الروم ٢٧

وَ هُوَ الَّذِي‌ يَبْدَأُ الْخَلْقَ‌ ثُمَ‌ يُعِيدُهُ‌ وَ هُوَ أَهْوَنُ‌ عَلَيْهِ‌ وَ لَهُ‌ الْمَثَلُ‌ الْأَعْلَى‌ فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ‌

ترجمه

او کسی است که آفرینش را آغاز می‌کند، سپس آن را بازمی‌گرداند، و این کار برای او آسانتر می‌باشد؛ و برای اوست توصیف برتر در آسمانها و زمین؛ و اوست توانمند و حکیم!

|و اوست آن كس كه آفرينش را آغاز مى‌كند سپس آن را باز مى‌گرداند و اين [كار] براى او آسان‌تر است. و براى اوست صفت برتر در آسمان‌ها و زمين، و اوست شكست ناپذير حكيم

و اوست آن كس كه آفرينش را آغاز مى‌كند و باز آن را تجديد مى‌نمايد؛ و اين [كار] بر او آسانتر است. و در آسمانها و زمين نمونه والا[ى هر صفت برتر] از آن اوست، و اوست شكست‌ناپذير سنجيده‌كار.

و او خدایی است که نخست خلایق را بیافریند و آن‌گاه (به عالم معاد) باز گرداند و این اعاده (مثل ایجاد) بر او بسیار سهل و آسان است و آن ذات یکتا را در آسمانها و زمین مظهر و مثالی عالی‌تر (از حد وصف و تعقل) است و مقتدر کامل و دانا (به حقایق امور) تنها اوست.

و اوست که مخلوقات را می آفریند سپس آنان را [پس از مرگشان] باز می گرداند؛ و این [کار] برای او آسان تر است. و برترین وصف ها در آسمان ها و زمین ویژه اوست؛ و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است.

اوست كه موجودات را مى‌آفريند، سپس آنها را بازمى‌گرداند. و اين كار بر او آسانتر است. او راست صفت برترى در آسمانها و زمين و اوست پيروزمند و حكيم.

و او کسی است که آفرینش را آغاز می‌کند و سپس بازش می‌گرداند، و این امر بر او آسان‌تر است، و او را در آسمانها و زمین برترین وصف است و او پیروزمند فرزانه است‌

و اوست آن كه آفرينش آفريدگان را آغاز مى‌كند سپس آن را بازمى‌گرداند- دوباره زنده مى‌كند- و اين كار بر او آسانتر است. و او راست صفت برتر در آسمانها و زمين، و اوست تواناى بى‌همتا و داناى با حكمت.

او است که آفرینش را آغاز کرده است و سپس آن را باز می‌گرداند، و این برای او آسانتر است. (زیرا کسی که بتواند کاری را در آغاز انجام دهد، قدرت بر اعاده‌ی آن را نیز دارد). بالاترین وصف، در آسمانها و زمین متعلّق به خدا است، و او بسیار باعزّت و اقتدار، و سنجیده و کار بجا است. (لذا در عین قدرت نامحدود، کاری بی‌حساب انجام نمی‌دهد، و بلکه همه‌ی کارهایش از روی حکمت است).

و اوست کسی که آفرینش را آغاز می‌کند و باز آن را تجدید می‌نماید؛ و این تجدید بر او آسان‌تر (از آغاز) است و در آسمان‌ها و زمین والاترین نماینده از اوست و (هم) اوست عزیز حکیم.

و او است آنکه آغاز کند آفرینش را پس بازگرداندش و آن آسانتر است بر او و برایش مثل برتر است در آسمانها و زمین و او است عزّتمند حکیم‌

الروم ٢٦	آیه ٢٧	الروم ٢٨
سوره : سوره الروم نزول : ٩ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَبْدَأُ الْخَلْقَ ... ثُمَّ ...»: (نگا: یونس / و ، نمل / ، روم / ). «أَهْوَنُ»: آسان‌تر. تعبیر آسان و آسانتر، یا سخت و سخت‌تر، الفبائی است که خدا با آن با ما انسانها صحبت می‌فرماید، والا این واژه‌ها و مطلبها در برابر قدرت نامحدود خدا بی‌مصداق و بی‌معنی‌است. «الْمَثَلُ الأعْلی»: وصف اتم و اکمل. اعلی درجه صفات حمیده، همچون قدرت شامله، و حکمت تامّه، و مالکیّت بی‌حدّ و نهایت، و علم فراگیر و جهانگیر. مراد این است که اوصاف بدیعه خدا بکمال است، و همه محدودش را دارند و او نامحدودش.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

