التوبة ٢٩: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۵۹

کپی متن آیه

قَاتِلُوا الَّذِينَ‌ لاَ يُؤْمِنُونَ‌ بِاللَّهِ‌ وَ لاَ بِالْيَوْمِ‌ الْآخِرِ وَ لاَ يُحَرِّمُونَ‌ مَا حَرَّمَ‌ اللَّهُ‌ وَ رَسُولُهُ‌ وَ لاَ يَدِينُونَ‌ دِينَ‌ الْحَقِ‌ مِنَ‌ الَّذِينَ‌ أُوتُوا الْکِتَابَ‌ حَتَّى‌ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ‌ يَدٍ وَ هُمْ‌ صَاغِرُونَ‌

ترجمه

با کسانی از اهل کتاب که نه به خدا، و نه به روز جزا ایمان دارند، و نه آنچه را خدا و رسولش تحریم کرده حرام می‌شمرند، و نه آیین حق را می‌پذیرند، پیکار کنید تا زمانی که با خضوع و تسلیم، جزیه را به دست خود بپردازند!

با كسانى [از اهل كتاب‌] كه به خدا و روز واپسين ايمان نمى‌آورند و آنچه را خدا و رسولش حرام كرده، حرمت نمى‌دارند و به دين حق نمى‌گرايند، كارزار كنيد، تا زمانى كه به دست [خود] خاكسارانه جزيه دهند

با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز بازپسين ايمان نمى‌آورند، و آنچه را خدا و فرستاده‌اش حرام گردانيده‌اند حرام نمى‌دارند و متدين به دين حق نمى‌گردند، كارزار كنيد، تا با [كمال‌] خوارى به دست خود جزيه دهند.

(ای اهل ایمان) با هر که از اهل کتاب (یهود و نصاری) که ایمان به خدا و روز قیامت نیاورده و آنچه را خدا و رسولش حرام کرده حرام نمی‌دانند و به دین حق (و آیین اسلام) نمی‌گروند قتال و کارزار کنید تا آن‌گاه که با دست خود با ذلت و تواضع جزیه دهند.

با کسانی از اهل کتاب که به خدا و روز قیامت ایمان نمی آورند، و آنچه را خدا و پیامبرش حرام کرده اند، حرام نمی شمارند، و دین حق را نمی پذیرند، بجنگید تا با دست خود در حالی که [نسبت به احکام دولت اسلامی] متواضع و فروتن اند، جزیه بپردازند.

با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز قيامت ايمان نمى‌آورند و چيزهايى را كه خدا و پيامبرش حرام كرده است بر خود حرام نمى‌كنند و دين حق را نمى‌پذيرند جنگ كنيد، تا آنگاه كه به دست خود در عين مذلت جزيه بدهند.

با اهل کتابی که به خداوند و روز بازپسین ایمان ندارند و حرام داشته خدا و پیامبرش را حرام نمی‌گیرند و دین حق نمی‌ورزند، کارزار کنید تا به دست خویش و خاکسارانه جزیه بپردازند

با كسانى از كتاب داده‌شدگان- جهودان و ترسايان- كه به خداى و روز واپسين ايمان نمى‌آورند و آنچه را كه خدا و پيامبر او حرام كرده‌اند حرام نمى شمارند و دين حق را نمى‌پذيرند كارزار كنيد تا آنگاه كه به دست خود جزيه دهند در حالى كه خواران باشند.

با کسانی از اهل کتاب که نه به خدا، و نه به روز جزا (چنان که شاید و باید) ایمان دارند، و نه چیزی را که خدا (در قرآن) و فرستاده‌اش (در سنّت خود) تحریم کرده‌اند حرام می‌دانند، و نه آئین حق را می‌پذیرند، پیکار و کارزار کنید تا زمانی که (اسلام را گردن می‌نهند، و یا این که) خاضعانه به اندازه‌ی توانائی، جزیه را می‌پردازند (که یک نوع مالیات سرانه است و از اقلیّتهای مذهبی به خاطر معاف‌بودن از شرکت در جهاد، و تأمین امنیّت جان و مال آنان گرفته می‌شود).

با کسانی از اهل کتاب که به خدا و روز بازپسین ایمان نمی‌آورند و آنچه را خدا و فرستاده‌اش حرام کرده حرام نمی‌دارند و به دین حق نمی‌گروند، کشتار کنید، تا به دست خود در حال کوچک‌منشی جزیه دهند.

بکشید آنان را که ایمان نیارند به خدا و روز آخر و حرام ندارند آنچه را که حرام کرده است خدا و رسولش و نمی‌گروند به کیش حقّ از آنان که داده شدند کتاب را تا جزیه پردازند از دسترنج خود (با دست خود یا به جای خود) و ایشانند سرافکندگان‌

Fight those who do not believe in Allah, nor in the Last Day, nor forbid what Allah and His Messenger have forbidden, nor abide by the religion of truth—from among those who received the Scripture—until they pay the due tax, willingly or unwillingly.

ترتیل:

ترجمه:

التوبة ٢٨

آیه ٢٩

التوبة ٣٠


سوره :	سوره التوبة
نزول :	٨ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات :	٣٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«رَسُولُهُ»: مراد محمّدبن عبدالّله، پیغمبر اسلام است. «لایَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ»: معتقد به دین حق که اسلام است نمی‌باشند. «مِنَ الَّذِینَ ...»: واژه (مِنْ) در اینجا بیانیّه است؛ نه تبعیضیّه. یعنی همه پیروان کتب آسمانی پیشین. «الْجِزْیَة»: از کزیت فارسی یا از جزاء عربی است و مراد مالیاتی است که از طرف حکومت اسلامی تعیین و از مردان بالغ و سالم و عاقل ثروتمند اهل کتاب به اندازه توانائی دریافت می‌شود؛ نه افراد فلج و کور و بنده و فقیر و حقیر، و نه از زنان و کودکان و راهبان گوشه‌گیر. حکومت اسلامی از اهل کتاب جزیه می‌گیرد و از مسلمانان خمس غنائم، زکات مال، فطریّه، وجوه کفّارات مختلفه، و غیره. در ضمن اهل کتاب را از جهاد معاف می‌کند و امنیّت مالی و جانی آنان را تأمین می‌نماید و از امکانات کشور برخوردارشان می‌سازد. لذا جزیه یک نوع کمک مالی برای دفاع از موجودیت و استقلال و امنیّت کشور اسلامی است. «عَن یَدٍ»: با دست خود. نقداً. به اندازه قدرت. به سبب انقیاد. به سبب انعام بدانان. «صَاغِرُونَ»: اَذِلّاء. از ماده صَغار به معنی کوچکی و رذالت (نگا: انعام / اعراف / و .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

فَمَنْ‌ حَاجَّکَ‌ فِيهِ‌ مِنْ‌ بَعْدِ... (۰) فَإِذَا انْسَلَخَ‌ الْأَشْهُرُ... (۳) يَا أَيُّهَا النَّبِيُ‌ جَاهِدِ... (۰)

وَدَّ کَثِيرٌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ الْکِتَابِ‌... (۴) الْيَوْمَ‌ أُحِلَ‌ لَکُمُ‌... (۹) فَبِمَا نَقْضِهِمْ‌ مِيثَاقَهُمْ‌... (۰) وَ إِنْ‌ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ‌ فَاجْنَحْ‌... (۰) سُنَّةَ مَنْ‌ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ‌... (۲)

نزول

گویند: این آیه در موقعى که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم دستور جنگ با دولت روم را صادر فرمود، نازل گردید و بعد از نزول این آیه غزوه تبوک شروع شد چنان که مجاهد گفته است و نیز گویند این آیه براى عموم غزوات مى باشد.^[۱]

تفسیر

تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ «29»

با كسانى از اهل كتاب (يهود، نصارى، مجوس، صابئين،) كه به خدا و روز قيامت ايمان نمى‌آورند و آنچه را خدا و رسولش حرام كرده‌اند، حرام نمى‌شمرند و به دين حقّ گردن نمى‌نهند بجنگيد، تا با خوارى و ذلّت، به دست خود جزيه بپردازند.

نکته ها

در آيات قبل، سخن از پليد بودن مشركان و نبرد با آنان بود، در اين آيه شيوه‌ى برخورد با اهل كتاب را بيان مى‌كند كه يكى از دو راه در پيش آنان است: جنگ، يا پرداختِ جزيه.

همان‌گونه كه مسلمانان با پرداخت خمس و زكات، به دولت اسلامى كمك مى‌كنند و از مزاياى امنيّت و خدمات بهره‌مند مى‌شوند، اهل كتاب نيز با پرداخت مبلغى به نام جِزيه، بودجه‌اى را كه صرف آنها مى‌شود، تا حدّى تأمين مى‌كنند.

جلد 3 - صفحه 405

مقدار جزيه را نيز رهبر مسلمانان تعيين مى‌كند. البتّه بايد به اندازه‌اى باشد كه پرداخت آن براى اهل كتاب سنگين باشد. «وَ هُمْ صاغِرُونَ»

امام صادق عليه السلام فرمود: اگر مقدار جزيه كم باشد، در پرداخت تفاوتى در روحيّه‌ى آنان حاصل نشده و احساس حقارت نمى‌كنند. «1»

با اينكه اهل كتاب، به خدا و قيامت ايمان دارند، ولى در آيه آنان را نسبت به خدا و قيامت بى‌ايمان معرّفى كرده است، زيرا قرآن، كسانى را كه به بخشى از معارف ايمان دارند و بخشى را منكرند، كافر مى‌داند. «2» به علاوه اگر ايمان به مبدأ و معاد آميخته به خرافات باشد، به منزله‌ى كفر است. «3»

پیام ها

1- اهل كتاب، اگر به دستورات انبياى خود عمل نكنند، مجرم شناخته مى‌شوند.

