سوره الطور

سوره الذاريات	سوره الطور	سوره النجم
شماره کتابت : ٥٢ جزء : نزول ترتيب نزول : ٧٦ محل نزول : مكه اطلاعات آماری تعداد آیات : ٤٩ تعداد کلمات : ٣٤٣ تعداد حروف :

در حال بارگیری... آتَاهُم آمَنُوا أَجْرا أَحْلاَمُهُم أَقْبَل أَلَتْنَاهُم أَلْحَقْنَا أَمْدَدْنَاهُم أَنْت أَهْلِنَا أَکْثَرَهُم إِدْبَار إِلٰه إِنّه اتّبَعَتْهُم اشْرَبُوا اصْبِر اصْلَوْهَا الرّحِيم السّقْف السّمَاء السّمَاوَات السّمُوم الطّور اللّه اللّيْل النّار النّجُوم الّتِي الْأَرْض الْبَحْر الْبَرّ الْبَنَات الْبَنُون الْبَيْت الْجَحِيم الْجِبَال الْخَالِقُون الْغَيْب الْمَرْفُوع الْمَسْجُور الْمَعْمُور الْمَنُون الْمَکِيدُون الْمُتَرَبّصِين الْمُتّقِين الْمُسَيْطِرُون امْرِئ بَعْض بَعْضُهُم بِأَعْيُنِنَا بِإِيمَان بِحَدِيث بِحَمْد بِحُور بِسُلْطَان بِفَاکِهَة بِنِعْمَة بِهٰذَا بِکَاهِن تَأْثِيم تَأْمُرُهُم تَرَبّصُوا تَسِير تَسْأَلُهُم تَصْبِرُوا تَعْمَلُون تَقَوّلَه تَقُوم تَمُور تُبْصِرُون تُجْزَوْن تُکَذّبُون جَنّات جَهَنّم حِين خَزَائِن خَلَقُوا خَوْض خُلِقُوا دَافِع دَعّا ذُرّيّتَهُم ذُرّيّتُهُم رَبّهُم رَبّک رَق رَهِين رَيْب زَوّجْنَاهُم سَاقِطا سَبّح سَحَاب سَوَاء سَيْرا سُبْحَان سُرُر سُلّم شَاعِر شَيْء شَيْئا صَادِقِين طَاغُون ظَلَمُوا عَذَاب عَذَابا عَمَلِهِم عِنْدَهُم عِين غِلْمَان فَإِنّي فَإِنّک فَاصْبِرُوا فَالّذِين فَاکِهِين فَذَرْهُم فَذَکّر فَسَبّحْه فَسِحْر فَلْيَأْت فَلْيَأْتُوا فَهُم فَوَيْل قَالُوا قَوْم قُل لَحْم لَغْو لَوَاقِع لُؤْلُؤ لِحُکْم لِلّذِين لِلْمُکَذّبِين مَجْنُون مَرْکُوم مَسْطُور مَصْفُوفَة مَعَکُم مَغْرَم مَنْشُور مَوْرا مَکْنُون مُبِين مُتّکِئِين مُثْقَلُون مُسْتَمِعُهُم مُشْفِقِين مِثْلِه نَار نَتَرَبّص نَدْعُوه نَعِيم هَنِيئا هٰذِه وَقَانَا وَقَاهُم يَتَسَاءَلُون يَتَنَازَعُون يَرَوْا يَسْتَمِعُون يَشْتَهُون يَطُوف يَعْلَمُون يَقُولُوا يَقُولُون يَلْعَبُون يَوْم يَوْمَئِذ يَوْمَهُم يَکْتُبُون يُؤْمِنُون يُدَعّون يُرِيدُون يُشْرِکُون يُصْعَقُون يُغْنِي يُلاَقُوا يُنْصَرُون يُوقِنُون کَأَنّهُم کَأْسا کَسَب کَفَرُوا کَيْدا کَيْدُهُم کُلُوا کُنّا کِتَاب کِسْفا

