سوره الرعد: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(Edited by QRobot!) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
{{ سوره | نام =سوره الرعد | محل نزول =محل نزول::مدينه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::96|٩٦]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::13|١٣]] | آیه = [[تعداد آیات::43|٤٣]] | بعدی = سوره ابراهيم | قبلی = سوره يوسف | کلمه = [[تعداد کلمات::983|٩٨٣]] | حرف = }} | {{ سوره | نام =سوره الرعد | محل نزول =محل نزول::مدينه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::96|٩٦]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::13|١٣]] | آیه = [[تعداد آیات::43|٤٣]] | بعدی = سوره ابراهيم | قبلی = سوره يوسف | کلمه = [[تعداد کلمات::983|٩٨٣]] | حرف = }} | ||
{| width="75%" | {| width="75%" | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| | | | ||
{| | {| | ||
|- align="center" | |- align="center" | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
|} | |} | ||
==متن سوره== | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ المر تِلكَ إيٰتُ الكِتٰبِ وَ الَّذى أُنزِلَ إِلَيكَ مِن رَبِّكَ الحَقُّ وَ لٰكِنَّ أَكثَرَ النّاسِ لا يُؤمِنونَ (١) ]] }} | |||
المر این‌هاست آیات کتاب [:قرآن]، و آنچه از جانب پروردگارت سوی تو نازل شده، تمامی حق است ولی بیشتر مردمان ایمان نمی‌آورند. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢ | اللَّهُ الَّذى رَفَعَ السَّمٰوٰتِ بِغَيرِ عَمَدٍ تَرَونَها ثُمَّ استَوىٰ عَلَى العَرشِ وَ سَخَّرَ الشَّمسَ وَ القَمَرَ كُلٌّ يَجرى لِأَجَلٍ مُسَمًّى يُدَبِّرُ الأَمرَ يُفَصِّلُ الإيٰتِ لَعَلَّكُم بِلِقاءِ رَبِّكُم توقِنونَ (٢) ]] }} | |||
خدا کسی است که آسمان‌ها را بدون ستون‌هایی که آنها را ببینید برافراشت. سپس بر عرش (تدبیر) چیره شد و خورشید و ماه را رام (و راهوار) گردانید. هر کدام برای مدتی به سیر خود روانند، حال آنکه (خدا) امر [:کار، فرمان و هر چیز آفریدگان] را تدبیر می‌کند. و آیات (خود) را به روشنی جداسازی و بیان می‌نماید، شاید شما به لقای پروردگارتان یقین آورید. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣ | وَ هُوَ الَّذى مَدَّ الأَرضَ وَ جَعَلَ فيها رَوٰسِىَ وَ أَنهٰرًا وَ مِن كُلِّ الثَّمَرٰتِ جَعَلَ فيها زَوجَينِ اثنَينِ يُغشِى الَّيلَ النَّهارَ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَإيٰتٍ لِقَومٍ يَتَفَكَّرونَ (٣) ]] }} | |||
و اوست کسی که زمین را گسترانید و در آن کوه‌های بلند فرو رفته در زمین (و) سر در آسمان و رودهایی نهاد و از هر گونه میوه‌ای در آن نر و ماده قرار داد، حال آنکه روز را به شب می‌پوشاند. به‌راستی در این (امور) برای مردمی که تفکر می‌کنند نشانه‌هایی است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٤ | وَ فِى الأَرضِ قِطَعٌ مُتَجٰوِرٰتٌ وَ جَنّٰتٌ مِن أَعنٰبٍ وَ زَرعٌ وَ نَخيلٌ صِنوانٌ وَ غَيرُ صِنوانٍ يُسقىٰ بِماءٍ وٰحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعضَها عَلىٰ بَعضٍ فِى الأُكُلِ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَإيٰتٍ لِقَومٍ يَعقِلونَ (٤) ]] }} | |||
