سوره فاطر: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۸

سوره فاطر


شماره کتابت :	٣٥
جزء :
نزول
ترتيب نزول :	٤٣
محل نزول :	مكه
اطلاعات آماری
تعداد آیات :	٤٥
تعداد کلمات :	٨٧٩
تعداد حروف :

لیست آیات

١ ٢ ٣ ٤ ٥ ٦ ٧ ٨ ٩ ١٠ ١١ ١٢ ١٣ ١٤ ١٥ ١٦ ١٧ ١٨ ١٩ ٢٠ ٢١ ٢٢ ٢٣ ٢٤ ٢٥ ٢٦ ٢٧ ٢٨ ٢٩ ٣٠ ٣١ ٣٢ ٣٣ ٣٤ ٣٥ ٣٦ ٣٧ ٣٨ ٣٩ ٤٠ ٤١ ٤٢ ٤٣ ٤٤ ٤٥

متن سوره

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ الحَمدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ جاعِلِ المَلٰئِكَةِ رُسُلًا أُولى أَجنِحَةٍ مَثنىٰ وَ ثُلٰثَ وَ رُبٰعَ يَزيدُ فِى الخَلقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (١)

کل ستایش‌ها خدای را سزاست (که) آفریدگار آسمان‌ها و زمین است با فطرت توحیدی. قرار دهنده‌ی فرشتگان رسولانی (که) دارای بال‌های دوگانه و سه‌گانه و چهارگانه‌اند. در آفرینش ، هر چه بخواهد می‌افزاید. همانا خدا بر هر چیزی تواناست.

ما يَفتَحِ اللَّهُ لِلنّاسِ مِن رَحمَةٍ فَلا مُمسِكَ لَها وَ ما يُمسِك فَلا مُرسِلَ لَهُ مِن بَعدِهِ وَ هُوَ العَزيزُ الحَكيمُ (٢)

هر رحمتی را که خدا برای مردمان برگشاید، هیچ بازدارنده‌ای برای آن نیست و آنچه را که باز بدارد، پس از بازگرفتن(اش) هیچ گشاینده‌ای ندارد و اوست بسی با عزت و سنجیده‌کار.

يٰأَيُّهَا النّاسُ اذكُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَيكُم هَل مِن خٰلِقٍ غَيرُ اللَّهِ يَرزُقُكُم مِنَ السَّماءِ وَ الأَرضِ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ فَأَنّىٰ تُؤفَكونَ (٣)

هان ای مردمان! نعمتِ خدا را بر خود یاد کنید، آیا غیر از خدا آفریدگاری هست (که) شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟ هرگز خدایی جز او نیست. پس چه زمان و چگونه (از حق) به گزاف رانده می‌شوید؟!

وَ إِن يُكَذِّبوكَ فَقَد كُذِّبَت رُسُلٌ مِن قَبلِكَ وَ إِلَى اللَّهِ تُرجَعُ الأُمورُ (٤)

و اگر تو را تکذیب می‌کنند، پیش از تو (هم) همواره فرستادگانی تکذیب شده‌اند. و تمامی امور تنها سوی خدا بازگردانیده می‌شود.

يٰأَيُّهَا النّاسُ إِنَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الحَيوٰةُ الدُّنيا وَ لا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الغَرورُ (٥)

هان ای مردمان! بی‌گمان وعده‌ی خدا حقّ است. پس زنهار تا (این) زندگی دنیا شما را فریب ندهد و زنهار (تا شیطان) بس فریبنده، شما را درباره‌ی خدا نفریبد.

إِنَّ الشَّيطٰنَ لَكُم عَدُوٌّ فَاتَّخِذوهُ عَدُوًّا إِنَّما يَدعوا حِزبَهُ لِيَكونوا مِن أَصحٰبِ السَّعيرِ (٦)

شیطان بی‌چون برای شما دشمنی (بزرگ) است. پس شما (نیز) او را به دشمنی برگیرید. (او) فقط دار و دسته‌ی خود را می‌خواند تا آنان از یاران آتشِ سوزانِ زبانه‌دار باشند.

الَّذينَ كَفَروا لَهُم عَذابٌ شَديدٌ وَ الَّذينَ إمَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم مَغفِرَةٌ وَ أَجرٌ كَبيرٌ (٧)

برای کسانی که کافر شدند، عذابی سخت است. و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، برای آنان پوشش و پاداشی بزرگ است.

أَفَمَن زُيِّنَ لَهُ سوءُ عَمَلِهِ فَرَإهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشاءُ وَ يَهدى مَن يَشاءُ فَلا تَذهَب نَفسُكَ عَلَيهِم حَسَرٰتٍ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِما يَصنَعونَ (٨)

پس آیا کسی که زشتیِ کردارش برایش آراسته شده، سپس آن را زیبا دیده (مانند مؤمن نیکوکار است)؟ پس خدا همواره هر که را بخواهد گمراه می‌کند و هر که را بخواهد به راه می‌آورد. پس مبادا به حال حسرت‌هایی (گوناگون) بر آنان، جانت (از میان) برود. خدا همواره به آنچه می‌سازند بسی داناست.

وَ اللَّهُ الَّذى أَرسَلَ الرِّيٰحَ فَتُثيرُ سَحابًا فَسُقنٰهُ إِلىٰ بَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَحيَينا بِهِ الأَرضَ بَعدَ مَوتِها كَذٰلِكَ النُّشورُ (٩)

و خدا کسی است که بادها را روانه کرد؛ پس (‌آن‌ها) ابری را پراکنده می‌نمایند. و (ما) آن را سوی سرزمینی مرده راندیم. سپس آن زمین را بدان (وسیله) پس از مرگش زنده کردیم. رستاخیز(تان نیز) این چنین است.

مَن كانَ يُريدُ العِزَّةَ فَلِلَّهِ العِزَّةُ جَميعًا إِلَيهِ يَصعَدُ الكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ العَمَلُ الصّٰلِحُ يَرفَعُهُ وَ الَّذينَ يَمكُرونَ السَّيِّـٔاتِ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ وَ مَكرُ أُولٰئِكَ هُوَ يَبورُ (١٠)

هر کس عزت می‌خواسته است پس عزت یکسره از آنِ خداست. سخنان پاکیزه تنها سوی او بالا می‌رود و کار شایسته را (خدا) رفعت می‌بخشد. و کسانی که بدی‌ها را مکرآمیز انجام می‌دهند، برایشان عذابی سخت است و نیرنگشان همچنان تباه می‌گردد.