قاتِلُوا الَّذِينَ‌ ... لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ‌

2- دين حقّ، تنها اسلام است و اديان ديگر به دليل تحريف وخرافاتى كه در آنها جا داده‌اند، حقّ نمى‌باشند. «وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ»

3- در مقابل كفّار اهل كتاب كه ايمان نمى‌آورند، دو راه وجود دارد: يا جنگ، يا پرداخت جزيه. قاتِلُوا ... حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ

4- گرفتن ماليات سرانه از اهل كتاب، الزامى است وبايد از موضع قدرت و به صورت نقدى باشد وآنان نيز با تواضع وتسليم بپردازند. «عَنْ يَدٍ، صاغِرُونَ»

5- حكومت اسلامى بايد از چنان قدرتى برخوردار باشد كه ديگران تسليم او شوند. قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ‌ ... وَ هُمْ صاغِرُونَ‌

6- اقلّيت‌هاى مذهبى بايد در برابر نظام اسلامى خاضع باشند. صاغِرُونَ‌

«1». تفسير نورالثقلين؛ كافى، ج 3، ص 566.

«2». يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ‌ ... أُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ حَقًّا. نساء، 150.

«3». تفسير صافى.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌3، ص: 406

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ «29»

قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ: در اين آيه حق تعالى پيغمبر و مؤمنان را امر فرمايد كه قتال كنيد كسانى را كه ايمان نمى‌آورند به توحيد خداى تعالى و روز قيامت، يعنى مقربه وحدانيت حضرت حق و بعث و نشور نيستند. وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ‌: و حرام نمى‌دانند آنچه را كه خداى تعالى و پيغمبر او موسى و عيسى حرام فرموده از كتمان اوصاف حضرت ختمى مرتبت محمد صلّى اللّه عليه و آله. بنا به قولى حرام نمى‌دانند آنچه را كه حضرت خاتم (صلّى اللّه عليه و آله) حرام فرموده. وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِ‌: و متدين نشوند به دين حق الهى و عمل به آنچه در تورات است از اتباع پيغمبر ما، يا معترف نشوند به دين اسلام كه دين حق است نزد قتاده مراد حق خداى تعالى و دين او اسلام، حاصل آنكه متدين به ديانت حق و ملزم به عمل آن نگردند.

ج5، ص 61

مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ‌: از كسانى كه اتيان شده‌اند كتاب را يعنى يهود و نصارى.

آيه شريفه بيان فرمايد آن كسانى كه مقاتله با آنها جايز و متصف به اوصاف اربعه هستند از عدم ايمان به مبدأ و معاد و عدم تحريم محرمات و عدم تدين به ديانت حقه، هر آينه صاحبان كتاب يعنى يهود و نصارى مى‌باشند. مراد از ديانت حقه آن ديانتى است كه عمل به شرايع آن لازم و واجب باشد و بعد از بعثت حضرت خاتم النبيين منحصر شد دوره عالم تا قيامت به شريعت آن سرور، گرچه شريعت حضرت موسى و عيسى حق بوده، لكن محدود به زمان معين و پس از بعثت پيغمبر ما، شرايع انبياء سلف منسوخ و ديگر عمل به آنها جايز نيست، و اما موسى و عيسى و تمام انبياء مرسلين حق، و ما هم مقر و معترف به آنها هستيم.

نكته- توصيف يهود و نصارى به اجتماع اوصاف اربعه و عدم ذكر كفار اهل كتاب، براى تحريص بر قتال ايشان است به سبب صفات ذميمه‌اى كه موجب تبرّى و عداوت نسبت بآنها است.

حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ: تا آنكه بدهند جزيه را نقدا از دست خود بدون نائب به پيغمبر و امام. وَ هُمْ صاغِرُونَ‌: و حال آنكه ايشان ذليل و خوار و مقهور باشند و بكشند آنها را به موضع اخذ به عنف تا آنها جزيه را بدهند تا معلوم شود كه آنها مى‌دهند؛ نه مسلمانان مى‌ستانند. قولى ديگر: حالت جزيه دادن بايد ايستاده، و گيرنده نشسته باشد به مرتبه خود و اين ذلتى است.

تنبيه- مفسرين خاصه فرموده: آيه شريفه دليل است بر آنكه قتال اهل كتاب حلال بلكه واجب است، و حكم اهل كتاب آنست كه اول دعوت به اسلام، اگر قبول كنند داخل در مسلمين و الاقتال با آنها تا آنكه يا مسلمان شوند يا جزيه دهند به دست خود به پيغمبر يا امام.

تبصره- طبرسى (رحمه الله) فرمايد: آيه شريفه دليل است بر صحت قول اصحاب ما از اينكه جايز نيست از جمله كفار باشد كسى كه عارف به وحدانيت الهى باشد اگرچه اقرار به لسان نمايد. و اهل كتاب معتقد نيستند به اين اعتقاد

ج5، ص 62

از روى علم، زيرا آيه شريفه بيان فرمايد كه اهل كتاب كه جزيه از آنها گرفته شود ايمان به خدا و روز قيامت ندارند. و نزد اصحاب ما مجوس اهل كتاب نيستند. و لكن حكم اهل كتاب را دارند در دادن جزيه.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ «29»

ترجمه‌

كارزار كنيد آنانرا كه نمى‌گروند بخدا و نه بروز بازپسين و تحريم نمى‌كنند چيزيرا كه حرام كرد خدا و پيغمبرش و متديّن نمى‌شوند بدين حق از آنانكه داده شدند كتاب را تا بدهند جزيه را بدست خود با آنكه خوار باشند.

تفسير

ايمان بخدا و روز جزا بايد بنحو معقول و مشروع باشد نه بنحو موهوم‌

جلد 2 صفحه 572

و مجهول و ايمان اهل كتاب بخدا و روز جزا چون بر طبق عقل و شرع نيست در حكم بى‌ايمانى است و تحريم حلال و تحليل حرام موجب كفر است و روايات بسيارى دلالت بر اين معنى دارد اگر حرمت و حليت ضرورى دين باشد چون رجوع بتكذيب خدا و پيغمبر (ص) مينمايد مگر از روى شبهه باشد كه حق آنستكه چون رجوع نمى‌كند موجب كفر نيست اگر چه بعضى از علماء مطلقا موجب كفر دانسته‌اند و ظاهر بدوى اين آيه مؤيد ايشان است اگر چه بنظر دقيق رفع اين ظهور ميشود و دين حق دين اسلام است كه ناسخ اديان سابقه است و اهل كتاب يهود و نصارى و مجوسند كه جزيه از آنها قبول ميشود و آن مالى است كه مقرر شده است بعنوان مجازات بقاء بر كفر همه ساله از آنها گرفته شود و تعيين آن در هر سالى با امام (ع) است و بايد در موقع اخذ جزيه مسلمان بنشيند و ذمّى بايستد و پشتش را خم نمايد و سرش را بزير بيندازد و جزيه را در دست بگيرد و بپردازد و گيرنده جزيه ريش او را بگيرد و پس گردنش بزند و تحويل بگيرد و فرموده‌اند مراد از ذيل آيه شريفه اين است و بعضى بنشستن مسلمان و ايستادن ذمّى اكتفا نموده‌اند در خوارى آنها و بعضى گفته‌اند خوارى آنها همان مجهول بودن مقدار جزيه است براى ذمّى كه بايد بقدرى بدهد كه بگويند كفايت كرد چون قبلا تعيين نمى‌شود و بعضى گفته‌اند در روز اخذ تعيين ميشود و خوارى آنها همان التزام باحكام اسلام است در هر حال همه اينها براى آنستكه آنها وادار بقبول اسلام شوند در ظاهر تا بتدريج حقانيّت اسلام بر آنها ظاهر گردد و مسلمان واقعى شوند و عيّاشى و قمّى ره از امام صادق (ع) نقل نموده‌اند كه از آنحضرت پرسيدند آيا جزيه ميزان معيّنى دارد كه تعدى از آن نشود فرمود اختيار آن با امام است از هر شخصى بقدر طاقتش گرفته ميشود اهل كتاب كه جزيه ميدهند فديه از كشته يابنده شدن است بايد بقدرى از آنها گرفت كه احساس ذلت نمايند و متألم شوند و اسلام اختيار كنند اگر ميزان معينى باشد باكى ندارند ميدهند خدا فرموده تا بدهند جزيه را با آنكه خوار باشند و بنظر حقير ظاهر آيه شريفه آنستكه بايد بخفّت و خوارى از آنها گرفت بهر نحو كه مقتضى و صلاح باشد و كيفيّت آن منوط بنظر امام (ع) و حاكم شرع است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

قاتِلُوا الَّذِين‌َ لا يُؤمِنُون‌َ بِاللّه‌ِ وَ لا بِاليَوم‌ِ الآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُون‌َ ما حَرَّم‌َ اللّه‌ُ وَ رَسُولُه‌ُ وَ لا يَدِينُون‌َ دِين‌َ الحَق‌ِّ مِن‌َ الَّذِين‌َ أُوتُوا الكِتاب‌َ حَتّي‌ يُعطُوا الجِزيَةَ عَن‌ يَدٍ وَ هُم‌ صاغِرُون‌َ «29»

مقاتله‌ كنيد ‌از‌ اهل‌ كتاب‌ كساني‌ ‌که‌ ايمان‌ بخدا ندارند و بروز جزا و حرام‌ نميكنند ‌بر‌ ‌خود‌ آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌خدا‌ حرام‌ كرد و ‌رسول‌ ‌او‌ و متدين‌ بدين‌ حق‌ نميشوند ‌تا‌ اينكه‌ بدست‌ ‌خود‌ نقدا ‌با‌ خفة و خواري‌ اداء جزيه‌ كنند.

