الْمُنْکَر
از الکتاب
«منکر» به معناى «ناشناس» (از مادّه انکار) است و به معناى زشت و باطل، چرا که براى هر انسان پاک سرشتى ناشناس است، و به تعبیر دیگر،بافطرت انسانى ناهماهنگ است.
فرق میان «فحشاء» و «منکر» را در یک عبارت کوتاه مى توان گفت: «فحشاء» اشاره به گناهان بزرگ پنهانى، و «منکر» گناهان بزرگ آشکار است، و یا «فحشاء» گناهانى است که بر اثر غلبه قواى شهویه، و «منکر» بر اثر غلبه قوه غضبیه صورت مى گیرد.
ریشه کلمه
- نکر (۳۷ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَن بِالْمَعْرُوف يَنْهَوْن اللّه فِي الصّلاَة الْفَحْشَاء يَأْمُرُون لَو إِن أُولٰئِک مَا لا عَلَيْهِم يَکَادُون فَمَا کَفَرُوا نَادِيکُم يُسَارِعُون يَسْطُون يُحِل لَذِکْر يَنْهَاهُم لِلّه يُقِيمُون تُؤْمِنُون بِالْفَحْشَاء تَنْهَوْن الْحَافِظُون الْبَغْي انْه نَهَوْا اصْبِر کَان الّذِين النّاهُون الزّکَاة لِحُدُود يَعِظُکُم عَاقِبَة جَوَاب يَأْمُر بِالّذِين عَلَى بِاللّه هُم لَهُم وُجُوه تَأْتُون الْمُفْلِحُون لَعَلّکُم فَإِنّه فَضْل يَتْلُون أَکْبَر تَنْهَى الْأُمُور الْخَيْرَات يَنْهَى الطّيّبَات قَوْمِه الشّيْطَان تَذَکّرُون تَعْرِف أَمَرُوا الْآمِرُون يُؤْتُون مِن تَأْمُرُون إِلاّ أَصَابَک السّبِيل يَأْمُرُهُم أْمُر بَيّنَات أَوْفُوا أَن بَشّر أَقِم السّاجِدُون يُکَذّبُوک بَعْض يَتّبِع يَعْلَم الرّاکِعُون فَقَد الْمُؤْمِنِين الْخَيْر ذٰلِک ذِي الْآخِر کَالّذِين قُل قَالُوا أَهْل أَوْلِيَاء آيَاتُنَا بِعَهْد أُخْرِجَت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