وَ اللَّهُ خَلَقَكُم مِن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُم أَزوٰجًا وَ ما تَحمِلُ مِن أُنثىٰ وَ لا تَضَعُ إِلّا بِعِلمِهِ وَ ما يُعَمَّرُ مِن مُعَمَّرٍ وَ لا يُنقَصُ مِن عُمُرِهِ إِلّا فى كِتٰبٍ إِنَّ ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيرٌ (١١)

و خدا شما را از خاکی آفرید، سپس از نطفه‌ای. سپس شما را جفت جفت گردانید و هیچ مادینه‌ای باری بر نمی‌گیرد و باری نمی‌نهد مگر به علم او، و هیچ سالخورده‌ای عمری دراز نمی‌یابد و از عمرش کاسته نمی‌شود، مگر آنکه در کتاب (علم خدا) است. همواره، این (کارِ سخت) بر خدا آسان است!

وَ ما يَستَوِى البَحرانِ هٰذا عَذبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هٰذا مِلحٌ أُجاجٌ وَ مِن كُلٍّ تَأكُلونَ لَحمًا طَرِيًّا وَ تَستَخرِجونَ حِليَةً تَلبَسونَها وَ تَرَى الفُلكَ فيهِ مَواخِرَ لِتَبتَغوا مِن فَضلِهِ وَ لَعَلَّكُم تَشكُرونَ (١٢)

و آن دو دریا (با هم) یکسان نیستند: این یک، گوارای تشنگی‌زدا (و) نوشیدنش (نیز) گواراست‌؛ و آن یک، شورِ تلخ (و تشنگی‌زا). و از هر یک گوشتی تازه می‌خورید و زیوری که آن را می‌پوشید بیرون می‌آورید؛ و کشتی‌ها را در آن، موج‌شکنان می‌بینی تا از فضلِ او (روزی خود را) جستجو کنید. و شاید شما سپاس بگزارید.

يولِجُ الَّيلَ فِى النَّهارِ وَ يولِجُ النَّهارَ فِى الَّيلِ وَ سَخَّرَ الشَّمسَ وَ القَمَرَ كُلٌّ يَجرى لِأَجَلٍ مُسَمًّى ذٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُم لَهُ المُلكُ وَ الَّذينَ تَدعونَ مِن دونِهِ ما يَملِكونَ مِن قِطميرٍ (١٣)

شب را در روز فرو می‌برد و روز را در شب فرو می‌برد و آفتاب و ماه را تسخیر کرده است (که) هر یک تا هنگامی معیّن روانند؛ این است خدا، پروردگار شما؛ پادشاهی تنها از آنِ اوست. و کسانی را که بجز او می‌خوانید (و می‌خواهید) مالک سوراخی از هسته‌ی خرمایی (هم) نیستند.

إِن تَدعوهُم لا يَسمَعوا دُعاءَكُم وَ لَو سَمِعوا مَا استَجابوا لَكُم وَ يَومَ القِيٰمَةِ يَكفُرونَ بِشِركِكُم وَ لا يُنَبِّئُكَ مِثلُ خَبيرٍ (١٤)

اگر آنها را بخوانید، درخواست شما را نمی‌شنوند و اگر (هم) بشنوند برایتان اجابت نمی‌کنند و روز قیامت (این شریکان خدا)، شرکتان را (نسبت به خودشان) انکار (و انگار) می‌کنند. و هیچ کس چون او [:خدای آگاه] تو را از مهمّات آگاه نمی‌کند.

يٰأَيُّهَا النّاسُ أَنتُمُ الفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الغَنِىُّ الحَميدُ (١٥)

هان ای مردمان! شما همه به خدا نیازمندید و خداست (که) او بی‌نیازِ ستوده است.

إِن يَشَأ يُذهِبكُم وَ يَأتِ بِخَلقٍ جَديدٍ (١٦)

اگر بخواهد شما را می‌بَرد و خلقی نوین (بر سر کار) می‌آورد.

وَ ما ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزيزٍ (١٧)

و این (امر مهمّ) برای خدا دشوار نیست.

وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزرَ أُخرىٰ وَ إِن تَدعُ مُثقَلَةٌ إِلىٰ حِملِها لا يُحمَل مِنهُ شَيءٌ وَ لَو كانَ ذا قُربىٰ إِنَّما تُنذِرُ الَّذينَ يَخشَونَ رَبَّهُم بِالغَيبِ وَ أَقامُوا الصَّلوٰةَ وَ مَن تَزَكّىٰ فَإِنَّما يَتَزَكّىٰ لِنَفسِهِ وَ إِلَى اللَّهِ المَصيرُ (١٨)

و هیچ باربردارنده‌ای بار (گناه) دیگری را برنمی‌دارد و اگر گران‌باری (دیگری را به یاری) سوی (برداشتن) بارش فراخواند چیزی از آن برداشته نمی‌شود؛ هر چند نزدیکترین نزدیکان باشد. (تو) تنها کسانی را که از پروردگارشان در نهان می‌ترسند و نماز بر پا داشتند، هشدار می‌دهی‌؛ و هر کس پاکیزگی برگیرد تنها برای خود پاکیزگی می‌گیرد و فرجام، تنها، سویِ خداست.

وَ ما يَستَوِى الأَعمىٰ وَ البَصيرُ (١٩)

و نابینا و بینا یکسان نیستند،

وَ لَا الظُّلُمٰتُ وَ لَا النّورُ (٢٠)

و نه تاریکی‌ها و نه روشنایی،

وَ لَا الظِّلُّ وَ لَا الحَرورُ (٢١)

و نه سایه و نه گرمای شدید.

وَ ما يَستَوِى الأَحياءُ وَ لَا الأَموٰتُ إِنَّ اللَّهَ يُسمِعُ مَن يَشاءُ وَ ما أَنتَ بِمُسمِعٍ مَن فِى القُبورِ (٢٢)

و نه زندگان و نه مردگان، یکسان نیستند. همواره خداست که هر که را بخواهد شنوا می‌گرداند؛ و تو (هرگز) شنواکننده‌ی کسانی که در گورهایند نیستی.

إِن أَنتَ إِلّا نَذيرٌ (٢٣)

تو جز هشداردهنده‌ای (بیش) نیستی.

إِنّا أَرسَلنٰكَ بِالحَقِّ بَشيرًا وَ نَذيرًا وَ إِن مِن أُمَّةٍ إِلّا خَلا فيها نَذيرٌ (٢٤)

همواره ما تو را به تمامی حق، در حال بشارتگری و هشدار دادن گسیل داشتیم، و هیچ امّتی نبوده مگر اینکه در آن، هشداردهنده‌ای ماندگار بوده است.

وَ إِن يُكَذِّبوكَ فَقَد كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيِّنٰتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالكِتٰبِ المُنيرِ (٢٥)

و اگر تو را تکذیب می‌کنند، بی‌گمان کسانی که پیش از آنها ]: کفار[ (نیز) بودند (پیامبران ما را) تکذیب کردند. پیامبرانشان دلایل آشکار و نوشته‌ها و کتاب روشنگر برایشان آوردند.