توضيح‌ كلام‌ اينكه‌ كفار دو دسته‌ هستند مشركين‌ ‌که‌ رسما بت‌پرست‌ ‌ يا ‌ آفتاب‌پرست‌ ‌ يا ‌ گاوپرست‌ و امثال‌ اينها هستند ‌با‌ اينها بايد مقاتله‌ كرد ‌تا‌ ايمان‌ و اسلام‌ اختيار كنند ‌ يا ‌ كشته‌ شوند و ‌از‌ ‌بين‌ بروند.

دسته‌ دوم‌ اهل‌ كتاب‌ هستند ‌که‌ ‌خود‌ ‌را‌ نسبت‌ بپيغمبري‌ و كتابي‌ ميدهند مثل‌ يهود ‌که‌ بموسي‌ و تورات‌ و نصاري‌ بعيسي‌ و انجيل‌ و ‌در‌ حكم‌ ‌آنها‌ مجوس‌ هستند و ‌لو‌ اينكه‌ آتش‌پرستند و قائل‌ بيزدان‌ و اهرمن‌ هستند لكن‌ ‌آنها‌ ‌هم‌ پيغمبري‌ قائلند و كتابي‌ مثل‌ كتاب‌ زند و پازند و ‌اينکه‌ سه‌ طايفه‌ ‌اگر‌ قرارداد جزيه‌ كنند طبق‌ قرارداد ‌از‌ كشتن‌ معاف‌ ميشوند و اما ‌اگر‌ قبول‌ جزيه‌ نكردند و ايمان‌ ‌هم‌ نياوردند بايد ‌با‌ ‌آنها‌ مقاتله‌ كرد لذا ميفرمايد قاتِلُوا الَّذِين‌َ لا يُؤمِنُون‌َ بِاللّه‌ِ.

اشكال‌‌-‌ يهود و نصاري‌ ‌که‌ ايمان‌ بخدا دارند.

جواب‌‌-‌ ‌آن‌ خدايي‌ ‌که‌ اينها قائلند ‌که‌ داراي‌ جسم‌ ‌باشد‌ و بيايد ‌در‌ بهشت‌ قدم‌ زند و آدم‌ و زوج‌ ‌او‌ ‌از‌ ‌او‌ مخفي‌ شوند و دروغ‌ بآنها بگويد و ‌با‌ يعقوب‌ كشتي‌ بگيرد و هزار مزخرف‌ ديگر. ‌ يا ‌ اينكه‌ بيايد ‌در‌ شكم‌ مريم‌ و بيرون‌ شود و عيسي‌ پسر ‌او‌ ‌باشد‌ و سه‌ ‌خدا‌ باشند ‌ يا ‌ تناقضاتي‌ ‌که‌ قبلا اشاره‌ شد ‌ يا ‌ خدايي‌ ‌که‌ غضب‌ كند

جلد 8 - صفحه 206

و بدنش‌ عرق‌ كند و قطره‌ ‌آن‌ بچكد و اهرمن‌ شود و ‌او‌ خالق‌ خيرات‌ و اهرمن‌ خالق‌ شرور شود همچه‌ خدايي‌ نداريم‌ و نيست‌، ‌آن‌ خدايي‌ ‌که‌ ‌ما معتقديم‌ وجود صرف‌ ‌غير‌ متناهي‌ ازلا و ابدا مستجمع‌ جميع‌ كمالات‌ و منزّه‌ ‌از‌ جميع‌ عيوب‌ و نواقص‌ و احتياجات‌ وحده‌ ‌لا‌ شريك‌ ‌له‌ ‌که‌ اسم‌ اللّه‌ وضع‌ ‌شده‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌ معني‌ احدي‌ ‌از‌ اهل‌ كتاب‌ ايمان‌ باو ندارند.

وَ لا بِاليَوم‌ِ الآخِرِ ‌که‌ بگويند لَن‌ يَدخُل‌َ الجَنَّةَ إِلّا مَن‌ كان‌َ هُوداً أَو نَصاري‌ بقره‌ ‌آيه‌ 105، ‌ يا ‌ بگويند لَن‌ تَمَسَّنَا النّارُ إِلّا أَيّاماً مَعدُودَةً بقره‌ ‌آيه‌ 74، ‌ يا ‌ بگويند عيسي‌ (فدانا ‌من‌ لعنه‌ الناموس‌) و امثال‌ اينها ‌اينکه‌ ايمان‌ بآخرت‌ نيست‌ چنانچه‌ ‌ما معتقديم‌.

وَ لا يُحَرِّمُون‌َ ما حَرَّم‌َ اللّه‌ُ وَ رَسُولُه‌ُ شرابي‌ ‌که‌ ‌در‌ همه‌ شرايع‌ حرام‌ بوده‌ مينوشند بلكه‌ بلوط نسبت‌ ميدهند بلكه‌ عيسي‌ ‌در‌ عروسي‌ باعجاز درست‌ ميكند چنانچه‌ ‌در‌ اناجيل‌ ‌آنها‌ ‌است‌.

وَ لا يَدِينُون‌َ دِين‌َ الحَق‌ِّ ‌با‌ مشاهده‌ معجزات‌ كثيره‌ و قرآن‌ عظيم‌ و بشارات‌ انبياء سلف‌ ‌مع‌ ‌ذلک‌ ايمان‌ نميآورند و دين‌ مقدس‌ اسلام‌ ‌را‌ قبول‌ نميكنند و دست‌ ‌از‌ اعمال‌ زشت‌ ‌خود‌ ‌بر‌ نميدارند ‌با‌ اينها مقاتله‌ كنيد مِن‌َ الَّذِين‌َ أُوتُوا الكِتاب‌َ يهود و نصاري‌ و كساني‌ ‌که‌ ‌در‌ حكم‌ ‌آنها‌ هستند ‌که‌ مجوس‌ باشند حَتّي‌ يُعطُوا الجِزيَةَ و ‌اينکه‌ يك‌ تخفيف‌ ‌است‌ و امتيازي‌ ‌است‌ ‌که‌ خداوند ‌براي‌ اهل‌ كتاب‌ معين‌ فرموده‌ دون‌ ساير كفار ‌که‌ ‌از‌ قتل‌ معاف‌ ميشوند باداء جزيه‌ ‌که‌ ‌با‌ پيغمبر ‌ يا ‌ امام‌ و خليفه‌ ‌ يا ‌ نايب‌ خاص‌ ‌آنها‌ ‌ يا ‌ عام‌ ‌آنها‌ ‌در‌ زمان‌ غيبت‌ ‌که‌ مجتهد جامع‌ الشرائط ‌باشد‌ قرار ميدهند ‌با‌ مراعات‌ جميع‌ شرائط ‌که‌ ‌در‌ قرارداد معين‌ ميكنند ‌عن‌ يد ‌يعني‌ نقدا ‌که‌ ‌ما تعبير ميكنيم‌ بدست‌ بدست‌ آنهم‌ ‌در‌ وقت‌ معين‌ ‌که‌ تخلف‌ نكنند.

وَ هُم‌ صاغِرُون‌َ ‌يعني‌ خفت‌ و ذلت‌ مثل‌ جرمي‌ ‌که‌ دولت‌ ‌بر‌ متخلفين‌ ‌از‌ قوانين‌

جلد 8 - صفحه 207

دولتي‌ قرار ميدهد نه‌ مثل‌ زكاة و هدايا و عطايا و خمس‌ ‌که‌ ‌از‌ روي‌ محبت‌ و احسان‌ و قصد قربت‌ واقع‌ شود.

برگزیده تفسیر نمونه

]

اشاره

(آیه 29)- وظیفه ما در برابر اهل کتاب: در آیات گذشته سخن از وظیفه مسلمانان در برابر «بت پرستان» بود، این آیه و آیات آینده تکلیف مسلمین را با «اهل کتاب» روشن می‌سازد.

در این آیات در حقیقت اسلام برای آنها یک سلسله احکام حد وسط میان «مسلمین» و «مشرکین» قائل شده است، زیرا اهل کتاب از نظر پیروی از یک دین آسمانی شباهتی با مسلمانان دارند، ولی از جهتی نیز شبیه به مشرکان هستند، به همین دلیل اجازه کشتن آنها را نمی‌دهد در حالی که این اجازه را در باره بت پرستانی که مقاومت به خرج می‌دادند، می‌داد، زیرا برنامه، برنامه ریشه کن ساختن بت پرستی از روی کره زمین بوده است.

ولی در صورتی اجازه کنار آمدن با اهل کتاب را می‌دهد که آنها حاضر شوند به صورت یک اقلیّت سالم مذهبی با مسلمانان زندگی مسالمت آمیز داشته باشند، اسلام را محترم بشمرند و دست به تحریکات بر ضد مسلمانان و تبلیغات مخالف اسلام نزنند، و یکی دیگر از نشانه‌های تسلیم آنها در برابر این نوع همزیستی مسالمت آمیز آن است که «جزیه» را که یک نوع مالیات سرانه است، بپذیرند و هر ساله آن را به حکومت اسلامی بپردازند.