و در زمین قطعاتی است کنار یکدیگر و باغ‌هایی از انگور و کشتزارها و درختان خرما - (چه) همانند و (چه) ناهمانند - (که) با یک آب سیراب می‌گردند؛ و برخی از آنها را (از نظر مزه و کیفیت) بر برخی دیگر در خوراک برتری می‌دهیم. به‌راستی در این (امر) برای مردمی که خردورزی می‌کنند همواره نشانه‌هایی است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٥ | وَ إِن تَعجَب فَعَجَبٌ قَولُهُم أَءِذا كُنّا تُرٰبًا أَءِنّا لَفى خَلقٍ جَديدٍ أُولٰئِكَ الَّذينَ كَفَروا بِرَبِّهِم وَ أُولٰئِكَ الأَغلٰلُ فى أَعناقِهِم وَ أُولٰئِكَ أَصحٰبُ النّارِ هُم فيها خٰلِدونَ (٥) ]] }} | |||
و اگر شگفتی داری، پس شگفت از سخن آنان [:کافران] دار که: «آیا وقتی خاک شدیم، آیا به‌راستی بی‌چون در آفرینش جدیدی خواهیم بود؟» همان کسانی‌اند که به پروردگارشان کفر ورزیدند و (هم)اینان در گردن‌هایشان زنجیرهاست، و آنان همدمان آتشند، و در آن (به اندازه‌ی کفرشان و کمتر از آن) ماندگارند. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٦ | وَ يَستَعجِلونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبلَ الحَسَنَةِ وَ قَد خَلَت مِن قَبلِهِمُ المَثُلٰتُ وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذو مَغفِرَةٍ لِلنّاسِ عَلىٰ ظُلمِهِم وَ إِنَّ رَبَّكَ لَشَديدُ العِقابِ (٦) ]] }} | |||
و پیش از خوبی، با شتاب از تو بدی می‌خواهند، حال آنکه بی‌گمان پیش از آنان (بر کافران) عقوبت‌هایی پندآور و هشیارگر می‌رفته است. و به‌راستی پروردگارت نسبت به مردمان - با وجود ستمشان - بی‌گمان پوشاننده است، و همانا پروردگار تو بی‌چون به‌راستی سخت‌کیفر است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٧ | وَ يَقولُ الَّذينَ كَفَروا لَولا أُنزِلَ عَلَيهِ إيَةٌ مِن رَبِّهِ إِنَّما أَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكُلِّ قَومٍ هادٍ (٧) ]] }} | |||
و آنان که کافر شدند گویند: «چرا نشانه‌ای (آشکار) از طرف پروردگارش بر او نازل نشده است؟» (ای پیامبر!) تو فقط هشداردهنده‌ای. و برای هر گروهی رهبری است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٨ | اللَّهُ يَعلَمُ ما تَحمِلُ كُلُّ أُنثىٰ وَ ما تَغيضُ الأَرحامُ وَ ما تَزدادُ وَ كُلُّ شَيءٍ عِندَهُ بِمِقدارٍ (٨) ]] }} | |||
خدا می‌داند آنچه را که هر مادینه‌ای (در رَحِمش) بر می‌گیرد و (نیز) آنچه را که (این) رحم‌ها می‌کاهند، و آنچه را فزونی می‌یابند. و هر چیزی را نزد او اندازه‌ای است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٩ | عٰلِمُ الغَيبِ وَ الشَّهٰدَةِ الكَبيرُ المُتَعالِ (٩) ]] }} | |||
دانای نهان و آشکار، همان بزرگِ بلندمرتبه است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٠ | سَواءٌ مِنكُم مَن أَسَرَّ القَولَ وَ مَن جَهَرَ بِهِ وَ مَن هُوَ مُستَخفٍ بِالَّيلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ (١٠) ]] }} | |||
(برای او) یکسان است (که) کسی از شما سخن (خود) را پنهان کند، و کسی آن را فاش گرداند، و کسی که در شب خویشتن را پنهان دارد و روز آشکارا گرداند. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١١ | لَهُ مُعَقِّبٰتٌ مِن بَينِ يَدَيهِ وَ مِن خَلفِهِ يَحفَظونَهُ مِن أَمرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم وَ إِذا أَرادَ اللَّهُ بِقَومٍ سوءًا فَلا مَرَدَّ لَهُ وَ ما لَهُم مِن دونِهِ مِن والٍ (١١) ]] }} | |||