ثُمَّ أَخَذتُ الَّذينَ كَفَروا فَكَيفَ كانَ نَكيرِ (٢٦)

سپس کسانی را که کافر شده بودند فروگرفتم‌؛ پس چگونه بود انکار (و انگارِ) من‌؟

أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخرَجنا بِهِ ثَمَرٰتٍ مُختَلِفًا أَلوٰنُها وَ مِنَ الجِبالِ جُدَدٌ بيضٌ وَ حُمرٌ مُختَلِفٌ أَلوٰنُها وَ غَرابيبُ سودٌ (٢٧)

آیا ندیدی که خدا از آسمان، آبی فرود آورد، پس به (وسیله‌ی) آن میوه‌هایی که رنگ‌هایشان گوناگون است بیرون آوردیم‌؟ و از برخی کوه‌ها، راه‌های [:رگه‌های] سپید و گلگون که رنگ‌هایشان مختلف و (همچون) کلاغ‌های سیاه است برون آوردیم.

وَ مِنَ النّاسِ وَ الدَّوابِّ وَ الأَنعٰمِ مُختَلِفٌ أَلوٰنُهُ كَذٰلِكَ إِنَّما يَخشَى اللَّهَ مِن عِبادِهِ العُلَمٰؤُا۟ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ غَفورٌ (٢٨)

و برخی از مردمان و جانوران و دام‌ها که رنگ‌هایشان گوناگون است (برون آوردیم). از بندگان خدا تنها دانایان (خداشناس) از او هراسانند. آری، همواره خدا بسی ارجمندِ پوشنده است.

إِنَّ الَّذينَ يَتلونَ كِتٰبَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلوٰةَ وَ أَنفَقوا مِمّا رَزَقنٰهُم سِرًّا وَ عَلانِيَةً يَرجونَ تِجٰرَةً لَن تَبورَ (٢٩)

بی‌گمان، کسانی که کتاب خدا را می‌خوانند و از آن پیروی می‌کنند و نماز بر پا داشتند و از آنچه بدیشان روزی داده‌ایم -نهان و آشکارا- انفاق کردند، (اینان) امید به تجارتی بسته‌اند که هرگز زوال نمی‌پذیرد.

لِيُوَفِّيَهُم أُجورَهُم وَ يَزيدَهُم مِن فَضلِهِ إِنَّهُ غَفورٌ شَكورٌ (٣٠)

تا پاداششان را به شایستگی بدیشان عطا کند و از فزون‌بخشیِ خود در حق آنان بیفزاید. همواره اوست بسی پوشنده‌ی بسیار شکرگزار.

وَ الَّذى أَوحَينا إِلَيكَ مِنَ الكِتٰبِ هُوَ الحَقُّ مُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبادِهِ لَخَبيرٌ بَصيرٌ (٣١)

و آنچه از کتاب [:قرآن] سوی تو وحی کردیم، (هم)او تمام حق است حال آنکه تصدیق‌کننده است آنچه را در برابر اوست. همواره خدا نسبت به بندگانش بس آگاهی بسیار بیناست.

ثُمَّ أَورَثنَا الكِتٰبَ الَّذينَ اصطَفَينا مِن عِبادِنا فَمِنهُم ظالِمٌ لِنَفسِهِ وَ مِنهُم مُقتَصِدٌ وَ مِنهُم سابِقٌ بِالخَيرٰتِ بِإِذنِ اللَّهِ ذٰلِكَ هُوَ الفَضلُ الكَبيرُ (٣٢)

سپس (این) کتاب را به (آن) کسان از بندگان خود که (آنان را) برگزیده بودیم، به میراث دادیم. پس برخی از بندگان ما بر خود ستمکارند و برخی از ایشان میانه‌رو و برخی (هم) از آنان در تمامی کارهای نیک به فرمان خدا (در میان همگان) پیشگامانند. و این خود همان فضیلت بزرگ است.

جَنّٰتُ عَدنٍ يَدخُلونَها يُحَلَّونَ فيها مِن أَساوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ لُؤلُؤًا وَ لِباسُهُم فيها حَريرٌ (٣٣)

(در) باغ‌های همیشگی (که) به آنها در خواهند آمد، در آنجا با دستبندهایی از زر و مروارید زیور یابند و در آنجا جامه‌هاشان پرنیان است.

وَ قالُوا الحَمدُ لِلَّهِ الَّذى أَذهَبَ عَنَّا الحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفورٌ شَكورٌ (٣٤)

و گفتند: «تمامی سپاس تنها خدایی را سزاست که اندوه را از ما بزدود. به‌راستی پروردگارمان، بی‌گمان بسی پوشنده‌ی شکرگزار است‌.»

الَّذى أَحَلَّنا دارَ المُقامَةِ مِن فَضلِهِ لا يَمَسُّنا فيها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فيها لُغوبٌ (٣٥)

«کسی‌که ما را به فضل خویش در سرای اقامتگاه ابدی جای داد. در اینجا رنجی به ما نرسد، و در اینجا درماندگی و سختی به ما دست ندهد.»

وَ الَّذينَ كَفَروا لَهُم نارُ جَهَنَّمَ لا يُقضىٰ عَلَيهِم فَيَموتوا وَ لا يُخَفَّفُ عَنهُم مِن عَذابِها كَذٰلِكَ نَجزى كُلَّ كَفورٍ (٣٦)

و (اما) کسانی که کافر شدند، آتش جهنّم برایشان خواهد بود. در آن، حکم (به مرگ) بر ایشان (جاری) نمی‌شود تا بمیرند و نه از عذاب آن از آنان کاسته شود. (آری،) هر کافر سخت‌انکاری را چنان کیفر می‌دهیم.

وَ هُم يَصطَرِخونَ فيها رَبَّنا أَخرِجنا نَعمَل صٰلِحًا غَيرَ الَّذى كُنّا نَعمَلُ أَوَلَم نُعَمِّركُم ما يَتَذَكَّرُ فيهِ مَن تَذَكَّرَ وَ جاءَكُمُ النَّذيرُ فَذوقوا فَما لِلظّٰلِمينَ مِن نَصيرٍ (٣٧)

حال آنکه آنان در آنجا با هم سخت فریاد برمی‌آورند: «پروردگارمان! ما را (از این آتشبار) بیرون بیار تا غیر از آنچه می‌کردیم، کار شایسته کنیم.» آیا و مگر شما را آن قدر عمر ندادیم که هر کس باید در آن عبرت گیرد، عبرت گرفته‌؛ حال آنکه برای شما هشداردهنده آمد؟ پس بچشید که برای ستمگران هیچ یاوری نیست.

