هود ٧٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و هنگامی که رسولان ما [= فرشتگان عذاب‌] به سراغ لوط آمدند، از آمدنشان ناراحت شد؛ و قلبش پریشان گشت؛ و گفت: «امروز روز سختی است!» (زیرا آنها را نشناخت؛ و ترسید قوم تبهکار مزاحم آنها شوند.)

|و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند از [آمدن‌] آنان بدحال شد و در كارشان فرو ماند و گفت: امروز روز سختى است
و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، به [آمدنِ‌] آنان ناراحت، و دستش از حمايت ايشان كوتاه شد و گفت: «امروز، روزى سخت است.»
و چون فرستادگان ما (فرشتگان قهر) به لوط وارد شدند به آمدن آنان پریشان خاطر و دلتنگ شد و گفت: این روز بسیار سختی است.
و هنگامی که فرستادگان ما نزد لوط آمدند، به سبب آمدنشان تنگدل و اندوهگین شد؛ [زیرا خود را برای دفع خطر از مهمانانش در برابر قوم تبهکارش توانمند نیافت،] وگفت: این روز سخت و دشواری است.
چون رسولان ما نزد لوط آمدند، لوط اندوهگين و دلتنگ شد و گفت: امروز روز سختى است.
و چون فرشتگان ما به نزد لوط آمدند از ایشان نگران شد و [از کمک به آنان‌] دستش کوتاه شد، و گفت امروز روزی سخت و سنگین است‌
و چون فرستادگان ما- فرشتگان- نزد لوط آمدند به [آمدن‌] آنها اندوهگين شد و در كارشان در تنگنا ماند و گفت: اين روزى سخت و سهمگين است.
هنگامی که فرستادگان ما (به صورت جوانانی) به پیش لوط درآمدند، لوط بسیار از آمدن آنان ناراحت گردید و دانست که قدرت دفاع از ایشان (در برابر قوم تباهکار خود) را ندارد، و گفت: امروز روز بسیار سخت و دردناکی است.
و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، آمدنشان برای او بدآمد شد، و توانش از حمایت ایشان (در برابر لوطیان) به تنگ آمد و گفت: «امروز، روزی سخت (و) پرماجراست.»
و هنگامی که آمد فرستادگان ما لوط را به رنج شد از ایشان و تنگ آمدش بدیشان تاب و توان و گفت این است روزی سخت (خشم‌آگین)


هود ٧٦ آیه ٧٧ هود ٧٨
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سِی‌ءَ بِهِمْ»: حضور ایشان لوط را بدحال و ناراحت کرد، چرا که ایشان را انسان گمان برد. «ضَاقَ بِهِم ذَرْعاً»: سخت به تنگنا افتاد و کاری برای ایشان از دستش بر نمی‌آمد. دلش به حال آنان سوخت و بسیار نگران ایشان گردید. «ذَرْعاً»: تاب و توان. ضیقِ ذِراع یا ذَرْع، کنایه از فقدان طاقت و عدم توانائی است، و رَحْبِ ذِراع یا ذَرع، کنایه از تاب و توان انجام کار است. ذرع را کنایه از صدر و قلب هم گرفته‌اند. (ذِراعاً) تمییز است و محوَّل از فاعل، یعنی: عَجَزَتْ قُوَّتُهُ عَنْ حِمَایَتِهِمْ مِنْ أَذی قَوْمِهِ. «عَصِیبٌ»: پیچیده و دشوار. سخت و شدید.


تفسیر

نکات آیه

۱- فرشتگان پس از گفتوگو با ابراهیم(ع)، به دیار قوم لوط رفتند و بر حضرت لوط(ع) وارد شدند. (و لما جاءت رسلنا لوطًا)

۲- فرشتگان، به صورت و شکل انسانها بر حضرت لوط(ع) وارد شدند. (و لما جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم)

۳- لوط(ع)، بى خبر از ماهیت مهمانان خویش (فرشته بودن آنان) و ناآگاه از مأموریت ایشان (و لما جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم ... و قال هذا یوم عصیب)

۴- لوط(ع) با ورود فرشتگان، عرصه را بر خویشتن تنگ دید و ناراحتى و اندوه وى را فرا گرفت. (و لما جاءت رسلنا لوطًا سىء بهم و ضاق بهم ذرعًا) «ذرعاً» - که به معناى کشیدن ذراع دست است - تمییزى مبدل از فاعل مى باشد. بنابر این «ضاق بهم ذرعاً»; یعنى، ضاق ذرعه (تنگ شد ذراع دستش به سوى آنان) و تنگ شدن ذراع به طرف کسى یا چیزى مَثَل است براى کسى که از انجام کارى ناتوان است و بدان دست رسى ندارد. «سىءَ» فعل مجهول «ساء» (ناراحتش کرد) است و «باء» در «بهم» سببیه است. بنابراین «سىء بهم» یعنى به سبب (آمدن) آنها براى لوط ناراحتى ایجاد شد.

