الْيَمِين: تفاوت میان نسخهها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْيَمِين | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْيَمِين | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۹: | خط ۱۰: | ||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, أَصْحَاب:57, عَن:54, مِن:51, مَا:34, ذَات:30, فِي:28, الْيَمِين:27, الشّمَال:26, سَلاَما:25, أَمّا:22, کَان:21, ثُلّة:21, لَک:20, فَسَلاَم:20, قَالُوا:19, سِدْر:19, إِن:19, يَتَسَاءَلُون:18, مَخْضُود:18, إِلاّ:18, إِذَا:17, هُم:17, جَنّات:15, أَتْرَابا:15, بَل:15, لِأَصْحَاب:15, قِيلا:15, مُهْطِعِين:15, کَهْفِهِم:15, رَهِينَة:15, قِبَلَک:15, عُرُبا:15, أَبْکَارا:15, کُل:15, تَأْتُونَنَا:15, الْمُتَلَقّيَان:15, الشّمَائِل:15, ظِلاَلُه:15, الْأَوّلِين:15, لَم:15, نُقَلّبُهُم:15, يَتَلَقّى:14, طَلْح:14, يَتَفَيّأ:14, الْمُجْرِمِين:14, کُنْتُم:14, سُجّدا:14, غَرَبَت:14, کَفَرُوا:14, تَکُونُوا:14, کَسَبَت:14, إِنْشَاء:14, فَجَعَلْنَاهُن:14, أَ:13, عِزِين:13, الّذِين:13, مَنْضُود:13, بِمَا:13, الْوَرِيد:13, تَزَاوَر:13, مُؤْمِنِين:13, شَيْء:13, تَقْرِضُهُم:13, رُقُود:13, إِذ:13, إِنّکُم:13, لِلّه:13, قَعِيد:13, کَلْبُهُم:13, نَفْس:13, يَلْفِظ:13, تَأْثِيما:13, لِ:13, الْآخِرِين:13, يَطْمَع:13, طَلَعَت:13, الْمُکَذّبِين:13, حَبْل:13, الضّالّين:12, فَمَا:12, نَعِيم:12, بَعْض:12, بَاسِط:12, اللّه:12, إِلَيْه:11, دَاخِرُون:11, امْرِئ:11, قَوْل:11, عَلَى:11, جَنّة:11, الشّمْس:11, ذِرَاعَيْه:11, أَيْقَاظا:11, خَلَق:11, تَحْسَبُهُم:11, بِالْوَصِيد:11, تَرَى:11, لَو:10, إِلَى:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْيَمِين]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْيَمِين]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۵۵
ریشه کلمه
- يمن (۷۱ بار)
قاموس قرآن
(به ضم و فتح اول) مبارك بودن با بركت بودن.فيومى در مصباح فرموده:«اَلْيُمْنُ: اَلْبَرَكَةُ» عبارت صحاح و قاموس نيز چنين است. ميمون به معنى مبارك است [واقعة:8]. ميمنه را راغب و جوهرى طرف راست معنى كردهاند مثل مسيره كه به معنى طرف چپ است. قاموس آن را مثل يُمن به معنى بركت گفته است در اقرب الموارد آن را بركت و طرف راست معنى كرده طبرسى اصحاب اليمين فرموده و يمن و بركت را از ديگران نقل مىكند. ناگفته نماند: اگر آن در آيه به معنى يمين و طرف راست باشد مطابق آيه ديگر همين سوره است كه فرموده: [واقعة:27]. ولى ظاهرا آن به معنى بركت باشد كه در مقابل «وَ اَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئِمةِ» آمده و يمن مقابل شومى است. يعنى: اهل بركت و مباركى كه در اثر اطاعت حق نسبت به خودشان يكپارچه بركت شدندنه شقاوت و شومى. مىشود اين آيه را به آيه «لِاَصْحابِ الْيَمينِ ثُلَّةٌ مِنَ الْاَوَّلينَ» قرينه گرفت