برای او (نسبت به آنان) دنبال‌کنندگان و پیگیرانی است (که) پیاپی یکدیگر او را به فرمان خدا از پیش رو و از پشت سر پاسداری می‌کنند. به‌راستی خدا حال و مالی قومی را تغییر نمی‌دهد، تا آنان خود آن (جان و جانان) را تغییر دهند. و هنگامی که خدا برای قومی بدی بخواهد، پس هیچ برگشتی برای آن نمی‌باشد و غیر از او سرپرستی (هم) برایشان نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٢ | هُوَ الَّذى يُريكُمُ البَرقَ خَوفًا وَ طَمَعًا وَ يُنشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ (١٢) ]] }} | |||
اوست کسی که برق را برای بیم و امید به شما می‌نمایاند، و ابرهای گران‌بار را به وجود می‌آورد. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٣ | وَ يُسَبِّحُ الرَّعدُ بِحَمدِهِ وَ المَلٰئِكَةُ مِن خيفَتِهِ وَ يُرسِلُ الصَّوٰعِقَ فَيُصيبُ بِها مَن يَشاءُ وَ هُم يُجٰدِلونَ فِى اللَّهِ وَ هُوَ شَديدُ المِحالِ (١٣) ]] }} | |||
رعد، به حمد او تنزیه(اش) می‌کند، و فرشتگان جملگی از بیمش تسبیح گویند. و صاعقه‌ها را فرو می‌فرستد و با آنها هر که را بخواهد، مورد اصابت قرار می‌دهد؛ در حالی که آنان درباره‌ی خدا مجادله می‌کنند. و او در کیفرهایش (در عین علم و قدرتش) بسی پیگیر (گناهان) است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٤ | لَهُ دَعوَةُ الحَقِّ وَ الَّذينَ يَدعونَ مِن دونِهِ لا يَستَجيبونَ لَهُم بِشَيءٍ إِلّا كَبٰسِطِ كَفَّيهِ إِلَى الماءِ لِيَبلُغَ فاهُ وَ ما هُوَ بِبٰلِغِهِ وَ ما دُعاءُ الكٰفِرينَ إِلّا فى ضَلٰلٍ (١٤) ]] }} | |||
دعوت حق تنها برای اوست و کسانی که جز او را می‌خوانند، آنان هیچ گونه اجابتی برایشان نمی‌کنند؛ مگر مانند کسی که دو دستش را به سوی آب گشاینده است تا (آب) به دهانش برسد، در حالی که (به آب) هرگز رسنده نیست. و درخواست کافران جز در (ژرفای) گمراهی نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٥ | وَ لِلَّهِ يَسجُدُ مَن فِى السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ طَوعًا وَ كَرهًا وَ ظِلٰلُهُم بِالغُدُوِّ وَ الإصالِ (١٥) ]] }} | |||
و هر که در آسمان‌ها و زمین است - خواه‌وناخواه - با سایه‌هایشان، بامدادان و شامگاهان، تنها برای خدا سجده (و خضوع) می‌کنند. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٦ | قُل مَن رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ قُلِ اللَّهُ قُل أَفَاتَّخَذتُم مِن دونِهِ أَولِياءَ لا يَملِكونَ لِأَنفُسِهِم نَفعًا وَ لا ضَرًّا قُل هَل يَستَوِى الأَعمىٰ وَ البَصيرُ أَم هَل تَستَوِى الظُّلُمٰتُ وَ النّورُ أَم جَعَلوا لِلَّهِ شُرَكاءَ خَلَقوا كَخَلقِهِ فَتَشٰبَهَ الخَلقُ عَلَيهِم قُلِ اللَّهُ خٰلِقُ كُلِّ شَيءٍ وَ هُوَ الوٰحِدُ القَهّٰرُ (١٦) ]] }} | |||
بگو: «پروردگار آسمان‌ها و زمین کیست؟» بگو: «خداست!» بگو: «پس آیا جز او سرپرستانی گرفته‌اید، حال آنکه اختیار سود و زیان خودشان را (هم) ندارند؟» بگو: «آیا نابینا و بینا یکسانند؟ یا تاریکی‌ها و روشنایی همانندند؟ یا برای خدا شریکانی نهاده‌اند (که) همانند آفرینش او آفریده‌اند، پس (در نتیجه، این دو) آفرینش بر آنان مشتبه شده‌اند؟» بگو: «خدا آفریننده‌ی هر چیزی است و اوست یگانه‌ی قهار.» | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٧ | أَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَت أَودِيَةٌ بِقَدَرِها فَاحتَمَلَ السَّيلُ زَبَدًا رابِيًا وَ مِمّا يوقِدونَ عَلَيهِ فِى النّارِ ابتِغاءَ حِليَةٍ أَو مَتٰعٍ زَبَدٌ مِثلُهُ كَذٰلِكَ يَضرِبُ اللَّهُ الحَقَّ وَ البٰطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذهَبُ جُفاءً وَ أَمّا ما يَنفَعُ النّاسَ فَيَمكُثُ فِى الأَرضِ كَذٰلِكَ يَضرِبُ اللَّهُ الأَمثالَ (١٧) ]] }} | |||
