الحديد ٢٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=تا بدانند اهل کتاب که توانایی ندارند بر چیزی از فضل خدا و آنکه فضل به دست خدا است دهدش به هر که خواهد و خدا است دارنده فضلی بزرگ‌
|-|معزی=تا بدانند اهل کتاب که توانایی ندارند بر چیزی از فضل خدا و آنکه فضل به دست خدا است دهدش به هر که خواهد و خدا است دارنده فضلی بزرگ‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الحديد | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::29|٢٩]] | قبلی = الحديد ٢٨ | بعدی = الحديد ٣٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::24|٢٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الحديد | نزول = [[نازل شده در سال::17|٥ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::29|٢٩]] | قبلی = الحديد ٢٨ | بعدی = الحديد ٣٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::24|٢٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«لِئَلاّ یَعْلَمَ»: تا بدانند. حرف (لا) زائد و برای تأکید نفی است. «أَهْلُ الْکِتَابِ»: مراد کسانی است که به عیسی و سایر پیغمبران ایمان آورده، ولی به پیغمبر اسلام ایمان نداشته و بهشت را منحصر به خود می‌دانستند (نگا: بقره / و . «الْفَضْلِ»: موهبت. مرحمت. عطیه. لطف (نگا: بقره /  و  آل‌عمران /  و ).
«لِئَلاّ یَعْلَمَ»: تا بدانند. حرف (لا) زائد و برای تأکید نفی است. «أَهْلُ الْکِتَابِ»: مراد کسانی است که به عیسی و سایر پیغمبران ایمان آورده، ولی به پیغمبر اسلام ایمان نداشته و بهشت را منحصر به خود می‌دانستند (نگا: بقره / و . «الْفَضْلِ»: موهبت. مرحمت. عطیه. لطف (نگا: بقره /  و  آل‌عمران /  و ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۸


ترجمه

تا اهل کتاب بدانند که قادر بر چیزی از فضل خدا نیستند، و تمام فضل (و رحمت) به دست اوست، به هر کس بخواهد آن را می‌بخشد؛ و خداوند دارای فضل عظیم است!

|[خدا به مؤمنان رحمت مضاعف داد] تا اهل كتاب [اين طور] ندانند كه مؤمنان به چيزى از فضل خدا دست نمى‌يابند و بى‌ترديد فضل و بخشش به دست خداست، آن را به هر كه خواهد عطا مى‌كند، و خدا صاحب فضل و بخشش بزرگ است
تا اهل كتاب بدانند كه به هيچ وجه فزون‌بخشى خدا در [حيطه‌] قدرت آنان نيست و فضل [و عنايت، تنها] در دست خداست: به هر كس بخواهد آن را عطا مى‌كند، و خدا داراى كرم بسيار است.
تا آنان که اسلام نیاوردند از اهل کتاب بدانند که آنها هیچ به رحمت و فضل الهی دستی ندارند و هر فضلی و رحمتی به دست خداست، که او به هر که خواهد می‌بخشد و خدا دارای فضل و رحمت بزرگ و بی‌انتها است.
تا اهل کتاب بدانند [که اگر به پیامبر اسلام ایمان نیاورند] بر چیزی از فضل خدا دسترسی نخواهند داشت؛ بی تردید همه فضل به دست خداست، آن را به هرکس بخواهد عطا می کند و خدا دارای فضل بزرگ است.
تا اهل كتاب بدانند كه به بخشايش خداوند هيچ دسترس ندارند و اين بخشايش به دست اوست كه به هر كه خواهد ارزانى مى‌دارد، و خدا را بخشايشى عظيم است.
تا اهل کتاب بدانند که صاحب اختیار چیزی از بخشش و بخشایش الهی نیستند، و بخشش و بخشایش به دست خداوند است، به هر کس که خواهد ارزانی‌اش دارد، و خداوند دارای بخشش بیکران است‌
تا اهل كتاب- جهودان و ترسايان- بدانند كه بر هيچ چيز از فضل خدا- مانند پيامبرى- توانايى ندارند، و افزونى و بخشش به دست خداست، به هر كه خواهد مى‌دهد. و خدا، داراى فزون‌بخشى بزرگ است.
تا اهل کتاب بدانند که (اگر به محمّد ایمان نیاورند) هیچ سهمی از فضل و عطاء الهی ندارند، و این که فضل و عطاء در دست خدا است، و آن را به هر کس که بخواهد مرحمت می‌کند، و خداوند دارای فضل و عطاء فراوان و بزرگ است.
تا اهل کتاب ندانند که به هیچ وجه فزون‌بخشی خدا در (حیطه‌ی) قدرت آنان نیست و اینکه بخشایشگری تنها در دست خداست؛ به هرکس بخواهد آن را می‌دهد و خدا دارای فزون‌‌بخشی بسیار است.
تا بدانند اهل کتاب که توانایی ندارند بر چیزی از فضل خدا و آنکه فضل به دست خدا است دهدش به هر که خواهد و خدا است دارنده فضلی بزرگ‌


الحديد ٢٨ آیه ٢٩ الحديد ٣٠
سوره : سوره الحديد
نزول : ٥ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لِئَلاّ یَعْلَمَ»: تا بدانند. حرف (لا) زائد و برای تأکید نفی است. «أَهْلُ الْکِتَابِ»: مراد کسانی است که به عیسی و سایر پیغمبران ایمان آورده، ولی به پیغمبر اسلام ایمان نداشته و بهشت را منحصر به خود می‌دانستند (نگا: بقره / و . «الْفَضْلِ»: موهبت. مرحمت. عطیه. لطف (نگا: بقره / و آل‌عمران / و ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - بعثت پیامبراکرم(ص) و ظهور امت جدید و بالنده اسلام، خط بطلانى بر پندار باطل اهل کتاب بود. (یأیها الذین ءامنوا ... ءامنوا برسوله ... لئلاّیعلم أهل الکتب ألاّیقدرون على شىء من فضل اللّه) کلمه «لا» در «لئلاّیعلم» زاید است; یعنى، تا اهل کتاب بدانند که هیچ بخشى از فضل خداوند در حوزه اختیار آنان قرار ندارد.

۲ - اهل کتاب، بر این باور بودند که آنان تنها قوم صاحب فضیلت و شایسته نبوت اند. (لئلاّیعلم أهل الکتب ألاّیقدرون على شىء)

۳ - نبوت، نمود فضل و فزون بخشى خداوند است. (ألاّیقدرون على شىء من فضل اللّه) مراد از «شىء من فضل اللّه» فضل نبوت است.

۴ - فضل و فزون بخشى، تنها در دست خداوند و در اختیار او است. (و أنّ الفضل بید اللّه)

۵ - خداوند، از فضل و فزون بخشى خود، هر کس را که بخواهد، بهره مند مى سازد. (و أنّ الفضل بید اللّه یؤتیه من یشاء)

۶ - خداوند، صاحب فضل (فزون بخشى) بزرگى است. (و اللّه ذو الفضل العظیم)

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: ذوالفضل العظیم ۶
  • اهل کتاب: بینش اهل کتاب ۲; عوامل بطلان بینش اهل کتاب ۱
  • خدا: آثار مشیت خدا ۵; اختصاصات خدا ۴; فضل خدا ۴، ۵; نشانه هاى فضل خدا ۳
  • محمد(ص): آثار بعثت محمد(ص) ۱
  • نبوت: فضیلت نبوت ۳; ملاک نبوت ۲

منابع