لیست آیات ١ ٢ ٣ ٤ ٥ ٦ ٧ ٨ ٩ ١٠ ١١ ١٢ ١٣ ١٤ ١٥ ١٦ ١٧ ١٨ ١٩ ٢٠ ٢١ ٢٢ ٢٣ ٢٤ ٢٥ ٢٦ ٢٧ ٢٨ ٢٩ ٣٠ ٣١ ٣٢ ٣٣ ٣٤ ٣٥ ٣٦ ٣٧ ٣٨ ٣٩ ٤٠ ٤١ ٤٢ ٤٣ ٤٤ ٤٥ ٤٦ ٤٧ ٤٨ ٤٩

متن سوره

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ وَ الطّورِ (١)

سوگند به (کوه) طور.

وَ كِتٰبٍ مَسطورٍ (٢)

و به کتابی نگاشته شده

فى رَقٍّ مَنشورٍ (٣)

در طوماری گسترده.

وَ البَيتِ المَعمورِ (٤)

سوگند به آن خانه‌ی آباد [:کعبه و قلب حضرت محمدص]

وَ السَّقفِ المَرفوعِ (٥)

سوگند به بام بلند [:آسمان و آسمان قلب محمدص]

وَ البَحرِ المَسجورِ (٦)

و به دریای افروخته [:دریای دل فروزان محمدص ]؛

إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ لَوٰقِعٌ (٧)

(که) همواره عذاب پروردگارت همانا واقعی و شدنی است.

ما لَهُ مِن دافِعٍ (٨)

برایش هیچ بازدارنده‌ای نیست.

يَومَ تَمورُ السَّماءُ مَورًا (٩)

روزی که آسمان روان گردد، چه روان‌شدنی!

وَ تَسيرُ الجِبالُ سَيرًا (١٠)

و کوه‌ها (جمله) به حرکتی سریع درآیند، چه سرعتی!

فَوَيلٌ يَومَئِذٍ لِلمُكَذِّبينَ (١١)

پس در آن هنگامه وای بر تکذیب‌کنندگان.

الَّذينَ هُم فى خَوضٍ يَلعَبونَ (١٢)

کسانی که در فرو رفتنی (در باطل) بازی می‌کنند.

يَومَ يُدَعّونَ إِلىٰ نارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (١٣)

روزی که با پرتابی سوی آتش جهنم به شدت کشیده می‌شوند، چه کشیدنی!

هٰذِهِ النّارُ الَّتى كُنتُم بِها تُكَذِّبونَ (١٤)

(و به آنان گویند:) «این همان آتشی است که به آن (همان را) تکذیب می‌کردید.»

أَفَسِحرٌ هٰذا أَم أَنتُم لا تُبصِرونَ (١٥)

«آیا پس این افسونی است‌؟ یا شما (درست‌) نمی‌نگرید؟»

اصلَوها فَاصبِروا أَو لا تَصبِروا سَواءٌ عَلَيكُم إِنَّما تُجزَونَ ما كُنتُم تَعمَلونَ (١٦)

«آن را بیفروزید. پس خواه شکیبایی کنید و خواه شکیبایی نکنید بر زیانتان یکسان است. تنها جزای شما کارهایی است که می‌کرده‌اید.»

إِنَّ المُتَّقينَ فى جَنّٰتٍ وَ نَعيمٍ (١٧)

پرهیزگاران بی‌گمان در باغ‌هایی و (در) ناز و نعمتی می‌باشند.

فٰكِهينَ بِما إتىٰهُم رَبُّهُم وَ وَقىٰهُم رَبُّهُم عَذابَ الجَحيمِ (١٨)

به آنچه پروردگارشان به آنان داده سرگرم و دلشادند و پروردگارشان آنها را از عذاب بس زبانه‌دار دوزخ مصون داشته است.

كُلوا وَ اشرَبوا هَنيـًٔا بِما كُنتُم تَعمَلونَ (١٩)

(به آنان گویند:) «به (پاداش) آنچه به جای می‌آورید به گوارایی بخورید و بنوشید.»

