روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۰۳

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن علي بن اسباط عنهم ع قال فيما وعظ الله عز و جل به عيسي ع :

يَا عِيسَى‏ أَنَا رَبُّكَ‏ وَ رَبُّ آبَائِكَ اِسْمِي وَاحِدٌ وَ أَنَا اَلْأَحَدُ اَلْمُتَفَرِّدُ بِخَلْقِ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنْ صُنْعِي وَ كُلٌّ إِلَيَّ رَاجِعُونَ يَا عِيسَى‏ أَنْتَ‏ اَلْمَسِيحُ‏ بِأَمْرِي وَ أَنْتَ تَخْلُقُ مِنَ اَلطِّينِ‏ كَهَيْئَةِ اَلطَّيْرِ بِإِذْنِي وَ أَنْتَ تُحْيِي اَلْمَوْتَى بِكَلاَمِي‏ فَكُنْ إِلَيَّ رَاغِباً وَ مِنِّي رَاهِباً وَ لَنْ تَجِدَ مِنِّي مَلْجَأً إِلاَّ إِلَيَّ يَا عِيسَى‏ أُوصِيكَ وَصِيَّةَ اَلْمُتَحَنِّنِ‏ عَلَيْكَ بِالرَّحْمَةِ حَتَّى حَقَّتْ لَكَ مِنِّي اَلْوَلاَيَةُ بِتَحَرِّيكَ مِنِّي اَلْمَسَرَّةَ فَبُورِكْتَ كَبِيراً وَ بُورِكْتَ صَغِيراً حَيْثُ مَا كُنْتَ أَشْهَدُ أَنَّكَ عَبْدِي اِبْنُ أَمَتِي‏ أَنْزِلْنِي مِنْ نَفْسِكَ كَهَمِّكَ وَ اِجْعَلْ ذِكْرِي لِمَعَادِكَ وَ تَقَرَّبْ إِلَيَّ بِالنَّوَافِلِ وَ تَوَكَّلْ عَلَيَّ أَكْفِكَ وَ لاَ تَوَكَّلْ عَلَى غَيْرِي فَآخُذَ لَكَ يَا عِيسَى‏ اِصْبِرْ عَلَى اَلْبَلاَءِ وَ اِرْضَ بِالْقَضَاءِ وَ كُنْ كَمَسَرَّتِي فِيكَ فَإِنَّ مَسَرَّتِي أَنْ أُطَاعَ فَلاَ أُعْصَى يَا عِيسَى‏ أَحْيِ ذِكْرِي بِلِسَانِكَ وَ لْيَكُنْ وُدِّي فِي قَلْبِكَ يَا عِيسَى‏ تَيَقَّظْ فِي سَاعَاتِ اَلْغَفْلَةِ وَ اُحْكُمْ لِي لَطِيفَ اَلْحِكْمَةِ يَا عِيسَى‏ كُنْ رَاغِباً رَاهِباً وَ أَمِتْ قَلْبَكَ بِالْخَشْيَةِ يَا عِيسَى‏ رَاعِ اَللَّيْلَ‏ لِتَحَرِّي مَسَرَّتِي وَ أَظْمِئْ نَهَارَكَ‏ لِيَوْمِ حَاجَتِكَ عِنْدِي يَا عِيسَى‏ نَافِسْ فِي اَلْخَيْرِ جُهْدَكَ تُعْرَفْ بِالْخَيْرِ حَيْثُمَا تَوَجَّهْتَ يَا عِيسَى‏ اُحْكُمْ فِي عِبَادِي بِنُصْحِي‏ وَ قُمْ فِيهِمْ بِعَدْلِي فَقَدْ أَنْزَلْتُ‏ عَلَيْكَ شِفَاءً لِمَا فِي اَلصُّدُورِ مِنْ مَرَضِ اَلشَّيْطَانِ‏ يَا عِيسَى‏ لاَ تَكُنْ جَلِيساً لِكُلِّ مَفْتُونٍ يَا عِيسَى‏ حَقّاً أَقُولُ مَا آمَنَتْ بِي خَلِيقَةٌ إِلاَّ خَشَعَتْ لِي وَ لاَ خَشَعَتْ لِي إِلاَّ رَجَتْ ثَوَابِي فَأَشْهَدُ أَنَّهَا آمِنَةٌ مِنْ عِقَابِي مَا لَمْ تُبَدِّلْ أَوْ تُغَيِّرْ سُنَّتِي يَا عِيسَى‏ اِبْنَ اَلْبِكْرِ اَلْبَتُولِ اِبْكِ عَلَى نَفْسِكَ بُكَاءَ مَنْ وَدَّعَ اَلْأَهْلَ وَ قَلَى اَلدُّنْيَا وَ تَرَكَهَا لِأَهْلِهَا وَ صَارَتْ رَغْبَتُهُ فِيمَا عِنْدَ إِلَهِهِ يَا عِيسَى‏ كُنْ مَعَ ذَلِكَ‏ تُلِينُ اَلْكَلاَمَ‏ وَ تُفْشِي اَلسَّلاَمَ‏ يَقْظَانَ‏ إِذَا نَامَتْ عُيُونُ اَلْأَبْرَارِ حَذَراً لِلْمَعَادِ وَ اَلزَّلاَزِلِ‏ اَلشِّدَادِ وَ أَهْوَالِ‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ حَيْثُ لاَ يَنْفَعُ أَهْلٌ وَ لاَ وَلَدٌ وَ لاَ مَالٌ يَا عِيسَى‏ اُكْحُلْ عَيْنَكَ بِمِيلِ اَلْحُزْنِ إِذَا ضَحِكَ اَلْبَطَّالُونَ يَا عِيسَى‏ كُنْ خَاشِعاً صَابِراً فَطُوبَى لَكَ‏ إِنْ نَالَكَ مَا وُعِدَ اَلصَّابِرُونَ يَا عِيسَى‏ رُحْ مِنَ اَلدُّنْيَا يَوْماً فَيَوْماً وَ ذُقْ لِمَا قَدْ ذَهَبَ طَعْمُهُ فَحَقّاً أَقُولُ مَا أَنْتَ‏ إِلاَّ بِسَاعَتِكَ وَ يَوْمِكَ فَرُحْ مِنَ اَلدُّنْيَا بِبُلْغَةٍ وَ لْيَكْفِكَ اَلْخَشِنُ اَلْجَشِبُ فَقَدْ رَأَيْتَ إِلَى مَا تَصِيرُ وَ مَكْتُوبٌ مَا أَخَذْتَ وَ كَيْفَ أَتْلَفْتَ يَا عِيسَى‏ إِنَّكَ مَسْئُولٌ فَارْحَمِ اَلضَّعِيفَ‏ كَرَحْمَتِي إِيَّاكَ وَ لاَ تَقْهَرِ اَلْيَتِيمَ يَا عِيسَى‏ اِبْكِ عَلَى نَفْسِكَ فِي اَلْخَلَوَاتِ وَ اُنْقُلْ قَدَمَيْكَ إِلَى مَوَاقِيتِ اَلصَّلَوَاتِ وَ أَسْمِعْنِي لَذَاذَةَ نُطْقِكَ بِذِكْرِي فَإِنَّ صَنِيعِي إِلَيْكَ حَسَنٌ يَا عِيسَى‏ كَمْ مِنْ أُمَّةٍ قَدْ أَهْلَكْتُهَا بِسَالِفِ ذُنُوبٍ قَدْ عَصَمْتُكَ مِنْهَا يَا عِيسَى‏ اُرْفُقْ بِالضَّعِيفِ وَ اِرْفَعْ طَرْفَكَ اَلْكَلِيلَ‏ إِلَى اَلسَّمَاءِ وَ اُدْعُنِي فَإِنِّي مِنْكَ قَرِيبٌ وَ لاَ تَدْعُنِي إِلاَّ مُتَضَرِّعاً إِلَيَّ وَ هَمَّكَ هَمّاً وَاحِداً فَإِنَّكَ مَتَى تَدْعُنِي كَذَلِكَ أُجِبْكَ يَا عِيسَى‏ إِنِّي لَمْ أَرْضَ بِالدُّنْيَا ثَوَاباً لِمَنْ كَانَ قَبْلَكَ وَ لاَ عِقَاباً لِمَنِ اِنْتَقَمْتُ مِنْهُ يَا عِيسَى‏ إِنَّكَ تَفْنَى‏ وَ أَنَا أَبْقَى وَ مِنِّي رِزْقُكَ وَ عِنْدِي مِيقَاتُ أَجَلِكَ وَ إِلَيَّ إِيَابُكَ‏ وَ عَلَيَّ حِسَابُكَ فَسَلْنِي وَ لاَ تَسْأَلْ غَيْرِي فَيَحْسُنَ مِنْكَ اَلدُّعَاءُ وَ مِنِّي اَلْإِجَابَةُ يَا عِيسَى‏ مَا أَكْثَرَ اَلْبَشَرَ وَ أَقَلَّ عَدَدَ مَنْ صَبَرَ اَلْأَشْجَارُ كَثِيرَةٌ وَ طَيِّبُهَا قَلِيلٌ فَلاَ يَغُرَّنَّكَ حُسْنُ شَجَرَةٍ حَتَّى تَذُوقَ ثَمَرَهَا يَا عِيسَى‏ لاَ يَغُرَّنَّكَ اَلْمُتَمَرِّدُ عَلَيَّ بِالْعِصْيَانِ يَأْكُلُ رِزْقِي وَ يَعْبُدُ غَيْرِي ثُمَّ يَدْعُونِي عِنْدَ اَلْكَرْبِ فَأُجِيبُهُ ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى مَا كَانَ عَلَيْهِ فَعَلَيَّ يَتَمَرَّدُ أَمْ بِسَخَطِي يَتَعَرَّضُ فَبِي حَلَفْتُ‏ لآَخُذَنَّهُ أَخْذَةً لَيْسَ لَهُ مِنْهَا مَنْجًى‏ وَ لاَ دُونِي مَلْجَأٌ أَيْنَ يَهْرُبُ مِنْ سَمَائِي وَ أَرْضِي يَا عِيسَى‏ قُلْ لِظَلَمَةِ بَنِي إِسْرَائِيلَ‏ لاَ تَدْعُونِي وَ اَلسُّحْتُ تَحْتَ أَحْضَانِكُمْ وَ اَلْأَصْنَامُ فِي بُيُوتِكُمْ فَإِنِّي آلَيْتُ‏ أَنْ أُجِيبَ مَنْ دَعَانِي وَ أَنْ أَجْعَلَ إِجَابَتِي إِيَّاهُمْ لَعْناً عَلَيْهِمْ حَتَّى يَتَفَرَّقُوا يَا عِيسَى‏ كَمْ أُطِيلُ اَلنَّظَرَ وَ أُحْسِنُ اَلطَّلَبَ وَ اَلْقَوْمُ فِي غَفْلَةٍ لاَ يَرْجِعُونَ تَخْرُجُ اَلْكَلِمَةُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ لاَ تَعِيهَا قُلُوبُهُمْ يَتَعَرَّضُونَ لِمَقْتِي وَ يَتَحَبَّبُونَ بِقُرْبِي إِلَى اَلْمُؤْمِنِينَ يَا عِيسَى‏ لِيَكُنْ لِسَانُكَ فِي اَلسِّرِّ وَ اَلْعَلاَنِيَةِ وَاحِداً وَ كَذَلِكَ فَلْيَكُنْ قَلْبُكَ وَ بَصَرُكَ وَ اِطْوِ قَلْبَكَ وَ لِسَانَكَ عَنِ اَلْمَحَارِمِ‏ وَ كُفَّ بَصَرَكَ‏ عَمَّا لاَ خَيْرَ فِيهِ فَكَمْ مِنْ نَاظِرٍ نَظْرَةً قَدْ زَرَعَتْ فِي قَلْبِهِ شَهْوَةً وَ وَرَدَتْ بِهِ مَوَارِدَ حِيَاضِ اَلْهَلَكَةِ يَا عِيسَى‏ كُنْ رَحِيماً مُتَرَحِّماً وَ كُنْ كَمَا تَشَاءُ أَنْ يَكُونَ اَلْعِبَادُ لَكَ وَ أَكْثِرْ ذِكْرَكَ اَلْمَوْتَ وَ مُفَارَقَةَ اَلْأَهْلِينَ وَ لاَ تَلْهُ فَإِنَّ اَللَّهْوَ يُفْسِدُ صَاحِبَهُ وَ لاَ تَغْفُلْ‏ فَإِنَّ اَلْغَافِلَ مِنِّي بَعِيدٌ وَ اُذْكُرْنِي بِالصَّالِحَاتِ حَتَّى أَذْكُرَكَ يَا عِيسَى‏ تُبْ إِلَيَّ بَعْدَ اَلذَّنْبِ وَ ذَكِّرْ بِيَ‏ اَلْأَوَّابِينَ وَ آمِنْ بِي وَ تَقَرَّبْ بِي إِلَى اَلْمُؤْمِنِينَ وَ مُرْهُمْ يَدْعُونِي مَعَكَ وَ إِيَّاكَ وَ دَعْوَةَ اَلْمَظْلُومِ فَإِنِّي آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي أَنْ أَفْتَحَ لَهَا بَاباً مِنَ اَلسَّمَاءِ بِالْقَبُولِ وَ أَنْ أُجِيبَهُ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ يَا عِيسَى‏ اِعْلَمْ أَنَّ صَاحِبَ اَلسَّوْءِ يُعْدِي وَ قَرِينَ اَلسَّوْءِ يُرْدِي وَ اِعْلَمْ مَنْ تُقَارِنُ‏ وَ اِخْتَرْ لِنَفْسِكَ إِخْوَاناً مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ يَا عِيسَى‏ تُبْ إِلَيَّ فَإِنِّي لاَ يَتَعَاظَمُنِي‏ ذَنْبٌ أَنْ أَغْفِرَهُ وَ أَنَا أَرْحَمُ اَلرَّاحِمِينَ اِعْمَلْ لِنَفْسِكَ فِي مُهْلَةٍ مِنْ أَجَلِكَ قَبْلَ أَنْ لاَ يَعْمَلَ لَهَا غَيْرُكَ وَ اُعْبُدْنِي لِيَوْمٍ‏ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمََّا تَعُدُّونَ‏ فِيهِ‏ أَجْزِي‏ بِالْحَسَنَةِ أَضْعَافَهَا وَ إِنَّ اَلسَّيِّئَةَ تُوبِقُ صَاحِبَهَا فَامْهَدْ لِنَفْسِكَ‏ فِي مُهْلَةٍ وَ نَافِسْ فِي اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ فَكَمْ مِنْ مَجْلِسٍ قَدْ نَهَضَ أَهْلُهُ وَ هُمْ مُجَارُونَ مِنَ اَلنَّارِ يَا عِيسَى‏ اِزْهَدْ فِي اَلْفَانِي اَلْمُنْقَطِعِ وَ طَأْ رُسُومَ مَنَازِلِ مَنْ كَانَ قَبْلَكَ‏ فَادْعُهُمْ وَ نَاجِهِمْ هَلْ تُحِسُ‏ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ وَ خُذْ مَوْعِظَتَكَ مِنْهُمْ وَ اِعْلَمْ أَنَّكَ سَتَلْحَقُهُمْ فِي اَللاَّحِقِينَ يَا عِيسَى‏ قُلْ لِمَنْ تَمَرَّدَ عَلَيَّ بِالْعِصْيَانِ وَ عَمِلَ بِالْإِدْهَانِ‏ لِيَتَوَقَّعْ‏ عُقُوبَتِي وَ يَنْتَظِرُ إِهْلاَكِي إِيَّاهُ سَيُصْطَلَمُ مَعَ اَلْهَالِكِينَ طُوبَى لَكَ يَا اِبْنَ مَرْيَمَ‏ ثُمَّ طُوبَى لَكَ إِنْ أَخَذْتَ‏ بِأَدَبِ إِلَهِكَ اَلَّذِي يَتَحَنَّنُ عَلَيْكَ تَرَحُّماً وَ بَدَأَكَ بِالنِّعَمِ مِنْهُ تَكَرُّماً وَ كَانَ لَكَ فِي اَلشَّدَائِدِ لاَ تَعْصِهِ يَا عِيسَى‏ فَإِنَّهُ لاَ يَحِلُّ لَكَ عِصْيَانُهُ قَدْ عَهِدْتُ إِلَيْكَ كَمَا عَهِدْتُ إِلَى مَنْ كَانَ قَبْلَكَ وَ أَنَا عَلَى ذَلِكَ مِنَ اَلشَّاهِدِينَ يَا عِيسَى‏ مَا أَكْرَمْتُ خَلِيقَةً بِمِثْلِ دِينِي وَ لاَ أَنْعَمْتُ عَلَيْهَا بِمِثْلِ رَحْمَتِي يَا عِيسَى‏ اِغْسِلْ بِالْمَاءِ مِنْكَ مَا ظَهَرَ وَ دَاوِ بِالْحَسَنَاتِ‏ مِنْكَ مَا بَطَنَ فَإِنَّكَ إِلَيَّ رَاجِعٌ يَا عِيسَى‏ أَعْطَيْتُكَ مَا أَنْعَمْتُ بِهِ عَلَيْكَ‏ فَيْضاً مِنْ غَيْرِ تَكْدِيرٍ وَ طَلَبْتُ مِنْكَ قَرْضاً لِنَفْسِكَ فَبَخِلْتَ بِهِ‏ عَلَيْهَا لِتَكُونَ مِنَ اَلْهَالِكِينَ يَا عِيسَى‏ تَزَيَّنْ بِالدِّينِ‏ وَ حُبِّ اَلْمَسَاكِينِ وَ اِمْشِ عَلَى اَلْأَرْضِ هَوْناً وَ صَلِّ عَلَى اَلْبِقَاعِ فَكُلُّهَا طَاهِرٌ يَا عِيسَى‏ شَمِّرْ فَكُلُّ مَا هُوَ آتٍ‏ قَرِيبٌ وَ اِقْرَأْ كِتَابِي وَ أَنْتَ طَاهِرٌ وَ أَسْمِعْنِي مِنْكَ صَوْتاً حَزِيناً يَا عِيسَى‏ لاَ خَيْرَ فِي لَذَاذَةٍ لاَ تَدُومُ وَ عَيْشٍ مِنْ صَاحِبِهِ يَزُولُ يَا اِبْنَ مَرْيَمَ‏ لَوْ رَأَتْ عَيْنُكَ مَا أَعْدَدْتُ‏ لِأَوْلِيَائِيَ اَلصَّالِحِينَ ذَابَ قَلْبُكَ وَ زَهَقَتْ نَفْسُكَ شَوْقاً إِلَيْهِ فَلَيْسَ كَدَارِ اَلْآخِرَةِ دَارٌ تَجَاوَرَ فِيهَا اَلطَّيِّبُونَ وَ يَدْخُلُ عَلَيْهِمْ فِيهَا اَلْمَلاَئِكَةُ اَلْمُقَرَّبُونَ وَ هُمْ مِمَّا يَأْتِي‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِنْ أَهْوَالِهَا آمِنُونَ دَارٌ لاَ يَتَغَيَّرُ فِيهَا اَلنَّعِيمُ وَ لاَ يَزُولُ عَنْ أَهْلِهَا يَا اِبْنَ مَرْيَمَ‏ نَافِسْ فِيهَا مَعَ اَلْمُتَنَافِسِينَ فَإِنَّهَا أُمْنِيَّةُ اَلْمُتَمَنِّينَ حَسَنَةُ اَلْمَنْظَرِ طُوبَى لَكَ يَا اِبْنَ مَرْيَمَ‏ إِنْ كُنْتَ لَهَا مِنَ اَلْعَامِلِينَ مَعَ آبَائِكَ‏ آدَمَ‏ وَ إِبْرَاهِيمَ‏ فِي جَنَّاتٍ وَ نَعِيمٍ لاَ تَبْغِي بِهَا بَدَلاً وَ لاَ تَحْوِيلاً كَذَلِكَ‏ أَفْعَلُ بِالْمُتَّقِينَ يَا عِيسَى‏ اُهْرُبْ‏ إِلَيَّ مَعَ مَنْ يَهْرُبُ مِنْ نَارٍ ذَاتِ لَهَبٍ وَ نَارٍ ذَاتِ أَغْلاَلٍ وَ أَنْكَالٍ لاَ يَدْخُلُهَا رَوْحٌ وَ لاَ يَخْرُجُ مِنْهَا غَمٌ‏ أَبَداً قِطَعٌ‏ كَقِطَعِ اَللَّيْلِ اَلْمُظْلِمِ مَنْ يَنْجُ مِنْهَا يَفُزْ وَ لَنْ يَنْجُوَ مِنْهَا مَنْ كَانَ مِنَ اَلْهَالِكِينَ هِيَ دَارُ اَلْجَبَّارِينَ وَ اَلْعُتَاةِ اَلظَّالِمِينَ وَ كُلِّ فَظٍّ غَلِيظٍ وَ كُلِّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ يَا عِيسَى‏ بِئْسَتِ اَلدَّارُ لِمَنْ رَكِنَ إِلَيْهَا وَ بِئْسَ اَلْقَرَارُ دَارُ اَلظَّالِمِينَ إِنِّي أُحَذِّرُكَ نَفْسَكَ‏ فَكُنْ بِي‏ خَبِيراً يَا عِيسَى‏ كُنْ حَيْثُ مَا كُنْتَ مُرَاقِباً لِي وَ اِشْهَدْ عَلَى أَنِّي خَلَقْتُكَ وَ أَنْتَ عَبْدِي وَ أَنِّي صَوَّرْتُكَ وَ إِلَى اَلْأَرْضِ أَهْبَطْتُكَ يَا عِيسَى‏ لاَ يَصْلُحُ لِسَانَانِ فِي فَمٍ وَاحِدٍ وَ لاَ قَلْبَانِ فِي صَدْرٍ وَاحِدٍ وَ كَذَلِكَ اَلْأَذْهَانُ يَا عِيسَى‏ لاَ تَسْتَيْقِظَنَّ عَاصِياً وَ لاَ تَسْتَنْبِهَنَّ لاَهِياً وَ اِفْطِمْ‏ نَفْسَكَ عَنِ اَلشَّهَوَاتِ‏ اَلْمُوبِقَاتِ وَ كُلُّ شَهْوَةٍ تُبَاعِدُكَ مِنِّي‏ فَاهْجُرْهَا وَ اِعْلَمْ أَنَّكَ مِنِّي بِمَكَانِ اَلرَّسُولِ اَلْأَمِينِ فَكُنْ مِنِّي عَلَى حَذَرٍ وَ اِعْلَمْ أَنَّ دُنْيَاكَ مُؤَدِّيَتُكَ إِلَيَّ وَ أَنِّي آخُذُكَ بِعِلْمِي فَكُنْ ذَلِيلَ اَلنَّفْسِ عِنْدَ ذِكْرِي خَاشِعَ اَلْقَلْبِ حِينَ تَذْكُرُنِي يَقْظَانَ‏ عِنْدَ نَوْمِ اَلْغَافِلِينَ يَا عِيسَى‏ هَذِهِ‏ نَصِيحَتِي إِيَّاكَ وَ مَوْعِظَتِي لَكَ فَخُذْهَا مِنِّي وَ إِنِّي رَبُّ اَلْعَالَمِينَ يَا عِيسَى‏ إِذَا صَبَرَ عَبْدِي فِي جَنْبِي كَانَ ثَوَابُ عَمَلِهِ عَلَيَّ وَ كُنْتُ عِنْدَهُ حِينَ يَدْعُونِي وَ كَفَى بِي مُنْتَقِماً مِمَّنْ عَصَانِي أَيْنَ يَهْرُبُ مِنِّي اَلظَّالِمُونَ‏ يَا عِيسَى‏ أَطِبِ اَلْكَلاَمَ وَ كُنْ حَيْثُمَا كُنْتَ عَالِماً مُتَعَلِّماً يَا عِيسَى‏ أَفِضْ بِالْحَسَنَاتِ إِلَيَ‏ حَتَّى يَكُونَ لَكَ ذِكْرُهَا عِنْدِي وَ تَمَسَّكْ بِوَصِيَّتِي فَإِنَّ فِيهَا شِفَاءً لِلْقُلُوبِ يَا عِيسَى‏ لاَ تَأْمَنْ إِذَا مَكَرْتَ‏ مَكْرِي وَ لاَ تَنْسَ عِنْدَ خَلَوَاتِ اَلدُّنْيَا ذِكْرِي يَا عِيسَى‏ حَاسِبْ نَفْسَكَ بِالرُّجُوعِ إِلَيَّ حَتَّى تَتَنَجَّزَ ثَوَابَ مَا عَمِلَهُ اَلْعَامِلُونَ أُولَئِكَ‏ يُؤْتَوْنَ‏ أَجْرَهُمْ وَ أَنَا خَيْرُ اَلْمُؤْتِينَ يَا عِيسَى‏ كُنْتَ خَلْقاً بِكَلاَمِي وَلَدَتْكَ‏ مَرْيَمُ‏ بِأَمْرِيَ اَلْمُرْسَلُ إِلَيْهَا رُوحِي‏ جَبْرَئِيلُ اَلْأَمِينُ‏ مِنْ مَلاَئِكَتِي حَتَّى قُمْتَ عَلَى اَلْأَرْضِ حَيّاً تَمْشِي كُلُّ ذَلِكَ فِي سَابِقِ عِلْمِي يَا عِيسَى‏ زَكَرِيَّا بِمَنْزِلَةِ أَبِيكَ وَ كَفِيلُ أُمِّكَ إِذْ يَدْخُلُ عَلَيْهَا اَلْمِحْرَابَ فَيَجِدُ عِنْدَهَا رِزْقاً وَ نَظِيرُكَ‏ يَحْيَى‏ مِنْ خَلْقِي وَهَبْتُهُ لِأُمِّهِ بَعْدَ اَلْكِبَرِ مِنْ غَيْرِ قُوَّةٍ بِهَا أَرَدْتُ بِذَلِكَ‏ أَنْ يَظْهَرَ لَهَا سُلْطَانِي وَ يَظْهَرَ فِيكَ قُدْرَتِي أَحَبُّكُمْ إِلَيَّ أَطْوَعُكُمْ لِي وَ أَشَدُّكُمْ خَوْفاً مِنِّي يَا عِيسَى‏ تَيَقَّظْ وَ لاَ تَيْأَسْ مِنْ رَوْحِي وَ سَبِّحْنِي مَعَ مَنْ يُسَبِّحُنِي وَ بِطَيِّبِ اَلْكَلاَمِ‏ فَقَدِّسْنِي يَا عِيسَى‏ كَيْفَ يَكْفُرُ اَلْعِبَادُ بِي‏ وَ نَوَاصِيهِمْ فِي قَبْضَتِي وَ تَقَلُّبُهُمْ فِي أَرْضِي‏ يَجْهَلُونَ نِعْمَتِي وَ يَتَوَلَّوْنَ عَدُوِّي وَ كَذَلِكَ يَهْلِكُ‏ اَلْكَافِرُونَ يَا عِيسَى‏ إِنَّ اَلدُّنْيَا سِجْنٌ‏ مُنْتِنُ اَلرِّيحِ وَ حَسُنَ فِيهَا مَا قَدْ تَرَى مِمَّا قَدْ تَذَابَحَ عَلَيْهِ اَلْجَبَّارُونَ وَ إِيَّاكَ وَ اَلدُّنْيَا فَكُلُّ نَعِيمِهَا يَزُولُ وَ مَا نَعِيمُهَا إِلاَّ قَلِيلٌ يَا عِيسَى‏ اِبْغِنِي عِنْدَ وِسَادِكَ تَجِدْنِي وَ اُدْعُنِي وَ أَنْتَ لِي مُحِبٌّ فَإِنِّي أَسْمَعُ اَلسَّامِعِينَ أَسْتَجِيبُ لِلدَّاعِينَ إِذَا دَعَوْنِي يَا عِيسَى‏ خَفْنِي وَ خَوِّفْ بِي عِبَادِي لَعَلَّ اَلْمُذْنِبِينَ أَنْ يُمْسِكُوا عَمَّا هُمْ عَامِلُونَ بِهِ فَلاَ يَهْلِكُوا إِلاَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ يَا عِيسَى‏ اِرْهَبْنِي رَهْبَتَكَ مِنَ اَلسَّبُعِ وَ اَلْمَوْتِ اَلَّذِي أَنْتَ لاَقِيهِ فَكُلُّ هَذَا أَنَا خَلَقْتُهُ‏ فَإِيََّايَ فَارْهَبُونِ‏ يَا عِيسَى‏ إِنَّ اَلْمُلْكَ لِي وَ بِيَدِي وَ أَنَا اَلْمَلِكُ فَإِنْ تُطِعْنِي أَدْخَلْتُكَ جَنَّتِي فِي جِوَارِ اَلصَّالِحِينَ يَا عِيسَى‏ إِنِّي إِذَا غَضِبْتُ عَلَيْكَ لَمْ يَنْفَعْكَ رِضَا مَنْ رَضِيَ عَنْكَ وَ إِنْ رَضِيتُ عَنْكَ لَمْ يَضُرَّكَ غَضَبُ اَلْمُغْضَبِينَ يَا عِيسَى‏ اُذْكُرْنِي فِي نَفْسِكَ أَذْكُرْكَ فِي نَفْسِي‏ وَ اُذْكُرْنِي فِي مَلَئِكَ‏ أَذْكُرْكَ فِي مَلَإٍ خَيْرٍ مِنْ مَلَإِ اَلْآدَمِيِّينَ يَا عِيسَى‏ اُدْعُنِي دُعَاءَ اَلْغَرِيقِ اَلْحَزِينِ اَلَّذِي لَيْسَ لَهُ‏ مُغِيثٌ يَا عِيسَى‏ لاَ تَحْلِفْ بِي كَاذِباً فَيَهْتَزَّ عَرْشِي‏ غَضَباً اَلدُّنْيَا قَصِيرَةُ اَلْعُمُرِ طَوِيلَةُ اَلْأَمَلِ وَ عِنْدِي دَارٌ خَيْرٌ مِمَّا تَجْمَعُونَ يَا عِيسَى‏ كَيْفَ أَنْتُمْ صَانِعُونَ إِذَا أَخْرَجْتُ لَكُمْ كِتَاباً يَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ‏ بِسَرَائِرَ قَدْ كَتَمْتُمُوهَا وَ أَعْمَالٍ كُنْتُمْ بِهَا عَامِلِينَ يَا عِيسَى‏ قُلْ لِظَلَمَةِ بَنِي إِسْرَائِيلَ‏ غَسَلْتُمْ وُجُوهَكُمْ‏ وَ دَنَّسْتُمْ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۹۲