إِنَّ اللَّهَ عٰلِمُ غَيبِ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (٣٨)

بی‌گمان خدا(ست که) دانای نهان آسمان‌ها و زمین است. به‌راستی اوست که به راز ذاتی سینه‌ها بسی داناست.

هُوَ الَّذى جَعَلَكُم خَلٰئِفَ فِى الأَرضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيهِ كُفرُهُ وَ لا يَزيدُ الكٰفِرينَ كُفرُهُم عِندَ رَبِّهِم إِلّا مَقتًا وَ لا يَزيدُ الكٰفِرينَ كُفرُهُم إِلّا خَسارًا (٣٩)

اوست کسی که شما را در سرزمین جانشینان (گذشتگان و یکدیگر) گردانید. پس هر کس کفر ورزد در نتیجه کفرش به زیان خود اوست و کافران را کفرشان جز دشمنی‌ای نزد پروردگارشان نمی‌افزاید و کافران را کفرشان غیر از زیانی نمی‌افزاید.

قُل أَرَءَيتُم شُرَكاءَكُمُ الَّذينَ تَدعونَ مِن دونِ اللَّهِ أَرونى ماذا خَلَقوا مِنَ الأَرضِ أَم لَهُم شِركٌ فِى السَّمٰوٰتِ أَم إتَينٰهُم كِتٰبًا فَهُم عَلىٰ بَيِّنَتٍ مِنهُ بَل إِن يَعِدُ الظّٰلِمونَ بَعضُهُم بَعضًا إِلّا غُرورًا (٤٠)

بگو: «آیا شریکان خودتان را دیدید: کسانی را که به جای خدا می‌خوانید؛ به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریدند؟ یا آنان در (سازمان) آسمان‌ها (با خدا) همکاری داشته‌اند؟ یا به ایشان کتابی دادیم، پس آنان دلیلی روشن بر (حقّانیت) خود از آن دارند؟» (نه،) بلکه ستمکاران جز فریبی به یکدیگر، وعده نمی‌دهند.

إِنَّ اللَّهَ يُمسِكُ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضَ أَن تَزولا وَ لَئِن زالَتا إِن أَمسَكَهُما مِن أَحَدٍ مِن بَعدِهِ إِنَّهُ كانَ حَليمًا غَفورًا (٤١)

خدا همانا آسمان‌ها و زمین را (همی) نگاه می‌دارد تا (در فضا و بر یکدیگر) فرو نیفتند و اگر فرو افتند بعد از او هیچ کس آنها را نگه نمی‌دارد. همانا او بسی بردبار بسیار پوشنده(ی گناهان و ...) بوده است.

وَ أَقسَموا بِاللَّهِ جَهدَ أَيمٰنِهِم لَئِن جاءَهُم نَذيرٌ لَيَكونُنَّ أَهدىٰ مِن إِحدَى الأُمَمِ فَلَمّا جاءَهُم نَذيرٌ ما زادَهُم إِلّا نُفورًا (٤٢)

و با سوگندهای سخت خود به خدا سوگند یاد کردند: اگر به‌راستی هشداردهنده‌ای برایشان بیاید، بی‌گمان از هر یک از امّت‌ها(ی دیگر) به‌درستی راه‌یافته‌تر شوند. پس چون هشداردهنده‌ای برای ایشان آمد، جز بر نفرت شدیدشان نیفزود.

استِكبارًا فِى الأَرضِ وَ مَكرَ السَّيِّئِ وَ لا يَحيقُ المَكرُ السَّيِّئُ إِلّا بِأَهلِهِ فَهَل يَنظُرونَ إِلّا سُنَّتَ الأَوَّلينَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبديلًا وَ لَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحويلًا (٤٣)

(این) در حال استکبار و گردنکشی در زمین و نیرنگ زشتشان بود، و نیرنگ زشت جز (دامن) صاحبش را برنگیرد. پس آیا جز سنّت (و سرنوشتِ شوم) پیشینیان را می‌نگرند و انتظار می‌برند؟ پس هرگز برای سنّت خدا تبدیلی نتوانی یافت، و هرگز برای سنت خدا تحویلی نتوانی یافت.

أَوَلَم يَسيروا فِى الأَرضِ فَيَنظُروا كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ الَّذينَ مِن قَبلِهِم وَ كانوا أَشَدَّ مِنهُم قُوَّةً وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعجِزَهُ مِن شَيءٍ فِى السَّمٰوٰتِ وَ لا فِى الأَرضِ إِنَّهُ كانَ عَليمًا قَديرًا (٤٤)

آیا و در زمین نگردیدند، تا فرجام (کار) کسانی را که پیش از ایشان (زیسته) و نیرومندتر از ایشان (هم) بوده‌اند بنگرند؟ و خدا (چنان) نبوده است که چیزی در آسمان‌ها و زمین او را عاجز کند. همانا او بسی دانا و بسیار توانا بوده است.

وَ لَو يُؤاخِذُ اللَّهُ النّاسَ بِما كَسَبوا ما تَرَكَ عَلىٰ ظَهرِها مِن دابَّةٍ وَ لٰكِن يُؤَخِّرُهُم إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذا جاءَ أَجَلُهُم فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِعِبادِهِ بَصيرًا (٤٥)

و اگر خدا مردم را به (سزای) آنچه انجام داده‌اند (اینجا) مؤاخذه کند، هیچ جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نگذارد؛ ولی تا مدّتی معیّن مهلتشان می‌دهد و چون اجلشان فرا رسد، همانا خدا به بندگانش بینا بوده است.

