ریشه اکل
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۰۹(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
خوردن و بر سبيل تشبيه گويند: آتش هيزم را خورد. يهود مىگفتند [آل عمران:183] «اَكّالون» مبالغه از اكل است «اُكِل» بضمّ اول و دوم به معنى خوردنى است [ابراهيم:25] يعنى خوردنى (ميوه) خود را هر زمان مىآورد.
ریشههای نزدیک مکانی
من ها ما ل هم ه ف کم لا فى ب ان انن على قول شرب مول کون جنن الله اله ک الا رزق وله ايى طعم سبع الذين نعم طيب اکل حبب اتى انس ظلم امن ارض الى عن نا متع شىء عذب کلل نور ربب خرج بين رسل اذا ثم سکن کثر علم شجر ذلک وقى عين يا هنء ا ربو کذب قلل جعل سمو سلو ذکر وذر هن ثمر بيت ضعف نبت ذئب ى منن نفس اخذ سحت ائى نزل سرف زرع بطل او عدو خوف يتم نخل مشى هذه زوج کفر بعض لم حتى بطن هذا
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
کُلاَ | ۱ |
کُلُوا | ۲۰ |
فَکُلُوا | ۷ |
يَأْکُلُونَ | ۸ |
تَأْکُلُوا | ۸ |
لِتَأْکُلُوا | ۲ |
أُکُلَهَا | ۳ |
تَأْکُلُونَ | ۱۲ |
تَأْکُلُهُ | ۱ |
فَکُلُوهُ | ۱ |
تَأْکُلُوهَا | ۱ |
فَلْيَأْکُلْ | ۱ |
أَکْلِهِمْ | ۱ |
أَکَلَ | ۱ |
أَکَّالُونَ | ۱ |
أَکْلِهِمُ | ۲ |
لَأَکَلُوا | ۱ |
يَأْکُلاَنِ | ۱ |
نَأْکُلَ | ۱ |
أُکُلُهُ | ۱ |
فَکُلاَ | ۱ |
تَأْکُلْ | ۲ |
لَيَأْکُلُونَ | ۲ |
يَأْکُلُ | ۴ |
يَأْکُلَهُ | ۱ |
أَکَلَهُ | ۱ |
فَأَکَلَهُ | ۱ |
تَأْکُلُ | ۴ |
فَتَأْکُلُ | ۱ |
يَأْکُلُهُنَ | ۲ |
يَأْکُلْنَ | ۱ |
الْأُکُلِ | ۱ |
أُکُلُهَا | ۱ |
يَأْکُلُوا | ۱ |
کُلِي | ۱ |
فَکُلِي | ۱ |
فَأَکَلاَ | ۱ |
لِلْآکِلِينَ | ۱ |
أُکُلٍ | ۱ |
لِيَأْکُلُوا | ۱ |
لَآکِلُونَ | ۲ |
يَأْکُلَ | ۱ |
يَأْکُلُهُ | ۱ |
أَکْلاً | ۱ |
مَأْکُولٍ | ۱ |