على بن اسباط از ائمه معصومين عليهم السّلام روايت كرده كه در پندهائى كه خداى عز و جل بعيسى عليه السّلام داد اين بود كه فرمود: اى عيسى من پروردگار تو و پروردگار پدرانت هستم نامم يكتاست، و من يگانه‏اى هستم كه بآفرينش هر چيز جدا و تنهايم، و هر چيز ساخته من است و همه بسوى من بازگردند. اى عيسى تو بفرمان من مسيح هستى، و توئى كه باذن من از گل (و خاك) مرغى مى‏آفرينى، و توئى كه بوسيله سخن من مردگان را زنده ميكنى، پس بسوى من شائق باش و از من ترسان، و هرگز از من پناهى جز خود من نيابى. اى عيسى تو را سفارش ميكنم همانند سفارش دوستى مهربان تا ولايت و دوستى من براى تو ثابت و لازم گردد زيرا تو شادى مرا جويائى، تو در بزرگى ميمون و مبارك و در كودكى نيز در هر كجا بودى مبارك و ميمون بودى، گواهى دهم كه تو بنده منى، و كنيززاده‏ام هستى، مرا در نزد خويش همانند خودت اهميت بده، و ياد كردن مرا ذخيره و توشه سعادت قرار ده، و بوسيله نمازهاى مستحبى بمن تقرب جوى و بر من توكل كن تا تو را كفايت كنم و بر ديگرى جز من توكل مكن كه دست از تو (و ياريت) بردارم. اى عيسى بر بلا شكيبا باش و بقضا راضى باش و چنان باش كه من (خوش دارم و) شادم كه چنان باشى، زيرا شادى من در اين است كه فرمانم برند و نافرمانيم نكنند. اى عيسى ياد كردن مرا با زبانت زنده‏دار و دوستى مرا در دلت نگهدار. اى عيسى در ساعات غفلت بيدار باش و دقائق حكمت را در باره من محكم گردان (و از روى خلوص آنها را براى مردم بيان كن). اى عيسى مشتاق و ترسان باش و (شهوات سركش) دلت را با خشيت و ترس بميران. اى عيسى شبت را واپاى تا شاديم را بجوئى و روزت را (با گرفتن روزه) به تشنگى بشام آر براى روز نيازت بمن (يعنى روز رستاخيز). اى عيسى تلاش خود را در پيشدستى گرفتن كار نيك بكار بر تا هر كجا رفتى خيرمند شناخته شوى. اى عيسى در ميان بندگانم روى خيرخواهى من حكم كن و بعدالت من در آنها قيام كن كه من درمان درد سينه‏ها را از بيمارى شيطان بتو نازل كردم. اى عيسى همنشين فريفتگان (بدنيا) مشو. اى عيسى بحقيقت گويم كه: هيچ خلقى بمن ايمان نياورده جز آنكه در برابر من خاشع گردد، و خاشع و فروتن نگردد جز آنكه اميد پاداش مرا دارد، پس تو گواه باش كه چنين كسى از عقاب و شكنجه من در امان است تا وقتى كه سنت مرا تغيير و تبديل ندهد. (يا تا وقتى كه دگرگون نشود و سنت مرا تغيير ندهد). اى عيسى (اى) فرزند بكر بتول، بر خويشتن گريه كن مانند كسى كه با خاندانش (براى هميشه) وداع كند، و دنيا را دشمن دارد و آن را براى دنيا طلبان واگذاشته، و همه شوقش بدان چيزى است‏ كه در نزد خداى او است. اى عيسى با اين حال نرم سخن باش و سلام را آشكارا ادا كن، بيدار باش آنگاه كه ديده نيكان بخواب است. براى ترس از معاد و زلزله‏هاى سخت و هراسهاى روز قيامت آنجا كه سود نبخشد خاندانى و نه فرزند و مالى. اى عيسى وقتى بيهوده گذرانندگان (عمر) ميخندند تو سرمه غم بر ديده بكش. اى عيسى فروتن و شكيبا باش كه خوشا بر حال تو اگر برسى بدان چه بشكيبايان وعده‏اش را داده‏اند. اى عيسى روز بروز از دنيا بيرون برو (و تدريجا علاقه‏ات را از دنيا كم كن كه هنگام مرگ دورى آن بر تو سخت نباشد) و بچش مزه آنچه را كه مزه‏اش بكلى رفته، و من بحقيقت و راستى ميگويم: كه تو جز موجود ساعت و روز خود نيستى (يعنى وضع و حيات و مماتت پس از آن ساعتى كه در آن هستى معلوم نيست پس همان ساعت را غنيمت شمار) خوشنود باش از دنيا بهمان مقدار كفايت، و بجامه زبر و خوراك ناهموار بساز چون تو ميدانى كه بكجا ميروى، و هر چه از دنيا برگيرى و بهر كيفيت كه بمصرف رسانى بحسابت نوشته شود. اى عيسى براستى كه تو مسئولى پس بناتوان رحم كن همچنان كه من بتو رحم كردم و با يتيم درشتى مكن. اى عيسى در جاهاى خلوت بر خويشتن گريه كن و بسوى جاهاى نماز گام بردار، و گفتار شيرينت را بوسيله ذكر و ياد من بسمع من برسان زيرا رفتار من نسبت بتو نيكو است. اى عيسى چه بسا ملتى را كه هلاك كردم بگناهان گذشته‏شان (همان گناهانى) كه تو را از آنها نگاه داشتم. اى عيسى با ناتوان مدارا كن و ديده ناتوانت را بآسمان بلند كن و مرا براى خود بخوان كه من بتو نزديكم، و مخوانم مگر با حال زارى بسويم و در حالى كه يك دل و يك جهت باشى كه هر گاه بدين حال مرا بخوانى اجابتت كنم. اى عيسى من دنيا را براى پاداش نيك گذشتگان پيش از تو و براى كيفر آن كس كه انتقام او را خواهم، نه پسنديدم. اى عيسى تو فانى شوى و من بجاى مانم، روزيت با من است، و وقت مرگت در پيش من و باز گشتنت بسوى من و حساب كشيت بر من است، پس از من درخواست كن و از غير من درخواست مكن تا دعاى تو و اجابت من نيكو گردد. (و ممكن است مقصود اين باشد كه از تو دعا كردن نيكو است و از من اجابت). اى عيسى افراد بشر چه بسيارند ولى شماره شكيبايان اندك است، (چنانچه) درختان بسيار و خويش اندك است، پس ظاهر خوب درختى تو را گول نزند تا ميوه آن را بچشى. اى عيسى تو را نفريبد كسى كه از روى سركشى نافرمانى مى‏كند، روزى مرا ميخورد و غير مرا پرستش ميكند و آنگاه در وقت گرفتارى مرا ميخواند و من او