السّرّاء
از الکتاب
ریشه کلمه
- سرر (۴۴ بار)
قاموس قرآن
[آل عمران:134]، [اعراف:95]. سراء كه فقط در دو آيه فوق آمده به معنى مسرّت و وسعت زندگى است چنانكه ضرّاء دو قول است يكى توانگرى و تنگدستى است كه از ابن عباس است. ديگرى سرور و غم است يعنى در هر حال انفاق مىكنند ظاهراً مراد از آن دو در آيه اوّل توانگرى و تنگدستى و در آيه دوم اندوه و شادى است .
کلمات نزدیک مکانی
وَ الضّرّاء فِي فَأَخَذْنَاهُم يُنْفِقُون بَغْتَة الّذِين لِلْمُتّقِين آبَاءَنَا هُم الْکَاظِمِين مَس أُعِدّت لا قَد الْغَيْظ الْأَرْض يَشْعُرُون قَالُوا السّمَاوَات الْعَافِين لَو عَن عَفَوْا النّاس حَتّى
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...