إِلَيْهِ‌ مَرْجِعُکُمْ‌ جَمِيعاً وَعْدَ... (۳) أَوْ خَلْقاً مِمَّا يَکْبُرُ فِي‌... (۲) مَا قَدَرُوا اللَّهَ‌ حَقَ‌ قَدْرِهِ‌... (۱) أَمَّنْ‌ يَبْدَأُ الْخَلْقَ‌ ثُمَ‌... (۵) أَ وَ لَمْ‌ يَرَوْا کَيْفَ‌ يُبْدِئُ‌... (۳) قُلِ‌ اللَّهُ‌ يُحْيِيکُمْ‌ ثُمَ‌... (۰) أَ لَيْسَ‌ ذٰلِکَ‌ بِقَادِرٍ عَلَى‌... (۰)

وَ هُوَ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ السَّمَاوَاتِ‌... (۳) أَ وَ لاَ يَذْکُرُ الْإِنْسَانُ‌ أَنَّا... (۱) فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌... (۳) يَسْتَعْجِلُ‌ بِهَا الَّذِينَ‌ لاَ... (۰) أَ فَعَيِينَا بِالْخَلْقِ‌ الْأَوَّلِ‌... (۲) وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ‌ النَّشْأَةَ... (۰) فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ‌ مِمَ‌ خُلِقَ‌ (۱)

تفسیر

• آيات ۲۷ - ۳۹، سوره روم
• طرح يك اشكال و بيان وجوه مختلفى در پاسخ به آن
• پاسخ ديگرى از صاحب كشاف و بيان چهار اشكال به آن
• جواب به اشكال فوق با بيان مفاد جمله : ((وللهالمثل الاءعلى ))
• تمثيلى متضمن رد و ابطال پندار مشركين درباره اينكه خدا از مخلوقات خود شركايى دارد
• شرح مفاد آيه : ((فاقم وجهك للدين حنيفا فطرة الله التى فطر الناس عليها...))
• بيان اينكه فطرت انسان هادى همه افراد در هر عصر و مصر به سوى سعادت است
• اقوال مختلف مفسرين درباره مفردات و مفاد آيه ((فاقم وجهك للذين حنيفا...))
• كلام فخر رازى در مراد از ((لاتبديل لخلق الله )) و بياناشكال آن
• نهى از تخرب و تفرق در دين كه از صفات مشركين و ناشى از پيروى آنان از اهواء خوداست
• مراد آيه شريفه و بيان عدم منافات آن با آيه (و اذا مس الانسان ضردعوا...)
• وسعت و تنگى معيشت تابع مشيت خدا است (يبسط الرزق لمن يشاء و يقدر)
• مراد از ((ربا)) و ((زكات )) در آيه : ((و ما آتيتم من ربا ليربوا...))
• بحث روايتى
• روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((ضرب لكم مثلا من انفسكم ...)) كه در مقام نفى اعتمادبه شريك داشتن خدا است
• رواياتى در ذيل آيه : ((فطرة الله التى فطر الناس عليها...)) و بيان مراد از((فطرت ))
• چند روايت حاكى از اينكه كل مولود يولد على الفطرة ...
• فدك حق مسلم حضرت زهرا(س ) بوده است
• گفتارى در معناى فطرى بودن دين در چند فصل
• ۲ - زندگى اجتماعى و نياز به قانون ويژگى انسان است
• ۳- دين (مجموعه سنن قوانين )) بايد در جهت برآوردن حوائج حقيقى انسان و مطابق بافطرت و تكوين تشريع شده باشد.
• ۴ - اسلام ((دين فطرت ))، ((دين خدا)) و ((سبيل الله )) است

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - آفرینشِ نخستِ موجودات و بازگرداندن مجدد آنها، تنها به دست خداوند است. (و هو الذى یبدؤا الخلق ثمّ یعیده) «خلق» حاصل مصدر و «ال» در آن، براى جنس است، بنابراین، دلالت بر همه پدیده ها مى کند.

