سوره الحاقة
| سوره القلم | سوره الحاقة | سوره المعارج | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
در حال بارگیری... |
|
متن سوره
حقیقت حتمی [:معاد]
چیست (آن) حقیقت؟
و چه فهماندت (این) حقیقت چیست؟
ثمودیان و عادیان به کوبنده‌ی شدید [:قیامت] را تکذیب کردند.
پس اما ثمودیان با (عذابی) طغیان‌کننده به هلاکت رسیدند.
و اما عادیان به بادی بس سرد و تجاوزکننده هلاک شدند.
(که خدا) آن را بر (سر و سامان)شان هفت شب و هشت روز چیره کرد، حال آنکه (این روزهای طوفانی) ریشه‌کَنَنده‌‌هایی بودند. پس می‌بینی (این) گروه را که در آن (باد) از بنیاد برکنده شدند، گویی آنان پایه‌های پوک درختان خرمایی می‌باشند.
پس آیا برایشان هیچ (حالت) ماندگاری‌ای می‌بینی؟
و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و دورافتادگان (از حق) به خطاپیشگی سخت در آمدند.
پس فرستاده‌ی پروردگارشان را عصیان کردند، در نتیجه خدا (گریبان) آنان را به سختی برگرفت.
ما به‌راستی هنگامی که آب طغیان کرد شما را در (کشتیِ) روان حمل کردیم (در حالی که ذریه‌هایی در صلب‌های مردان و ترائب ]: سینه‌های زنان[ (بودید).
برای اینکه این کشتی را برایتان یادواره‌ای نهیم و گوش‌هایی شنوا آن را فرا گیرند،
پس هنگامی که در صور [:بوق جان‌فرسا] یکجا دمیده شود،
و زمین و کوه‌ها (با زلزله‌ی فراگیر) حمل شوند، پس یکجا نرم (و ویران) گردند.
پس در این هنگام واقعه(ی قیامت) رخ دهد،
و آسمان بشکافد. پس آن در این هنگام بسی سست (بنیاد) است.
و فرشته بر اطراف آن (آسمان شکافته‌شده) است. و عرش پروردگارت را بالای سر (و سامان)شان در آن روز هشت نفر (از عرشیان) حمل می‌کنند.
چنان روزی (بر پروردگار) عرضه می‌شوید، حال آنکه هیچ (چیزِ) پنهان از شما (بر او) مخفی نباشد.
پس اما کسی که کتاب (اعمال)ش به دست راستش داده شود، گوید: «هان! کتاب مرا بخوانید.»
«من به‌راستی گمان (شایسته‌ی ایمان) داشتم که بی‌گمان حسابم را ملاقات خواهم کرد.»
پس او در (ژرفای) معیشتی رضایت‌بخش است.
در باغی والا، با درختانی سردرهم،
(که) چیدنی‌هایش (به او) نزدیک است.
(به آنان گفته شود:) «به گوارایی بخورید و بیاشامید، به سبب آن چه در زمان‌های گذشته از پیش فرستادید.»
و اما کسی که کتابش به دست چپش داده شود، پس گوید: «ای کاش کتابم به من داده نمی‌شد.»
«و نمی‌دانستم حسابم چیست؟»
«ای کاش (قیامت هرگز) نبود.»
«مالم مرا بی‌نیاز نکرد.»
«از من سلطه و توانم [:حال و مالم] ناچیز و نابود شد.»
(گفته شود:) «او را بگیرید و زنجیرش کنید.»
«سپس او را گیرانه‌ی جهنم نمایید.»
«سپس در رشته‌ای زنجیری که طولش هفتاد ذراع است فروگیریدش.»
«او به‌راستی به خدای بزرگ ایمان نمی‌آورده.
«و (خود و دیگران را) بر خوراک دادن بینوا وانمی‌داشته.»
«پس امروز برای او این‌جا دوستی خون‌گرم نیست.»
«و نه خوراکی جز چرکابه‌ای (از دوزخیان)»
«که آن را جز خطاکاران نمی‌خورند.» !
پس، به آنچه می‌بینید، سوگند یاد نمی‌کنم.
و (نیز) به آنچه نمی‌بینید،
(که) این (قرآن) به‌راستی بی‌گمان گفتار فرستاده‌ای بزرگوار است.
و آن گفتار شاعری نیست. (چه) کم است آنچه ایمان می‌آورید.
و نه گفتار کاهنی است. (چه) کم است آنچه متذکر می‌شوید.
(پیام) فرود آمده‌ای است از جانب پروردگار جهانیان.
و اگر (او) پاره‌ای از گفته‌ها(ی ناروا) را بر ما همی بربندد،
با قدرت (بی‌نهایت)، (وحی ربانی را) از او برمی‌گیریم.
سپس رگ (زندگی وحیانی)اش را پاره می‌کنیم.
پس هیچ یک از شما مانع از (عذاب) او نیست.
و بی‌گمان (قرآن) یادواره‌ای برای پرهیزگاران است.
و ما به‌راستی می‌دانیم که از (میان) شما همواره تکذیب‌کنندگانی هستند.
و آن همواره بر کافران بی‌گمان حسرتی است.
و این (قرآن) به‌راستی بی‌شبهه (در راستای) حق یقین است.
پس به (پاس) نام پروردگار بزرگت (او را) تسبیح گوی.