در غیر این صورت دستور مبارزه و پیکار با آنها را صادر می‌کند، دلیل این شدت عمل را در لابلای سه جمله در آیه مورد بحث روشن می‌سازد.

نخست می‌گوید: «با کسانی که ایمان به خدا و روز قیامت ندارند، پیکار کنید» (قاتِلُوا الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْیَوْمِ الْآخِرِ).

ج2، ص194

اما چگونه اهل کتاب مانند یهود و نصاری ایمان به خدا و روز رستاخیز ندارند، با این که به ظاهر می‌بینیم هم خدا را قبول دارند و هم معاد را، این به خاطر آن است که ایمان آنان آمیخته به خرافات و مطالب بی‌اساس فراوانی است.

سپس به دومین صفت آنها اشاره می‌کند که آنها در برابر محرّمات الهی تسلیم نیستند «و آنچه را که خدا و پیامبرش تحریم کرده، حرام نمی‌شمرند» (وَ لا یُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ). آلودگی به شراب، ربا، خوردن گوشت خوک و ارتکاب بسیاری از بی‌بند و باریهای جنسی در میان آنها رواج دارد.

بالاخره به سومین صفت آنها اشاره کرده، می‌گوید: «آنها بطور کلی آیین حق را قبول ندارند» (وَ لا یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ).

یعنی ادیان آنها از مسیر اصلی منحرف شده بسیاری از حقایق را به دست فراموشی سپرده‌اند و انبوهی از خرافات را به جای آن نشانیده‌اند.

پس از ذکر این اوصاف سه گانه که در حقیقت مجوز مبارزه با آنهاست می‌گوید: «این حکم در باره آنهاست که اهل کتابند» (مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ).

بعد تفاوتی را که آنها با مشرکان و بت پرستان دارند در ضمن یک جمله بیان کرده و می‌گوید: «این مبارزه تا زمانی خواهد بود که جزیه را با دست خود با خضوع و تسلیم بپردازند» (حَتَّی یُعْطُوا الْجِزْیَةَ عَنْ یَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ).

جزیه چیست؟

«جزیه» یک نوع مالیات سرانه اسلامی است که به افراد تعلق می‌گیرد، نه بر اموال و اراضی، و به تعبیر دیگر «مالیات سرانه سالانه» است.

فلسفه اصلی این مالیات این است که دفاع از موجودیت و استقلال و امنیت یک کشور وظیفه همه افراد آن کشور است، بنابراین هرگاه جمعی عملا برای انجام این وظیفه قیام کنند، و عده‌ای دیگر به خاطر اشتغال به کسب و کار نتوانند در صف سربازان قرار گیرند وظیفه گروه دوم این است که هزینه جنگجویان و حافظان امنیت را به صورت یک مالیات سرانه در سال بپردازند.

بنابراین جزیه تنها یک نوع کمک مالی است، که از طرف اهل کتاب در برابر مسؤولیتی که مسلمانان به منظور تأمین امنیت جان و مال آنها به عهده

ج2، ص195

می‌گیرند، پرداخت می‌گردد.

تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - فرمان خدا به نبرد با اهل کتاب، به دلیل عدم ایمان آنان به خدا و آخرت و عدم پرهیزشان از محرمات الهى و پایبند نبودن به دین حق (قتلوا الذین لا یؤمنون ... من الذین أوتوا الکتب)

۲ - ایمان اهل کتاب به خدا و رستاخیز، ایمانى غیر واقعى و بى ارزش در بینش الهى (الذین لا یؤمنون باللّه و لا بالیوم الأخر ... من الذین أوتوا الکتب) با اینکه اهل کتاب (یهود و نصارا) پیروان شرایع الهى بوده و به خدا و روز رستاخیز ایمان داشتند، نسبت داده شدن بى ایمانى به ایشان از سوى خدا مى تواند بیانگر مطلب فوق باشد.

۳ - اهل کتاب [در حاکمیت اسلام]محکوم به پرداخت جزیه اند. (الذین أوتوا الکتب حتى یعطوا الجزیة عن ید و هم صغرون)

۴ - لزوم متارکه جنگ با اهل کتاب، در صورت پرداخت جزیه و تسلیم شدن ایشان در برابر حکومت اسلامى (قتلوا الذین لا یؤمنون ... من الذین أوتوا الکتب حتى یعطوا الجزیة عن ید و هم صغرون)

۵ - جزیه اهل کتاب به حکومت اسلامى، مالیاتى است براى حفظ جان و رهایى از مرگ. (قتلوا الذین لا یؤمنون ... من الذین أوتوا الکتب حتى یعطوا الجزیة)

۶ - شریعت اسلام، تنها دین حق و مورد پذیرش خداوند (و لا یدینون دین الحق) مقصود از دین حق در «لایدینون دین الحق» دین اسلام است.

۷ - پرداخت جزیه اهل کتاب به حکومت اسلامى، باید با دست خود آنان و با انقیاد و تسلیم باشد، نه اینکه حکومت براى دریافت آن ناچار به اعمال زور شود. (من الذین أوتوا الکتب حتى یعطوا الجزیة عن ید و هم صغرون)

روایات و احادیث

۸ - زراره گوید: «قلت لأبى عبدالله (ع): ما حد الجزیة على اهل الکتاب ... ؟ فقال: ذاک إلى الامام أن یأخذ من کل انسان منهم ما شاء ... تؤخذ منهم على قدر ما یطیقون ... فإن اللّه تبارک و تعالى قال: «حتى یعطوا الجزیة عن ید و هم صاغرون» و کیف یکون صاغرا و هو لا یکترث لِما یؤخذ منه ... ;^[۲] به امام صادق (ع) گفتم: جزیه که بر اهل کتاب بسته مى شود چه مقدار است؟ فرمود: این در اختیار امام است تا هر چه بخواهد از هر یک آنان بگیرد ... جزیه تا مقدارى که توان دارند از آنها گرفته مى شود ; ... زیرا خداى تبارک و تعالى فرمود: «تا اینکه جزیه را با دست خویش با خوارى بپردازند» و چگونه خوار مى شود کسى که نسبت به آنچه از او گرفته مى شود بى تفاوت باشد ... ».

۹ - از رسول خدا (ص) درباره جزیه س-ؤال شد، فرمود: «جزیة الأرض و الرقبة ... ;^[۳] ج-زیه را مى ت--وان بر اراض--ى بست و مى توان سرانه گرفت ... ».

۱۰ - از رسول خدا (ص) روایت شده است: « ... إنى لست آخذ الجزیة إلا من اهل الکتاب ... إن المجوس کان لهم نبى فقتلوه و کتاب أحرقوه ... ;^[۴] ... من جزیه نمى گیرم مگر از اهل کتاب ... مجوس، داراى پیغمبر و کتاب بودند که پیغمبر خود را کشتند و کتاب را آتش زدند ... ».

موضوعات مرتبط

احکام: ۳، ۴، ۷، ۸ فلسفه احکام ۵
اسلام: حقانیت اسلام ۶ ; ویژگیهاى اسلام ۶
اهل کتاب: اهل کتاب در حکومت اسلامى ۳ ; بىارزشى ایمان اهل کتاب ۲ ; تکالیف اهل کتاب ۳ ; جزیه از اهل کتاب ۳، ۸، ۱۰ ; عصیان اهل کتاب ۱ ; کفر اهل کتاب ۱
جزیه: آثار جزیه ۴ ; احکام جزیه ۳، ۴، ۷، ۸، ۹ ; شرایط پرداخت جزیه ۷ ; فلسفه جزیه ۵ ; مقدار جزیه ۸ ; موارد جزیه ۹
جهاد: ترک جهاد با اهل کتاب ۴ ; جهاد با اهل کتاب ۱ ; دلایل جهاد با اهل کتاب ۱
خدا: اوامر خدا ۱
دین: دین حق ۶
رهبرى: اختیارات رهبرى ۸
کفر: کفر به آخرت ۱ ; کفر به خدا ۱
مجوس: جزیه از مجوس ۱۰ ; مجوس از اهل کتاب ۱۰

منابع

↑ تفسیر مجمع البیان.
↑ کافى، ج ۳، ص ۵۶۶، ح ۱ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۰۳- ، ح ۱۰۱.
↑ الدر المنثور، ج ۴، ص ۱۶۷.
↑ کافى، ج ۳، ص ۵۶۷، ح ۴ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۰۲- ، ح ۹۸.

[1] تفسیر مجمع البیان.

[2] کافى، ج ۳، ص ۵۶۶، ح ۱ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۰۳- ، ح ۱۰۱.

[3] الدر المنثور، ج ۴، ص ۱۶۷.

