سوره الدخان
| سوره الزخرف | سوره الدخان | سوره الجاثية | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
در حال بارگیری... |
|
متن سوره
حم.
سوگند به کتاب روشنگر.
همانا ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم (و) ما همواره هشداردهنده بوده‌ایم.
در آن (شب) هر امر فشرده‌ای، جدا (و از هم باز) می‌شود.
کاری [:فیصله‌ای] را از جانب ما. همواره ما فرستنده(ی پیامبران و فرشتگان) بوده‌ایم:
رحمتی از پروردگارت. او همانا او بسیار شنوای بس داناست.
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است؛ اگر یقین داشته‌اید.
معبودی جز او نیست؛ او زنده می‌کند و (همو) می‌میراند؛ پروردگار شما و پروردگار پدران نخستینتان.
بلکه آنان در (ژرفای) شکی، بازی می‌کنند.
پس در انتظار روزی باش که آسمان دودی نمایانگر بر آوَرَد،
(که) مردم را فرا گیرد، این است عذابی پر درد.
(گویند:) «پروردگارمان! این عذاب را از ما بازگردان. بی‌گمان ما ایمان‌آورندگانیم.»
آنان را کجا (جای آن) یادواره باشد، حال آنکه به‌راستی برایشان پیامبری روشنگر آمده است.
سپس، از او روی برتافتند و گفتند: «تعلیم‌یافته‌ای دیوانه است.»
بی‌چون ما اندکی باز دارنده‌ی عذابیم (ولی) همواره شما برگشت‌کنندگان (به همان گناهان) می‌باشید.
روزی (در‌رسد) که دست به بزرگ‌ترین حمله می‌زنیم. همانا ما انتقام‌‌گیرندگانیم.
و بی‌گمان، پیش از آنان قوم فرعون را آزمونی آتشین نمودیم، حال آنکه پیامبری با کرامت برایشان آمد.
(به آنان گفت:) «بندگان خدا را به من باز سپارید. همانا من برای شما فرستاده‌ای امینم.»
«و اینکه بر خدا برتری و (زبردستی) ننمایید. من همانا برای شما آورنده‌ی سلطه‌ای بیانگرم .»
«و به‌راستی من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه بردم، (از این) که مرا سنگباران کنید.»
«و اگر برای من ایمان (به خدا) نمی‌آورید، پس از من بس کناره بگیرید.»
پس پروردگار خود را خواند که: «همانا اینان گروهی مجرمانند.»
(فرمود:) «پس بندگانم را شبانه ببر، (که) همواره شما مورد پیگردید.»
«و دریا را حال آنکه آرام است پشت سر بگذار. بی‌گمان آنان سپاهیانی غرق‌شدگانند.»
(وه!) چه باغ‌ها و چشمه‌سارانی (که آنها بعد از خود) بر جای نهادند.
و کشتزارهایی و جایگاهی گرامی.
و نعمتی نقمت‌‌وار که از آن با بی‌بندوباری و خوشحالی برخوردار بوده‌اند.
(آری) این چنین (بود) و آنها را به گروهی دیگر به میراث دادیم.
پس آسمان و زمین بر آنان زاری نکردند. و مهلت‌یافتگان (هم) نبوده‌اند.
و به‌راستی، فرزندان اسرائیل را از عذاب خفت‌آور به‌درستی رهانیدیم؛
از (دستِ) فرعون که بی‌امان سرآمدی از اسراف‌گران بود.
و بی‌گمان آنان را بر (پایه‌ی) علمی (مطلق) بر جهانیان (در ظاهر) به‌راستی برگزیدیم.
و از نشانه‌ها(ی ربّانی) آنچه را که در آن آزمایشی آتشین (و) آشکارگر بود، بدیشان دادیم.
همواره اینان [:کافران] همی گویند:
«جز مرگِ نخستین، دیگر (مرگی) نیست و ما پراکنده‌‌شدگان (از گورهامان پس از مرگمان) نیستیم.»
«اگر (از) راستان بوده‌اید، پس پدران ما را (باز پس) بیاورید.»
آیا ایشان بهترند، یا قوم تُبَّع و کسانی که پیش از آنها بودند؟ آنان را هلاک کردیم. بی‌گمان ایشان (از) مجرمان بوده‌اند.
و ما آسمان‌ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است، بازی‌کنان نیافریدیم.
ما آن دو را جز به حق نیافریدیم ولی بیشترشان نمی‌دانند.
همواره روز جداسازی آخرین وقت مقرر (و جایگاه و پایگاه) همه‌ی آنهاست.
روزی که هیچ دوستی از هیچ دوستی (توان) هیچ‌گونه کفایتی را ندارد و نه آنان (به‌وسیله‌ای دیگر) یاری می‌شوند؛
مگر کسی را که خدا(یش) رحمت کرده است. همانا اوست، (هم)او عزیز رحمتگر بر ویژگان.
همواره درخت زقّوم،
خوراک گناه‌پیشه است.
چون لِرد داغ روغن زیتون در شکم‌ها می‌جوشد؛
همانند جوشش (مایعی) سخت داغ.
او [:گناه‌پیشه] را بگیرید؛ پس با قوت و شدت و اهانت گریبانش را برگیرید و در میان دوزخش بکشانید.
سپس از عذابِ مایعی داغ بر سرش فرو ریزید.
«بچش (که) تو، (همین) تو بی‌چون عزیزی بس گرامی هستی!»
بی‌گمان این است (همان) چیزی که درباره‌ی آن تردید می‌کردید.
به‌راستی پرهیزگاران در جایگاهی امن هستند.
در بوستان‌هایی (با درختان) سر به هم آورده و (کنار) چشمه‌سارها،
از پرنیانی نازک و دیبایی ستبر می‌پوشند، حال آنکه برابر یکدیگرند.
(آری،) چنان است و آنها را با حوریان درشت‌چشم همسر گردانیدیم.
در آنجا هر میوه‌ای را (که بخواهند) آسوده‌خاطر (همی) می‌خوانند (و می‌خواهند).
در آنجا جز مرگِ نخستین، مرگی نخواهند چشید، و (خدا) آنها را از عذاب دوزخ نگاه داشته است.
حال آنکه (این) بخششی است از جانب پروردگارت. این است همان کامیابی راحت بزرگ.
پس تنها آن (قرآن) را به زبان تو آسان گردانیدیم، شاید با کاوشی پند گیرند.
پس بس مراقب باشید (که) اینان بی‌گمان همواره مراقبند.