را اجابت كنم و سپس دوباره بهمان شيوه و حال بازگردد كه بر من تمرّد و سركشى كند و يا بخشم‏جوئى من دست زند. سوگند بخودم كه او را چنان بسختى برگيرم كه راه گريزى نداشته باشد و جز من پناهگاهى نيابد، آيا از آسمان و زمين بكجا تواند گريخت؟! اى عيسى بستمگران بنى اسرائيل بگو: مرا نخوانيد در حالى كه مال حرام در زير بغل و بتها در خانه داريد، زيرا من سوگند ياد كرده‏ام كه هر كه مرا بخواند اجابتش كنم، و اجابت من بر اين دسته لعنتى است كه بر آنها مقرر سازم تا از (مجلس دعا از نزد) يك ديگر پراكنده شوند. اى عيسى تا كى بنگرم و خوش بخواهم و اين مردم در بيخبرى بسر برند و باز نگردند، سخن از دهنهاشان بيرون آيد ولى دلهاشان آن را در برنگيرد، متعرض خشم من گردند و در صدد باشند كه خود را بنام نزديكى بمن نزد مؤمنان محبوب سازند. اى عيسى بايد زبان تو در آشكارا و نهان يكسان باشد و هم چنين دل و ديده‏ات، و نيز دل و زبانت را از حرام نگهدار، و ديده‏ات را از آنچه خيرى در آن نيست باز دار، زيرا چه بسيار بيننده‏اى كه از يك نگاه تخم شهوتى در دلش كاشته شده و همان يك نگاه او را بگودالهاى هلاكت افكنده. اى عيسى مهربان و مهرورز باش و چنان باش كه دوست دارى بندگان خدا با تو آنچنان باشند، و بسيار بياد مرگ و جدائى از خويشان باش، و بسرگرميهاى بيهوده سرگرم مشو كه سرگرمى صاحب خود را به تباهى كشاند، و غفلت مورز كه شخص غافل از من دور است، و بكارهاى شايسته (و انجام آن) مرا ياد كن تا تو را ياد كنم. اى عيسى پس از گناه بسوى من باز گرد، و بازگردندگان (و توبه‏كنندگان) را بياد من انداز، و بمن بگراى و بوسيله من بمؤمنان تقرب جوى، و بآنها دستور بده كه مرا بهمراه تو بخوانند. و برحذر باش (و بترس) از نفرين ستمديده كه بذات خود سوگند خورده‏ام كه درى (از درهاى) پذيرش آسمان را بروى او بگشايم و دعايش را باجابت رسانم و گرچه پس از گذشت زمانى باشد. اى عيسى بدان كه رفيق بد (بديش) سرايت كند، و همنشين بد (انسان را) بهلاكت كشاند، پس بدان (و دقت كن) تا با كه همنشين گردى، و براى خود برادرانى از مردمان با ايمان برگزين. اى عيسى بسوى من بازگرد چون بر من بزرگ نيايد كه گناهى را بيامرزم با اينكه من مهربان- ترين مهربانانم، تا مهلتى از عمرت دارى براى خويشتن كارى بكن پيش از آنكه ديگرى براى تو كارى نكند، و مرا پرستش كن براى روزى كه مانند هزار سال از سالهاى شما است كه در آن روز كار نيك را چند برابر پاداش دهم، و همانا كار بد در آن روز صاحبش را بنابودى كشاند، پس تا مهلت دارى آماده كار خويشتن شو، و در كار خوب پيشدستى و رقابت كن كه چه بسيار انجمنى كه چون اهل آن از گرد هم برخيزند از آتش دوزخ پناه يافته باشند. اى عيسى در اين دنياى فانى زوال‏پذير بى‏رغبت باش، و گام خود را بر منزلگاه آنان كه پيش از تو بودند بنه و آنها را بخوان و با ايشان رازگوى، ببين آيا احدى از آنها مييابى! و خود پند خويشتن را از وضع آنها بگير، و بدان كه بزودى تو نيز در زمره ديگران بدانها ملحق خواهى شد. اى عيسى بگو بدان كس كه بنافرمانى بر من تمرد كند و بمداهنه و دوروئى رفتار كند كه هر آينه متوقع عقوبت و شكنجه من باشد و چشم براه نابود كردنش از طرف من باشد كه بزودى با نابودشوندگان ريشه كن گردد، خوشا بحال تو اى پسر مريم، و باز هم خوشا بر احوالت اگر ادب و تربيت معبود خويش را پيدا كنى آن معبودى كه از روى ترحم بر تو مهر ورزد و از بزرگوارى نعمت خويش را بر تو آغاز كرده، و در سختيها پشتيبان تو است. اى عيسى نافرمانى او را مكن كه نافرمانيش بر تو روا نيست، من بتو در اين باره سفارش كردم چنانچه بكسانى كه پيش از تو بودند سفارش كردم و من خود بر اين كار از گواهانم. اى عيسى هيچ كس را در اكرام (و نعمت بخشى) بچيزى مانند دين و آئينم اكرام نكردم، و نعمتى چون مهر خويش بر او ندادم. اى عيسى ظاهرت را با آب بشوى و باطنت را با كارهاى نيك بهبودى بخش زيرا كه تو بنزد من بازخواهى گشت. اى عيسى آنچه را من بر تو اكرام كردم شايان و بدون كدورت دادم و از تو وامى براى خودت درخواست كردم و تو (مقصود امت عيسى است) بدان بخل ورزيدى و در نتيجه از هالكان خواهى بود اى عيسى خود را بزيور دين و دوست داشتن مستمندان و مساكين بياراى و در روى زمين بآرامى و وقار (و فروتنى) راه برو و بر هر تكّه از زمين نماز بگذار كه همه جا پاك است. اى عيسى دامن بكمر ببند (و مهياى رفتن شو) كه هر آنچه آمدنى است نزديك است، و كتاب مرا در حالى كه پاك و طاهر هستى بخوان، و آواز اندوهگين خود را بمن بشنوان. اى عيسى در آن خوشى و لذتى كه پايدار نيست و آن زندگى و عيشى كه از دست صاحبش ميرود خيرى نيست، اى پسر مريم اگر آنچه را من براى دوستان شايسته‏ام مهيا كرده‏ام ببينى دلت از شوق آب شود و روح از تنت بيرون رود، خانه‏اى چون خانه آخرت نيست، خانه‏اى كه مردمان پاك همسايه آنند و فرشتگان مقرب بدان درآيند، و ساكنانش از هراسهائى كه در روز رستاخيز آيد در امانند، خانه كه نعمت در آن تغيير نپذيرد و بهر كه داده شد از دستش بدر نرود، اى پسر مريم در باره (بدست آوردن) اين خانه با رقيبان رقابت كن چون كه براستى آنجا است نهايت آرمان آرزومندان، آن خانه خوش منظر. خوشا بر حالت اى پسر مريم اگر تو هم براى آن كار كنى و با پدرانت آدم و ابراهيم در بهشتها و نعيم (در يك جا) قرار گيرى، و بجاى آن بدلى نجوئى و از آن مكان انتقال بجاى ديگر نخواهى، و من با پرهيزكاران اين چنين رفتار ميكنم. اى عيسى