أَيْقَاظا
از الکتاب
ریشه کلمه
- يقظ (۱ بار)
قاموس قرآن
[كهف:18]. ايقاظ جمع يقظ (بر وزن كتف و عضد) به معنى بيدار و نخفته است. رقود جمع راقد به معنى خفته مىباشد يعنى چنان بودند كه بيدارشان پنداشتى ولى خفتگان بودند. اين تنها يكبار در قرآن مجيد به كار رفته، به معنى فطن و زيرك نيز آيد مفرد آن يقظان نيز آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...