غافر ٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=آمرزنده گناه پذیرنده توبه سختشکنجه خداوند نیرومندی نیست خدائی جز او بسوی او است بازگشت | |-|معزی=آمرزنده گناه پذیرنده توبه سختشکنجه خداوند نیرومندی نیست خدائی جز او بسوی او است بازگشت | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره غافر | نزول = | {{آيه | سوره = سوره غافر | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::3|٣]] | قبلی = غافر ٢ | بعدی = غافر ٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::15|١٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«قَابِلِ»: قبول کننده. پذیرنده. «التَّوْبِ»: جمع تَوْبَة، بازگشتها. یا این که مصدر است و به معنی بازگشتن. «الطَّوْلِ»: فضل. قدرت. احسان و انعام. (نگا: نساء / ، توبه / ). «الْمَصیرُ»: (نگا: بقره / و آلعمران / ). | «قَابِلِ»: قبول کننده. پذیرنده. «التَّوْبِ»: جمع تَوْبَة، بازگشتها. یا این که مصدر است و به معنی بازگشتن. «الطَّوْلِ»: فضل. قدرت. احسان و انعام. (نگا: نساء / ، توبه / ). «الْمَصیرُ»: (نگا: بقره / و آلعمران / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۹
ترجمه
غافر ٢ | آیه ٣ | غافر ٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«قَابِلِ»: قبول کننده. پذیرنده. «التَّوْبِ»: جمع تَوْبَة، بازگشتها. یا این که مصدر است و به معنی بازگشتن. «الطَّوْلِ»: فضل. قدرت. احسان و انعام. (نگا: نساء / ، توبه / ). «الْمَصیرُ»: (نگا: بقره / و آلعمران / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
اللَّهُ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُوَ... (۱) فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبُّکُمْ... (۱) نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا... (۱) وَ أَنَ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ... (۰)
وَ الشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ... (۰) وَ تَرَى الْمَلاَئِکَةَ حَافِّينَ... (۰) أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي... (۱) وَ آتَاکُمْ مِنْ کُلِ مَا... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۶ سوره مؤ من
- اشاره به مطالبى كه سوره مباركه مؤ من متضمن است
- وجه ذكر دو صفت عزيز و عليم از بين صفات الهى و افتتاح سوره به آن دو
- بيان اينكه اساس تنزيل كتاب ، علم محيط خدا به خلق خود مى باشد
- حال كفارى كه با جدال به باطل در صدد مقابله با حجت هاى حق برآمدند و خدا آنان رابگرفت
- پاسخ به توهمى باطلدرباره وضعيت كافران
نکات آیه
۱ - خداوند، آمرزنده گناهان است. (غافر الذنب)
۲ - خداوند، قبول کننده توبه گنه کاران است. (و قابل التوب)
۳-ترغیب و تشویق خداوند به توبه و دست برداشتن گنه کاران از گناه (غافر الذنب و قابل التوب) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که آیه شریفه، در مقام ترغیب و تشویق مى باشد.
۴ - خداوند، سخت عقوبت دهنده است. (شدید العقاب)
۵ - خداوند، صاحب فضل و عطا است. (ذى الطول)
۶ - خداوند، صاحب قدرت است. (ذى الطول) یکى از موارد کاربرد واژه «طول» قدرت است و در این آیه چون خداوند، دو صفت امیدآفرین و ترغیب کننده را در آغاز بیان فرموده (غافر الذنب و قابل التوب)، ممکن است درصدد بیان دو صفت هشداردهنده باشد و آن شدیدالعقاب بودن و ذى الطول است.
۷ - سبقت رحمت و فضل خداوند، بر غضب و عقوبت او (غافر الذنب و قابل التوب شدید العقاب ذى الطول) از تقدم دو صفت «غافرالذنب» و «قابل التوب»، بر «شدیدالعقاب» و «ذى الطول»، مى توان برداشت یاد شده را به دست آورد.
۸ - تضمین خداوند، به آمرزش گناهان و پذیرش توبه بندگان (غافر الذنب و قابل التوب) یاد شدن دو مسأله آمرزش گناهان و پذیرش توبه در قالب صفت، گویاى این نکته است که این دو، کارى است مستمر از خداوند و نیز تضمینى از سوى او بر انجام این دو کار است.
۹ - هیچ معبود حقیقى، جز اللّه در جهان هستى وجود ندارد. (لا إله إلاّ هو) «إله» به معناى معبود است.
۱۰ - عزت، علم، گناه آمرزى، توبه پذیرى، سخت عقوبت دادن، صاحب فضل و عطا داشتن، از اوصاف معبود حقیقى (غافر الذنب ... لا إله إلاّ هو)
۱۱-بازگشت همگان تنها به سوى خداوند است. (إلیه المصیر) «مصیر» به معناى بازگشت است و تقدیم «إلیه» مفید حصر مى باشد.
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: ذوالطول ۵، ۶; شدیدالعقاب ۴; غافرالذنب ۱; قابل التوب ۲
- انسان: فرجام انسان ۱۱
- بازگشت به خدا: ۱۱
- توبه: اهمیت توبه ۳; تشویق به توبه ۳; قبول توبه ۲، ۸
- توحید: توحید ذاتى ۹
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۹، ۱۱
- خدا: آمرزشهاى خدا ۱، ۸; تشویقهاى خدا ۳; تقدم رحمت خدا ۷; تقدم فضل خدا ۷; توبه پذیرى خدا ۲، ۸; عطایاى خدا ۵; غضب خدا ۷; فضل خدا ۵; قدرت خدا ۶; کیفرهاى خدا ۷
- گناه: آمرزش گناه ۸
- معبودراستین: آمرزگارى معبودراستین ۱۰; توبه پذیرى معبودراستین ۱۰; سختى کیفر در معبودراستین ۱۰; صفات معبودراستین ۱۰; عزت معبودراستین ۱۰; عطایاى معبودراستین ۱۰; علم معبودراستین ۱۰; فضل معبودراستین ۱۰