يونس ٤

از الکتاب
کپی متن آیه
إِلَيْهِ‌ مَرْجِعُکُمْ‌ جَمِيعاً وَعْدَ اللَّهِ‌ حَقّاً إِنَّهُ‌ يَبْدَأُ الْخَلْقَ‌ ثُمَ‌ يُعِيدُهُ‌ لِيَجْزِيَ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ‌ بِالْقِسْطِ وَ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا لَهُمْ‌ شَرَابٌ‌ مِنْ‌ حَمِيمٍ‌ وَ عَذَابٌ‌ أَلِيمٌ‌ بِمَا کَانُوا يَکْفُرُونَ‌

ترجمه

بازگشت همه شما بسوی اوست! خداوند وعده حقّی فرموده؛ او آفرینش را آغاز می‌کند، سپس آن را بازمی‌گرداند، تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بعدالت جزا دهد؛ و برای کسانی که کافر شدند، نوشیدنی از مایع سوزان است؛ و عذابی دردناک، بخاطر آنکه کفر می‌ورزیدند!

ترتیل:
ترجمه:
يونس ٣ آیه ٤ يونس ٥
سوره : سوره يونس
نزول : ٤ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وَعْدَ اللهِ حَقّاً»: واژه‌های (وَعْدَ) و (حَقّاً) مفعول مطلق فعل محذوفی هستند. تقدیر چنین است: وَعَدَکُم بِالْبَعْثِ وَ الرُّجُوعِ وَعْداً، وَحَقَّ ذلِکَ الْوَعْدَ حَقّاً. «شَرَابٌ»: نوشیدنی. «حَمِیمٍ»: آب بسیار گرم و داغ (نگا: کهف / ، محمّد / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - بازگشت همه انسانها (مؤمنان و کافران) تنها به سوى خداوند است. (إلیه مرجعکم جمیعاً) «مرجع» - که مصدر میمى و به معناى بازگشتن است - مبتدا و «إلیه» خبر آن است. تقدیم خبر بر مبتدا مفید حصر مى باشد. مخاطب ضمیر در «مرجعکم» به قرینه جمله «لیجزى الذین آمنوا ... » هر دو گروه مؤمن و کافر است.

۲ - معاد و بازگشت انسانها به سوى خدا، وعده الهى است. (إلیه مرجعکم جمیعاً وعد اللّه)

۳ - وعده هاى خدا، حق و تخلف ناپذیر است. (وعد اللّه حقاً)

۴ - خدا، مبدأ پیدایش جهان آفرینش است. (إنه یبدؤا الخلق) برداشت فوق بر این اساس است که مراد از «الخلق» تمام پدیده هاى هستى باشد.

۵ - خدا، مبدأ پیدایش انسان است. (إنه یبدؤا الخلق) مصداق مورد نظر از «الخلق» به قرینه جمله «لیجزى الذین آمنوا ... » انسان است.

۶ - معاد (رستاخیز) سرنوشت حتمى تمامى انسانهاست. (إنه یبدؤا الخلق ثم یعیده)

۷ - معاد (رستاخیز) سرنوشت قطعى تمامى پدیده هاى جهان آفرینش (إنه یبدؤا الخلق ثم یعیده)

۸ - معاد (رستاخیز انسان و جهان) مادى و جسمانى است. (إنه یبدؤا الخلق ثم یعیده) «اعادة» به معناى بازگرداندن خود شىء است. اعاده خود جهان آفرینش و انسان در روز رستاخیز، بیانگر برداشت فوق است.

۹ - توانایى خدا بر پدید آوردن جهان و انسان، نشانه توانمندى او بر ایجاد رستاخیز است. (إنه یبدؤا الخلق ثم یعیده)

۱۰ - دستیابى مؤمنان به پاداش و ایمان و اعمال شایسته خویش و گرفتارى کافران به کیفر کفر و بزهکارى خود، فلسفه اساسى معاد و برپایى رستاخیز است. (ثم یعیده لیجزى الذین ءامنوا ... و الذین کفروا لهم شراب من حمیم و عذاب ألیم)

۱۱ - عمل صالح، شرط بهره مندى اهل ایمان از پاداشهاى اخروى (لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)

۱۲ - کیفر و پاداش الهى در قیامت، بر پایه قسط و عدل است (ثم یعیده لیجزى ... بالقسط)

۱۳ - عذاب دردناک و آشامیدنى داغ و جوشان، کیفر اخروى کفرمداران (و الذین کفروا لهم شراب من حمیم و عذاب ألیم)

۱۴ - استمرار و پافشارى بر کفر، موجب گرفتار شدن به عذاب دردناک دوزخ است. (و الذین کفروا لهم ... عذاب ألیم بما کانوا یکفرون)

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: مبدأ آفرینش ۴
  • انسان: سرنوشت انسان ها ۶ ; فرجام انسان ها ۱ ; مبدأ خلقت انسان ۵
  • بازگشت به خدا: ۱ وعده بازگشت به خدا ۲
  • پاداش: زمینه پاداش اخروى ۱۱ ; عدالت در پاداش اخروى ۱۲
  • جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى ۴، ۵، ۶
  • جهنم: موجبات جهنم ۱۴
  • خدا: اختصاصات خدا ۱ ; حتمیت وعده هاى خدا ۳ ; حقانیت وعده هاى خدا ۳ ; خالقیت خدا ۴، ۵، ۹ ; عدالت خدا ۱۲ ; قدرت خدا ۹ ; وعده هاى خدا ۲
  • عذاب: عذاب دردناک ۱۳، ۱۴; مراتب عذاب ۱۳، ۱۴; موجبات عذاب ۱۴
  • عمل: پاداش عمل ۱۰
  • عمل صالح: آثار عمل صالح ۱۱
  • کافران: عذاب اخروى کافران ۱۳ ; کیفر اخروى کافران ۱۳ ; کیفر کافران ۱۰
  • کفر: آثار اصرار بر کفر ۱۴
  • کیفر: عدالت در کیفر اخروى ۱۲
  • مؤمنان: پاداش اخروى مؤمنان ۱۱ ; پاداش مؤمنان ۱۰
  • معاد: اقسام معاد ۸ ; حتمیت معاد ۶، ۷ ; دلایل معاد ۹ ; فلسفه معاد ۱۰ ; معاد جسمانى ۸ ; وعده معاد ۲
  • موجودات: سرنوشت موجودات ۷

منابع