روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۵
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم
علي بن محمد عن سهل بن زياد و محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي جميعا عن ابن محبوب عن ابي اسامه عن هشام بن سالم عن ابي حمزه عن ابي اسحاق السبيعي عمن حدثه ممن يوثق به قال سمعت امير المومنين ع يقول :
الکافی جلد ۱ ش ۵۴ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۵۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۹۳
امير المؤمنين (ع) مىفرمود: مردم پس از رسول خدا به سه مرجع رو كردند: ۱- به عالمى كه از طرف خدا رهبرى شده و خدا بدان چه دانسته او را از دانش ديگران بىنياز ساخته. ۲- به نادانى كه مدعى دانش است و علمى ندارد بدان چه در دست دارد خودبين است و دنيا او را فريفته و او ديگران را فريفته. ۳- به كسى كه علم از عالم راه حق و هدايت شده از خدا آموخته و ناجى است، سپس مدعى ناحق هلاك است و هر كس افتراء بندد نوميد است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۴۱
امير مؤمنان عليه السلام ميفرمود: پس از رسول خدا (ص) مردم بسه جانب روى آوردند: ۱- بعالمى كه رهبرى خدائى داشت و خدا او را بآنچه ميدانست از علم ديگران بىنياز ساخته بود (قطعا اين عالم خود آن حضرت بود و آن مردم سلمان و مقداد و ابو ذر و امثال آنها) ۲- بنادانى كه مدعى علم بود و علم نداشت، بآنچه در دست داشت مغرور بود، دنيا او را فريفته بود و او ديگران را ۳- بدانش آموزى كه دانش خود را از عالمى كه در راه هدايت خدا و نجاة گام برداشته پس آنكه ادعا كرد هلاك شد و آنكه دروغ بست نوميد گشت.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۱۴۵
على بن محمد، از سهل بن زياد و محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، همه از ابن محبوب، از ابى اسامه، از هشام بن سالم، از ابوحمزه، از ابو اسحاق سبيعى، از آنكه او را حديث كرده، از كسانى كه اعتماد بر ايشان مىباشد، روايت كردهاند كه گفت: شنيدم از امير المؤمنين عليه السلام كه مىفرمود: «مردم بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله بازگشتند به سوى سه كس: يكى عالمى كه بر هدايت است از جانب خدا، كه خدا او را غنى و بىنياز گردانيده به آنچه دانسته از علم غير خويش، و ديگر، جاهلى كه ادعاى علم مىكند و او را هيچ علمى نيست و به آنچه در نزد اوست او را خوش مىآيد. به حقيقت كه دنيا او را فريفته و او غير خويش را فريفته است، و ديگرى، متعلمى كه تعليم گرفته از عالمى كه بر راه راست است، از جانب خدا و بر نجات از عذاب آخرت بعد از آنكه ادعاى باطل نمود به هلاكت رسيد و آنكه دروغ به هم بافت، نا اميد گرديد».
شرح
آیات مرتبط (بر اساس موضوع)
- آل عمران ١٠٤
- آل عمران ١٢٢
- آل عمران ١٣٥
- آل عمران ١٣٨
- آل عمران ١٤١
- آل عمران ١٤٣
- آل عمران ١٥٤
- آل عمران ١٥٦
- آل عمران ١٦٧
- آل عمران ١٦٩
- آل عمران ١٧٦
- آل عمران ١٧٧
- آل عمران ١٧٨
- آل عمران ١٨
- آل عمران ١٨٠
- آل عمران ١٨٧
- آل عمران ١٨٩
- آل عمران ١٩٣
- آل عمران ١٩٨
- آل عمران ٢٨
احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۰ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۱ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۳ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۵ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۶ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۹ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۱ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۲ (روایت شده از: امام سجّاد عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۴ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۵ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۶ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)