نتایج جستجو

‌را‌ آشكارا 1‌-‌ باب‌ 7 347 2‌-‌ نقل‌ ‌از‌ لالي‌ باب‌ 7 ص‌ 347 3‌-‌ و نيز ‌از‌ روضة البهيمة 4‌-‌ ‌در‌ همين‌ باب‌ و همين‌ صفحه‌ 5‌-‌ باب‌ 7 ص‌ 348 جلد 1

‌را‌ آشكارا 1‌-‌ باب‌ 7 347 2‌-‌ نقل‌ ‌از‌ لالي‌ باب‌ 7 ص‌ 347 3‌-‌ و نيز ‌از‌ روضة البهيمة 4‌-‌ ‌در‌ همين‌ باب‌ و همين‌ صفحه‌ 5‌-‌ باب‌ 7 ص‌ 348 جلد 1

ترك‌ ‌در‌ اينجا بمعني‌ عدم‌ ايجاد فعل‌ ‌است‌ چنانچه‌ گويند فلاني‌ تارك‌ الصلاة ‌است‌ و معني‌ ‌آيه‌ اينست‌ ‌که‌ خداوند آنان‌ ‌را‌ اعانت‌ نميكند و بخودشان‌

تفسير نموده‌اند كه مشتمل بر تسبيح و تنزيه و تقديس است و اخبار و اقوال در باب ذكر كثير بسيار است و خداوند آنذات اقدسى است كه رحمت ميفرستد بتوسط ملائكه و

در دو آيه‌ى قبل راه نشان داده شده است. «وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ» لازم نيست همه‌ى مردم با همه‌ى مسائل آزمايش شوند، بلكه ممكن است: الف: هركس

انفاق كنندگان در راه خداى تعالى. «1» ارشاد القلوب، باب 38، صفحه 127 (با اندكى تفاوت) «2» ارشاد القلوب، باب 44، صفحه 138 (با اندكى تفاوت) تفسير اثنا عشرى، ج‌2،

ذكر فرموده‌ «باب‌ وجوب‌ الصلوات‌ ‌علي‌ النبي‌ كلّما ذكر و وجوب‌ الصلاة ‌علي‌ آله‌ ‌مع‌ الصلاة ‌عليه‌» و هيجده‌ خبر ‌در‌ ذيل‌ ‌اينکه‌ باب‌ نقل‌ نموده‌ و

اين مراد است از قول خداوند و أيّدهم بروح منه و از بعضى از اخبار كافى در اين باب استفاده ميشود كه اين روح ايمان حاضر است نزد مؤمن در وقت اطاعت و قوى ميشود

علاوه فرموده كه پس پوشاند صورت خود را و ظاهرا زدن از روى تعجّب و پوشاندن از باب حيا باشد در هر حال پس از اقبال بملائكه گفت چگونه من اولاددار ميشوم با آنكه

‌را‌ آشكارا 1‌-‌ باب‌ 7 347 2‌-‌ نقل‌ ‌از‌ لالي‌ باب‌ 7 ص‌ 347 3‌-‌ و نيز ‌از‌ روضة البهيمة 4‌-‌ ‌در‌ همين‌ باب‌ و همين‌ صفحه‌ 5‌-‌ باب‌ 7 ص‌ 348 جلد 1

«لعدّتهنّ» معادل «عند» است; یعنى، «فطلّقوهنّ عند عدّتهنّ» (نظیر «أقیموا الصلاة لدلوک الشمس»; یعنى «عند دلوک الشمس). ۴ - لزوم نگه دارى عدّه طلاق و شمارش

وَ أَرجُلَكُم‌ إِلَي‌ الكَعبَين‌ِ مائده‌ ‌آيه‌ 8 ‌يعني‌ اذا اردتم‌ اقامة الصلاة فَاستَعِذ بِاللّه‌ِ بايد بنده‌ ‌در‌ جميع‌ حالات‌ پناه‌ ببرد بخداوند متعال‌

و مجادله بطور بهتر آنستكه خداوند به پيغمبرش دستور داد كه در جواب كسيكه از باب انكار معاد گفت چه كس اين استخوان پوسيده را زنده ميكند بگويد كسيكه او را خلق

اطاعت خدا نمود و لذا حقّ او را از قانتين شمرده كه جمع مذكّر است و گفته‌اند از باب تغليب است و بالاترين فضيلت او و آسيه آنست كه نام آن دو در كمال و فضل رديف

إِلاَّ لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفاءَ وَ يُقِيمُوا الصَّلاةَ وَ يُؤْتُوا الزَّكاةَ وَ ذلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ «5» إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا

در تفسير آيه گفته اند حجت بودن بيانات رسول الله و عترت او (ائمه ) عليهم الصلاة و السلام انذار و تهديد مشركين كه از در مكه به خدا و پيامبرانش گناه مى كردند

البلاغه، ابن ابى الحديد، جلد 12، صفحه 192. «2» فروع كافى، جلد چهارم كتاب الزكوة، باب النوادر، صفحه 61، حديث سوّم. تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 177 اليوم بالجنّة. «1»

المكنّى امير المؤمنين ابو تراب.». «2» علل الشرايع شيخ صدوق (چ نجف 1385 هج) ج 1 باب 125، ص 156. همين روايت را در معانى الاخبار (چ حيدرى تهران) ص 120 آورده است

حسرت است. نهى خدا از تعجّب، دليل بر وجود اين تعجّب در پيامبر نيست، بلكه از باب به در بگو ديوار بشنود، جنبه‌ى پيشگيرى دارد. در نهج‌البلاغه، لحظات جان دادن

آورند كار زنان را نه آنكه ضرر و آزار رسانند به‌ «1» فروع كافى، كتاب الطلاق، باب معنى الأقراء (جلد ششم، صفحه 89) «2» منهج الصادقين، جلد دوّم، صفحه 13. تفسير