خداست.
و اگر تو را تکذیب می‌کنند، پس بی‌گمان پیش از آنان (نیز) قوم نوح و عاد و ثمود (هم پیامبران را) تکذیب کردند.
و (نیز) قوم ابراهیم و قوم لوط.
و (همچنین) اصحاب مَدْیَن (تکذیب کردند) و موسی سخت تکذیب شد. پس برای کافران مهلت دادم، سپس (گریبان) آنان را بر گرفتم. پس (بنگر،) انکار (و انگار) ما چگونه بود؟
پس چه بسیار از مجتمعاتی را که در حال ستمکاریشان هلاکشان کردیم. در نتیجه سقف‌های جایگاه‌هایشان زیر و زبر شد و (بسا) چاهی متروک و قصری سخت‌بنیان و افراشته را (نیز ویران کردیم).
پس آیا در زمین گردش نکردند، تا برایشان دل‌هایی باشد که با آنها خردورزی کنند، یا گوش‌هایی که با آنها بشنوند؟ پس بی‌گمان، (این) چشم‌ها نابینا نیست ولی (چشم‌های) دل‌هایی که در سینه‌هاست کور است.
و از تو عذاب(شان) را با شتاب می‌طلبند، حال آنکه خدا هرگز وعده‌ی (عذاب) خود را تخلف نمی‌کند. و یک روز (از قیامت) نزد پروردگارت مانند هزار سال است از آنچه بر می‌شمرید.
و چه بسا از اجتماعاتی که در حال ستمکاریشان برایشان مهلت دادم، سپس (گریبان) ایشان را برگرفتم. و بازگشت (همگان) تنها سوی من است.
بگو: «هان ای مردمان! من برای شما تنها هشداردهنده‌ای روشنگرم.»
پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) انجام دادند، پوشش و روزی‌ای بس گسترده و با کرامت تنها برای ایشان خواهد بود.
و کسانی که در (خدشه‌دار کردن) آیات ما می‌کوشیدند حال آنکه (به گمانشان) با ما دست و پنجه نرم می‌کنند، آنان همراهان آتشی بس سوزانند.
و (ما) پیش از تو هیچ رسول و فرستاده‌ی برجسته‌ای را نفرستادیم جز اینکه هر گاه آرزو(ی هدایت مکلفان را) می‌کرد، شیطان در آرزویش القا(ی شبهه) می‌نمود. پس خدا آنچه را شیطان القا می‌نماید محو می‌کند، سپس خدا آیات خود را استوار می‌دارد. و خدا بس دانای حکیم است.
تا آنچه را شیطان القا می‌کند، برای کسانی که در دل‌هایشان بیماری است - و (نیز) برای سنگدلان- آزمایشی آتش‌بار گرداند. و بی‌گمان ستمگران همواره در (ژرفای) جدایی (از حق) و ستیزه‌ای بس دور و درازند.
و تا آنان که دانش (وحیانی) یافته‌اند بدانند همانا این (نسخ القائات شیطانی و تحکیم آیات ربانی)، به تمامی حق از سوی پروردگار تو است، تا بدو ایمان آورند. پس دل‌هایشان برای او بسی خاکسار و خاضع گردد. و به‌راستی خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند، همانا سوی راهی راست راهبر است.
و کسانی که کفر ورزیدند، همیشه از آن (راه راست) در تردیدی شدیدند، تا ناگهان ساعت (زندگی آخرین) برایشان فرا رسد، یا عذاب روزی نازا به سراغشان آید.
تمامی فرماندهی (حق) در چنان روزی از آنِ خداست، میانشان فرمان می‌دهد. پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمانشان) را انجام دادند در باغ‌های سردرهم و پر ناز و نعمتند.
و کسانی که کفر ورزیده و به وسیله‌ی نشانه‌های ما (همان‌ها و ما را) تکذیب کردند، برایشان عذابی توهین‌آمیز است.
و کسانی که در راه خدا مهاجرت کرده، سپس کشته شدند یا مردند، همانا خدا همواره به آنان روزی نیکویی می‌دهد. و به‌راستی خدا، (هم)او به‌درستی بهترین روزی‌دهندگان است.
بی‌گمان آنان را در جایگاهی که آن را می‌پسندند همی در خواهد آورد. و همانا خدا به‌راستی بسی دانای بردبار است.
چنین است و هرکس نظیر آنچه بر او عقوبت رفته است دست به عقوبتی همسان زند، سپس مورد ستم قرار گیرد، همواره خدا او را بی‌گمان یاری خواهد کرد. به‌راستی خدا همانا بخشایشگرِ پوشنده است.
این به‌راستی بدین سبب است که خدا شب را در روز فرو می‌برد و روز را در شب فرو می‌برد. و اینکه خدا همواره بسی شنوای بسیارِ بیناست.
