فاطر ٣٩

از الکتاب
کپی متن آیه
هُوَ الَّذِي‌ جَعَلَکُمْ‌ خَلاَئِفَ‌ فِي‌ الْأَرْضِ‌ فَمَنْ‌ کَفَرَ فَعَلَيْهِ‌ کُفْرُهُ‌ وَ لاَ يَزِيدُ الْکَافِرِينَ‌ کُفْرُهُمْ‌ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌ إِلاَّ مَقْتاً وَ لاَ يَزِيدُ الْکَافِرِينَ‌ کُفْرُهُمْ‌ إِلاَّ خَسَاراً

ترجمه

اوست که شما را جانشینانی در زمین قرار داد؛ هر کس کافر شود، کفر او به زیان خودش خواهد بود، و کافران را کفرشان جز خشم و غضب در نزد پروردگار چیزی نمی‌افزاید، و (نیز) کفرشان جز زیان و خسران چیزی بر آنها اضافه نمی‌کند!

ترتیل:
ترجمه:
فاطر ٣٨ آیه ٣٩ فاطر ٤٠
سوره : سوره فاطر
نزول : ١ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«خَلآئِفَ»: جانشینان. مراد جانشین و جایگزین پیشینیان است (نگا: انعام / یونس / و ). «مَقْتاً»: خشم و غضب (نگا: نساء / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - خداوند، انسان ها را جانشین خود در زمین براى چگونه زیستن و هرگونه دخل و تصرف و بهره جستن از آن قرار داده است. (هو الذى جعلکم خلئف فى الأرض) «خلافت» به معناى نیابت از غیر است (مفردات راغب). در این که مقصود از نیابت چیست، میان مفسران سه دیدگاه وجود دارد: ۱- جانشنى انسان ها از خداوند در اداره زندگى خویش; ۲- جانشینى انسان ها و ملت ها به جاى یکدیگر و به ارث بردن تمامى دارایى ها و تمدن هاى پیشینیان. ۳- جانشنى انسان هاى حاضر از انسان هاى پیش از خلقت آدم(ع). برداشت یاد شده مبتنى بر دیدگاه نخست است.

۲ - خداوند امت ها و نسل هاى انسان ها را جانشین و وارث هم دیگر در زمین قرار داده است. (هو الذى جعلکم خلئف فى الأرض)

۳ - آدم(ع) و نسل او، جانشین انسان هایى که پیش از آنان در زمین مى زیستند. (هو الذى جعلکم خلئف فى الأرض)

۴ - نابودى امت ها و نسل هاى انسان ها، و وراثت و جانشینى دیگران، با اراده خداوند و نشانه ربوبیت او است. (هو الذى جعلکم خلئف فى الأرض)

۵ - پى آمد زیان بار کفر، متوجه خود انسان ها است. (فمن کفر فعلیه کفره)

۶ - هیچ کس بار گناه دیگرى را بر دوش نمى کشد و هر کس مسؤول عقاید و رفتار خویش است. (فمن کفر فعلیه کفره)

۷ - کفر، ناسازگار با خلافت الهى انسان ها و به دور از شأن آنان (هو الذى جعلکم خلئف فى الأرض فمن کفر فعلیه کفره) از این که خداوند در آغاز، مسأله خلافت انسان ها را مطرح ساخته و آن گاه پى آمد کفر را به آنان یادآور شده است، مى توان مطلب یاد شده را به دست آورد.

۸ - کفر، موجب خشم شدید خداوند شده و حاصلى جز آن ندارد. (و لایزید الکفرین کفرهم عند ربّهم إلاّ مقتًا) «مقت» (در مقابل «حبّ») به معناى بغض و خشم شدید است.

۹ - کفر، موجب خسارت جامعه بشرى بوده و حاصلى جز آن ندارد. (و لایزید الکفرین کفرهم إلاّ خسارًا)

۱۰ - کیفر کافران، از شؤون مقام ربوبى است. (و لایزید الکفرین کفرهم عند ربّهم إلاّ مقتًا)

موضوعات مرتبط

  • آدم(ع): خلافت آدم(ع) ۳
  • اقوام: جایگزینى اقوام ۴; منشأ جایگزینى اقوام ۲
  • امتها: انقراض امتها ۴
  • انسان: آثار خلافت انسان ۷; انسان هاى قبل از آدم(ع) ۳; تاریخ انسان ۳; خلافت انسان ۱، ۳; مقامات انسان ۱
  • جامعه: آسیب شناسى اجتماعى ۹
  • خدا: آثار اراده خدا ۴; خلیفه خدا ۱، ۷; ربوبیت خدا ۱۰; زمینه غضب خدا ۸; نشانه هاى ربوبیت خدا ۴; نقش خدا ۲
  • خود: زیان به خود ۵
  • عقیده: مسؤول عقیده ۶
  • عمل: مسؤول عمل ۶
  • کافران: کیفر کافران ۱۰
  • کفر: آثار کفر ۷، ۸; زیان اجتماعى کفر ۹; زیان کفر ۵
  • گناه: تحمل گناه دیگران ۶

منابع