عُقْبَى
از الکتاب
«عُقْبى» از مادّه «عَقِب» به معناى عاقبت و پایان کار است، خواه خیر باشد یا شرّ، ولى با توجّه به قرینه حال و مقال، منظور از آن در آیه فوق، عاقبت خیر است و در سوره «ممتحنه» به معناى «جزا» آمده است. و ضمیر در «عُقْباها» در سوره «شمس» به «دَمْدَمَه» و «هلاکت» باز مى گردد.
ریشه کلمه
- عقب (۸۰ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ الّذِين الدّار اتّقَوْا الْکَافِرِين تِلْک ظِلّهَا مِن عُقْبَى النّار بِمَا جَنّات لِمَن فَنِعْم لَهُم کُل يَقُول الْکُفّار دَائِم عَدْن أُولٰئِک صَبَرْتُم سَيَعْلَم يَنْقُضُون يَدْخُلُونَهَا السّيّئَة أُکُلُهَا کَفَرُوا عَلَيْکُم بِالْحَسَنَة عَهْد آتَيْنَاهُم الْکِتَاب مَن نَفْس اللّه بَاب سَلاَم يَدْرَءُون لَسْت صَلَح الْأَنْهَار مُرْسَلا يَفْرَحُون قُل بَعْد تَحْتِهَا تَکْسِب عَلاَنِيَة مَا سِرّا تَجْرِي يَعْلَم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
