السجدة ٢٧

أَ وَ لَمْ‌ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ‌ الْمَاءَ إِلَى‌ الْأَرْضِ‌ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ‌ بِهِ‌ زَرْعاً تَأْکُلُ‌ مِنْهُ‌ أَنْعَامُهُمْ‌ وَ أَنْفُسُهُمْ‌ أَ فَلاَ يُبْصِرُونَ‌

ترجمه

آیا ندیدند که ما آب را بسوی زمینهای خشک می‌رانیم و بوسیله آن زراعتهایی می‌رویانیم که هم چهارپایانشان از آن می‌خورند و هم خودشان تغذیه می‌کنند؛ آیا نمی بینند؟!

|آيا ننگريستند كه ما باران را به سوى زمين باير مى‌رانيم و بدان كشتزارى را بر مى‌آوريم كه دام‌هايشان و خودشان از آن مى‌خورند؟ آيا نمى‌بينند

آيا ننگريسته‌اند كه ما باران را به سوى زمين باير مى‌رانيم، و به وسيله آن كِشته‌اى را برمى‌آوريم كه دامهايشان و خودشان از آن مى‌خورند؟ مگر نمى‌بينند؟

آیا ندیدند که ما آب باران را به سوی زمین خشک بی‌آب و گیاه می‌بریم آن گاه حاصلی که خود و چهارپایانشان از آن بخورند می‌رویانیم؟ آیا باز هم چشم بصیرت نمی‌گشایند (تا لطف رحمت واسع خدا را به خلق بنگرند).

آیا ندانسته اند که ما آب را به سوی زمین بی گیاه می رانیم و به وسیله آن زراعتی را بیرون می آوریم که دام هایشان و خودشان از آن می خورند؟ پس آیا [آثار رحمت خدا را] نمی بینند؟!

آيا نمى‌بينند كه آب را به زمين خشك و بى‌گياه روانه مى‌سازيم تا كشتزارها برويانيم و چارپايان و خودشان از آن بخورند؟ چرا نمى‌بينند؟

آیا نیندیشیده‌اند که ما آب [ابرهای بارانی‌] را به سوی سرزمین سترون می‌رانیم و بدان کشتزاری برمی‌آوریم که چارپایانشان و خودشان از آن می‌خورند، آیا [به چشم بصیرت‌] نمی‌نگرند؟

آيا نديدند كه ما آب را به سوى زمين خشك و بى‌گياه مى‌رانيم، پس بدان كشتى را بيرون مى‌آريم كه چهارپايانشان و خودشان از آن مى‌خورند؟ آيا نمى‌بينند؟!

آیا نمی‌بینند که ما آب را (در لابلای ابرها و بر پشت بادها) به سوی سرزمینهای خشک و برهوت می‌رانیم و به وسیله‌ی آن کشتزارها می‌رویانیم که از آن هم چارپایانشان می‌خورند، و هم خودشان تغذیه می‌نمایند؟ آیا نمی‌بینند؟

آیا و ننگریسته‌اند که ما همواره باران را سوی زمین بایر می‌رانیم، پس به آن کِشته‌ای را برون می‌آوریم، که دام‌هایشان و خودهاشان از آن می‌خورند؟ پس مگر نمی‌نگرند؟

آیا ندیدند که روان می‌سازیم آب را بسوی زمینی خشکزار پس برون آریم بدان کشتی را که می‌خورند از آن دامهای ایشان و ایشان پس آیا نمی‌نگرند

السجدة ٢٦	آیه ٢٧	السجدة ٢٨
سوره : سوره السجدة نزول : ٨ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢١ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَسُوقُ»: می‌رانیم. «الْجُزُرِ»: زمین لخت و برهوت و بدون گیاه (نگا: کهف / . «زَرْعاً»: کشتزار (نگا: انعام / کهف / ). زرع، در اینجا می‌تواند شامل هر گونه گیاه و درختی باشد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ آيَةٌ لَهُمُ‌ الْأَرْضُ‌ الْمَيْتَةُ... (۳) مَتَاعاً لَکُمْ‌ وَ لِأَنْعَامِکُمْ‌ (۱)

وَ إِنَّا لَجَاعِلُونَ‌ مَا عَلَيْهَا... (۱) وَ إِنَّا لَجَاعِلُونَ‌ مَا عَلَيْهَا... (۱) وَ جَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ‌ مِنْ‌... (۰) لِيَأْکُلُوا مِنْ‌ ثَمَرِهِ‌ وَ مَا... (۱) فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ‌ إِلَى‌... (۰) أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبّاً (۱) ثُمَ‌ شَقَقْنَا الْأَرْضَ‌ شَقّاً (۱) فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبّاً (۰) وَ عِنَباً وَ قَضْباً (۰) وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلاً (۰) وَ حَدَائِقَ‌ غُلْباً (۰) وَ فَاکِهَةً وَ أَبّاً (۰)