محتوای سوره

تفسیر آیات

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{قاب | متن = [[ فاطر ١ | الْحَمْدُ لِلَّهِ‌ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ جَاعِلِ‌ الْمَلاَئِکَةِ رُسُلاً... (١)]] [[ فاطر ٢ | مَا يَفْتَحِ‌ اللَّهُ‌ لِلنَّاسِ‌ مِنْ‌ رَحْمَةٍ... (٢)]] [[ فاطر ٣ | يَا أَيُّهَا النَّاسُ‌ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ‌... (٣)]] [[ فاطر ٤ | وَ إِنْ‌ يُکَذِّبُوکَ‌ فَقَدْ کُذِّبَتْ‌ رُسُلٌ‌... (٤)]] [[ فاطر ٥ | يَا أَيُّهَا النَّاسُ‌ إِنَ‌ وَعْدَ اللَّهِ‌ حَقٌ‌... (٥)]] [[ فاطر ٦ | إِنَ‌ الشَّيْطَانَ‌ لَکُمْ‌ عَدُوٌّ... (٦)]] [[ فاطر ٧ | الَّذِينَ‌ کَفَرُوا لَهُمْ‌ عَذَابٌ‌ شَدِيدٌ وَ... (٧)]] [[ فاطر ٨ | ... ]]  }} {{سخ}}
+__TOC__
   {{ سوره | نام =سوره فاطر | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::43|٤٣]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::35|٣٥]]  | آیه = [[تعداد آیات::45|٤٥]] | بعدی = سوره يس | قبلی = سوره سبإ | کلمه = [[تعداد کلمات::879|٨٧٩]] | حرف =  }}
 {| width="75%"
@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 |
 {|
-|- align="center"
-| '''<big>[[مرور آیات سوره فاطر]]</big>'''
 |- align="center"
@@ خط ۲۷: / خط ۲۴: @@
 |}
 |}
+==متن سوره==
+ {{قاب | متن = [[ فاطر ١ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ الحَمدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ جاعِلِ المَلٰئِكَةِ رُسُلًا أُولى أَجنِحَةٍ مَثنىٰ وَ ثُلٰثَ وَ رُبٰعَ يَزيدُ فِى الخَلقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (١) ]] }}
+کل ستایش‌ها خدای را سزاست (که) آفریدگار آسمان‌ها و زمین است با فطرت توحیدی. قرار دهنده‌ی فرشتگان رسولانی (که) دارای بال‌های دوگانه و سه‌گانه و چهارگانه‌اند. در آفرینش ، هر چه بخواهد می‌افزاید. همانا خدا بر هر چیزی تواناست.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢ | ما يَفتَحِ اللَّهُ لِلنّاسِ مِن رَحمَةٍ فَلا مُمسِكَ لَها وَ ما يُمسِك فَلا مُرسِلَ لَهُ مِن بَعدِهِ وَ هُوَ العَزيزُ الحَكيمُ (٢) ]] }}
+هر رحمتی را که خدا برای مردمان برگشاید، هیچ بازدارنده‌ای برای آن نیست و آنچه را که باز بدارد، پس از بازگرفتن(اش) هیچ گشاینده‌ای ندارد و اوست بسی با عزت و سنجیده‌کار.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣ | يٰأَيُّهَا النّاسُ اذكُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَيكُم هَل مِن خٰلِقٍ غَيرُ اللَّهِ يَرزُقُكُم مِنَ السَّماءِ وَ الأَرضِ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ فَأَنّىٰ تُؤفَكونَ (٣) ]] }}
+هان ای مردمان! نعمتِ خدا را بر خود یاد کنید، آیا غیر از خدا آفریدگاری هست (که) شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟ هرگز خدایی جز او نیست. پس چه زمان و چگونه (از حق) به گزاف رانده می‌شوید؟!
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٤ | وَ إِن يُكَذِّبوكَ فَقَد كُذِّبَت رُسُلٌ مِن قَبلِكَ وَ إِلَى اللَّهِ تُرجَعُ الأُمورُ (٤) ]] }}
+و اگر تو را تکذیب می‌کنند، پیش از تو (هم) همواره فرستادگانی تکذیب شده‌اند. و تمامی امور تنها سوی خدا بازگردانیده می‌شود.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٥ | يٰأَيُّهَا النّاسُ إِنَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الحَيوٰةُ الدُّنيا وَ لا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الغَرورُ (٥) ]] }}
+هان ای مردمان! بی‌گمان وعده‌ی خدا حقّ است. پس زنهار تا (این) زندگی دنیا شما را فریب ندهد و زنهار (تا شیطان) بس فریبنده، شما را درباره‌ی خدا نفریبد.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٦ | إِنَّ الشَّيطٰنَ لَكُم عَدُوٌّ فَاتَّخِذوهُ عَدُوًّا إِنَّما يَدعوا حِزبَهُ لِيَكونوا مِن أَصحٰبِ السَّعيرِ (٦) ]] }}
+شیطان بی‌چون برای شما دشمنی (بزرگ) است. پس شما (نیز) او را به دشمنی برگیرید. (او) فقط دار و دسته‌ی خود را می‌خواند تا آنان از یاران آتشِ سوزانِ زبانه‌دار باشند.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٧ | الَّذينَ كَفَروا لَهُم عَذابٌ شَديدٌ وَ الَّذينَ إمَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم مَغفِرَةٌ وَ أَجرٌ كَبيرٌ (٧) ]] }}
+برای کسانی که کافر شدند، عذابی سخت است. و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، برای آنان پوشش و پاداشی بزرگ است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٨ | أَفَمَن زُيِّنَ لَهُ سوءُ عَمَلِهِ فَرَإهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشاءُ وَ يَهدى مَن يَشاءُ فَلا تَذهَب نَفسُكَ عَلَيهِم حَسَرٰتٍ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِما يَصنَعونَ (٨) ]] }}
+پس آیا کسی که زشتیِ کردارش برایش آراسته شده، سپس آن را زیبا دیده (مانند مؤمن نیکوکار است)؟ پس خدا همواره هر که را بخواهد گمراه می‌کند و هر که را بخواهد به راه می‌آورد. پس مبادا به حال حسرت‌هایی (گوناگون) بر آنان، جانت (از میان) برود. خدا همواره به آنچه می‌سازند بسی داناست.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٩ | وَ اللَّهُ الَّذى أَرسَلَ الرِّيٰحَ فَتُثيرُ سَحابًا فَسُقنٰهُ إِلىٰ بَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَحيَينا بِهِ الأَرضَ بَعدَ مَوتِها كَذٰلِكَ النُّشورُ (٩) ]] }}
