الأنفال ٣١: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و هنگامی که خوانده شود بر ایشان آیتهای ما گویند همانا شنیدیم اگر میخواستیم میگفتیم همانند این نیست این جز افسانههای باستان | |-|معزی=و هنگامی که خوانده شود بر ایشان آیتهای ما گویند همانا شنیدیم اگر میخواستیم میگفتیم همانند این نیست این جز افسانههای باستان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنفال | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنفال | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::31|٣١]] | قبلی = الأنفال ٣٠ | بعدی = الأنفال ٣٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::18|١٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَسَاطِیرُ»: جمع أُسْطُورَه، افسانهها (نگا: فرقان / . | «أَسَاطِیرُ»: جمع أُسْطُورَه، افسانهها (نگا: فرقان / . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۸
ترجمه
الأنفال ٣٠ | آیه ٣١ | الأنفال ٣٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَسَاطِیرُ»: جمع أُسْطُورَه، افسانهها (نگا: فرقان / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ... (۴)
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى... (۶) قُلْ أَنْزَلَهُ الَّذِي يَعْلَمُ... (۲)
تفسیر
- آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال
- معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم
- بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت كلام مشركين نيست
- مقتضاى اينكه پيغمبر (ص ) رحمة للعالمين است اين نيست كه مصلحت دين ناديده گرفته شود و مطلقا عذاب دنيوى براى ظالمين در كار نباشد
- وجوهى كه در مجمع البيان در مورد اينكه در يك آيه عذاب از مشركين نفى ، و در آيه دوماثبات شده است ، نقل شده و اشكال وارد بر آن وجوه
- اشاره به اينكه متروك ماندن خانه كعبه ، مؤ اخذه و عذاب الهى در پى دارد
- توضيح معناى آيه شريفه : (( ليميز الله الخبيث من الطيب ... ))
- معناى آيه شريفه : (( و قاتلوهم حتى لاتكون فتنة و يكون الدين كله لله ... ))
- رواياتى در ذيل آيه شريفه : (( و اذ يمكر بك الذين كفروا... )) در مورد توطئه قتل پيامبر (ص ) در مكه ، و هجرت آن حضرت به مدينه
- رواياتى در شاءن نزول و معناى آيه : (( اللهم ان كان هذا هو الحق ... )) و (( ما كان الله معذبهم ))
- رواياتى در معناى : (( و ما كان صلاتهم عندالبيت الا مكاء و تصديه )) و شاءن نزول آن
- چند روايت در ذيل آيه شريفه : (( ان الذين ينفقون اموالهم ليصدوا عن سبيل الله ... ))
نکات آیه
۱- تمسک کافران مکه به حیله براى مقابله با آنان (و یمکرون ... و إذا تتلى علیهم ءایتنا قالوا قد سمعنا لو نشاء لقلنا) جمله «إذا تتلى ... » مى تواند بیان مصداقى از «یمکرون» در آیه قبل باشد.
۲- کافران مکه مدعى توان خویش در آوردن آیات و معارفى چون قرآن (قالوا قد سمعنا لو نشاء لقلنا مثل هذا)
۳- اظهار آگاهى کافران از محتواى قرآن و غیر مهم جلوه دادن آن، از حیله هاى آنان علیه پیامبر(ص) (و یمکرون ... قالوا قد سمعنا لو نشاء لقلنا مثل هذا إن هذا إلا أسطیر) جمله «ان هذا ... » دلالت مى کند بر اینکه مقصود از «مثل هذا» همانندى در محتواى قرآن بوده است.
۴- کافران مکه معارف قرآن را نوشتارها و سخنان بى اساس مردمان نخستین قلمداد مى کردند. (إن هذا إلا أسطیر الأولین) «اساطیر» به معناى نوشتارهاى بى اساس است و «الأولین» به معناى انسانهاى نخستین. گفتنى است که «اساطیر الأولین» مى تواند به این معنا باشد که این اسطوره ها در باره انسانهاى اولیه است و مى تواند به این معنا باشد که اینها اسطوره هایى است ساخته و پرداخته انسانهاى نخستین.
۵- معرفى قرآن به عنوان افسانه هاى کهن و دروغین از ترفندهاى کافران براى مقابله با قرآن (قالوا ... إن هذا إلا أسطیر الأولین)
۶- بى تأثیرى آیات الهى در قلب توطئه گران علیه پیامبر(ص) و قرآن (و إذا تتلى علیهم ءایتنا قالوا ... إن هذا إلا أسطیر الأولین)
موضوعات مرتبط
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۲
- پیشینیان: افسانههاى پیشینیان ۴
- قرآن: اهمیت تعالیم قرآن ۲ ; اهیمت قرآن ۳ ; توطئه علیه قرآن ۶ ; تهمت به قرآن ۴، ۵ ; قرآن و افسانه ۴، ۵ ; قرآن و کافران ۶ ; مبارزه با قرآن ۱، ۴، ۵
- کافران: قلب کافران ۶ ; کافران و قرآن ۳، ۵ ; مکر کافران ۳، ۵
- کافران مکه: ادعاهاى کافران مکه ۲ ; کافران مکه و قرآن ۱، ۲، ۴ ; مکر کافران مکه ۱
- محمد(ص): توطئه علیه محمد(ص) ۳، ۶