تفسیر

• آيات ۱۵ - ۳۰، سوره سجده
• از نظر اوصافشان
• معرفى مؤ منين از نظر اعمالشان
• بشارت به مؤ منين به پاداشى مافوق علم و تصور همگان (فلا تعلم نفس ما اخفى لهم منقرة اعين )
• مقايسه مومن و كافر از نظر عاقبت آنها، پاداش و جزاى الهى
• وجوه مختلف درباره مراد از ((بلقائه )) در آيه ((و لقد آتينا موسى الكتاب فلا تمنفى مربة من لقائه ...))
• مقصود از ((فتح )) در آيه : ((و يقولون متى هذا الفتح ...))
• بحث روايتى
• رواياتى در عظمت نماز شب و فضيلت شب و روز جمعه
• چند روايت در ذيل آيه ((افمن كان مؤ منا كمن فاسقا...)) و ((لنذيقنهم من العذاب الادنى...))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، روانه کننده آب به سرزمین هاى خشک جهت رویاندن گیاهان است. (أوَلم یروا أنّا نسوق الماء إلى الأرض الجرز فنخرج به زرعًا) «جرز» به جایى کویر مانند گفته مى شود که ریشه گیاه، در آن قطع شده و از بین رفته باشد (مفردات راغب). لازم به ذکر است که «زرع» مصدر به معناى مفعول است.

۲ - رویش گیاهان مختلف، با کاربردهاى گوناگون، از آمیختن دو عنصر آب و خاک، به منظور استفاده انسان ها و دام ها، از آیات الهى است. (أوَلم یروا أنّا نسوق الماء إلى الأرض الجرز فنخرج به زرعًا تأکل منه أنعمهم و أنفسهم)

۳ - استفاده از حوادث و تحولات قابل مشاهده و طبیعى، براى هدایت مردم، از شیوه هاى هدایتى قرآن است. (أوَلم یروا أنّا نسوق الماء ... فنخرج به زرعًا)

۴ - نظام طبیعت، در گردش و حیات، مسخّر اراده و خواست خداوند است. (أنّا نسوق الماء ... فنخرج به زرعًا)

۵ - عوامل طبیعى مجراى اراده خداوندند. (أنّا نسوق الماء ... فنخرج به زرعًا) نسبت دادن جریان آب ها و نیز رویش کشت زارها به خداوند، با این که در عالم واقع آب ها باعث رویش گیاهان مى شوند، دلالت بر این مى کند که این عوامل، در جهت اجراى اراده الهى عمل مى کنند.

۶ - آب، داراى نقش اساسى، در حیات و تغذیه انسان ها و حیوان ها است. (و نسوق الماء إلى الأرض الجرز فنخرج به زرعًا تأکل منه أنعمهم و أنفسهم)

۷ - ویرانى و آبادانى سرزمین ها، به اراده خدا و نشان قدرت او است. (کم أهلکنا من قبلهم ... أنّا نسوق ... فنخرج به زرعًا)

۸ - نباتات، منبع اصلى تغذیه انسان ها و حیوان ها است. (فنخرج به زرعًا تأکل منه أنعمهم و أنفسهم)

۹ - کافران، از سوى خداوند، به خاطر بصیرت نیافتن از مشاهده آیات گسترده الهى در زمین، سرزنش شده اند. (أوَلم یروا أنّا نسوق ... فنخرج ... تأکل منه... أفلایبصرون)

۱۰ - دعوت خداوند به بصیرت و دقت نظر در تحولات طبیعى، به منظور پى بردن به گرداننده و ایجادکننده آنها است. (أوَلم یروا أنّا نسوق الماء ... فنخرج به زرعًا... أفلایبصرون)

موضوعات مرتبط

• آب: جریان آب ۱; فواید آب ۱، ۶; نقش آب ۲
• آبادانى: منشأ آبادانى ۷
• آیات خدا: آیات آفاقى ۲; نقش آیات خدا ۹
• انسان: منابع تغذیه انسان ها ۲، ۶، ۸
• بصیرت: دعوت به بصیرت ۱۰
• چهارپایان: منابع تغذیه چهارپایان ۲، ۶، ۸
• حیات: عوامل حیات ۶
• خاک: نقش خاک ۲
• خدا: آثار اراده خدا ۷; اراده خدا ۴; افعال خدا ۱; دعوتهاى خدا ۱۰; دلایل خدا شناسى ۱۰; سرزنشهاى خدا ۹; مجارى اراده خدا ۵; نشانه هاى قدرت خدا ۷
• سرزمینها: سرزمینهاى موات ۱
• طبیعت: تسخیر طبیعت ۴; مطالعه تحولات طبیعت ۱۰
• عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۵
• کافران: بصیرت ناپذیرى کافران ۹; سرزنش کافران ۹
• گیاهان: استفاده از گیاهان ۲; تنوع گیاهان ۲; رویش گیاهان ۱، ۲; فواید گیاهان ۸
• ویرانى: منشأ ویرانى ۷
• هدایت: ارائه نمونه عینى در هدایت ۳; روش هدایت ۳