عِنْد
ریشه کلمه
- عند (۲۰۱ بار)
قاموس قرآن
ظرف است به معنى قرب و نزديكى. در قرآن مجيد در معانى زير به كار رفته است: 1- ظرف مكان. 2- حكم. 3- بقاء يا حتمى بودن. 4- تقرب. 5- علم. 6- وقت حساب. 7- جانب و ناحيه و غيره. اينك به بعضى از آيات به ترتيب اشاره مىشودظرف مكان:مثل [بقره:198]. [انفال:35]. حكم: مثل [بقره:54]. [آل عمران:19]. [انفال:22]. ظاهراً «عند» در آيات فوق و نظير آنها به معنى حكم و دستور است يعنى توبه در حكم خدا خوب است و دين در حكم و تقدير خدا اسلام است و... بقاء يا حتمى بودن: مثل [بقره:62]. [بقره:110]. ايضاً آياتيكه «عِنَْدرَبَهِمْ» در آنها راجه به اجر آخرت آمده.ظاهراً مراد از همه آنها حتمى بودن يا جاودان بودن اجر است. تقّرب: مانند [آل عمران:169]. [فصّلت:38]. ظاهراًمراد از اين آيات چنانكه راغب گفته تقرّب است كه با لفظ «عِنْدَرَبِهِمْ» بيان شده. علم: مثل [ذاريات:34-33]. مىشود گفت:مراد از «عند» در اين گونه آيات علم خداوندى است. وقت حساب: [بقره:76]. [آل عمران:73]. [سجده:12]. «عند» دراين گونه آيات وقت حساب را مىرساند و شايد تقديرآن «عِنْذَ حِسابِ رَبِكُمْ»و نظير آن باشد. جانب وناحيه: مثل [بقره:89]. [آل عمران:78]. ناگفته نماند «عند» براى ظرف زمان نيز آيدمثل «اَتَيْتُكَ عِنْدَ مَغيبِالشَّمْسِ» ولى در قرآن براى زمان نيامده است ايضاً به معنى اعتقاد آيد مثل «عِنْدى اَنَّكَ عادِلٌ».
