غافر ٥٧
| کپی متن آیه |
|---|
| لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَکْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لٰکِنَ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ |
ترجمه
| غافر ٥٦ | آیه ٥٧ | غافر ٥٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ»: این قسمت آیه، اشاره به سرآغاز آفرینش جهان توسّط یزدان است. «خَلْقِ النَّاسِ»: اشاره به پایان این جهان و آفرینش دوباره مردمان است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعَ... (۲) أَ وَ لَيْسَ الَّذِي خَلَقَ... (۶) فَاسْتَفْتِهِمْ أَ هُمْ أَشَدُّ... (۳) أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَ اللَّهَ... (۴) أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَ اللَّهَ... (۴) أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ... (۲)
ذٰلِکَ جَزَاؤُهُمْ بِأَنَّهُمْ... (۱) أَ فَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا بَيْنَ... (۴) وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ... (۳) فَلاَ أُقْسِمُ بِرَبِ الْمَشَارِقِ وَ... (۰) رِزْقاً لِلْعِبَادِ وَ أَحْيَيْنَا بِهِ... (۰)
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ «57»
قطعاً آفرينش آسمانها و زمين از آفرينش مردم بزرگتر است ولى بيشتر مردم نمى‌دانند.
پیام ها
1- اگر به عظمت هستى بنگريم هرگز خود را بزرگ نمى‌بينيم. إِنْ فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ ... لَخَلْقُ السَّماواتِ ...
جلد 8 - صفحه 277
2- افراد متكبّر را بايد شكست. «لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ» براى چه تكبّر مى‌كنى؟!
3- نگاهى كه در آن عبرت نباشد جهل است. لَخَلْقُ السَّماواتِ ... لا يَعْلَمُونَ
4- ريشه‌ى تكبّر، جهل و غفلت است. «وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ (57)
لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ: هر آينه آفريدن آسمان و زمين، أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ: بزرگتر است از آفريدن آدميان؛ پس ذاتى كه قادر باشد بر خلق آسمان و زمين بى‌اصل و ماده با وجود عظمت و بسطت، هر آينه قادر خواهد بود بر آفريدن ايشان ثانيا از اصلى و ماده‌اى. وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ: و لكن بيشتر مردمان نمى‌دانند كه اين آفريدن آسانتر است و به جهت فرط غفلت و پيروى هوى تأمل نكنند.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ إِنْ فِي صُدُورِهِمْ إِلاَّ كِبْرٌ ما هُمْ بِبالِغِيهِ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (56) لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ (57) وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصِيرُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ لا الْمُسِي‌ءُ قَلِيلاً ما تَتَذَكَّرُونَ (58) إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ (59) وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ (60)
ترجمه
همانا آنانكه مجادله مينمايند در آيتهاى خدا بدون حجّتى كه آمده باشد آنها را نيست در سينه‌هاشان مگر بزرگى كه نباشند آنان رسندگان
جلد 4 صفحه 534
بآن پس پناه بر بخدا همانا او است آن شنواى بينا
هر آينه آفريدن آسمانها و زمين مهمّ‌تر است از آفريدن مردم ولى بيشتر مردم نميدانند
و مساوى نيستند كور و بينا و كسانيكه ايمان آوردند و كردند كارهاى شايسته و نه بدكار اندكى از شما پند ميگيريد
همانا قيامت هر آينه آينده است نيست شكّى در آن ولى بيشتر مردم ايمان نمى‌آورند
و گفت پروردگار شما بخوانيد مرا اجابت ميكنم شما را همانا آنانكه تكبّر ميكنند از عبادت من زود باشد داخل شوند در دوزخ ذليلان.