(همو) از آسمان، آبی فرود آورد. پس (به طرف) گودی‌هایی به اندازه‌ی گنجایش‌شان روان شد و پس سیل، کفی برخاسته بر خود بس بار کرد. و از آنچه برای به دست آوردن زینتی یا کالایی، در آتش می‌گذارند، همانند آن، کفی بر می‌آید. خدا حق و باطل را چنین مَثَل می‌زند. و اما کف، پس بی‌مهابا به هدر می‌رود، ولی‌آنچه به مردم سود می‌رساند، در زمین هم‌چنان (باقی) می‌ماند. خدا مَثَل‌ها را چنین می‌زند. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٨ | لِلَّذينَ استَجابوا لِرَبِّهِمُ الحُسنىٰ وَ الَّذينَ لَم يَستَجيبوا لَهُ لَو أَنَّ لَهُم ما فِى الأَرضِ جَميعًا وَ مِثلَهُ مَعَهُ لَافتَدَوا بِهِ أُولٰئِكَ لَهُم سوءُ الحِسابِ وَ مَأوىٰهُم جَهَنَّمُ وَ بِئسَ المِهادُ (١٨) ]] }} | |||
برای کسانی که پروردگارشان را اجابت کردند، نیکوترین پاداش است، و کسانی که برایش اجابت نکرده‌اند، اگر سراسر آنچه در زمین است و مانند آن را با آن داشته باشند، همواره آن را برای بازخرید خود خواهند داد. آنان به سختی بازخواست‌شونده‌ا‌ند، و پناهگاهشان دوزخ است، و چه بد پناهگاهی است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ١٩ | أَفَمَن يَعلَمُ أَنَّما أُنزِلَ إِلَيكَ مِن رَبِّكَ الحَقُّ كَمَن هُوَ أَعمىٰ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الأَلبٰبِ (١٩) ]] }} | |||
آیا پس،کسی که می‌داند آنچه از جانب پروردگارت، سویت نازل شده است (تنها همان تمامی) حقیقت است، مانند کسی است که کور دل است؟ تنها خردمندانند که (حق را) به خوبی یاد می‌کنند؛ | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٠ | الَّذينَ يوفونَ بِعَهدِ اللَّهِ وَ لا يَنقُضونَ الميثٰقَ (٢٠) ]] }} | |||
کسانی که به پیمان خدا وفادارند و عهد(شان) را نمی‌شکنند؛ | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢١ | وَ الَّذينَ يَصِلونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يوصَلَ وَ يَخشَونَ رَبَّهُم وَ يَخافونَ سوءَ الحِسابِ (٢١) ]] }} | |||
و کسانی که آنچه را خدا به پیوستنش فرمان داده می‌پیوندند و از پروردگارشان می‌هراسند و از بدی [:سختی] حساب بیم دارند. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٢ | وَ الَّذينَ صَبَرُوا ابتِغاءَ وَجهِ رَبِّهِم وَ أَقامُوا الصَّلوٰةَ وَ أَنفَقوا مِمّا رَزَقنٰهُم سِرًّا وَ عَلانِيَةً وَ يَدرَءونَ بِالحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولٰئِكَ لَهُم عُقبَى الدّارِ (٢٢) ]] }} | |||
و کسانی که برای طلب خشنودی پروردگارشان شکیبایی کردند، و نماز را بر پا داشتند و از آنچه روزیشان دادیم، نهان و آشکارا انفاق کردند، و بدی را با نیکی می‌زدایند، برایشان عاقبت (خودش در) سرای آینده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٣ | جَنّٰتُ عَدنٍ يَدخُلونَها وَ مَن صَلَحَ مِن إبائِهِم وَ أَزوٰجِهِم وَ ذُرِّيّٰتِهِم وَ المَلٰئِكَةُ يَدخُلونَ عَلَيهِم مِن كُلِّ بابٍ (٢٣) ]] }} | |||
باغ‌های جاودان که آنان با شایستگان - از پدرانشان و همسرانشان - در آنها داخل می‌شوند و فرشتگان از هر دری بر آنان در می‌آیند، | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٤ | سَلٰمٌ عَلَيكُم بِما صَبَرتُم فَنِعمَ عُقبَى الدّارِ (٢٤) ]] }} | |||
