سوره الغاشية

سوره الأعلى	سوره الغاشية	سوره الفجر
شماره کتابت : ٨٨ جزء : نزول ترتيب نزول : ٦٨ محل نزول : مكه اطلاعات آماری تعداد آیات : ٢٦ تعداد کلمات : ١٠١ تعداد حروف :

در حال بارگیری... آنِيَة أَتَاک أَنْت أَکْوَاب إِلَيْنَا إِيَابَهُم السّمَاء اللّه الْأَرْض الْأَکْبَر الْإِبِل الْجِبَال الْعَذَاب الْغَاشِيَة بِمُسَيْطِر تَسْمَع تَصْلَى تَوَلّى تُسْقَى جَارِيَة جَنّة جُوع حَامِيَة حَدِيث حِسَابَهُم خَاشِعَة خُلِقَت رَاضِيَة رُفِعَت زَرَابِي سُرُر سُطِحَت ضَرِيع طَعَام عَالِيَة عَامِلَة عَيْن فَذَکّر فَيُعَذّبُه لاَغِيَة لَسْت لِسَعْيِهَا مَبْثُوثَة مَرْفُوعَة مَصْفُوفَة مَوْضُوعَة مُذَکّر نَارا نَاصِبَة نَاعِمَة نَمَارِق نُصِبَت هَل وُجُوه يَنْظُرُون يَوْمَئِذ يُسْمِن يُغْنِي کَفَر

لیست آیات ١ ٢ ٣ ٤ ٥ ٦ ٧ ٨ ٩ ١٠ ١١ ١٢ ١٣ ١٤ ١٥ ١٦ ١٧ ١٨ ١٩ ٢٠ ٢١ ٢٢ ٢٣ ٢٤ ٢٥ ٢٦

متن سوره

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ هَل أَتىٰكَ حَديثُ الغٰشِيَةِ (١)

آیا تو را داستان (حادثه‌ی فراگیر) بس پوشنده(ی چهره‌ها) رسیده است‌؟

وُجوهٌ يَومَئِذٍ خٰشِعَةٌ (٢)

در چنان روزی، چهره‌هایی زبونند؛

عامِلَةٌ ناصِبَةٌ (٣)

تلاش‌کننده‌ی رنج‌برنده‌اند؛

تَصلىٰ نارًا حامِيَةً (٤)

آتشی بس سوزان را شعله زنند؛

تُسقىٰ مِن عَينٍ إنِيَةٍ (٥)

از چشمه‌ای داغ (و) جوشان لبریز، نوشانیده شوند؛

لَيسَ لَهُم طَعامٌ إِلّا مِن ضَريعٍ (٦)

خوراکی جز آنچه به تضرعشان آوَرَد ندارند؛

لا يُسمِنُ وَ لا يُغنى مِن جوعٍ (٧)

(خوراکی که) نه فربه کند و نه از گرسنگی بی‌‌نیاز کند؛

وُجوهٌ يَومَئِذٍ ناعِمَةٌ (٨)

در آن روزگاران چهره‌هایی شادابند؛

لِسَعيِها راضِيَةٌ (٩)

برای کوشش خود خشنودند؛

فى جَنَّةٍ عالِيَةٍ (١٠)

در بهشتی بالا و والایند؛

لا تَسمَعُ فيها لٰغِيَةً (١١)

سخن بیهوده‌ای در آنجا نشنوند؛

فيها عَينٌ جارِيَةٌ (١٢)

در آن چشمه‌ای روان است؛

فيها سُرُرٌ مَرفوعَةٌ (١٣)

در آن تخت‌هایی بلند است؛

وَ أَكوابٌ مَوضوعَةٌ (١٤)

و قدح‌هایی بی‌دسته نهاده شده؛

وَ نَمارِقُ مَصفوفَةٌ (١٥)

و نازبالش‌هایی پهلوی هم، چیده شده؛

وَ زَرابِىُّ مَبثوثَةٌ (١٦)

و فرش‌‌هایی (زربفت)، پراکنده و گسترده.

أَفَلا يَنظُرونَ إِلَى الإِبِلِ كَيفَ خُلِقَت (١٧)

آیا پس به شتر نمی‌نگرند، (که) چگونه آفریده شده‌؟

وَ إِلَى السَّماءِ كَيفَ رُفِعَت (١٨)

و سوی آسمان که چگونه برافراشته شده‌؟

وَ إِلَى الجِبالِ كَيفَ نُصِبَت (١٩)

و سوی کوه‌ها که چگونه (بر زمین) نصب شده‌اند؟

وَ إِلَى الأَرضِ كَيفَ سُطِحَت (٢٠)

و به زمین که چگونه گسترده شده‌؟

فَذَكِّر إِنَّما أَنتَ مُذَكِّرٌ (٢١)

پس یادآور باش که تو، تنها، یادآورنده‌ای (و)

لَستَ عَلَيهِم بِمُصَيطِرٍ (٢٢)

بر آنان تسلّطی نداری.

إِلّا مَن تَوَلّىٰ وَ كَفَرَ (٢٣)

مگر کسی که روی گردانید و کفر ورزید.

فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ العَذابَ الأَكبَرَ (٢٤)

پس خدا او را به بزرگ‌ترین عذاب تعذیب کند.

إِنَّ إِلَينا إِيابَهُم (٢٥)

بی‌گمان بازگشت آنان تنها سوی ماست.

ثُمَّ إِنَّ عَلَينا حِسابَهُم (٢٦)

سپس حسابشان بی‌امان تنها بر ماست.

محتوای سوره

• تفسیر آیات