الْمُعْصِرَات
از الکتاب
«مُعْصِرات» جمع از مادّه «عصر» به معناى فشار است، که اشاره به «ابرهاى باران زا» است، گویى خودش را مى فشارد تا آب از درونش فرو ریزد (توجّه داشته باشید مُعْصِرات اسم فاعل است).
بعضى نیز، آن را به معناى ابرهایى که آمادّه ریزش باران است تفسیر کرده اند; زیرا اسم فاعل،گاه به معناى آمادگى براى چیزى مى آید. بعضى نیز گفته اند: «مُعْصِرات» صفت ابرها نیست، بلکه صفت بادها است که از هر سو ابرها را تحت فشار براى ریزش باران قرار مى دهد. به گفته بعضى دانشمندان، ابرها به هنگام تراکم سیستمى بر آنها حاکم مى شود که خود را مى فشارد، و در نتیجه باران از آن فرو مى بارد، و این تعبیر در حقیقت از معجزات علمى قرآن مجید محسوب مى شود.
ریشه کلمه
- عصر (۵ بار)
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...