[4] کافى، ج ۳، ص ۵۶۷، ح ۴ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۰۲- ، ح ۹۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

گمنام

جستجو

التوبة ٢٩: تفاوت میان نسخه‌ها

فضاهای نام

بیشتر

عملکردهای صفحه

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۵۹

معنی کلمات و عبارات

فهرست

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

تفسیر

تفسیر نور (محسن قرائتی)

نکته ها

پیام ها

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

برگزیده تفسیر نمونه

نکات آیه

روایات و احادیث

موضوعات مرتبط

منابع

ناوبری

پرش به آیه

ناوبری

دسترسی آسان

اندروید

ابزارهای ویکی

ابزارهای ویکی

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::قَاتِلُوا|قَاتِلُوا]] [[کلمه غیر ربط::قَاتِلُوا| ]] [[شامل این ریشه::قتل‌| ]][[ریشه غیر ربط::قتل‌| ]][[شامل این کلمه::الّذِين|الَّذِينَ‌]] [[شامل این ریشه::الذين‌| ]][[شامل این کلمه::لا|لاَ]] [[شامل این ریشه::لا| ]][[شامل این کلمه::يُؤْمِنُون|يُؤْمِنُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::يُؤْمِنُون| ]] [[شامل این ریشه::امن‌| ]][[ریشه غیر ربط::امن‌| ]][[شامل این کلمه::بِاللّه|بِاللَّهِ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِاللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لا|لاَ]] [[شامل این ریشه::لا| ]][[شامل این کلمه::بِالْيَوْم|بِالْيَوْمِ‌]] [[کلمه غیر ربط::بِالْيَوْم| ]] [[شامل این ریشه::ب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ب‌| ]][[شامل این ریشه::يوم‌| ]][[ریشه غیر ربط::يوم‌| ]][[شامل این کلمه::الْآخِر|الْآخِرِ]] [[کلمه غیر ربط::الْآخِر| ]] [[شامل این ریشه::اخر| ]][[ریشه غیر ربط::اخر| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لا|لاَ]] [[شامل این ریشه::لا| ]][[شامل این کلمه::يُحَرّمُون|يُحَرِّمُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::يُحَرّمُون| ]] [[شامل این ریشه::حرم‌| ]][[ریشه غیر ربط::حرم‌| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::حَرّم|حَرَّمَ‌]] [[کلمه غیر ربط::حَرّم| ]] [[شامل این ریشه::حرم‌| ]][[ریشه غیر ربط::حرم‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::رَسُولُه|رَسُولُهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::رَسُولُه| ]] [[شامل این ریشه::رسل‌| ]][[ریشه غیر ربط::رسل‌| ]][[شامل این ریشه::ه‌| ]][[ریشه غیر ربط::ه‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لا|لاَ]] [[شامل این ریشه::لا| ]][[شامل این کلمه::يَدِينُون|يَدِينُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَدِينُون| ]] [[شامل این ریشه::دين‌| ]][[ریشه غیر ربط::دين‌| ]][[شامل این کلمه::دِين|دِينَ‌]] [[کلمه غیر ربط::دِين| ]] [[شامل این ریشه::دين‌| ]][[ریشه غیر ربط::دين‌| ]][[شامل این کلمه::الْحَق|الْحَقِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْحَق| ]] [[شامل این ریشه::حقق‌| ]][[ریشه غیر ربط::حقق‌| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنَ‌]] [[شامل این ریشه::من‌| ]][[شامل این کلمه::الّذِين|الَّذِينَ‌]] [[شامل این ریشه::الذين‌| ]][[شامل این کلمه::أُوتُوا|أُوتُوا]] [[کلمه غیر ربط::أُوتُوا| ]] [[شامل این ریشه::اتى‌| ]][[ریشه غیر ربط::اتى‌| ]][[شامل این کلمه::الْکِتَاب|الْکِتَابَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْکِتَاب| ]] [[شامل این ریشه::کتب‌| ]][[ریشه غیر ربط::کتب‌| ]][[شامل این کلمه::حَتّى|حَتَّى‌]] [[شامل این ریشه::حتى‌| ]][[شامل این کلمه::يُعْطُوا|يُعْطُوا]] [[کلمه غیر ربط::يُعْطُوا| ]] [[شامل این ریشه::عطو| ]][[ریشه غیر ربط::عطو| ]][[شامل این کلمه::الْجِزْيَة|الْجِزْيَةَ]] [[کلمه غیر ربط::الْجِزْيَة| ]] [[شامل این ریشه::جزى‌| ]][[ریشه غیر ربط::جزى‌| ]][[شامل این کلمه::عَن|عَنْ‌]] [[شامل این ریشه::عن‌| ]][[شامل این کلمه::يَد|يَدٍ]] [[کلمه غیر ربط::يَد| ]] [[شامل این ریشه::يدى‌| ]][[ریشه غیر ربط::يدى‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::هُم|هُمْ‌]] [[شامل این ریشه::هم‌| ]][[شامل این کلمه::صَاغِرُون|صَاغِرُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::صَاغِرُون| ]] [[شامل این ریشه::صغر| ]][[ریشه غیر ربط::صغر| ]]'''}}
+{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
+	  !کپی متن آیه
+|-
+|قَاتِلُوا الَّذِينَ‌ لاَ يُؤْمِنُونَ‌ بِاللَّهِ‌ وَ لاَ بِالْيَوْمِ‌ الْآخِرِ وَ لاَ يُحَرِّمُونَ‌ مَا حَرَّمَ‌ اللَّهُ‌ وَ رَسُولُهُ‌ وَ لاَ يَدِينُونَ‌ دِينَ‌ الْحَقِ‌ مِنَ‌ الَّذِينَ‌ أُوتُوا الْکِتَابَ‌ حَتَّى‌ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ‌ يَدٍ وَ هُمْ‌ صَاغِرُونَ‌
+|}
 '''ترجمه '''
 <tabber>
@@ خط ۱۵: / خط ۱۸: @@
 |-|صادقی تهرانی=با کسانی از اهل کتاب که به خدا و روز بازپسین ایمان نمی‌آورند و آنچه را خدا و فرستاده‌اش حرام کرده حرام نمی‌دارند و به دین حق نمی‌گروند، کشتار کنید، تا به دست خود در حال کوچک‌منشی جزیه دهند.
 |-|معزی=بکشید آنان را که ایمان نیارند به خدا و روز آخر و حرام ندارند آنچه را که حرام کرده است خدا و رسولش و نمی‌گروند به کیش حقّ از آنان که داده شدند کتاب را تا جزیه پردازند از دسترنج خود (با دست خود یا به جای خود) و ایشانند سرافکندگان‌
-|-|</tabber><br />
+|-|english=<div id="qenag">Fight those who do not believe in Allah, nor in the Last Day, nor forbid what Allah and His Messenger have forbidden, nor abide by the religion of truth—from among those who received the Scripture—until they pay the due tax, willingly or unwillingly.</div>
-{{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول =  | نام = [[شماره آیه در سوره::29|٢٩]] | قبلی = التوبة ٢٨ | بعدی = التوبة ٣٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::34|٣٤]] | حرف =  }}
+|-|</tabber>
+<div class="audiotable">
+ <div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/009029.mp3"></sound></div>
+ <div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/009029.mp3"></sound></div>
+</div>
+{{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول = [[نازل شده در سال::20|٨ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::29|٢٩]] | قبلی = التوبة ٢٨ | بعدی = التوبة ٣٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::34|٣٤]] | حرف =  }}
 ===معنی کلمات و عبارات===
 «رَسُولُهُ»: مراد محمّدبن عبدالّله، پیغمبر اسلام است. «لایَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ»: معتقد به دین حق که اسلام است نمی‌باشند. «مِنَ الَّذِینَ ...»: واژه (مِنْ) در اینجا بیانیّه است؛ نه تبعیضیّه. یعنی همه پیروان کتب آسمانی پیشین. «الْجِزْیَة»: از کزیت فارسی یا از جزاء عربی است و مراد مالیاتی است که از طرف حکومت اسلامی تعیین و از مردان بالغ و سالم و عاقل ثروتمند اهل کتاب به اندازه توانائی دریافت می‌شود؛ نه افراد فلج و کور و بنده و فقیر و حقیر، و نه از زنان و کودکان و راهبان گوشه‌گیر. حکومت اسلامی از اهل کتاب جزیه می‌گیرد و از مسلمانان خمس غنائم، زکات مال، فطریّه، وجوه کفّارات مختلفه، و غیره. در ضمن اهل کتاب را از جهاد معاف می‌کند و امنیّت مالی و جانی آنان را تأمین می‌نماید و از امکانات کشور برخوردارشان می‌سازد. لذا جزیه یک نوع کمک مالی برای دفاع از موجودیت و استقلال و امنیّت کشور اسلامی است. «عَن یَدٍ»: با دست خود. نقداً. به اندازه قدرت. به سبب انقیاد. به سبب انعام بدانان. «صَاغِرُونَ»: اَذِلّاء. از ماده صَغار به معنی کوچکی و رذالت (نگا: انعام /  اعراف /  و .