بسوى من بگريز با آن كسانى كه از آتش شرربار، و آتش كند و زنجيردار ميگريزند نه هرگز نسيم جانبخشى بدان درآيد و نه اندوهى از آنجا بيرون رود، پاره‏هائى است چون پاره‏هاى شب تار، هر كه از آنجا نجات يابد بكاميابى رسيده و كسى كه از هلاك‏شدگان است هرگز از آنجا نجات نخواهد يافت، آنجا خانه گردنكشان و سركشان ستمكار و هر سخت دل با خشونتى و هر خودپسند گردنفرازى است. اى عيسى (دنيا) بد خانه‏اى است براى كسى كه بدان اعتماد كند، و بد قرارگاهى است خانه ستمكاران، من تو را از خودت بيم ميدهم، پس نسبت بمن آگاه و بينا باش. اى عيسى در هر جا كه هستى مرا در نظر بدار، و گواه باش كه من تو را آفريدم و تو بنده منى و من تو را صورت بندى كردم و بزمين فرود آوردم. اى عيسى دو زبان در يك دهان نگنجد و دو دل در يك سينه و همچنين است خاطرها (يعنى ممكن نيست يك خاطرى هم بدنيا متوجه باشد و هم بخدا). اى عيسى در حال گناه بيدارى مجوى، و در حال سرگرمى و بازى آگاهى مخواه و خويش را از شهوتهاى هلاكت بار جدا كن، و هر خواسته‏اى كه تو را از من دور سازد از آن دورى كن، و بدان كه مقام تو در پيش من مقام پيامبرى امين است، پس از من برحذر باش، و بدان كه دنياى تو سرانجام تو را بسوى من كشاند، و من تو را بدانش خويش برگيرم پس در هنگامى كه مرا ياد كنى نفس خويش را خوار شمار، و هنگامى كه مرا بزبان آرى دلت خاشع و بيمناك باشد، و در وقتى كه غافلان خوابند تو بيدار باش. اى عيسى اين است اندرز و پند من بتو پس آن را از من يادداشت كن و همانا منم پروردگار جهانيان. اى عيسى هر گاه بنده من در راه من صبر و شكيبائى ورزد پاداش كردارش بر عهده من است، و هر گاه مرا بخواند من در پيش اويم (و حاجتش را روا كنم) و بس است كه من انتقام كشنده كسى هستم كه نافرمانيم كند، ستمكاران از دست من بكجا فرار كنند؟ اى عيسى پاكيزه سخن گوى و هر جا هستى دانا و دانشجوى باش. اى عيسى كارهاى نيك را بسوى من بفرست تا بخاطر آنها تو در نزد من نامبردار شوى و بسفارش من بچسب زيرا كه درمان دلها در آن است. اى عيسى هنگامى كه مكر و حيله بكار برى از مكر من ايمن مباش، و در خلوتگاههاى دنيا مرا فراموش مكن. اى عيسى حساب خويشتن را بكش كه بسوى من باز ميگردى تا محقق گردد براى تو پاداش آنچه را كارگران (براى من) انجام دهند، آنهايند كه مزد خود را دريافت كنند و منم بهترين مزد دهندگان. اى عيسى تو بسخن من آفريده شدى، (مادرت) مريم تو را بفرمان من زائيد كه جبرئيل امين يكى از فرشتگانم روح مرا بدو فرستاد، تا اينكه تو روى زمين بصورت موجود زنده‏اى بپا خاستى كه راه ميروى، و اينها همه در علم گذشته من بود. اى عيسى زكريا بمنزله پدر تو و سرپرست مادر تو است آنگاه كه در محراب بر او در مى‏آمد و در نزد او روزى (و خوراكى) مييافت، و نظير تو در خلق من يحيى است كه او را پس از پيرى مادرش بدون داشتن نيروئى بدو بخشيدم، و مقصودم از اين كار اين بود كه سلطنتم را بر او آشكار سازم و قدرت من نيز در تو آشكار گردد. محبوبترين شما در نزد من فرمانبردارترين شما است و آنكه بيشتر از من بترسد. اى عيسى بيدار باش و از رحمت من نوميد مشو، و تو نيز با كسانى كه مرا تسبيح گويند تسبيح گوى و با سخن خوش و پاك مرا تقديس كن. اى عيسى چگونه بندگان بمن كافر شوند با اينكه اختيارشان بدست من است، و در زمين من تصرف و گردش كنند، نعمتم را ناديده گيرند و دشمنم را بدوستى برگيرند، و اين چنين كافران نابود شوند. اى عيسى همانا دنيا زندانى است بدبو، و زيبا آمده در دنيا (براى دنياپرستان) آنچه را مى‏نگرى كه زورگويان بر سر آن همديگر را مى‏كشند، و تو از دنيا بپرهيز كه تمامى نعمتهاى آن زوال پذير و نعمتهايش جز اندكى بيش نيست. اى عيسى مرا در نزد بالش خود (در هنگام خواب) بجوى (يعنى ياد من كن) تا مرا (براى محافظت خويش) بيابى، و مرا در حالى كه دوستم دارى بخوان زيرا كه من شنواترين شنوايانم، و دعاى دعاكنندگانى كه مرا بخوانند اجابت كنم. اى عيسى از من بترس و بندگانم را از من بترسان، شايد گنهكاران دست از كردار (زشت) خود باز دارند تا در نتيجه (اگر بهلاكت رسند) دانسته (و پس از اتمام حجت) بهلاكت رسند. اى عيسى همانند ترست از درنده و از مرگى كه بناچار ديدارش كنى از من بترس، زيرا همه آنها را من آفريده‏ام پس تنها از من بترسيد. اى عيسى سلطنت و قدرت از آن من و بدست من است، و منم پادشاه حقيقى كه اگر فرمانم برى تو را ببهشتم و در جوار نيكانت برم. اى عيسى براستى هنگامى كه من بر تو خشم كنم خوشنودى كسى (ديگر) تو را سود نبخشد و چون من از تو خوشنود باشم خشم خشمگينان تو را زيان نزند. اى عيسى مرا در نزد خود ياد كن تا من نيز تو را در پيش خود ياد كنم و مرا در حضور مجلسيانت ياد كن تا من تو را در مجلسى بهتر از مجلس آدميان ياد كنم. اى عيسى مرا بخوان همانند خواندن شخص غريق اندوهگينى كه فريادرسى ندارد. اى عيسى سوگند دروغ بمن مخور كه عرش من از خشم (آن) بلرزد، دنيا عمرش كوتاه. و آرزويش دراز است، و در نزد من خانه‏اى است بهتر از آنچه شما گرد آوريد. اى عيسى شما چه ميكنيد در آن وقتى كه من نامه (عملتان را) درآورم كه بحق و راستى گويا است و شما خودتان گواهى دهيد بدان رازهائى كه آنها را مى‏پوشانديد و كارهائى را كه انجام ميداديد. اى عيسى بستمكاران بنى اسرائيل بگو: روهاتان را مى‏شوئيد ولى دلهاتان را چركين ميكنيد، آيا مرا گول ميزنيد، يا نسبت بمن دليرى ميكنيد، براى مردم دنيا بوى خوش و عطر استعمال مى‏كنيد