الشورى ٢٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و میپذیرد از آنان که ایمان آوردند و کردار نیک کردند و بیفزایدشان از فضل خویش و کافران را است عذابی سخت | |-|معزی=و میپذیرد از آنان که ایمان آوردند و کردار نیک کردند و بیفزایدشان از فضل خویش و کافران را است عذابی سخت | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشورى | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشورى | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::26|٢٦]] | قبلی = الشورى ٢٥ | بعدی = الشورى ٢٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::16|١٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مِن فَضْلِهِ»: از روی لطف و مرحمت خود. از نعمت و عطیّه خود. | «مِن فَضْلِهِ»: از روی لطف و مرحمت خود. از نعمت و عطیّه خود. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۱
ترجمه
الشورى ٢٥ | آیه ٢٦ | الشورى ٢٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مِن فَضْلِهِ»: از روی لطف و مرحمت خود. از نعمت و عطیّه خود.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ... (۱)
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ... (۳) الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱۷ - ۲۶ سوره شورى
- مقصود از ((كتاب )) و ((ميزان )) در آيه : ((الله الذىانزل الكتاب بالحق و الميزان ....))
- سخن ديگر مفسرين در معناى ((ميزان ))
- معناى اينكه فرمود: خدا به بندگان خود ((لطيف )) است
- مقصود از زراعت آخرت و زراعت دنيا و اينكه فرمود در زراعت آخرت مى افزاييم
- استخدام در اين آيه و حاصل معناى آن و آيه قبلى
- توضيح و تفسير آيه : ((قل لا اسالكم عليه اجرا الا الموده فى القربى ))
- بررسى اقوال مختلف مفسرين درباره مراد از مودت قرباىرسول خدا (ص )
- قول بعضى كه خطاب در آيه را به انصار دانسته اند نه قريش
- قول به اينكه مراد از مودت به قربى مودت خود قربى است واشكال آن
- مودت به قربى نمى تواند كنايه از صله رحم باشد
- آنچه در آيه شريفه مودت است نه تودد
- بيان اين وجه كه مقصود از مودت قربى ، محبت عترت واهل بيت پيامبر (عليهم الصلاة و السلام ) است
- بطلان گفتار كسانى كه بر اين وجه ايراد گرفته اند
- تاءييداتى بر وجه اخير كه مراد از مودت ، مودت به اهل بيت عليه السلام باشد
- اشاره به معناى اينكه خداوند بر حسن عمل مى افزايد
- وجوه مختلف در معناى جمله ((فان يشاء الله يختم على قلبك ))
- (رواياتى درباره اينكه در آيه مودت مراد از قربىاهل بيت رسول الله (ص ) است
نکات آیه
۱ - خداوند، دعاها و خواسته هاى مؤمنان نیک کردار را اجابت مى کند. (و یستجیب الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)
۲ - ایمان و عمل صالح، شرط پذیرش دعا از سوى خداوند است. (و یستجیب الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)
۳ - خداوند، بیش از خواسته ها و دعاهاى مؤمنان نیک کردار، به آنان عطا خواهد کرد. (و یزیدهم من فضله)
۴ - پاداش افزون و اعطاى نعمت ها بیش از انتظار مؤمنان به ایشان، نمودى از فضل الهى است. (و یزیدهم من فضله)
۵ - ایمان و عمل نیک، زمینه بهره ورى از فضل و عنایات فزون تر خداوند (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت و یزیدهم من فضله)
۶ - همراه بودن ایمان و عمل صالح، داراى ارزش و تأثیر در نزد خداوند (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت و یزیدهم من فضله)
۷ - عذاب سخت و شدید خداوند، در انتظار کافران است. (و الکفرون لهم عذاب شدید)
۸ - کفر، مانع بهره مندى از نتایج دعا و موجب محرومیت از تفضل الهى است. (الذین ءامنوا ... و یزیدهم من فضله و الکفرون لهم عذاب شدید) به قرینه مقابله بین دو فراز آیه، مى توان استفاده کرد که کافران از تفضل خداوند بى بهره اند.
۹ - محرومیت از فضل الهى، نمودى از عذاب خداوند براى کافران (و یستجیب الذین ءامنوا ... و یزیدهم من فضله و الکفرون لهم عذاب شدید) از ارتباط صدر و ذیل آیه، برداشت بالا صورت گرفته است.
روایات و احادیث
۱۰ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله تبارک و تعالى «و یستحیب الذین آمنوا و عملوا الصالحات و یزیدهم من فضله» قال: هو المؤمن یدعوا لأخیه بظهر الغیب فیقول له الملک: آمین. و یقول اللّه العزیز الجبّار و لک مِثلا ما سألت و قد أعطیت ما سألت بحبّک إیّاه;[۱] از امام باقر(ع) درباره سخن خداوند تعالى: «و یستحیب الذین آمنوا و عملوا الصالحات و یزیدهم من فضله» روایت شده که فرمود: مراد مؤمنى است که پشت سر برادر دینى خود دعا مى کند و فرشته براى او آمین مى گوید و خداى عزیز جبار مى فرماید (اى مؤمن) و براى تو است دو برابر آنچه براى برادرت خواستى و به خاطر این که برادرت را دوست داشتى آنچه را درخواست کردى به تو عطا کردم».
۱۱ - «عن أبى عبداللّه(ع) قال: قال رسول اللّه(ص) فى قوله «و یزیدهم من فضله» الشفاعة لمن وجبت له النار ممن أحسن إلیهم فى الدنیا;[۲] از امام صادق(ع) روایت شده که رسول خدا راجع به این سخن خداوند «یزیدهم من فضله» (مراد از آنچه زاید بر اجابت دعاى مؤمنان، به آنان داده مى شود) حق شفاعت است که شفاعت مى کنند براى کسانى که آتش براى آنها واجب شده ولى در دنیا از کسانى بوده اند که به آن مؤمنان نیکى کرده اند».
موضوعات مرتبط
- ایمان: آثار ایمان ۲، ۶; ارزش ایمان ۶; ایمان و عمل صالح ۵
- پاداش: زمینه پاداش مضاعف ۵
- خدا: افعال خدا ۱; زمینه فضل خدا ۵; زمینه لطف خدا ۵; عوامل محرومیت از فضل خدا ۸; محرومیت از فضل خدا ۹; نشانه عذابهاى خدا ۹; نشانه هاى فضل خدا ۴
- دعا: شرایط اجابت دعا ۲; موانع اجابت دعا ۸
- صالحان: اجابت دعاى صالحان ۱، ۳; تفضل به صالحان ۳
- عذاب: عذاب شدید ۷; مراتب عذاب ۷
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۲، ۶; ارزش عمل صالح ۶
- فضل خدا: مشمولان فضل خدا ۳، ۴
- قیامت: زمینه شفاعت در قیامت ۱۱
- کافران: عذاب کافران ۷، ۹
- کفر: آثار کفر ۸
- مؤمنان: آثار احسان به مؤمنان ۱۱; اجابت دعاى مؤمنان ۱۰، ۱۱; پاداش دعا براى مؤمنان ۱۰; پاداش مضاعف مؤمنان ۴; تأمین خواسته هاى مؤمنان ۱، ۳; تفضل به مؤمنان ۳، ۴، ۱۰، ۱۱