@@ خط ۲۸: / خط ۳۶: @@
 [[البقرة ١٠٩ | وَدَّ کَثِيرٌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ الْکِتَابِ‌...]] (۴) [[المائدة ٥ | الْيَوْمَ‌ أُحِلَ‌ لَکُمُ‌...]] (۹) [[المائدة ١٣ | فَبِمَا نَقْضِهِمْ‌ مِيثَاقَهُمْ‌...]] (۰) [[الأنفال ٦١ | وَ إِنْ‌ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ‌ فَاجْنَحْ‌...]] (۰) [[الإسراء ٧٧ | سُنَّةَ مَنْ‌ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ‌...]] (۲)
 </div>
+== نزول ==
+گویند: این آیه در موقعى که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم دستور جنگ با دولت روم را صادر فرمود، نازل گردید و بعد از نزول این آیه غزوه تبوک شروع شد چنان که مجاهد گفته است و نیز گویند این آیه براى عموم غزوات مى باشد.<ref> تفسیر مجمع البیان.</ref>
 == تفسیر ==
 <tabber>
 المیزان=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۲۶#link173 | آيات ۳۵ - ۲۹، سوره توبه]]
 *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۲۶#link174 | مراد از رسول در توصيف اهل كتاب به اينكه (( آنچه را كه خدا و رسول او حرام كرده اند حرام نمى دانند )) پيامبر اسلام (ص ) مى باشد]]
@@ خط ۵۶: / خط ۶۹: @@
 *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۲۹#link195 | نقش مبرات و مستحبات مالى در حفظ اساس حيات مجتمع دينى و ايجاد نظام اسلامى]]
+}}
 |-|نمونه=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۶۴#link186 | تفسیر آیات]]
+}}
+|-| تفسیر نور=
+===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
+قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ «29»
+با كسانى از اهل كتاب (يهود، نصارى، مجوس، صابئين،) كه به خدا و روز قيامت ايمان نمى‌آورند و آنچه را خدا و رسولش حرام كرده‌اند، حرام نمى‌شمرند و به دين حقّ گردن نمى‌نهند بجنگيد، تا با خوارى و ذلّت، به دست خود جزيه بپردازند.
+===نکته ها===
+در آيات قبل، سخن از پليد بودن مشركان و نبرد با آنان بود، در اين آيه شيوه‌ى برخورد با اهل كتاب را بيان مى‌كند كه يكى از دو راه در پيش آنان است: جنگ، يا پرداختِ جزيه.
+همان‌گونه كه مسلمانان با پرداخت خمس و زكات، به دولت اسلامى كمك مى‌كنند و از مزاياى امنيّت و خدمات بهره‌مند مى‌شوند، اهل كتاب نيز با پرداخت مبلغى به نام جِزيه، بودجه‌اى را كه صرف آنها مى‌شود، تا حدّى تأمين مى‌كنند.
+جلد 3 - صفحه 405
+مقدار جزيه را نيز رهبر مسلمانان تعيين مى‌كند. البتّه بايد به اندازه‌اى باشد كه پرداخت آن براى اهل كتاب سنگين باشد. «وَ هُمْ صاغِرُونَ»
+امام صادق عليه السلام فرمود: اگر مقدار جزيه كم باشد، در پرداخت تفاوتى در روحيّه‌ى آنان حاصل نشده و احساس حقارت نمى‌كنند. «1»
+با اينكه اهل كتاب، به خدا و قيامت ايمان دارند، ولى در آيه آنان را نسبت به خدا و قيامت بى‌ايمان معرّفى كرده است، زيرا قرآن، كسانى را كه به بخشى از معارف ايمان دارند و بخشى را منكرند، كافر مى‌داند. «2» به علاوه اگر ايمان به مبدأ و معاد آميخته به خرافات باشد، به منزله‌ى كفر است. «3»
+===پیام ها===
+- اهل كتاب، اگر به دستورات انبياى خود عمل نكنند، مجرم شناخته مى‌شوند.
+قاتِلُوا الَّذِينَ‌ ... لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ‌
+- دين حقّ، تنها اسلام است و اديان ديگر به دليل تحريف وخرافاتى كه در آنها جا داده‌اند، حقّ نمى‌باشند. «وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ»
+- در مقابل كفّار اهل كتاب كه ايمان نمى‌آورند، دو راه وجود دارد: يا جنگ، يا پرداخت جزيه. قاتِلُوا ... حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ
+- گرفتن ماليات سرانه از اهل كتاب، الزامى است وبايد از موضع قدرت و به صورت نقدى باشد وآنان نيز با تواضع وتسليم بپردازند. «عَنْ يَدٍ، صاغِرُونَ»
+- حكومت اسلامى بايد از چنان قدرتى برخوردار باشد كه ديگران تسليم او شوند. قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ‌ ... وَ هُمْ صاغِرُونَ‌
+- اقلّيت‌هاى مذهبى بايد در برابر نظام اسلامى خاضع باشند. صاغِرُونَ‌
+----
+«1». تفسير نورالثقلين؛ كافى، ج 3، ص 566.
+«2». يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ‌ ... أُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ حَقًّا. نساء، 150.
+«3». تفسير صافى.
+تفسير نور(10جلدى)، ج‌3، ص: 406
+}}
+|-|
+اثنی عشری=
+===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ «29»
+قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ: در اين آيه حق تعالى پيغمبر و مؤمنان را امر فرمايد كه قتال كنيد كسانى را كه ايمان نمى‌آورند به توحيد خداى تعالى و روز قيامت، يعنى مقربه وحدانيت حضرت حق و بعث و نشور نيستند. وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ‌: و حرام نمى‌دانند آنچه را كه خداى تعالى و پيغمبر او موسى و عيسى حرام فرموده از كتمان اوصاف حضرت ختمى مرتبت محمد صلّى اللّه عليه و آله. بنا به قولى حرام نمى‌دانند آنچه را كه حضرت خاتم (صلّى اللّه عليه و آله) حرام فرموده. وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِ‌: و متدين نشوند به دين حق الهى و عمل به آنچه در تورات است از اتباع پيغمبر ما، يا معترف نشوند به دين اسلام كه دين حق است نزد قتاده مراد حق خداى تعالى و دين او اسلام، حاصل آنكه متدين به ديانت حق و ملزم به عمل آن نگردند.
+ج5، ص 61
+مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ‌: از كسانى كه اتيان شده‌اند كتاب را يعنى يهود و نصارى.
+آيه شريفه بيان فرمايد آن كسانى كه مقاتله با آنها جايز و متصف به اوصاف اربعه هستند از عدم ايمان به مبدأ و معاد و عدم تحريم محرمات و عدم تدين به ديانت حقه، هر آينه صاحبان كتاب يعنى يهود و نصارى مى‌باشند. مراد از ديانت حقه آن ديانتى است كه عمل به شرايع آن لازم و واجب باشد و بعد از بعثت حضرت خاتم النبيين منحصر شد دوره عالم تا قيامت به شريعت آن سرور، گرچه شريعت حضرت موسى و عيسى حق بوده، لكن محدود به زمان معين و پس از بعثت پيغمبر ما، شرايع انبياء سلف منسوخ و ديگر عمل به آنها جايز نيست، و اما موسى و عيسى و تمام انبياء مرسلين حق، و ما هم مقر و معترف به آنها هستيم.
+نكته- توصيف يهود و نصارى به اجتماع اوصاف اربعه و عدم ذكر كفار اهل كتاب، براى تحريص بر قتال ايشان است به سبب صفات ذميمه‌اى كه موجب تبرّى و عداوت نسبت بآنها است.
+حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ: تا آنكه بدهند جزيه را نقدا از دست خود بدون نائب به پيغمبر و امام. وَ هُمْ صاغِرُونَ‌: و حال آنكه ايشان ذليل و خوار و مقهور باشند و بكشند آنها را به موضع اخذ به عنف تا آنها جزيه را بدهند تا معلوم شود كه آنها مى‌دهند؛ نه مسلمانان مى‌ستانند. قولى ديگر: حالت جزيه دادن بايد ايستاده، و گيرنده نشسته باشد به مرتبه خود و اين ذلتى است.