ولى درونهايتان در نزد من همانند مردارهاى گنديده متعفن است گويا شما مردمانى مرده هستيد. اى عيسى بدانها بگو: ناخنهاى خويش را از كاسبى حرام بچينيد، و گوشهايتان را از شنيدن دشنام كر كنيد (و ببنديد) و بدلهاتان متوجه گرديد زيرا من طالب (ظواهر و) صورتهاى شما نيستم. اى عيسى بكار نيك دلشاد باش زيرا خوشنودى من در آنست، و بر كار بد گريه كن كه زشت است. و آنچه را دوست ندارى (ديگران) نسبت بتو انجام دهند تو با ديگران مكن، و اگر كسى بطرف راست گونه‏ات سيلى زد طرف چپ آن را هم در اختيارش بگذار، و بوسيله دوستى من با كوشش خويش بمن تقرب جوى و از نادانان روى بگردان. اى عيسى در برابر مردمان خوش كردار فروتن و خوار باش و در كردار نيك شريك آنها باش و بر آنان گواه باش، بستمكاران بنى اسرائيل بگو: اى ياران بد (و طرفداران كار زشت) و هم‏نشينان بر آن، اگر دست (از اين كارها) برنداريد شما را بصورت ميمونها و خوكها مسخ ميكنم. اى عيسى بستمكاران بنى اسرائيل بگو: حكمت (يا اهل حكمت) از ترس من ميگريد و شما با خنده ياوه‏گوئى ميكنيد، آيا برات آزادى من براى شما آمده يا خط أمان از عذاب مرا داريد، يا متعرض عقوبت من ميشويد؟ بذات خودم سوگند شما را نابود كرده و بصورت نمونه براى آيندگان واگذار خواهم كرد. سپس اى زاده مريم بكر بتول تو را سفارش كنم به آقاى رسولان و حبيب خودم كه احمد است صاحب شتر سرخ مو و چهره ماه تاب، آن تابناك بروشنى، و پاك دل، و سخت نيرو، آن باحياى بزرگوار، كه براستى او رحمتى است براى جهانيان و آقاى فرزندان آدم است در روزى كه مرا ديدار كند. گرامى‏ترين مردمان گذشته است در نزد من و نزديكترين رسولان است بدرگاه من، آن عربى امين و دادخواه بدين من و شكيباى در باره‏ام، و جهادكننده بدست خود با مشركين در مورد دفاع از دينم (بايد) بنى اسرائيل را بآمدن او خبردار كنى، و بدانها دستور دهى تا او را تصديق كنند و بدو ايمان آرند و از او پيروى نموده و ياريش كنند. عيسى عرضكرد: بار الها او كيست كه من خوشنوديش را فراهم سازم و براستى خوشنودى از تو است؟ خدا فرمود: او است محمد رسول خدا بر همه مردم و كسى كه منزلش از همگان بمن نزديكتر و شفاعتش از همه آماده‏تر (و پذيراتر) است، خوشا بحال چنين پيغمبرى و خوشا بحال امتش اگر مرا با پيروى از راه او ديدار كنند، مردم روى زمين او را بستايند، و آسمانيان برايش آمرزش خواهند، امين و خجسته، پاك و پاكيزه، بهترين بازماندگان در نزدم، او در آخر الزمان آيد، و چون بيايد آسمان بركت خود را فرو ريزد و زمين شكوفه خود را بيرون آرد تا بركت را ديدار كنند، و برهر چه كه او دست بگذارد من بدان چيز بركت دهم، پر همسر است و كم فرزند، در شهر مكه بنيادگاه ابراهيم نشيمن كند. اى عيسى دينش دين حنيف ابراهيم و قبله‏اش يمانى است (جزرى گفته مقصود همان مكه است چون مكه از تهامة و تهامة از سرزمين يمن است و از اين رو بكعبه نيز يمانى گفته شده) او از حزب من است و من با او (و طرفدار او) هستم، خوشا بر حالش و باز هم خوشا بر حالش. او است كوثر و مقام اكبر در بهشتهاى عدن، گراميترين زندگيها را ميكند و بصورت شهادت از دنيا ميرود (چون مطابق روايت بسيارى رسول خدا (ص) در اثر زهرى كه آن زن يهوديه در خيبر بآن حضرت خورانيد مسموما از دنيا رفت) او را است حوضى (در قيامت) كه بزرگتر است از مكه تا برآمدنگاه خورشيد كه همه آن از مى ناب سربسته است، جامهائى در آنست همانند ستارگان و تنگهائى بعدد كلوخهاى زمين، خوشگوارى است كه (مزه) هر نوشيدنى در آن هست و طعم هر ميوه بهشتى را دارد، هر كه يك شربت از آن بنوشد ديگر هرگز تشنه نشود و اين قسمت و بخشى است كه من بدو داده‏ام و برترى است كه از جانب من دارد، ميان تو و آمدن او فترتى وجود دارد، (او كسى است كه) نهان و عيانش و گفتار و كردارش يكى است، مردم را بچيزى دستور ندهد جز آنكه خودش بدان آغاز كند، دين و آئينش جهاد و مبارزه است در سختى و فراخى، شهرها در برابرش مطيع گردند و فرمانرواى روم در برابرش خضوع كند، بر كيش ابراهيم است، هنگام خوراك نام خدا برد، و سلام را آشكارا گويد، و در هنگامى كه مردم در خوابند نماز بخواند، او را در هر روز پنج نماز پشت سر هم است، چنانچه لشكرها شعار جنگ دهند او براى نماز ندا كند، نماز را با اللَّه اكبر بگشايد و با سلام پايان دهد، گامهايش را در نماز صاف بگذارد چنانچه فرشتگان گامها را صاف گذارند، قلب و سرش در برابر من خاشع و ترسان است. سينه‏اش (تابان و) پرنور و حق بر زبان او جارى است، هر كجا باشد بر حق است، در اصل يتيم است، دورانى از زمانش را از آنچه مقصود از (آمدن و خلقت) اوست (كه نبوت و بعثت باشد) در سرگردانى است ديدگانش بخواب رود ولى دلش نخوابد، داراى مقام شفاعت است، و قيامت بر أمت او (و بدنبال آنها) برپا شود، دست من بالاى دست آنها است، و هر كه پيمان شكند بر زيان خود پيمان شكسته است، و هر كه وفا كند بدان عهدى كه بسته من در وعده بهشتى (كه باو داده‏ام) وفا كنم پس بستمكاران بنى اسرائيل دستور بده كه كتابهاى او را كهنه نشمارند و سنتش را تحريف نكنند (و تغيير ندهند) و سلامش برسانند زيرا كه او از نظر مقام (و منزلت) مقام بلندى را دارا است. اى عيسى هر آنچه تو را بمن نزديك سازد من بدان چيز راهنمائيت كردم، و هر آنچه تو را از من دور سازد تو را از آن نهى كردم (و بازداشتم) پس تو نيز خير خود را بجوى. اى عيسى همانا دنيا شيرين است و من تو را در آن برگماشتم پس از آنچه تو را از آن بر