۲ - خداوند، آغازکننده آفرینش انسان و بازآفریننده او پس از مرگ است. (و هو الذى یبدؤا الخلق ثمّ یعیده) «ال» در «الخلق» به قرینه «تخرجون»، در آیات قبل، مى تواند عهد باشد و منظور از آن انسان است.

۳ - بازآفرینى انسان ها (معاد) در قیامت براى خداوند بسى سهل و آسان است. (ثمّ یعیده و هو أهون علیه) مرجع ضمیر «هو» مصدر فعل «یعید» و مرجع ضمیر مجرور «علیه» خداوند است که از «هو الذى» مستفاد است. لازم به ذکر است که افعل تفضیل «أهون» به معناى «هیّن» است. افعل تفضیل آوردن آن، احتمالاً، براى تقریب به ذهن مخاطبان است.

۴ - آفرینش نخست انسان، نشانه قدرت مندى خداوند بر باز آفرینى او در عالم آخرت است. (و هو الذى یبدؤا الخلق ثمّ یعیده)

۵ - معاد انسان ها، جسمانى است. (یبدؤا الخلق ثمّ یعیده) مرجع ضمیر «یعیده» «الخلق» است و منظور از آن انسان است و انسان، عرفاً به کسى اطلاق مى شود که داراى جسم و روح باشد. لازم به ذکر است که «خلق»، در لغت، به پدیده اى اطلاق مى شود که داراى هیئت و شکل و صورت قابل مشاهده است.

۶ - استفاده از امور عینى و محسوس، براى تبیین امور غیبى، از روش هاى تبلیغى قرآن کریم است. (و هو الذى یبدؤا الخلق ثمّ یعیده و هو أهون علیه) استدلال به آفرینش نخست موجودات و شاهد گرفتن آن براى اثبات معاد - که امرى غیبى است - حقیقت یادشده را مى رساند.

۷ - در نظر همه کائنات، خداوند، داراى صفات والا و بى مانند است. (و له المثل الأعلى فى السموت و الأرض) مراد از «المثل» صفات و شؤون و کمالات است.

۸ - عالم آفرینش، آسمان هاى متعدد دارد. (فى السموت)

۹ - ذات خداوند، براى بشر، غیر قابل شناخت است. (و له المثل الأعلى) از این که در معرفى خداوند، به جاى پرداختن به ذات، مى گوید برتر از آن صفات، نمى توان یافت، مى تواند اشاره به نکته مذکور باشد.

۱۰ - خداوند، عزیز (شکست ناپذیر) و حکیم (کاردان) است. (و هو العزیز الحکیم)

۱۱ - عزت و شکست ناپذیرى خداوند، آمیخته با حکمت و کاردانى او است. (و هو العزیز الحکیم)

۱۲ - عزت و حکمت خداوند، مظهر عالى ترین صفات او است. (و له المثل الأعلى ... و هو العزیز الحکیم)

۱۳ - آفرینش نخست انسان ها و بازآفرینى آنان پس از مرگ، مقتضاى حکمت و عزت خداوند است. (و هو الذى یبدؤا الخلق ثمّ یعیده ... و هو العزیز الحکیم)

۱۴ - عالى ترین صفات را داشتن، دلیل توانایى خداوند بر بازآفرینى آسان انسان ها در قیامت است. (ثمّ یعیده و هو أهون علیه و له المثل الأعلى)

موضوعات مرتبط

• آسمان: تعدد آسمان ها ۸
• اسماء و صفات: حکیم ۱۰; عزیز ۱۰
• انسان: خلقت ابتدایى انسان ۴، ۱۳; خلقت انسان ۲، ۴
• تبلیغ: ارائه نمونه عینى در تبلیغ ۶; روش تبلیغ ۶
• خدا: آثار حکمت خدا ۱۳; آثار عزت خدا ۱۳; افعال خدا ۱، ۳; بى نظیرى صفات خدا ۷، ۱۲، ۱۴; حکمت خدا ۱۱، ۱۲; خالقیت خدا ۲; عزت خدا ۱۲; علم به ذات خدا ۹; نشانه هاى قدرت خدا ۴، ۱۴; ویژگیهاى عزت خدا ۱۱
• مردگان: احیاى مردگان ۲، ۳، ۱۳، ۱۴
• معاد: سهولت معاد ۳، ۱۴; معاد جسمانى ۵; منشأ معاد ۲، ۴، ۱۳
• موجودات: بازگشت موجودات به حالت اول ۱; خلقت موجودات ۱