ریشه وسم

تکرار در قرآن: ۱۸۱(بار)

لیست کلمات مشتق شده

در حال بارگیری...

قاموس قرآن

علامت گذاشتن. وَسَمَ الشَّىْ‏ءَ وَسْماً» يعنى او را علامت گذارى كرد و علامت را سِمَة گويند [قلم:16]. حتما بر بينى او علامت و داغ ذلت مى‏نهيم. رجوع شود به «خرطوم». [حجر:75]. متوسم آن است كه به علامت نگاه كندو از آن به چيز ديگرى پى ببرد و تفرس كند يعنى در آنچه از اوضاع قوم لوط ياد شد درسها و عبرتهاست به اهل فراست و عاقلان. آنها كه از چيزى به چيزى پى مى‏برند درمجمع از امام صادق «عليه السلام» نقل شده «نَحْنُ الْمُتَوَسِّمُونَ...» البته مصداق واقعى و اولى متوسمون آنها عليهم السلام هستند. در كافى در اين باره بابى منعقد فرموده و در آن پنج حديث نقل كرده است و ضمن يكى از آنها از امام باقر «عليه السلام» است كه: «قالَ رَسُولُ‏اللهِ «صلى الله عليه واله» اَتَقُوا فِراسَةَ الْمؤْمِنَ فَأنَّهُ يَنْظُرُبِنُورِاللهِ عَزَّوَجَلَّ...» اين ماده فقط دوبار در قرآن آمده است.

ریشه‌های نزدیک مکانی

سمو ل ه اجل ب ها الله اله من کم هم وله ف ما ربب فى ذکر ک الى انن قول على الا انتم وسم ان لا سبح ثم ى اذا ابو اخر هو کون کلل نبء جىء جرى لم خلق رحم اتى ا حقق قبل قضى الذين نزل عظم انس ائى الذى اوى ايى بين لما نا ملک جعل علم انث کفر کتب حمد لئک قمر اول س حسن الک مريم امن بعد کثر حيى اکل ذى ن هل موت متع شمس بشر يقن عن عبد حدث لحد بل لو نن ابراهيم شرک رجع فلح عوذ نهر عين زنجبيل

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
بِسْمِ‌	۱۱۵
بِأَسْمَاءِ	۱
بِأَسْمَائِهِمْ‌	۲
اسْمُهُ‌	۵
مُسَمًّى‌	۲۱
سَمَّيْتُهَا	۱
اسْمَ‌	۹
اسْمُ‌	۵
أَسْمَاءٍ	۱
سَمَّيْتُمُوهَا	۳
أَسْمَائِهِ‌	۱
أَسْمَاءً	۱
سَمُّوهُمْ‌	۱
لِلْمُتَوَسِّمِينَ‌	۱
سَمِيّاً	۲
الْأَسْمَاءُ	۴
سَمَّاکُمُ‌	۱
الاِسْمُ‌	۱
أَسْمَاءٌ	۱
لَيُسَمُّونَ‌	۱
تَسْمِيَةَ	۱
بِاسْمِ‌	۴
سَنَسِمُهُ‌	۱
تُسَمَّى‌	۱