تفسير
گفته‌اند در باره يهود نازل شده و محتمل است ناظر بمشركين مكّه باشد كه مشاجره و گفتگو ميكردند در ابطال و ردّ آيات قرآن بدون دليل و برهان و گواهى از كتب سماوى و اقوال پيغمبران خدا ميفرمايد نيست در ضميرشان مگر هواى رياست و بزرگى و سركشى از احكام الهى و وسائط ابلاغ آن ولى باين آرزو نخواهند رسيد چون خداوند بزودى آنها را خوار و ذليل اهل ايمان خواهد فرمود و بايد پناه برد از شرّ آنها بخداوندى كه ميشنود اقوال آنها را و مى‌بيند افعالشان را و بزودى بمجازاتشان ميرساند و عجب در آنستكه اينها خدا را خالق آسمانها و زمين ميدانند و ميدانند كه خلقت آنها براى وسعت و عظمتشان برتر و بزرگتر و مهمتر از خلقت مردم در روز جزا است ولى بيشتر مردم لازمه اينمعنى را نميدانند كه كسيكه قادر بر خلق اكبر و اهمّ باشد قادر بر خلق غير اكبر و اهمّ نيز ميباشد لذا با اعتراف بخلق آسمانها و زمين و موجودات آن براى خدا منكر معاد ميشوند و اين نيست مگر از آن جهت كه فكر نكردند و چشم دل آنها كور شده و البتّه مساوى نيست ادراكات كور با بينا و اهل ايمان و عمل صالح كه روشن ضميرانند با مرد بدكار كه قلبش تاريك و ظلمانى و سياه شده و البتّه بهمين مناسبت مقامات اخروى آنها هم تفاوت دارد مؤمن و صالح در بهشت و كافر و بدكار در جهنّم است ولى بيشتر از شما مردم متوجّه به اين معانى نيستيد لذا در مقام تحصيل علم و معرفت برنمى‌آئيد تا دل شما بنور دانش منوّر گردد و از آيات الهيه پند گرفته بمقامات رفيعه و اصل شويد و يتذكّرون بصيغه مغايب نيز قرائت شده و در هر حال كلمه ما زائده يا مصدريّه است يعنى كم است تذكّر شما يا مردم و روز قيامت كه يكى از اسمائش
جلد 4 صفحه 535
ساعت است يعنى آن زمانى كه جز خدا كسى نمى‌داند البتّه خواهد آمد شكّى در آن راه ندارد ولى بيشتر مردم قلبا و عملا بآن اعتقاد قطعى ندارند و بعيد ميشمارند آنرا خصوصا با تمام خصوصياتى كه خدا و پيغمبران براى آنروز بيان فرموده‌اند چون ادراكاتشان مأنوس بمحسوسات شده و از معقولات وحشت دارند و خدا فرموده آنچه ميخواهيد از خير دنيا و آخرت از من بخواهيد و بخوانيد مرا تا روا كنم حاجات شما را بتها از دستشان كارى برنمى‌آيد كه بتوانند حاجت كسيرا برآورند و كسانيكه تكبّر كنند از رفتن در خانه خدا و تأنّف نمايند از طلب حاجات خودشان از قاضى الحاجات بى‌اعتنائى بخدا نموده‌اند و مستحق شدند كه با ذلّت و خوارى بجهنّم روند و البته معلوم است كه خداوند اختيار مملكت وجود را كه بايد با نظام احسن مرتّب شود بدست تمام بندگانيكه حاجات مختلفه دارند و دعا ميكنند نميدهد و معناى اجابت دعا آنستكه اگر مصلحت باشد خواسته دعا كنندگان براى آنها و مفسده‌اى هم براى غير نداشته باشد بآنها عطا شود چون بسيارى از عطايا چنين است كه با تقاضا مصلحت دارد و بدون طلب ندارد خداوند ميفرمايد تقاضا كنيد تا اگر مصلحت در برآوردن حاجات شما باشد برآورم و الّا ثواب دعا را بشما مسلّما خواهم داد در دنيا يا آخرت چون دعا عبادت است و عبادت مسلّما اجر اخروى دارد بلكه بر حسب بعضى از روايات مأثوره در اينمقام از ائمه اطهار افضل عبادات است حتّى از نماز هم افضل است و ظاهرا مراد افضليّت آن از نوافل باشد و شمّه‌اى از اين مقال و پاره‌اى از اخبار اين باب در سوره بقره ذيل قول خداوند اجيب دعوة الدّاع اذا دعان گذشت و در مجمع از ابن عباس ره نقل نموده كه ادعونى أستجب لكم را به اعبدونى اثبكم تفسير نموده و استدلال فرموده بر آن بقول پيغمبر صلى اللّه عليه و اله كه فرموده دعا عبادت است و اين را قرينه قرار داده بر آنكه مراد از اجابت اثابت است با آنكه ائمه عليهم السلام هم فرموده‌اند دعا عبادت است ولى با آنكه دعا است عبادت است و با اينحال موجبى از براى صرف اجابت از معناى حقيقى خود نيست و ظاهر آيه شريفه مطابق با صريح روايات مفسّره است.
جلد 4 صفحه 536
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
لَخَلق‌ُ السَّماواتِ وَ الأَرض‌ِ أَكبَرُ مِن خَلق‌ِ النّاس‌ِ وَ لكِنَّ أَكثَرَ النّاس‌ِ لا يَعلَمُون‌َ (57)
هر آينه خلقت آسمانها و زمين بزرگتر است از خلقت انسان و لكن اكثر ناس نميدانند.
اينکه آيه شريفه اشاره بكساني است که منكر معاد هستند و محال ميدانند که گفتند وَ قالُوا أَ إِذا كُنّا عِظاماً وَ رُفاتاً أَ إِنّا لَمَبعُوثُون‌َ خَلقاً جَدِيداً- اسراء آيه 52 و آيه 100 با اينكه خلقت انسان بسيار ضعيف و كوچك است که ميفرمايد وَ لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ مِن سُلالَةٍ مِن طِين‌ٍ ثُم‌َّ جَعَلناه‌ُ نُطفَةً فِي قَرارٍ مَكِين‌ٍ. الآيات مؤمنون آيه 12 و از امير المؤمنين (ع) مرويست که فرمود
«من کان اوّله نطفة قذرة و آخره جيفة ميتة و بينهما حامل العذرة»
لذا ميفرمايد:
جلد 15 - صفحه 390
لَخَلق‌ُ السَّماواتِ وَ الأَرض‌ِ أَكبَرُ مِن خَلق‌ِ النّاس‌ِ اينکه عظمت و سعه و اينکه كرات علويه و سفليه بغير عمد ترونها بزرگتر است از خلقت انسان از خلاصه خاك که ميفرمايد وَ خُلِق‌َ الإِنسان‌ُ ضَعِيفاً- نساء آيه 32- و اينکه در نظر ما است و الا بر خداوند خلقت عرش و مورچه يكسان است.
