نَار
از الکتاب
«نار» در سوره «آل عمران» کنایه از جنگ ها و نزاع هایى بوده که هر لحظه در دوران جاهلیت به بهانه اى در میان اعراب شعلهور مى شده، قرآن مجید با این جمله اوضاع خطرناک عصر جاهلیت را منعکس مى سازد که هر لحظه خطر جنگ و خونریزى آنها را تهدید مى کرد و خداوند در پرتو نور اسلام آنها را از آن وضع نجات داد و مسلماً با نجات یافتن از وضع خطرناک گذشته از آتش سوزان دوزخ نیز نجات یافتند.
ریشه کلمه
- نور (۱۹۴ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن جَهَنّم اللّه فِي مَا فِيهَا لا قَال خَالِدِين عَلَى لَه کَفَرُوا فَبِأَي آلاَء رَبّکُمَا نُور خَلَقْتَه الّذِين هُم أَدْرَاک تُکَذّبَان خَلَقْتَنِي الْحُطَمَة لَهُم عَلَيْهِم مِنْه رَسُولَه الّتِي لَو يَوْم بِه طِين کُنْتُم خَيْر بِهَا الْجَان يَهْدِي إِن أَنَا هِيَه إِذ الْمَشْأَمَة کُونِي تَمْسَسْه إِلَى فَاحْتَرَقَت مُؤْصَدَة الْکُفّار حَامِيَة يُصَب فِيه السّمُوم قُل مَن يَا شُوَاظ قَبْل الْحَرّ أَشَدّ نُحَاس فَاعِلِين بَرْدا فَإِن قُلْنَا ثِيَاب لَم عَلَيْهَا فَأَن کَذٰلِک هٰذِه دَعّا فَتُکْوَى الْمُشْرِکِين مِنْهَا إِعْصَار مَارِج الْمُوقَدَة أَصْحَاب خَالِدا يُدَعّون خَوْض حَتّى الْکِتَاب ذٰلِک هِي تَنْفِرُوا أُولٰئِک جِبَاهُهُم ضُعَفَاء هَاوِيَة أَلِيم أَبَدا بِآيَاتِنَا خَلَقْنَاه يُرْسَل هَار الْمَشْرِقَيْن تَنْتَصِرَان رَبّک
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