(و به آنان می‌گویند:) «درود بر شما، به (پاداش) آنچه صبر کردید.» پس چه نکوست عاقبت (آن) سرای. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٥ | وَ الَّذينَ يَنقُضونَ عَهدَ اللَّهِ مِن بَعدِ ميثٰقِهِ وَ يَقطَعونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يوصَلَ وَ يُفسِدونَ فِى الأَرضِ أُولٰئِكَ لَهُمُ اللَّعنَةُ وَ لَهُم سوءُ الدّارِ (٢٥) ]] }} | |||
و کسانی که پیمان خدا را پس از بستن آن می‌شکنند، و آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده می‌گسلند و در زمین افساد می‌کنند، برایشان لعنت بزرگ است، و بدی (عادلانه‌ی) آن سرا ایشان را (سزا)ست. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٦ | اللَّهُ يَبسُطُ الرِّزقَ لِمَن يَشاءُ وَ يَقدِرُ وَ فَرِحوا بِالحَيوٰةِ الدُّنيا وَ مَا الحَيوٰةُ الدُّنيا فِى الإخِرَةِ إِلّا مَتٰعٌ (٢٦) ]] }} | |||
خدا روزی را برای هر که بخواهد گشاده و (یا) تنگ می‌گرداند. و (اما) آنان به زندگی دنیا شاد شدند، و زندگی دنیا در (برابر) آخرت جز بهره‌گیری و متاعی در آخرت نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٧ | وَ يَقولُ الَّذينَ كَفَروا لَولا أُنزِلَ عَلَيهِ إيَةٌ مِن رَبِّهِ قُل إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشاءُ وَ يَهدى إِلَيهِ مَن أَنابَ (٢٧) ]] }} | |||
و کسانی که کفر ورزیدند گویند: «چرا از جانب پروردگارش (هیچ) نشانه‌ای بر او نازل نشده است؟» بگو: «در حقیقت خداست که هر کس را بخواهد بیراه می‌گذارد. و آن کس را که پیاپی فرا رویش روان بوده، سوی خود راه می‌نماید.» | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٨ | الَّذينَ إمَنوا وَ تَطمَئِنُّ قُلوبُهُم بِذِكرِ اللَّهِ أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلوبُ (٢٨) ]] }} | |||
(همان) کسانی که ایمان آورده‌اند و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد. هشدار که با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٢٩ | الَّذينَ إمَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ طوبىٰ لَهُم وَ حُسنُ مَـٔابٍ (٢٩) ]] }} | |||
کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمان) کرده‌اند، شادکامی و سرانجام خوشی برای آنان است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٠ | كَذٰلِكَ أَرسَلنٰكَ فى أُمَّةٍ قَد خَلَت مِن قَبلِها أُمَمٌ لِتَتلُوَا۟ عَلَيهِمُ الَّذى أَوحَينا إِلَيكَ وَ هُم يَكفُرونَ بِالرَّحمٰنِ قُل هُوَ رَبّى لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ عَلَيهِ تَوَكَّلتُ وَ إِلَيهِ مَتابِ (٣٠) ]] }} | |||
این‌گونه تو را در میان امتی - که پیش از آن، امت‌هایی همواره روزگارانی به سر بردند - فرستادیم، تا آنچه را به تو وحی کردیم بر آنان بخوانی، در حالی که ایشان به (خدای) رحمان کفر می‌ورزند. بگو: «اوست پروردگارم (و) معبودی جز او نیست. تنها بر او توکل می‌کنم و بازگشتم تنها سوی اوست.» | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣١ | وَ لَو أَنَّ قُرإنًا سُيِّرَت بِهِ الجِبالُ أَو قُطِّعَت بِهِ الأَرضُ أَو كُلِّمَ بِهِ المَوتىٰ بَل لِلَّهِ الأَمرُ جَميعًا أَفَلَم يَا۟يـَٔسِ الَّذينَ إمَنوا أَن لَو يَشاءُ اللَّهُ لَهَدَى النّاسَ جَميعًا وَ لا يَزالُ الَّذينَ كَفَروا تُصيبُهُم بِما صَنَعوا قارِعَةٌ أَو تَحُلُّ قَريبًا مِن دارِهِم حَتّىٰ يَأتِىَ وَعدُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا يُخلِفُ الميعادَ (٣١) ]] }} | |||