و گفت مراد از يمين در آيه سعادت و بركت است راغب اصحاب اليمين را اصحاب سعادات معنى كرده و گويد: يمين استعاره از تيمن و سعادت است. *** يمين: دست راست و طرف راست. [صافات:93]. پس رو كرد به طرف خدايان و آنها را با دست راست ميزد و مىشكست به قولى مراد از يمين قوه است [طه:17]. اى موسى آن چيست كه بدست راست تو است. [كهف:18]. آنها را به طرف راست و چپ مىگردانديم. يمين به معنى قسم و پيمان نيز آيد مثل [مائده:89]. آن است كفاره سوگندهاى شما آنگاه كه قسم خورديد. [توبه:12]. و اگر پيمانهايشان را پس از بستن شكستند و در دينتان عيبجويى كردند با پيشوايان كفر بجنگيد. در مصباح گويد: به قولى سوگند را از آن يمين گفتهاند كه عرب چون با هم پيمان مىبستند و هم سوگند مىشدند دست راست يكديگر را مىفشردند. لذا به طور مجاز سوگند را يمين گفتند: راغب نيز به آن تصريح كرده است. ايمن: نظير يمين است و در قرآن مجيد به معنى طرف راست بكار رفته است [مريم:52]. موسى را از جانب راست طور ندا كرديم و با طرف مناجات بودن مقربش نموديم. در اينجا لازم است چند مطلب بررسى شود: 1 يمين و سوگند شرعى آن است كه انسان بقصد ايجاد تكليف، به عمل راجحى و يا به ترك مرجوعى سوگند يادكند. مثلا بگويد: والله هر شب با وضو خواهم خوابيد يا والله سيگار نخواهم كشيد. در اين صورت كه با توجه و قصد قسم ياد كرده نمىتواند آن را بشكند، با وضو خوابيدن بر او واجب و سيگار كشيدن بر وى حرام مىشود و اگر عمدا سوگند خود را شكست بر وى كفاره واجب مى شود و آن در نوبت اول يكى از سه چيز است: يك بنده آزاد كردن. ده مسكين را طعام دادن و ده مسكين را لباس دادن و در نوبت دوم كه به هيچ يك از آنها قادر نشد بايد سه روز روزه بگيرد [مائده:89]. اين مطلب در «حلف» نيز مختصرا ذكر شده است. 2 در عدهاى از آيات مذكور است كه روز قيامت نامه عمل به دست راست يا چپ داده مىشود و در بعضى آمده كه آن را از پشت سر تحويل انسان مى دهند. 1- [اسراء:71-72]. روزى كه هر گروه را با امامشان مىخوانيم هر كه كتاب او بدست راستش داده شود آنها كتابشان را مىخوانند و اصلا مظلوم نمىشوند و آنكه در دنيا از ديدن آيات حق كور است در آخرت نيز كور مىباشد. 2- [حاقة:19-25]. 3- [انشقاق:7-11]. آيا مراد از دادن كتاب به دست راست و چپ معناى ظاهرى آن است؟ از جمله «يَقْرِؤُنَ كِتابَهَمْ - هاؤُمُ اقْرَؤا كِتابِيَهْ» معلوم مىشود كتاب هر چه باشد خواندنى است . ناگفته نماند: اصحاب يمين و آنانكه كتاب به دست راستشان داده مىشود اهل بهشت و مقابل آنها اهل عذابند آيا يمين و شمال به حساب عرف ما انسانهاست يا غرض چيز ديگرى در آن است؟ العلم عندالله. 3 * [صافات:28-29]. اين دو آيه گفتگوى فريفتگان و فريبندگان در روز قيامت است كه گمراهان به گمراه كنندگان مىگويند شما از طرف راست نزد ما مىآمديد گفتهاند: يعنى در ظاهر از راه نصيحت و خيرخواهى پيش ما آمده و وانمود مىكرديد كه به سعادت ما مىكوشيد حال آنكه ما را گمراه مىكرديد.