(آری،) این بی‌گمان بدین سبب است که خدا خود تمامی حق است و آنچه به جای او می‌خوانند، (هم)او تمامی باطل است. و اینکه خدا بس والای بزرگ است.
آیا ندیدی که خدا از آسمان به‌راستی آبی فرو فرستاد؟ پس زمین (با آن) سرسبز می‌گردد. همانا خدا بسی دقیق، (و) ناپیدای بسیار آگاه است.
آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است تنها از اوست و همانا خدا، (هم)او، بی‌نیازِ بسیار ستوده است.
آیا ندیدی که خدا به‌درستی آنچه را در زمین است برای شما مسخر کرد. و (نیز) کشتی‌ها را در حالی‌که در دریا به فرمان او روانند، و آسمان را نگه می‌دارد، تا مبادا بر زمین فرو اُفتد، مگر به اذن او. به‌راستی خدا نسبت به مردمان بسی مهربان و رحمتگر بر ویژگان است.
و او کسی است که شما را زنده کرد. سپس شما را می‌میراند. باز پس شما را زنده می‌کند. (اما) انسان بی‌گمان سخت کافر (یا) ناسپاس است.
برای هر امتی رسم و جایگاهی برای عبادت و قربانی قرار دادیم که آنها بدان سوی و روش روانند. پس نباید در این امر با تو به ستیزه برخیزند. و سوی پروردگارت دعوت کن. همانا تو همواره بر راهی راست، چیره‌ای.
و اگر با تو مجادله کردند، بگو: «خدا به آنچه می‌کنید داناتر است.»
(این تنها) خداست که روز قیامت در آنچه با یکدیگر در آن اختلاف می‌کرده‌اید، داوری خواهد کرد.
آیا ندانستی که خدا همواره آنچه را در آسمان و زمین است می‌داند؟ بی‌گمان این‌ها (همه) در کتاب (علم خدا) است. همواره این بر خدا آسان است.
و (بعضی از آفریدگان،) از غیر خدا، چیزی را می‌پرستند که (خدا) بر (تأیید) آن حجتی نازل نکرده و بدان (بینش و) دانشی (هم) ندارند. و برای ستمکاران هیچ یاوری نیست.
و چون آیات ما با روشنایی(و روشنگری) بر آنان خوانده شود، در چهره‌های کسانی که کافر شدند (اثر انگار و) انکارشان را می‌شناسی؛ چیزی نمانده که بر کسانی که آیات ما را بر ایشان تلاوت می‌کنند سخت حمله‌ور شوند. بگو: «آیا پس شما را به بدتر از این خبری مهم دهم؟ (آن، همان) آتش است که خدا آن را به کسانی که کفر ورزیده‌اند وعده داده و چه بد سرانجامی است!»
هان ای مردمان! مَثَلی زده شد، پس آن را به گوش برگیرید. بی‌گمان کسانی را که از (آفریدگانِ) غیر خدا می‌خوانید، هرگز (حتی) مگسی هم نیافریدند، و گرچه برای (آفریدن) آن اجتماع کنند. و اگر (هم) آن مگس چیزی از آنان برباید، آن را با هیچ کوششی از او باز پس نگیرند؛ طالب [:این جویندگان] و مطلوب [:آن مگس] هر دو ناتوانند.
قدر (و منزلت الوهیت و ربوبیت) خدا را چنان که سزاوار اوست نشناختند. در حقیقت، خداست که همواره بسی نیرومندِ عزیز است.
خدا از میان فرشتگان رسولانی برمی‌گزیند و (نیز) از میان مردمان. بی‌گمان خدا بسی شنوای بسیار بیناست.
آنچه را پیش روی آنان و آنچه پشت(سر)شان است می‌داند و همه‌ی امور [:کارها، چیزها و فرمان‌ها] تنها به خدا بازگردانیده می‌شوند.
هان ای کسانی که ایمان آوردید! رکوع و سجود کنید و پروردگارتان را بپرستید و کار خیر را انجام دهید، شاید (خود و دیگران را) رستگار کنید.
و در راه خدا چنان که حقّ جهاد (در راه) اوست جهاد کنید. اوست که شما را برگزید و در دین بر شما هیچ گونه حرج و تنگنایی قرار نداد. (نگهبان) روش (ربانی) پدرتان ، ابراهیم، باشید. او بود که از پیش شما را مسلمان نامید و در این (قرآن نیز همان آمده است) تا پیامبر بر شما گواه باشد و شما (هم) بر مردمان گواه باشید. پس نماز را بر پا بدارید و زکات را بدهید و به خدا پناه و عصمت گیرید. او مولای شماست؛ چه نیکو مولایی و چه نیکو یاوری.