+و خدا کسی است که بادها را روانه کرد؛ پس (‌آن‌ها) ابری را پراکنده می‌نمایند. و (ما) آن را سوی سرزمینی مرده راندیم. سپس آن زمین را بدان (وسیله) پس از مرگش زنده کردیم. رستاخیز(تان نیز) این چنین است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٠ | مَن كانَ يُريدُ العِزَّةَ فَلِلَّهِ العِزَّةُ جَميعًا إِلَيهِ يَصعَدُ الكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ العَمَلُ الصّٰلِحُ يَرفَعُهُ وَ الَّذينَ يَمكُرونَ السَّيِّـٔاتِ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ وَ مَكرُ أُولٰئِكَ هُوَ يَبورُ (١٠) ]] }}
+هر کس عزت می‌خواسته است پس عزت یکسره از آنِ خداست. سخنان پاکیزه تنها سوی او بالا می‌رود و کار شایسته را (خدا) رفعت می‌بخشد. و کسانی که بدی‌ها را مکرآمیز انجام می‌دهند، برایشان عذابی سخت است و نیرنگشان همچنان تباه می‌گردد.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١١ | وَ اللَّهُ خَلَقَكُم مِن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُم أَزوٰجًا وَ ما تَحمِلُ مِن أُنثىٰ وَ لا تَضَعُ إِلّا بِعِلمِهِ وَ ما يُعَمَّرُ مِن مُعَمَّرٍ وَ لا يُنقَصُ مِن عُمُرِهِ إِلّا فى كِتٰبٍ إِنَّ ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيرٌ (١١) ]] }}
+و خدا شما را از خاکی آفرید، سپس از نطفه‌ای. سپس شما را جفت جفت گردانید و هیچ مادینه‌ای باری بر نمی‌گیرد و باری نمی‌نهد مگر به علم او، و هیچ سالخورده‌ای عمری دراز نمی‌یابد و از عمرش کاسته نمی‌شود، مگر آنکه در کتاب (علم خدا) است. همواره، این (کارِ سخت) بر خدا آسان است!
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٢ | وَ ما يَستَوِى البَحرانِ هٰذا عَذبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هٰذا مِلحٌ أُجاجٌ وَ مِن كُلٍّ تَأكُلونَ لَحمًا طَرِيًّا وَ تَستَخرِجونَ حِليَةً تَلبَسونَها وَ تَرَى الفُلكَ فيهِ مَواخِرَ لِتَبتَغوا مِن فَضلِهِ وَ لَعَلَّكُم تَشكُرونَ (١٢) ]] }}
+و آن دو دریا (با هم) یکسان نیستند: این یک، گوارای تشنگی‌زدا (و) نوشیدنش (نیز) گواراست‌؛ و آن یک، شورِ تلخ (و تشنگی‌زا). و از هر یک گوشتی تازه می‌خورید و زیوری که آن را می‌پوشید بیرون می‌آورید؛ و کشتی‌ها را در آن، موج‌شکنان می‌بینی تا از فضلِ او (روزی خود را) جستجو کنید. و شاید شما سپاس بگزارید.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٣ | يولِجُ الَّيلَ فِى النَّهارِ وَ يولِجُ النَّهارَ فِى الَّيلِ وَ سَخَّرَ الشَّمسَ وَ القَمَرَ كُلٌّ يَجرى لِأَجَلٍ مُسَمًّى ذٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُم لَهُ المُلكُ وَ الَّذينَ تَدعونَ مِن دونِهِ ما يَملِكونَ مِن قِطميرٍ (١٣) ]] }}
+شب را در روز فرو می‌برد و روز را در شب فرو می‌برد و آفتاب و ماه را تسخیر کرده است (که) هر یک تا هنگامی معیّن روانند؛ این است خدا، پروردگار شما؛ پادشاهی تنها از آنِ اوست. و کسانی را که بجز او می‌خوانید (و می‌خواهید) مالک سوراخی از هسته‌ی خرمایی (هم) نیستند.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٤ | إِن تَدعوهُم لا يَسمَعوا دُعاءَكُم وَ لَو سَمِعوا مَا استَجابوا لَكُم وَ يَومَ القِيٰمَةِ يَكفُرونَ بِشِركِكُم وَ لا يُنَبِّئُكَ مِثلُ خَبيرٍ (١٤) ]] }}
+اگر آنها را بخوانید، درخواست شما را نمی‌شنوند و اگر (هم) بشنوند برایتان اجابت نمی‌کنند و روز قیامت (این شریکان خدا)، شرکتان را (نسبت به خودشان) انکار (و انگار) می‌کنند. و هیچ کس چون او [:خدای آگاه] تو را از مهمّات آگاه نمی‌کند.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٥ | يٰأَيُّهَا النّاسُ أَنتُمُ الفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الغَنِىُّ الحَميدُ (١٥) ]] }}
+هان ای مردمان! شما همه به خدا نیازمندید و خداست (که) او بی‌نیازِ ستوده است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٦ | إِن يَشَأ يُذهِبكُم وَ يَأتِ بِخَلقٍ جَديدٍ (١٦) ]] }}
+اگر بخواهد شما را می‌بَرد و خلقی نوین (بر سر کار) می‌آورد.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٧ | وَ ما ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزيزٍ (١٧) ]] }}
+و این (امر مهمّ) برای خدا دشوار نیست.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٨ | وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزرَ أُخرىٰ وَ إِن تَدعُ مُثقَلَةٌ إِلىٰ حِملِها لا يُحمَل مِنهُ شَيءٌ وَ لَو كانَ ذا قُربىٰ إِنَّما تُنذِرُ الَّذينَ يَخشَونَ رَبَّهُم بِالغَيبِ وَ أَقامُوا الصَّلوٰةَ وَ مَن تَزَكّىٰ فَإِنَّما يَتَزَكّىٰ لِنَفسِهِ وَ إِلَى اللَّهِ المَصيرُ (١٨) ]] }}
+و هیچ باربردارنده‌ای بار (گناه) دیگری را برنمی‌دارد و اگر گران‌باری (دیگری را به یاری) سوی (برداشتن) بارش فراخواند چیزی از آن برداشته نمی‌شود؛ هر چند نزدیکترین نزدیکان باشد. (تو) تنها کسانی را که از پروردگارشان در نهان می‌ترسند و نماز بر پا داشتند، هشدار می‌دهی‌؛ و هر کس پاکیزگی برگیرد تنها برای خود پاکیزگی می‌گیرد و فرجام، تنها، سویِ خداست.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ١٩ | وَ ما يَستَوِى الأَعمىٰ وَ البَصيرُ (١٩) ]] }}
+و نابینا و بینا یکسان نیستند،
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٠ | وَ لَا الظُّلُمٰتُ وَ لَا النّورُ (٢٠) ]] }}
+و نه تاریکی‌ها و نه روشنایی،
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢١ | وَ لَا الظِّلُّ وَ لَا الحَرورُ (٢١) ]] }}
+و نه سایه و نه گرمای شدید.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٢ | وَ ما يَستَوِى الأَحياءُ وَ لَا الأَموٰتُ إِنَّ اللَّهَ يُسمِعُ مَن يَشاءُ وَ ما أَنتَ بِمُسمِعٍ مَن فِى القُبورِ (٢٢) ]] }}
+و نه زندگان و نه مردگان، یکسان نیستند. همواره خداست که هر که را بخواهد شنوا می‌گرداند؛ و تو (هرگز) شنواکننده‌ی کسانی که در گورهایند نیستی.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٣ | إِن أَنتَ إِلّا نَذيرٌ (٢٣) ]] }}