و اگر به راستی قرآنی بود که کوه‌ها بدان بس روان می‌شدند، یا زمین بدان همی قطعه قطعه می‌گردید، یا مردگان بدان به سخن در می‌آمدند (باز هم در آنان اثر نمی‌کرد). بلکه همه‌ی امور تنها برای خداست. پس آیا کسانی که ایمان آوردند، مأیوس نشدند که اگر خدا می‌خواست همواره همه‌ی مردمان را به راه می‌آورد؟ و کسانی که کافر شدند پیوسته به (سزای) آنچه کردند (مصیبت) کوبنده‌ای آنان را دررسد، یا نزدیک خانه‌هایشان نفوذ کند، تا وعده‌ی خدا فرارسد. خدا هرگز وعده(ی خود) را خلاف نمی‌کند. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٢ | وَ لَقَدِ استُهزِئَ بِرُسُلٍ مِن قَبلِكَ فَأَملَيتُ لِلَّذينَ كَفَروا ثُمَّ أَخَذتُهُم فَكَيفَ كانَ عِقابِ (٣٢) ]] }} | |||
و بی‌گمان، فرستادگانی پیش از تو بی‌امان مسخره شدند. پس برای کسانی که کافر شدند مهلت دادم. سپس آنان را (به کفرشان) برگرفتم. پس چگونه بود پیگیری‌ام؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٣ | أَفَمَن هُوَ قائِمٌ عَلىٰ كُلِّ نَفسٍ بِما كَسَبَت وَ جَعَلوا لِلَّهِ شُرَكاءَ قُل سَمّوهُم أَم تُنَبِّـٔونَهُ بِما لا يَعلَمُ فِى الأَرضِ أَم بِظٰهِرٍ مِنَ القَولِ بَل زُيِّنَ لِلَّذينَ كَفَروا مَكرُهُم وَ صُدّوا عَنِ السَّبيلِ وَ مَن يُضلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِن هادٍ (٣٣) ]] }} | |||
آیا پس کسی که بر (سروسامان) هر شخصی - بدانچه کرده است - ایستا و مراقب است (مانند کسی است که از همه جا بی‌خبر است)؟ حال آنکه برای خدا شریکانی قرار دادند، بگو: «نامشان را ببرید. یا او را به آنچه در زمین نمی‌داند خبری مهم دهید، یا با سخنی سطحی (این خبر مهم را می‌دهید)؟» بلکه برای کسانی که کافر شده‌اند نیرنگشان آراسته شده و از راه (حق) باز داشته شده‌اند. و خدا هر که را بیراه واگذارد، راهبری نخواهد داشت. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٤ | لَهُم عَذابٌ فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَ لَعَذابُ الإخِرَةِ أَشَقُّ وَ ما لَهُم مِنَ اللَّهِ مِن واقٍ (٣٤) ]] }} | |||
برای آنان در زندگی دنیا عذابی است و عذاب آخرت بی‌گمان دشوارتر است و برای ایشان از (سوی) خدا هیچ نگهبانی نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٥ | مَثَلُ الجَنَّةِ الَّتى وُعِدَ المُتَّقونَ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ أُكُلُها دائِمٌ وَ ظِلُّها تِلكَ عُقبَى الَّذينَ اتَّقَوا وَ عُقبَى الكٰفِرينَ النّارُ (٣٥) ]] }} | |||
نماد و نمایانگر بهشتی که پرهیزگاران (به آن) وعده داده شدند (این است که) از زیر (درختان)شان نهرها روان است، خوردنیش پیوسته و سایه‌اش پایدار است؛ این (بزرگْ)پاداش، فرجام کسانی است که پرهیزگاری کردند، و فرجام کافران آتش است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٦ | وَ الَّذينَ إتَينٰهُمُ الكِتٰبَ يَفرَحونَ بِما أُنزِلَ إِلَيكَ وَ مِنَ الأَحزابِ مَن يُنكِرُ بَعضَهُ قُل إِنَّما أُمِرتُ أَن أَعبُدَ اللَّهَ وَ لا أُشرِكَ بِهِ إِلَيهِ أَدعوا وَ إِلَيهِ مَـٔابِ (٣٦) ]] }} | |||
