مِلّة
«مِلَّة» به معناى «دین و آئین» است، تنها تفاوتى که با یکدیگر دارند این است که: کلمه ملت به خداوند اضافه نمى شود و «مِلَّةَ اللّه» نمى گویند، بلکه به پیامبر(صلى الله علیه وآله) اضافه مى شود، در حالى که کلمه «دین» هم به خدا اضافه مى شود، هم به پیامبر(صلى الله علیه وآله) و هم به افراد.
ریشه کلمه
- ملل (۱۹ بار)
قاموس قرآن
دين و شريعت. [آل عمران:95]. اصل آن از «اَمْلَلْتُ الْكِتابَ» است و دين را بدان جهت ملت گويند كه از جانب خدا املا شده است. در مفردات مىگويد: «ملت مانند دين است و آن نام شريعتى است كه خدا بر زبان انبیاء براى مردم فرستاده است. فرق دين با ملت آن است كه ملت فقط بر پيامبر نسبت داده مىشود نه به آحاد امت، گفته نمىشود ملت خدا، ملت زيد ولى گويند دين خداو دين زيد». خلاصه دين به خدا و پيامبر و شخص نسبت داده مىشود اما ملت فقط به رهبر و آورنده دين اضافه مىشود. ولى در قرآن مجيد گاهى به قوم و نحو آن اضافه شده است مثل قول يوسف «عليه السلام» [يوسف:37-38]. ايضا [ص:7]. يعنى: ما اين سخن را در دين اخير نشنيدهايم اين جز دروغ نيست. و نيز بطريقه بت پرستان اطلاق شده مثل [اعراف:89]. ايضا آيه [اعراف:88]. و نيز در سوره [ابراهيم:13]. [كهف:20].