+تو جز هشداردهنده‌ای (بیش) نیستی.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٤ | إِنّا أَرسَلنٰكَ بِالحَقِّ بَشيرًا وَ نَذيرًا وَ إِن مِن أُمَّةٍ إِلّا خَلا فيها نَذيرٌ (٢٤) ]] }}
+همواره ما تو را به تمامی حق، در حال بشارتگری و هشدار دادن گسیل داشتیم، و هیچ امّتی نبوده مگر اینکه در آن، هشداردهنده‌ای ماندگار بوده است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٥ | وَ إِن يُكَذِّبوكَ فَقَد كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيِّنٰتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالكِتٰبِ المُنيرِ (٢٥) ]] }}
+و اگر تو را تکذیب می‌کنند، بی‌گمان کسانی که پیش از آنها ]: کفار[ (نیز) بودند (پیامبران ما را) تکذیب کردند. پیامبرانشان دلایل آشکار و نوشته‌ها و کتاب روشنگر برایشان آوردند.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٦ | ثُمَّ أَخَذتُ الَّذينَ كَفَروا فَكَيفَ كانَ نَكيرِ (٢٦) ]] }}
+سپس کسانی را که کافر شده بودند فروگرفتم‌؛ پس چگونه بود انکار (و انگارِ) من‌؟
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٧ | أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخرَجنا بِهِ ثَمَرٰتٍ مُختَلِفًا أَلوٰنُها وَ مِنَ الجِبالِ جُدَدٌ بيضٌ وَ حُمرٌ مُختَلِفٌ أَلوٰنُها وَ غَرابيبُ سودٌ (٢٧) ]] }}
+آیا ندیدی که خدا از آسمان، آبی فرود آورد، پس به (وسیله‌ی) آن میوه‌هایی که رنگ‌هایشان گوناگون است بیرون آوردیم‌؟ و از برخی کوه‌ها، راه‌های [:رگه‌های] سپید و گلگون که رنگ‌هایشان مختلف و (همچون) کلاغ‌های سیاه است برون آوردیم.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٨ | وَ مِنَ النّاسِ وَ الدَّوابِّ وَ الأَنعٰمِ مُختَلِفٌ أَلوٰنُهُ كَذٰلِكَ إِنَّما يَخشَى اللَّهَ مِن عِبادِهِ العُلَمٰؤُا۟ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ غَفورٌ (٢٨) ]] }}
+و برخی از مردمان و جانوران و دام‌ها که رنگ‌هایشان گوناگون است (برون آوردیم). از بندگان خدا تنها دانایان (خداشناس) از او هراسانند. آری، همواره خدا بسی ارجمندِ پوشنده است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٢٩ | إِنَّ الَّذينَ يَتلونَ كِتٰبَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلوٰةَ وَ أَنفَقوا مِمّا رَزَقنٰهُم سِرًّا وَ عَلانِيَةً يَرجونَ تِجٰرَةً لَن تَبورَ (٢٩) ]] }}
+بی‌گمان، کسانی که کتاب خدا را می‌خوانند و از آن پیروی می‌کنند و نماز بر پا داشتند و از آنچه بدیشان روزی داده‌ایم -نهان و آشکارا- انفاق کردند، (اینان) امید به تجارتی بسته‌اند که هرگز زوال نمی‌پذیرد.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٠ | لِيُوَفِّيَهُم أُجورَهُم وَ يَزيدَهُم مِن فَضلِهِ إِنَّهُ غَفورٌ شَكورٌ (٣٠) ]] }}
+تا پاداششان را به شایستگی بدیشان عطا کند و از فزون‌بخشیِ خود در حق آنان بیفزاید. همواره اوست بسی پوشنده‌ی بسیار شکرگزار.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣١ | وَ الَّذى أَوحَينا إِلَيكَ مِنَ الكِتٰبِ هُوَ الحَقُّ مُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبادِهِ لَخَبيرٌ بَصيرٌ (٣١) ]] }}
+و آنچه از کتاب [:قرآن] سوی تو وحی کردیم، (هم)او تمام حق است حال آنکه تصدیق‌کننده است آنچه را در برابر اوست. همواره خدا نسبت به بندگانش بس آگاهی بسیار بیناست.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٢ | ثُمَّ أَورَثنَا الكِتٰبَ الَّذينَ اصطَفَينا مِن عِبادِنا فَمِنهُم ظالِمٌ لِنَفسِهِ وَ مِنهُم مُقتَصِدٌ وَ مِنهُم سابِقٌ بِالخَيرٰتِ بِإِذنِ اللَّهِ ذٰلِكَ هُوَ الفَضلُ الكَبيرُ (٣٢) ]] }}
+سپس (این) کتاب را به (آن) کسان از بندگان خود که (آنان را) برگزیده بودیم، به میراث دادیم. پس برخی از بندگان ما بر خود ستمکارند و برخی از ایشان میانه‌رو و برخی (هم) از آنان در تمامی کارهای نیک به فرمان خدا (در میان همگان) پیشگامانند. و این خود همان فضیلت بزرگ است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٣ | جَنّٰتُ عَدنٍ يَدخُلونَها يُحَلَّونَ فيها مِن أَساوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ لُؤلُؤًا وَ لِباسُهُم فيها حَريرٌ (٣٣) ]] }}
+(در) باغ‌های همیشگی (که) به آنها در خواهند آمد، در آنجا با دستبندهایی از زر و مروارید زیور یابند و در آنجا جامه‌هاشان پرنیان است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٤ | وَ قالُوا الحَمدُ لِلَّهِ الَّذى أَذهَبَ عَنَّا الحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفورٌ شَكورٌ (٣٤) ]] }}
+و گفتند: «تمامی سپاس تنها خدایی را سزاست که اندوه را از ما بزدود. به‌راستی پروردگارمان، بی‌گمان بسی پوشنده‌ی شکرگزار است‌.»
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٥ | الَّذى أَحَلَّنا دارَ المُقامَةِ مِن فَضلِهِ لا يَمَسُّنا فيها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فيها لُغوبٌ (٣٥) ]] }}
+«کسی‌که ما را به فضل خویش در سرای اقامتگاه ابدی جای داد. در اینجا رنجی به ما نرسد، و در اینجا درماندگی و سختی به ما دست ندهد.»
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٦ | وَ الَّذينَ كَفَروا لَهُم نارُ جَهَنَّمَ لا يُقضىٰ عَلَيهِم فَيَموتوا وَ لا يُخَفَّفُ عَنهُم مِن عَذابِها كَذٰلِكَ نَجزى كُلَّ كَفورٍ (٣٦) ]] }}