+تنبيه- مفسرين خاصه فرموده: آيه شريفه دليل است بر آنكه قتال اهل كتاب حلال بلكه واجب است، و حكم اهل كتاب آنست كه اول دعوت به اسلام، اگر قبول كنند داخل در مسلمين و الاقتال با آنها تا آنكه يا مسلمان شوند يا جزيه دهند به دست خود به پيغمبر يا امام.
+تبصره- طبرسى (رحمه الله) فرمايد: آيه شريفه دليل است بر صحت قول اصحاب ما از اينكه جايز نيست از جمله كفار باشد كسى كه عارف به وحدانيت الهى باشد اگرچه اقرار به لسان نمايد. و اهل كتاب معتقد نيستند به اين اعتقاد
+ج5، ص 62
+از روى علم، زيرا آيه شريفه بيان فرمايد كه اهل كتاب كه جزيه از آنها گرفته شود ايمان به خدا و روز قيامت ندارند. و نزد اصحاب ما مجوس اهل كتاب نيستند. و لكن حكم اهل كتاب را دارند در دادن جزيه.
+}}
+|-|
+روان جاوید=
+===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ «29»
+ترجمه‌
+كارزار كنيد آنانرا كه نمى‌گروند بخدا و نه بروز بازپسين و تحريم نمى‌كنند چيزيرا كه حرام كرد خدا و پيغمبرش و متديّن نمى‌شوند بدين حق از آنانكه داده شدند كتاب را تا بدهند جزيه را بدست خود با آنكه خوار باشند.
+تفسير
+ايمان بخدا و روز جزا بايد بنحو معقول و مشروع باشد نه بنحو موهوم‌
+----
+جلد 2 صفحه 572
+و مجهول و ايمان اهل كتاب بخدا و روز جزا چون بر طبق عقل و شرع نيست در حكم بى‌ايمانى است و تحريم حلال و تحليل حرام موجب كفر است و روايات بسيارى دلالت بر اين معنى دارد اگر حرمت و حليت ضرورى دين باشد چون رجوع بتكذيب خدا و پيغمبر (ص) مينمايد مگر از روى شبهه باشد كه حق آنستكه چون رجوع نمى‌كند موجب كفر نيست اگر چه بعضى از علماء مطلقا موجب كفر دانسته‌اند و ظاهر بدوى اين آيه مؤيد ايشان است اگر چه بنظر دقيق رفع اين ظهور ميشود و دين حق دين اسلام است كه ناسخ اديان سابقه است و اهل كتاب يهود و نصارى و مجوسند كه جزيه از آنها قبول ميشود و آن مالى است كه مقرر شده است بعنوان مجازات بقاء بر كفر همه ساله از آنها گرفته شود و تعيين آن در هر سالى با امام (ع) است و بايد در موقع اخذ جزيه مسلمان بنشيند و ذمّى بايستد و پشتش را خم نمايد و سرش را بزير بيندازد و جزيه را در دست بگيرد و بپردازد و گيرنده جزيه ريش او را بگيرد و پس گردنش بزند و تحويل بگيرد و فرموده‌اند مراد از ذيل آيه شريفه اين است و بعضى بنشستن مسلمان و ايستادن ذمّى اكتفا نموده‌اند در خوارى آنها و بعضى گفته‌اند خوارى آنها همان مجهول بودن مقدار جزيه است براى ذمّى كه بايد بقدرى بدهد كه بگويند كفايت كرد چون قبلا تعيين نمى‌شود و بعضى گفته‌اند در روز اخذ تعيين ميشود و خوارى آنها همان التزام باحكام اسلام است در هر حال همه اينها براى آنستكه آنها وادار بقبول اسلام شوند در ظاهر تا بتدريج حقانيّت اسلام بر آنها ظاهر گردد و مسلمان واقعى شوند و عيّاشى و قمّى ره از امام صادق (ع) نقل نموده‌اند كه از آنحضرت پرسيدند آيا جزيه ميزان معيّنى دارد كه تعدى از آن نشود فرمود اختيار آن با امام است از هر شخصى بقدر طاقتش گرفته ميشود اهل كتاب كه جزيه ميدهند فديه از كشته يابنده شدن است بايد بقدرى از آنها گرفت كه احساس ذلت نمايند و متألم شوند و اسلام اختيار كنند اگر ميزان معينى باشد باكى ندارند ميدهند خدا فرموده تا بدهند جزيه را با آنكه خوار باشند و بنظر حقير ظاهر آيه شريفه آنستكه بايد بخفّت و خوارى از آنها گرفت بهر نحو كه مقتضى و صلاح باشد و كيفيّت آن منوط بنظر امام (ع) و حاكم شرع است.
+}}
+|-|
+اطیب البیان=
+===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+قاتِلُوا الَّذِين‌َ لا يُؤمِنُون‌َ بِاللّه‌ِ وَ لا بِاليَوم‌ِ الآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُون‌َ ما حَرَّم‌َ اللّه‌ُ وَ رَسُولُه‌ُ وَ لا يَدِينُون‌َ دِين‌َ الحَق‌ِّ مِن‌َ الَّذِين‌َ أُوتُوا الكِتاب‌َ حَتّي‌ يُعطُوا الجِزيَةَ عَن‌ يَدٍ وَ هُم‌ صاغِرُون‌َ «29»
+مقاتله‌ كنيد ‌از‌ اهل‌ كتاب‌ كساني‌ ‌که‌ ايمان‌ بخدا ندارند و بروز جزا و حرام‌ نميكنند ‌بر‌ ‌خود‌ آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌خدا‌ حرام‌ كرد و ‌رسول‌ ‌او‌ و متدين‌ بدين‌ حق‌ نميشوند ‌تا‌ اينكه‌ بدست‌ ‌خود‌ نقدا ‌با‌ خفة و خواري‌ اداء جزيه‌ كنند.
+توضيح‌ كلام‌ اينكه‌ كفار دو دسته‌ هستند مشركين‌ ‌که‌ رسما بت‌پرست‌ ‌ يا ‌ آفتاب‌پرست‌ ‌ يا ‌ گاوپرست‌ و امثال‌ اينها هستند ‌با‌ اينها بايد مقاتله‌ كرد ‌تا‌ ايمان‌ و اسلام‌ اختيار كنند ‌ يا ‌ كشته‌ شوند و ‌از‌ ‌بين‌ بروند.
+دسته‌ دوم‌ اهل‌ كتاب‌ هستند ‌که‌ ‌خود‌ ‌را‌ نسبت‌ بپيغمبري‌ و كتابي‌ ميدهند مثل‌ يهود ‌که‌ بموسي‌ و تورات‌ و نصاري‌ بعيسي‌ و انجيل‌ و ‌در‌ حكم‌ ‌آنها‌ مجوس‌ هستند و ‌لو‌ اينكه‌ آتش‌پرستند و قائل‌ بيزدان‌ و اهرمن‌ هستند لكن‌ ‌آنها‌ ‌هم‌ پيغمبري‌ قائلند و كتابي‌ مثل‌ كتاب‌ زند و پازند و ‌اينکه‌ سه‌ طايفه‌ ‌اگر‌ قرارداد جزيه‌ كنند طبق‌ قرارداد ‌از‌ كشتن‌ معاف‌ ميشوند و اما ‌اگر‌ قبول‌ جزيه‌ نكردند و ايمان‌ ‌هم‌ نياوردند بايد ‌با‌ ‌آنها‌ مقاتله‌ كرد لذا ميفرمايد قاتِلُوا الَّذِين‌َ لا يُؤمِنُون‌َ بِاللّه‌ِ.
+اشكال‌‌-‌ يهود و نصاري‌ ‌که‌ ايمان‌ بخدا دارند.
+جواب‌‌-‌ ‌آن‌ خدايي‌ ‌که‌ اينها قائلند ‌که‌ داراي‌ جسم‌ ‌باشد‌ و بيايد ‌در‌ بهشت‌ قدم‌ زند و آدم‌ و زوج‌ ‌او‌ ‌از‌ ‌او‌ مخفي‌ شوند و دروغ‌ بآنها بگويد و ‌با‌ يعقوب‌ كشتي‌ بگيرد و هزار مزخرف‌ ديگر. ‌ يا ‌ اينكه‌ بيايد ‌در‌ شكم‌ مريم‌ و بيرون‌ شود و عيسي‌ پسر ‌او‌ ‌باشد‌ و سه‌ ‌خدا‌ باشند ‌ يا ‌ تناقضاتي‌ ‌که‌ قبلا اشاره‌ شد ‌ يا ‌ خدايي‌ ‌که‌ غضب‌ كند
+جلد 8 - صفحه 206
+و بدنش‌ عرق‌ كند و قطره‌ ‌آن‌ بچكد و اهرمن‌ شود و ‌او‌ خالق‌ خيرات‌ و اهرمن‌ خالق‌ شرور شود همچه‌ خدايي‌ نداريم‌ و نيست‌، ‌آن‌ خدايي‌ ‌که‌ ‌ما معتقديم‌ وجود صرف‌ ‌غير‌ متناهي‌ ازلا و ابدا مستجمع‌ جميع‌ كمالات‌ و منزّه‌ ‌از‌ جميع‌ عيوب‌ و نواقص‌ و احتياجات‌ وحده‌ ‌لا‌ شريك‌ ‌له‌ ‌که‌ اسم‌ اللّه‌ وضع‌ ‌شده‌ ‌بر‌ ‌اينکه‌ معني‌ احدي‌ ‌از‌ اهل‌ كتاب‌ ايمان‌ باو ندارند.
+وَ لا بِاليَوم‌ِ الآخِرِ ‌که‌ بگويند لَن‌ يَدخُل‌َ الجَنَّةَ إِلّا مَن‌ كان‌َ هُوداً أَو نَصاري‌ بقره‌ ‌آيه‌ 105، ‌ يا ‌ بگويند لَن‌ تَمَسَّنَا النّارُ إِلّا أَيّاماً مَعدُودَةً بقره‌ ‌آيه‌ 74، ‌ يا ‌ بگويند عيسي‌ (فدانا ‌من‌ لعنه‌ الناموس‌) و امثال‌ اينها ‌اينکه‌ ايمان‌ بآخرت‌ نيست‌ چنانچه‌ ‌ما معتقديم‌.
+وَ لا يُحَرِّمُون‌َ ما حَرَّم‌َ اللّه‌ُ وَ رَسُولُه‌ُ شرابي‌ ‌که‌ ‌در‌ همه‌ شرايع‌ حرام‌ بوده‌ مينوشند بلكه‌ بلوط نسبت‌ ميدهند بلكه‌ عيسي‌ ‌در‌ عروسي‌ باعجاز درست‌ ميكند چنانچه‌ ‌در‌ اناجيل‌ ‌آنها‌ ‌است‌.
+وَ لا يَدِينُون‌َ دِين‌َ الحَق‌ِّ ‌با‌ مشاهده‌ معجزات‌ كثيره‌ و قرآن‌ عظيم‌ و بشارات‌ انبياء سلف‌ ‌مع‌ ‌ذلک‌ ايمان‌ نميآورند و دين‌ مقدس‌ اسلام‌ ‌را‌ قبول‌ نميكنند و دست‌ ‌از‌ اعمال‌ زشت‌ ‌خود‌ ‌بر‌ نميدارند ‌با‌ اينها مقاتله‌ كنيد مِن‌َ الَّذِين‌َ أُوتُوا الكِتاب‌َ يهود و نصاري‌ و كساني‌ ‌که‌ ‌در‌ حكم‌ ‌آنها‌ هستند ‌که‌ مجوس‌ باشند حَتّي‌ يُعطُوا الجِزيَةَ و ‌اينکه‌ يك‌ تخفيف‌ ‌است‌ و امتيازي‌ ‌است‌ ‌که‌ خداوند ‌براي‌ اهل‌ كتاب‌ معين‌ فرموده‌ دون‌ ساير كفار ‌که‌ ‌از‌ قتل‌ معاف‌ ميشوند باداء جزيه‌ ‌که‌ ‌با‌ پيغمبر ‌ يا ‌ امام‌ و خليفه‌ ‌ يا ‌ نايب‌ خاص‌ ‌آنها‌ ‌ يا ‌ عام‌ ‌آنها‌ ‌در‌ زمان‌ غيبت‌ ‌که‌ مجتهد جامع‌ الشرائط ‌باشد‌ قرار ميدهند ‌با‌ مراعات‌ جميع‌ شرائط ‌که‌ ‌در‌ قرارداد معين‌ ميكنند ‌عن‌ يد ‌يعني‌ نقدا ‌که‌ ‌ما تعبير ميكنيم‌ بدست‌ بدست‌ آنهم‌ ‌در‌ وقت‌ معين‌ ‌که‌ تخلف‌ نكنند.