مُتَّكِـٔينَ عَلىٰ سُرُرٍ مَصفوفَةٍ وَ زَوَّجنٰهُم بِحورٍ عينٍ (٢٠)

در حالی‌که بر تخت‌هایی ردیف (یکدیگر) تکیه زده‌اند اینان را همسران و حوران درشت‌چشم گردانده‌ایم.

وَ الَّذينَ إمَنوا وَ اتَّبَعَتهُم ذُرِّيَّتُهُم بِإيمٰنٍ أَلحَقنا بِهِم ذُرِّيَّتَهُم وَ ما أَلَتنٰهُم مِن عَمَلِهِم مِن شَيءٍ كُلُّ امرِئٍ بِما كَسَبَ رَهينٌ (٢١)

و کسانی که ایمان آوردند و فرزندان و پیروانشان در ایمان از آنان پیروی کردند، ایشان را به آنان ملحق کردیم و چیزی از کار ایشان نکاستیم. هر کسی در گرو دستاورد خویش است.

وَ أَمدَدنٰهُم بِفٰكِهَةٍ وَ لَحمٍ مِمّا يَشتَهونَ (٢٢)

در حالی‌که با (هر نوع) میوه‌ای و گوشتی که دلخواه آنهاست آنان را مدد (و تقویت) کردیم.

يَتَنٰزَعونَ فيها كَأسًا لا لَغوٌ فيها وَ لا تَأثيمٌ (٢٣)

در آنجا جامی از دست هم می‌ربایند که در آن (ربودن جام) نه یاوه‌ای است و نه بازدارندگی از خیری.

وَ يَطوفُ عَلَيهِم غِلمانٌ لَهُم كَأَنَّهُم لُؤلُؤٌ مَكنونٌ (٢٤)

و برای (خدمت) آنان پسرانی است که بر گردشان همی‌گردند، انگار بی‌گمان (آنان‌) مرواریدی‌اند که (در صدف) نهفته است.

وَ أَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (٢٥)

و برخیشان رو به برخی کردند، حال آنکه از هم می‌پرسند.

قالوا إِنّا كُنّا قَبلُ فى أَهلِنا مُشفِقينَ (٢٦)

گفتند: «ما پیشتر در میان خانواده‌ی خود با مهربانی (از عذاب) بیمناک بودیم.»

فَمَنَّ اللَّهُ عَلَينا وَ وَقىٰنا عَذابَ السَّمومِ (٢٧)

«پس خدا بر ما منّت گذاشت و ما را از عذاب سمّی نگه داشت.»

إِنّا كُنّا مِن قَبلُ نَدعوهُ إِنَّهُ هُوَ البَرُّ الرَّحيمُ (٢٨)

«ما بی‌گمان از دیرباز او را می‌خواندیم، که او، (هم)او بس نیکویِ رحمتگر بر ویژگان است.»

فَذَكِّر فَما أَنتَ بِنِعمَتِ رَبِّكَ بِكاهِنٍ وَ لا مَجنونٍ (٢٩)

پس یادآوری(شان) کن که تو به نعمت پروردگارت نه کاهنی و نه دیوانه‌ای.

أَم يَقولونَ شاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيبَ المَنونِ (٣٠)

یا می‌گویند: «شاعری است (که) بسی انتظار مرگش را می‌بریم (و چشم به راهِ بَدِ زمانه بر اوییم).»

قُل تَرَبَّصوا فَإِنّى مَعَكُم مِنَ المُتَرَبِّصينَ (٣١)

بگو: « منتظر باشید، پس من (نیز) با شما از منتظرانم.»

أَم تَأمُرُهُم أَحلٰمُهُم بِهٰذا أَم هُم قَومٌ طاغونَ (٣٢)

یا پندارهای خواب‌آلودشان، آنان را به این (موضعگیری) وا می‌دارد یا آنان گروهی سرکشند؟

أَم يَقولونَ تَقَوَّلَهُ بَل لا يُؤمِنونَ (٣٣)

یا می‌گویند: «آن را بربافته.» بلکه ایمان نمی‌آورند.

فَليَأتوا بِحَديثٍ مِثلِهِ إِن كانوا صٰدِقينَ (٣٤)

پس اگر (از) راستان بوده‌اند، سخنی همانند آن بیاورند.