وَ لكِنَّ أَكثَرَ النّاس‌ِ لا يَعلَمُون‌َ و محال ميدانند که خدا از همين خاك و عظام انسان خلق كند و مرده را زنده كند چنانچه ميفرمايد أَ وَ لَيس‌َ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرض‌َ بِقادِرٍ عَلي أَن يَخلُق‌َ مِثلَهُم بَلي وَ هُوَ الخَلّاق‌ُ العَلِيم‌ُ- يس آيه 81-
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 57)- و از آنجا که یکی از موارد مهم مجادله کفار در برابر پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و اله مسأله معاد و زنده شدن انسانها بعد از مرگ بود، در این آیه با یک بیان روشن مسأله معاد را متذکر شده، می‌فرماید: «آفرینش آسمانها و زمین از آفرینش انسانها مهمتر و بالاتر است، ولی بیشتر مردم نمی‌دانند» (لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَکْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ).
ج4، ص280
کسی که توانایی دارد این کرات عظیم و کهکشانهای وسیع و گسترده را با آن همه عظمت بیافریند، و اداره و تدبیر کند چگونه از احیای مردگان عاجز و ناتوان خواهد بود؟
در این آیه یکی دیگر از عوامل «مجادله» باطل را ذکر کرده که آن «جهل» است، در حالی که در آیات قبل مسأله «کبر» مطرح شده بود، و این هر دو رابطه نزدیک با هم دارند، چرا که سر چشمه «کبر» «جهل و نادانی» و عدم شناخت قدر خود یا مقدار علم و دانایی خویشتن است.
نکات آیه
۱ - آفرینش مجموعه عالم (آسمان ها و زمین)، در مقایسه با آفرینش انسان ها بزرگ تر و آفریدن آن سخت تر و مهم تر است. (لخلق السموت و الأرض أکبر من خلق الناس) مقصود از «أکبر»، با عظمت تر، سخت تر و مهم تر بودن است.
۲ - انسان، در مقایسه با مجموعه عالم هستى، موجودى کوچک و ناچیزاست. (لخلق السموت و الأرض أکبر من خلق الناس)
۳ - آفرینش جهان پهناور (آسمان ها و زمین)، دلیل توانایى خداوند بر آفرینش مجدد و رستاخیز انسان ها و جهان است. (لخلق السموت و الأرض أکبر من خلق الناس) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که آیه شریفه در سلسله آیاتى قرار دارد که درباره اثبات معاد و رد دیدگاه مشرکان است; چنان که در دو آیه بعد از آن بحث به میان آمده است.
۴ - آفرینش مجدد انسان ها در قیامت، براى خداوند آسان تر از آفرینش آغازین جهان و انسان است. (لخلق السموت و الأرض أکبر من خلق الناس)
۵ - بیشتر مردم، به عظمت آفرینش جهان و قدرت بى پایان خداوند و امکان حیات مجدد انسان ها در قیامت پى نبرده اند. (لخلق السموت و الأرض أکبر ... و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) برداشت بالا مبتنى بر این احتمال است که متعلق «لایعلمون» مطلبى باشد که در آغاز آیه آمده است.
۶ - بیشتر کافران و مشرکان ستیزه جو و مجادله گر در صدر اسلام، مردمى غافل و بى خبر از معارف الهى (چون توحید و معاد) بودند. (و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) ممکن است مقصود از «الناس» در آیه شریفه، مردم عصر نزول قرآن (چون اهل مکه) باشد. برداشت یادشده بر این احتمال مبتنى است.
۷ - جهان، داراى آسمان هاى متعدد (السموت)
موضوعات مرتبط
- آسمان: اهمیت خلقت آسمان ها ۳; تعدد آسمان ها ۷; سختى خلقت آسمان ها ۱; عظمت خلقت آسمان ها ۱
- آفرینش: اهمیت خلقت آفرینش ۳، ۴; سختى خلقت آفرینش ۱; عظمت آفرینش ۵; عظمت خلقت آفرینش ۱
- اکثریت: جهل اکثریت ۵
- انسان: اهمیت خلقت انسان ها ۱; تجدید حیات انسان ها ۳، ۴، ۵; جهل انسان ها ۵; قیاس انسان با آفرینش ۲
- خدا: نشانه هاى قدرت خدا ۳
- زمین: اهمیت خلقت زمین ۳; سختى خلقت زمین ۱; عظمت خلقت زمین ۱
- کافران: جهل اکثریت کافران صدراسلام ۶; غفلت اکثریت کافران صدراسلام ۶
- مشرکان: جهل اکثریت مشرکان صدراسلام ۶; غفلت اکثریت مشرکان صدراسلام ۶
- معاد: دلایل معاد ۳; سهولت معاد ۴
منابع