+وَ هُم‌ صاغِرُون‌َ ‌يعني‌ خفت‌ و ذلت‌ مثل‌ جرمي‌ ‌که‌ دولت‌ ‌بر‌ متخلفين‌ ‌از‌ قوانين‌
+جلد 8 - صفحه 207
+دولتي‌ قرار ميدهد نه‌ مثل‌ زكاة و هدايا و عطايا و خمس‌ ‌که‌ ‌از‌ روي‌ محبت‌ و احسان‌ و قصد قربت‌ واقع‌ شود.
+}}
+|-|
+برگزیده تفسیر نمونه=
+===برگزیده تفسیر نمونه===
+{{نمایش فشرده تفسیر|
+]
+اشاره
+(آیه 29)- وظیفه ما در برابر اهل کتاب: در آیات گذشته سخن از وظیفه مسلمانان در برابر «بت پرستان» بود، این آیه و آیات آینده تکلیف مسلمین را با «اهل کتاب» روشن می‌سازد.
+در این آیات در حقیقت اسلام برای آنها یک سلسله احکام حد وسط میان «مسلمین» و «مشرکین» قائل شده است، زیرا اهل کتاب از نظر پیروی از یک دین آسمانی شباهتی با مسلمانان دارند، ولی از جهتی نیز شبیه به مشرکان هستند، به همین دلیل اجازه کشتن آنها را نمی‌دهد در حالی که این اجازه را در باره بت پرستانی که مقاومت به خرج می‌دادند، می‌داد، زیرا برنامه، برنامه ریشه کن ساختن بت پرستی از روی کره زمین بوده است.
+ولی در صورتی اجازه کنار آمدن با اهل کتاب را می‌دهد که آنها حاضر شوند به صورت یک اقلیّت سالم مذهبی با مسلمانان زندگی مسالمت آمیز داشته باشند، اسلام را محترم بشمرند و دست به تحریکات بر ضد مسلمانان و تبلیغات مخالف اسلام نزنند، و یکی دیگر از نشانه‌های تسلیم آنها در برابر این نوع همزیستی مسالمت آمیز آن است که «جزیه» را که یک نوع مالیات سرانه است، بپذیرند و هر ساله آن را به حکومت اسلامی بپردازند.
+در غیر این صورت دستور مبارزه و پیکار با آنها را صادر می‌کند، دلیل این شدت عمل را در لابلای سه جمله در آیه مورد بحث روشن می‌سازد.
+نخست می‌گوید: «با کسانی که ایمان به خدا و روز قیامت ندارند، پیکار کنید» (قاتِلُوا الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْیَوْمِ الْآخِرِ).
+ج2، ص194
+اما چگونه اهل کتاب مانند یهود و نصاری ایمان به خدا و روز رستاخیز ندارند، با این که به ظاهر می‌بینیم هم خدا را قبول دارند و هم معاد را، این به خاطر آن است که ایمان آنان آمیخته به خرافات و مطالب بی‌اساس فراوانی است.
+سپس به دومین صفت آنها اشاره می‌کند که آنها در برابر محرّمات الهی تسلیم نیستند «و آنچه را که خدا و پیامبرش تحریم کرده، حرام نمی‌شمرند» (وَ لا یُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ). آلودگی به شراب، ربا، خوردن گوشت خوک و ارتکاب بسیاری از بی‌بند و باریهای جنسی در میان آنها رواج دارد.
+بالاخره به سومین صفت آنها اشاره کرده، می‌گوید: «آنها بطور کلی آیین حق را قبول ندارند» (وَ لا یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ).
+یعنی ادیان آنها از مسیر اصلی منحرف شده بسیاری از حقایق را به دست فراموشی سپرده‌اند و انبوهی از خرافات را به جای آن نشانیده‌اند.
+پس از ذکر این اوصاف سه گانه که در حقیقت مجوز مبارزه با آنهاست می‌گوید: «این حکم در باره آنهاست که اهل کتابند» (مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ).
+بعد تفاوتی را که آنها با مشرکان و بت پرستان دارند در ضمن یک جمله بیان کرده و می‌گوید: «این مبارزه تا زمانی خواهد بود که جزیه را با دست خود با خضوع و تسلیم بپردازند» (حَتَّی یُعْطُوا الْجِزْیَةَ عَنْ یَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ).
+جزیه چیست؟
+«جزیه» یک نوع مالیات سرانه اسلامی است که به افراد تعلق می‌گیرد، نه بر اموال و اراضی، و به تعبیر دیگر «مالیات سرانه سالانه» است.
+فلسفه اصلی این مالیات این است که دفاع از موجودیت و استقلال و امنیت یک کشور وظیفه همه افراد آن کشور است، بنابراین هرگاه جمعی عملا برای انجام این وظیفه قیام کنند، و عده‌ای دیگر به خاطر اشتغال به کسب و کار نتوانند در صف سربازان قرار گیرند وظیفه گروه دوم این است که هزینه جنگجویان و حافظان امنیت را به صورت یک مالیات سرانه در سال بپردازند.
+بنابراین جزیه تنها یک نوع کمک مالی است، که از طرف اهل کتاب در برابر مسؤولیتی که مسلمانان به منظور تأمین امنیت جان و مال آنها به عهده
+ج2، ص195
+می‌گیرند، پرداخت می‌گردد.
+}}
 |-|تسنیم=
+{{ نمایش فشرده تفسیر|
 *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
-|-|نور=
+}}
-*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 |-|</tabber>
@@ خط ۱۰۸: / خط ۳۰۵: @@
 [[رده:فلسفه احکام]][[رده:حقانیت اسلام]][[رده:ویژگیهاى اسلام]][[رده:اهل کتاب در حکومت اسلامى]][[رده:بىارزشى ایمان اهل کتاب]][[رده:تکالیف اهل کتاب]][[رده:جزیه از اهل کتاب]][[رده:عصیان اهل کتاب]][[رده:کفر اهل کتاب]][[رده:آثار جزیه]][[رده:احکام جزیه]][[رده:شرایط پرداخت جزیه]][[رده:فلسفه جزیه]][[رده:مقدار جزیه]][[رده:موارد جزیه]][[رده:ترک جهاد با اهل کتاب]][[رده:جهاد با اهل کتاب]][[رده:دلایل جهاد با اهل کتاب]][[رده:اوامر خدا]][[رده:دین حق]][[رده:اختیارات رهبرى]][[رده:کفر به آخرت]][[رده:کفر به خدا]][[رده:جزیه از مجوس]][[رده:مجوس از اهل کتاب]]
 [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره التوبة ]]
+{{#seo:
+|title=آیه 29 سوره توبه
+|title_mode=replace
+|keywords=آیه 29 سوره توبه,توبه 29,قَاتِلُوا الَّذِينَ‌ لاَ يُؤْمِنُونَ‌ بِاللَّهِ‌ وَ لاَ بِالْيَوْمِ‌ الْآخِرِ وَ لاَ يُحَرِّمُونَ‌ مَا حَرَّمَ‌ اللَّهُ‌ وَ رَسُولُهُ‌ وَ لاَ يَدِينُونَ‌ دِينَ‌ الْحَقِ‌ مِنَ‌ الَّذِينَ‌ أُوتُوا الْکِتَابَ‌ حَتَّى‌ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ‌ يَدٍ وَ هُمْ‌ صَاغِرُونَ‌,فلسفه احکام,حقانیت اسلام,ویژگیهاى اسلام,اهل کتاب در حکومت اسلامى,بىارزشى ایمان اهل کتاب,تکالیف اهل کتاب,جزیه از اهل کتاب,عصیان اهل کتاب,کفر اهل کتاب,آثار جزیه,احکام جزیه,شرایط پرداخت جزیه,فلسفه جزیه,مقدار جزیه,موارد جزیه,ترک جهاد با اهل کتاب,جهاد با اهل کتاب,دلایل جهاد با اهل کتاب,اوامر خدا,دین حق,اختیارات رهبرى,کفر به آخرت,کفر به خدا,جزیه از مجوس,مجوس از اهل کتاب,آیات قرآن سوره التوبة
+|description=قَاتِلُوا الَّذِينَ‌ لاَ يُؤْمِنُونَ‌ بِاللَّهِ‌ وَ لاَ بِالْيَوْمِ‌ الْآخِرِ وَ لاَ يُحَرِّمُونَ‌ مَا حَرَّمَ‌ اللَّهُ‌ وَ رَسُولُهُ‌ وَ لاَ يَدِينُونَ‌ دِينَ‌ الْحَقِ‌ مِنَ‌ الَّذِينَ‌ أُوتُوا الْکِتَابَ‌ حَتَّى‌ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ‌ يَدٍ وَ هُمْ‌ صَاغِرُونَ‌
+|image=Wiki_Logo.png
+|image_alt=الکتاب
+|site_name=الکتاب
+}}

گمنام

جستجو

التوبة ٢٩: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۵۹

معنی کلمات و عبارات

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

تفسیر

تفسیر نور (محسن قرائتی)

نکته ها

پیام ها

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

برگزیده تفسیر نمونه

نکات آیه

روایات و احادیث

موضوعات مرتبط

منابع

ناوبری

ابزارهای ویکی

ابزارهای صفحه

رده‌ها