أَم خُلِقوا مِن غَيرِ شَيءٍ أَم هُمُ الخٰلِقونَ (٣٥)

یا از هیچ خلق شده‌اند یا آنکه خودشان آفریدگار (خود)ند؟

أَم خَلَقُوا السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضَ بَل لا يوقِنونَ (٣٦)

یا آسمان‌ها و زمین را (هم) خلق کرده‌اند؟ (نه)، بلکه یقین ندارند.

أَم عِندَهُم خَزائِنُ رَبِّكَ أَم هُمُ المُصَۣيطِرونَ (٣٧)

یا ذخایر پروردگار تو نزد آنهاست‌؟ یا (هم)ایشان تسلّط (تامّ بر آنها) دارند؟

أَم لَهُم سُلَّمٌ يَستَمِعونَ فيهِ فَليَأتِ مُستَمِعُهُم بِسُلطٰنٍ مُبينٍ (٣٨)

یا نردبانی دارند که در آن می‌شنوند؟ پس باید شنونده‌ی آنان برهانی آشکارگر بیاورد.

أَم لَهُ البَنٰتُ وَ لَكُمُ البَنونَ (٣٩)

یا خدا را دختران است و شما را پسران؟

أَم تَسـَٔلُهُم أَجرًا فَهُم مِن مَغرَمٍ مُثقَلونَ (٤٠)

یا از آنها مزدی مطالبه می‌کنی، پس آنان از (تعهّد ادای) تاوانی گرانبارند؟

أَم عِندَهُمُ الغَيبُ فَهُم يَكتُبونَ (٤١)

یا (علم) غیب نزد آنهاست‌، پس آنان (آن را) می‌نویسند؟

أَم يُريدونَ كَيدًا فَالَّذينَ كَفَروا هُمُ المَكيدونَ (٤٢)

یا می‌خواهند نیرنگی بزنند؟پس آنان که کافر شده‌اند، خودشان دچار نیرنگند.

أَم لَهُم إِلٰهٌ غَيرُ اللَّهِ سُبحٰنَ اللَّهِ عَمّا يُشرِكونَ (٤٣)

یا ایشان را جز خدا معبودی است‌؟ منزّه است خدا از آنچه (با او) شریک می‌گیرند.

وَ إِن يَرَوا كِسفًا مِنَ السَّماءِ ساقِطًا يَقولوا سَحابٌ مَركومٌ (٤٤)

و اگر پاره‌هایی از ابر سیاه را در حال سقوط از آسمان ببینند گویند: «ابری متراکم است.»

فَذَرهُم حَتّىٰ يُلٰقوا يَومَهُمُ الَّذى فيهِ يُصعَقونَ (٤٥)

پس بگذارشان تا به آن روزشان که در آن بیهوش می‌افتند برسند.

يَومَ لا يُغنى عَنهُم كَيدُهُم شَيـًٔا وَ لا هُم يُنصَرونَ (٤٦)

روزی که نیرنگشان به هیچ وجه به کارشان نیاید و نه آنان حمایت می‌شوند.

وَ إِنَّ لِلَّذينَ ظَلَموا عَذابًا دونَ ذٰلِكَ وَ لٰكِنَّ أَكثَرَهُم لا يَعلَمونَ (٤٧)

و بی‌گمان، برای کسانی که ظلم کرده‌اند غیر از این (عذاب) ، عذابی (دیگر) است ولی بیشترشان نمی‌دانند.

وَ اصبِر لِحُكمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعيُنِنا وَ سَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ حينَ تَقومُ (٤٨)

و برای حکم پروردگارت شکیبایی کن‌. پس تو خود در دیدگاه‌های مایی، و هنگامی که به پا خیزی با نیایش پروردگارت (همو را) تسبیح گوی.

وَ مِنَ الَّيلِ فَسَبِّحهُ وَ إِدبٰرَ النُّجومِ (٤٩)

و (پس از آن) پاره‌ای از شب و در فروشدن ستارگان، تسبیح‌گوی او باش.

محتوای سوره

• تفسیر آیات