۵- لوط(ع)، خویشتن را موظّف به محافظت از میهمانان خویش مى دانست. (و لما جاءت رسلنا ... قال هذا یوم عصیب)

۶- لوط(ع) روز ورود فرشتگان را روزى سخت با وضعیتى پیچیده و دشوار ارزیابى کرد. (و قال هذا یوم عصیب) عصیب به معناى دشوارى و سختى است و اصل آن از عَصْب به معناى بستن است. گویا بدان جهت روز سخت را «یوم عصیب» مى گویند که شرّ و دشوارى آن برخى بر برخى دیگر پیچیده است (برگرفته شده از مجمع البیان).

روایات و احادیث

۷- «عن أبى جعفر(ع): ... و کان لوط إبن خالة ابراهیم و کانت إمرأة ابراهیم سارة اُخت لوط و کان لوط و ابراهیم نبیین مرسلین منذرین و کان لوط رجلاً سخیاً کریماً یقرى الضیف إذا نزل به و یحذّرهم قومه...;[۱] از امام باقر(ع) روایت شده است: ... لوط پسر خاله ابراهیم و ساره همسر ابراهیم خواهر لوط بود. لوط و ابراهیم هر دو پیغمبر مرسل و انذارکننده بودند و لوط مردى سخاوتمند و کریم بود و از میهمانى که بر او وارد مى شد پذیرایى مى کرد و میهمانان را از قوم خود برحذر مى داشت».

۸- «عن أبى جعفر(ع) عن رسول الله(ص) قال جبرئیل: ان قوم لوط کانوا اهل قریة لایتنظفون من الغائط و لایتطهرون من الجنابة بُخلاء أشحّاء على الطعام و ان لوطاً لبث فیهم ثلاثین سنة و إنما کان نازلاً علیهم و لم یکن منهم... ;[۲] از امام باقر(ع) از رسول خدا(ص) روایت شده که جبرئیل گفت: قوم لوط اهل قریه اى بودند که خود را از غائط پاک نمى کردند و براى جنابت غسل نمى کردند. مردمى بخیل و بر خوردن حریص بودند. لوط در بین آنان سى سال درنگ کرد.او وارد بر آنان بود و از آنان نبود ...».

۹- «عن أبى عبدالله(ع) قال: إن الله تعالى بعث اربعة أملاک فى إهلاک قوم لوط ... فأتوا لوطاً وهو فى زراعة له قرب المدینة ...;[۳] از امام صادق(ع) روایت شده است: خداوند متعال چهار فرشته براى هلاک کردن قوم لوط فرستاد ... پس نزد لوط رفتند در حالى که او در کشتزار خود در نزدیکى شهر بود ...».

موضوعات مرتبط

  • ابراهیم(ع): قصه ابراهیم(ع) ۱
  • قوم لوط: بخل قوم لوط ۸; خست قوم لوط ۸; رذایل قوم لوط ۸; عذاب قوم لوط ۹
  • لوط(ع): ارزیابى لوط(ع) ۶; اندوه لوط(ع) ۴; روزهاى سخت لوط(ع) ۶; سخاوت لوط(ع) ۷; فضایل لوط(ع) ۷; قصه لوط(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۶، ۹; لوط(ع) و ملائکه ۳، ۴; محدوده علم لوط(ع) ۳; مسؤولیت لوط(ع)۵; مسؤولیت مهمانان لوط(ع) ۳; مهمانخنوازى لوط(ع) ۵، ۷; نگرانى لوط(ع) ۴
  • ملائکه: تجسم ملائکه ۲; ملائکه در سرزمین قومخلوط ۱; ملائکه عذاب ۹; ملائکهو ابراهیم(ع) ۱; ملائکه و لوط(ع) ۱، ۲
  • مهمان: اهمیت دفاع از مهمان ۵

منابع

  1. ↑ علل الشرایع، ص ۵۴۹، ح ۴، ب ۳۴۰; نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۸۲، ح ۶۵.
  2. ↑ علل الشرایع، ص ۵۵۰، ح ۵، ب ۳۴۰; نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۸۴، ح ۱۶۶.
  3. ↑ کافى ، ج ۸ ، ص ۳۲۸ ، ح ۵۰۵; نورالثقلین ، ج ۲ ، ص ۳۷۸ ، ح ۱۵۶.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=هود_٧٧&oldid=108110»