سوره النبإ
| سوره المرسلات | سوره النبإ | سوره النازعات | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
در حال بارگیری... |
|
متن سوره
از چه چیز (از یکدیگر و از تو) می‌پرسند؟
از خبر بس بزرگ.
چیزی که آنان در(باره‌ی) آن با هم در (ژرفای) اختلافند.
نه چنان است. زودا (در برزخ) خواهند دانست.
سپس نه چنان است. در آینده‌ای دور [:رستاخیز] خواهند دانست.
آیا زمین را گهواره‌ای ننهادیم؟
و کوه‌ها را (چون) میخ‌هایی قرار دادیم.
و شما را جفت‌هایی آفریدیم.
و خوابتان را (مایه‌ی) آرامش(تان) قرار دادیم.
و شب را (برایتان) پوششی نهادیم.
و روز را (برای) معاش (شما) نهادیم.
و بر فرازتان هفت (آسمان) استواران را بنا کردیم.
و چراغی بس فروزان گذاردیم.
و از ابرهای فشرده(ی بارنده) آبی بسیار، نهروار فرود آوردیم.
تا بدان دانه و گیاهی برویانیم،
و باغ‌هایی سردرهم پیچیده و انبوه را.
همواره وعده‌گاه، روز جدایی و داوری بوده‌است.
روزی که در صور [:بوق جان‌افزا] دمیده شود. پس در پی آن، گروه گروه بیایید.
و آسمان، گشوده گردد. پس (از آنکه) درب‌هایی بوده است.
و کوه‌ها به سرعت روانه شوند. پس سراب بودند.
همانا جهنم کمینگاهی بوده.
برای سرکشان پناهگاهی (بوده).
حال آنکه روزگارانی در آن درنگ‌کنندگانند.
آنجا نه خنکی چشند و نه آشامیدنی.
جز مایعی جوشان و چرکابه‌ای بس گلوگیر.
(این است) کیفری مناسب (با جرمشان).
بی‌گمان آنان بوده‌اند که به (روز) حساب امیدی نداشتند.
و با آیاتمان (همان‌ها و ما را) سخت تکذیب می‌کردند، چه تکذیب کردنی!
و هر چیزی را نوشته شده بر شمردیم.
پس بچشید که جز عذاب، هرگز (چیزی) برایتان نمی‌افزاییم.
بی‌گمان برای پرهیزگاران کامیابی‌ای بی‌رنج است.
باغ‌ها و انگورها.
و دخترانی فربه و پستان بر آمده (و با آنان) همسال و همسان.
و پیاله(هایی) لب‌ریزان.
در آنجا نه بیهوده‌ای شنوند و نه دروغ پردازی‌ای.
حال آنکه پاداشی از پروردگار تو و عطایی است حساب‌شده.
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است. رحمتگر بر آفریدگان. ایشان اختیار خِطابی از او ندارند.
روزی که روح و فرشتگان صف‌اندرصف به‌پاخیزند. سخن نگویند، مگر کسی که رحمان به او رخصت دهد، و سخنی شایسته گوید.
آن روز پای برجا (و) حق است؛ پس هر که خواهد، راه بازگشتی فراسوی پروردگارش برگیرد.
ما همواره شما را از عذابی نزدیک هشدار دادیم؛ روزی که آدمی آنچه را با دستاوردش پیش فرستاده است بنگرد و کافر گوید: «ای کاش من خاک بودم!»