و کسانی که به‌ایشان کتاب (وحیانی) دادیم، به آنچه فراسویت نازل شده شاد می‌شوند و برخی از احزاب کسانی هستند که بخشی از آن را انکار می‌کنند. بگو: «جز این نیست که من مأمورم خدای را بپرستم و به او شرک نورزم. تنها به سوی او می‌خوانم و بازگشتم (هم) تنها سوی اوست.» | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٧ | وَ كَذٰلِكَ أَنزَلنٰهُ حُكمًا عَرَبِيًّا وَ لَئِنِ اتَّبَعتَ أَهواءَهُم بَعدَما جاءَكَ مِنَ العِلمِ ما لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَ لا واقٍ (٣٧) ]] }} | |||
و بدین‌سان آن [:قرآن] را فرمانی روشن نازل کردیم. و اگر به‌راستی پس از دانشی (وحیانی) که تو را آمده است هوس‌هایشان را پیروی کنی از (جانب) خدا هیچ سرپرست و حمایتگری نخواهی داشت. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٨ | وَ لَقَد أَرسَلنا رُسُلًا مِن قَبلِكَ وَ جَعَلنا لَهُم أَزوٰجًا وَ ذُرِّيَّةً وَ ما كانَ لِرَسولٍ أَن يَأتِىَ بِـٔايَةٍ إِلّا بِإِذنِ اللَّهِ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتابٌ (٣٨) ]] }} | |||
و همواره پیش از تو (نیز) پیام‌آورانی فرستادیم و برای آنان زنان و فرزندانی نهادیم. و هیچ پیامبری را هرگز (چنان) نبوده است که جز به اذن خدا نشانه‌ای (رسالتی) بیاورد. برای هر سررسیدی (معین) نبشته‌ای (در تقدیر ربانی) است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٣٩ | يَمحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثبِتُ وَ عِندَهُ أُمُّ الكِتٰبِ (٣٩) ]] }} | |||
خدا آنچه را بخواهد محو یا اثبات می‌کند و اصل (و همه‌ی) کتاب تنها نزد اوست. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٤٠ | وَ إِن ما نُرِيَنَّكَ بَعضَ الَّذى نَعِدُهُم أَو نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّما عَلَيكَ البَلٰغُ وَ عَلَينَا الحِسابُ (٤٠) ]] }} | |||
و اگر به‌راستی پاره‌ای از آنچه را که به آنان وعده می‌دهیم به تو بنمایانیم، یا تو را بی‌امان می‌میرانیم. پس جز این نیست که بر تو تنها رساندن پیام است، و حساب (آنان) تنها بر ماست. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٤١ | أَوَلَم يَرَوا أَنّا نَأتِى الأَرضَ نَنقُصُها مِن أَطرافِها وَ اللَّهُ يَحكُمُ لا مُعَقِّبَ لِحُكمِهِ وَ هُوَ سَريعُ الحِسابِ (٤١) ]] }} | |||
آیا و ندیدند که ما همواره (با علم و قدرت و حکمت) به زمین توجه (ویژه‌ای) می‌کنیم، حال آنکه از اطراف آن می‌کاهیم؟ و تنها خداست که حکم می‌کند. هرگز برای حکم او تعقیب‌کننده (یا دیرکننده‌ای) نیست و او زودشمار است. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٤٢ | وَ قَد مَكَرَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم فَلِلَّهِ المَكرُ جَميعًا يَعلَمُ ما تَكسِبُ كُلُّ نَفسٍ وَ سَيَعلَمُ الكُفّٰرُ لِمَن عُقبَى الدّارِ (٤٢) ]] }} | |||
و بی‌گمان، کسانی که پیش از آنان بودند نیرنگ (ظالمانه) زدند. پس همه‌ی نیرنگ‌ها(ی عادلانه) نزد خداست. آنچه را که هر کسی به دست می‌آورد می‌داند و به زودی کافران خواهند دانست، که فرجام آن سرا از آنِ کیست. | |||
{{قاب | متن = [[ الرعد ٤٣ | وَ يَقولُ الَّذينَ كَفَروا لَستَ مُرسَلًا قُل كَفىٰ بِاللَّهِ شَهيدًا بَينى وَ بَينَكُم وَ مَن عِندَهُ عِلمُ الكِتٰبِ (٤٣) ]] }} | |||
و کسانی که کافر شدند گویند: «تو فرستاده‌ای (از سوی خدا) نیستی.» بگو: «خدا کافی است که میان من و شما گواه باشد، و نیز کسی که نزد او علم کتاب (وحی) است.» | |||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== | ||
