ذَهَب

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«ذَهَب» به معناى «طلا» است. بعضى از دانشمندان لغت (طبق نقل «طبرسى» در «مجمع البیان») درباره این لغت تعبیر جالبى کرده اند و گفته اند: این که به «طلا»، «ذهب» گفته مى شود، براى آن است که به زودى از دست مى رود و بقایى ندارد (مادّه «ذَهاب» در لغت به معناى رفتن است).

ریشه کلمه

قاموس قرآن

طلا. [توبه:34]، سخن ما درباره طلا در كنز خواهد آمد انشاءاللّه. ناگفته نماند به موجب روايات اسلامى و فتواى فقها، زينت با طلا و پوشيدن آن براى مردان حرام و براى زنان بلامانع است براى نمونه يك روايت از حضرت صادق «عليه السلام» مى‏شود «... وَ جَعَلَ الذَّهَبَ فِى الدُّنيا زينَةَ النِساءِ فَحَرَّمَ عَلَى الرِّجال لَبْسَهُ وَ الصَّلوةِ فيهِ...» (وسائل ابواب لباس المصلى باب 30). ولى آيات شريفه صريح‏اند در اين كه اهل بهشت اعم از زنان و مردان از طلا استفاده مى‏كنند. [كهف:31]، همچنين است آيه 23 حج، و 33 فاطر، و 71 زخرف.


کلمات نزدیک مکانی

وَ مِن فِيهَا أَسَاوِر عَلَيْه لُؤْلُؤا يُحَلّوْن فَلَمّا ثُم إِنّه مَا لِبَاسُهُم عَن فَإِذَا السّيّئَات حَوْلَه مُغَاضِبا لَيَقُولَن أَو إِلَى اللّه تَوَلّى الْخَوْف فِي مَجِيد إِذ يَلْبَسُون الْأَنْهَار إِبْرَاهِيم الْمَوْت بِصِحَاف أَکْوَاب أَهْلِه جَاء أَسْوِرَة حَرِير سَلَقُوکُم النّون فَظَن حَمِيد عَنّي مَسّتْه لا بِنُورِهِم عَلَيْهِم ذَا يَتَمَطّى أَن أَضَاءَت بِأَلْسِنَة أَوْلَى کَذّب مَعَه ضَرّاء الرّوْع ثِيَابا لَن خُضْرا أُلْقِي الْبَيْت بَعْد لٰکِن تَرَکَهُم الْمَلاَئِکَة لَفَرِح لَک حِدَاد الصّالِحِين تُحْبَرُون يُطَاف أَهْل أَشِحّة يُغْشَى فَأَوْلَى صَلّى نَارا جَاءَتْه فَخُور إِلاّ أَزْوَاجُکُم نَقْدِر فَاسْتَخَف مُقْتَرِنِين نَعْمَاء اسْتَوْقَد يَدْخُلُونَهَا الْبُشْرَى فَلَو يُبِين ظُلُمَات قَوْمَه عَلَيْکُم کَالّذِي تَشْتَهِيه أَذَقْنَاه الّذِين إِنّهُم سُنْدُس عَلَى لَئِن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...