+و (اما) کسانی که کافر شدند، آتش جهنّم برایشان خواهد بود. در آن، حکم (به مرگ) بر ایشان (جاری) نمی‌شود تا بمیرند و نه از عذاب آن از آنان کاسته شود. (آری،) هر کافر سخت‌انکاری را چنان کیفر می‌دهیم.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٧ | وَ هُم يَصطَرِخونَ فيها رَبَّنا أَخرِجنا نَعمَل صٰلِحًا غَيرَ الَّذى كُنّا نَعمَلُ أَوَلَم نُعَمِّركُم ما يَتَذَكَّرُ فيهِ مَن تَذَكَّرَ وَ جاءَكُمُ النَّذيرُ فَذوقوا فَما لِلظّٰلِمينَ مِن نَصيرٍ (٣٧) ]] }}
+حال آنکه آنان در آنجا با هم سخت فریاد برمی‌آورند: «پروردگارمان! ما را (از این آتشبار) بیرون بیار تا غیر از آنچه می‌کردیم، کار شایسته کنیم.» آیا و مگر شما را آن قدر عمر ندادیم که هر کس باید در آن عبرت گیرد، عبرت گرفته‌؛ حال آنکه برای شما هشداردهنده آمد؟ پس بچشید که برای ستمگران هیچ یاوری نیست.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٨ | إِنَّ اللَّهَ عٰلِمُ غَيبِ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (٣٨) ]] }}
+بی‌گمان خدا(ست که) دانای نهان آسمان‌ها و زمین است. به‌راستی اوست که به راز ذاتی سینه‌ها بسی داناست.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٣٩ | هُوَ الَّذى جَعَلَكُم خَلٰئِفَ فِى الأَرضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيهِ كُفرُهُ وَ لا يَزيدُ الكٰفِرينَ كُفرُهُم عِندَ رَبِّهِم إِلّا مَقتًا وَ لا يَزيدُ الكٰفِرينَ كُفرُهُم إِلّا خَسارًا (٣٩) ]] }}
+اوست کسی که شما را در سرزمین جانشینان (گذشتگان و یکدیگر) گردانید. پس هر کس کفر ورزد در نتیجه کفرش به زیان خود اوست و کافران را کفرشان جز دشمنی‌ای نزد پروردگارشان نمی‌افزاید و کافران را کفرشان غیر از زیانی نمی‌افزاید.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٤٠ | قُل أَرَءَيتُم شُرَكاءَكُمُ الَّذينَ تَدعونَ مِن دونِ اللَّهِ أَرونى ماذا خَلَقوا مِنَ الأَرضِ أَم لَهُم شِركٌ فِى السَّمٰوٰتِ أَم إتَينٰهُم كِتٰبًا فَهُم عَلىٰ بَيِّنَتٍ مِنهُ بَل إِن يَعِدُ الظّٰلِمونَ بَعضُهُم بَعضًا إِلّا غُرورًا (٤٠) ]] }}
+بگو: «آیا شریکان خودتان را دیدید: کسانی را که به جای خدا می‌خوانید؛ به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریدند؟ یا آنان در (سازمان) آسمان‌ها (با خدا) همکاری داشته‌اند؟ یا به ایشان کتابی دادیم، پس آنان دلیلی روشن بر (حقّانیت) خود از آن دارند؟» (نه،) بلکه ستمکاران جز فریبی به یکدیگر، وعده نمی‌دهند.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٤١ | إِنَّ اللَّهَ يُمسِكُ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضَ أَن تَزولا وَ لَئِن زالَتا إِن أَمسَكَهُما مِن أَحَدٍ مِن بَعدِهِ إِنَّهُ كانَ حَليمًا غَفورًا (٤١) ]] }}
+خدا همانا آسمان‌ها و زمین را (همی) نگاه می‌دارد تا (در فضا و بر یکدیگر) فرو نیفتند و اگر فرو افتند بعد از او هیچ کس آنها را نگه نمی‌دارد. همانا او بسی بردبار بسیار پوشنده(ی گناهان و ...) بوده است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٤٢ | وَ أَقسَموا بِاللَّهِ جَهدَ أَيمٰنِهِم لَئِن جاءَهُم نَذيرٌ لَيَكونُنَّ أَهدىٰ مِن إِحدَى الأُمَمِ فَلَمّا جاءَهُم نَذيرٌ ما زادَهُم إِلّا نُفورًا (٤٢) ]] }}
+و با سوگندهای سخت خود به خدا سوگند یاد کردند: اگر به‌راستی هشداردهنده‌ای برایشان بیاید، بی‌گمان از هر یک از امّت‌ها(ی دیگر) به‌درستی راه‌یافته‌تر شوند. پس چون هشداردهنده‌ای برای ایشان آمد، جز بر نفرت شدیدشان نیفزود.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٤٣ | استِكبارًا فِى الأَرضِ وَ مَكرَ السَّيِّئِ وَ لا يَحيقُ المَكرُ السَّيِّئُ إِلّا بِأَهلِهِ فَهَل يَنظُرونَ إِلّا سُنَّتَ الأَوَّلينَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبديلًا وَ لَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحويلًا (٤٣) ]] }}
+(این) در حال استکبار و گردنکشی در زمین و نیرنگ زشتشان بود، و نیرنگ زشت جز (دامن) صاحبش را برنگیرد. پس آیا جز سنّت (و سرنوشتِ شوم) پیشینیان را می‌نگرند و انتظار می‌برند؟ پس هرگز برای سنّت خدا تبدیلی نتوانی یافت، و هرگز برای سنت خدا تحویلی نتوانی یافت.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٤٤ | أَوَلَم يَسيروا فِى الأَرضِ فَيَنظُروا كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ الَّذينَ مِن قَبلِهِم وَ كانوا أَشَدَّ مِنهُم قُوَّةً وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعجِزَهُ مِن شَيءٍ فِى السَّمٰوٰتِ وَ لا فِى الأَرضِ إِنَّهُ كانَ عَليمًا قَديرًا (٤٤) ]] }}
+آیا و در زمین نگردیدند، تا فرجام (کار) کسانی را که پیش از ایشان (زیسته) و نیرومندتر از ایشان (هم) بوده‌اند بنگرند؟ و خدا (چنان) نبوده است که چیزی در آسمان‌ها و زمین او را عاجز کند. همانا او بسی دانا و بسیار توانا بوده است.
+{{قاب | متن = [[ فاطر ٤٥ | وَ لَو يُؤاخِذُ اللَّهُ النّاسَ بِما كَسَبوا ما تَرَكَ عَلىٰ ظَهرِها مِن دابَّةٍ وَ لٰكِن يُؤَخِّرُهُم إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذا جاءَ أَجَلُهُم فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِعِبادِهِ بَصيرًا (٤٥) ]] }}
+و اگر خدا مردم را به (سزای) آنچه انجام داده‌اند (اینجا) مؤاخذه کند، هیچ جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نگذارد؛ ولی تا مدّتی معیّن مهلتشان می‌دهد و چون اجلشان فرا رسد، همانا خدا به بندگانش بینا بوده است.
 ==محتوای سوره==

گمنام

جستجو

سوره فاطر: تفاوت میان نسخه‌ها

فضاهای نام

بیشتر

عملکردهای صفحه

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۸

فهرست

متن سوره

محتوای سوره

ناوبری

پرش به آیه

ناوبری

دسترسی آسان

اندروید

ابزارهای ویکی

ابزارهای ویکی

گمنام

جستجو

سوره فاطر: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۸

متن سوره

محتوای سوره

ناوبری

ابزارهای ویکی

ابزارهای صفحه

رده‌ها