لِلْمُتّقِين
از الکتاب
«تقوا» در اصل از مادّه «وقایه» به معناى نگهدارى یا خویشتن دارى است و نیز اشاره به پرهیز از هر گونه گناه، آلودگى، فساد و شرک و کفر است.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن إِن مَوْعِظَة الّذِين مَن لا هٰذَا اللّه هُدًى الْأَرْض الْجَنّة الْعَاقِبَة عِنْد أُزْلِفَت جَنّات بِالْغَيْب السّمَاوَات قَال أَن مَا ذِکْر الْآخِرَة بِمَا قَبْل فِيه فِي قَالُوا لَهُم مِنْکُم لَتَذْکِرَة الْعاقِبَة إِلَى إِنّا أُوذِينَا حَدَائِق مَفَازا عَذَابا ذِکْرا يَخْشَوْن أُولٰئِک لَحُسْن جَاء إِمَاما رَبّک نُور يَعْلَمُون غَيْر بُرّزَت اجْعَلْنَا أُعِدّت إِذ يُؤْمِنُون يُنْفِقُون مُوسَى لْيَحْکُم عَاد بَعِيد کَانُوا رَبّهُم أَهْل مَآب بِالْحَسَنَة يَعْش رَبّهِم إِنّه إِلاّ يُجْزَوْن الْجَحِيم لَنَعْلَم تَهِنُوا فَسَادا عِبَادِه سَلِيم لِلْغَاوِين الْغُرْفَة مَزِيد الْإِنْجِيل نَزِيدَکُم رَيْب أَعْنَابا حَاجِزِين لَو خَلْفَهَا عَن أَعْيُن عَدْن فَلَه ضِيَاء السّرّاء فَاصْبِر أَخَاهُم قَبْلِکُم الم الْأَبْوَاب هَارُون أَتَى جَنّة نُقَيّض يَدَيْهَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