حذر داشتم دورى كن و از آنچه از روى فضل و احسان (يا مال حلال و پاكيزه‏اى) كه بتو دادم برگير. اى عيسى در عمل خويش بنظر بنده‏اى گنهكار و خطاكار بنگر، و در عمل ديگران چون پروردگار عالم (كه مراقب اعمال بندگان خويش است) منگر، در اين دنيا زاهد و پارسا باش و رغبت بدان مكن كه هلاك خواهى شد اى عيسى خردورزى كن و بينديش، و بگوشه و كنار زمين بنگر كه سرانجام ستمكاران چسان بوده است. اى عيسى هر چه براى تو شرح و بيان كنم همه اندرز است و هر گفته‏ام براى تو حق است و منم حق آشكاركننده، پس بدرستى و حقيقت گويم: اگر تو پس از اينكه آگاهت كردم نافرمانى مرا بكنى در برابر من دوست و ياورى ندارى. اى عيسى دلت را با ترس و خشيت رام خويش گردان، و (هميشه) بپائين‏تر از خودت نگاه كن و ببالا دست خود نگاه نكن، و بدان كه (ريشه و) سر هر خطا و گناهى دوستى دنيا است تو آن را دوست مدار كه من نيز آن را دوست ندارم. اى عيسى دلت را براى من پاك كن و در خلوتها بسيار يادم كن، و بدان كه شاديم در اين است كه بدرگاهم زبونى و چاپلوسى كنى، و در اين باره زنده باش و مرده مباش. اى عيسى چيزى را با من شريك مساز و از من (و عقاب من) بر حذر باش، و فريب تندرستى خود را مخور، و خود را مورد رشگ ديگران قرار مده (توضيحى براى اين جمله در آخر حديث بيايد). زيرا دنيا همانند سايه‏اى زودگذر است، و آنچه از دنيا پس از اين بيايد مانند همانى است كه گذشته و رفته است، پس در كارهاى شايسته با تلاش رقابت كن، و هر كجا حق است تو هم همان جا باش و اگر چه پاره پاره شوى و بآتش بسوزى، و پس از اينكه مرا شناختى بمن كافر مشو و مبادا از نادانها باشى كه هر چيزى بهمراه چيزى است، (مجلسى (ره) گويد: يعنى هر عملى پاداشى دارد و هر جنسى با هم جنس خود باشد). اى عيسى از دو چشمت براى من اشك بريز و با دل براى من خاشع باش. اى عيسى در حالات سخت از من دادرسى خواه كه براستى من فريادرس گرفتاران هستم ودرماندگان را اجابت كنم و مهربانترين مهربانانم. توضيح: ترجمه‏اى كه از جمله ... «و تغبط نفسك» شد روى استظهارى است كه مرحوم مجلسى در معناى اين جمله كرده است، ولى مرحوم فيض «تعبط» بعين مهمله گرفته و بنا بر اين معناى جمله اين مى‏شود كه: «نفس خود را بكش» و اين معنى ظاهرتر است، ولى چون نسخى كه در نزد اينجانب بود همه «تغبط» با غين معجمه بود بهمان نحو ترجمه شد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۱۷۲

على بن اسباط از ائمه عليهم السّلام نقل مى‏كند كه فرموده‏اند: از جمله پندهاى خداوند به عيسى عليه السّلام است كه: اى عيسى! منم پروردگارت و پروردگار پدرانت. نام من يكى است و من يگانه‏ام، و در آفريدن هر آفريده‏اى يكتايم، و همه چيز ساخت من است و به من باز مى‏گردد. اى عيسى! تو به فرمان من مسيح شدى و تو با اذن من از گل، مرغ مى‏آفرينى و با سخن من، مرده را زنده مى‏كنى، پس به من گرايش ياب و از من بهراس و هرگز در برابر من پناهگاهى نمى‏يابى مگر خود من. اى عيسى! من چونان مهربان و خيرخواه به تو سفارش مى‏كنم تا دوستى من به تو ثابت گردد و شاديم را بجويى. تو در سالخوردگى مبارك باشى و در خردسالى مبارك بودى. هر جا هستى من گواهى مى‏دهم كه تو بنده من و كنيززاده من هستى. مرا براى خود كافى بدان و ياد مرا براى روز رستخيزت داشته باش، و با انجام نوافل به من نزديكى بجوى و بر من توكّل كن تا تو را كفايت كنم و بر جز من توكل مكن تا من ترك يارى تو كنم. اى عيسى! بر بلا شكيبايى كن و به قضا و قدر خشنود باش و شادى مرا در خود جستجو كن، زيرا شادى من آن است كه فرمانم برند و در برابر من سركشى نكنند. اى عيسى! ياد مرا با زبانت زنده كن و دوستيم را در دل داشته باش. اى عيسى! در لحظات غفلت بيدار باش و به دقّت بر من قضاوت كن. اى عيسى! راغب و راهب باش و دلت را با ترس بميران. اى عيسى! در شب به دنبال كسب شادى من باش و روز را براى نيازى كه به من دارى تشنه سپرى كن. اى عيسى! تا توانى در كار خير رقابت كن تا به هر كجا روى آورى اهل خيرت شناسند. اى عيسى! در ميان بندگانم با خيرخواهى من حكم كن و با دادگرى من در ميان آنها قيام كن. پس من به تو دادم درمان درد دلها را از بيمارى شيطان. اى عيسى! همنشين هر فريب خورده‏اى مگرد. اى عيسى! به حق مى‏گويم: كسى به من ايمان نياورد مگر آنكه در برابر من خاشع شد و در برابر من خاشع نشد مگر آنكه به پاداش من اميد برد، پس گواهى مى‏دهم چنين كسى تا آن گاه كه تبديل و تغييرى در سنّت من پديد نياورده از كيفر من در امان خواهد بود. اى عيسى زاده بتول باكره! بر خود گريه كن چونان كسى كه از خانواده خود وداع مى‏كند و كسى كه دنيا را دشمن مى‏دارد و آن را به اهلش وامى‏گذارد و همه گرايش وى به چيزى است كه نزد خداى اوست. اى عيسى! با اين حال سخن به ملايمت بگو و سلام را آشكار ساز، و آن گاه كه همه نيكان را در خواب ديدى از ترس معاد و زمين لرزه‏هاى سخت و هراسهاى روز رستخيز، آنجا كه نه خانواده سود بخشد و نه فرزند و نه مال، ديده بيدار دار. اى عيسى! آن گاه كه انسانهاى بى‏عار مى‏خندند تو سرمه غم به ديده كش. اى عيسى! فروتن باش و شكيبا، پس خوشا به حال تو، اگر آن به تو رسد كه به شكيبايان وعده داده شده است. اى عيسى! روز به روز از دنيا رخت بركش و آن بچش كه مزه‏اش از ميان رفته. به حق مى‏گويم كه تو فرزند لحظه و روز خود هستى، پس دنيا را با يك لقمه نان بگذران و به زبرو خشن آن بسنده كن، تو مى‏دانى به كجا مى‏روى و هر چه از اين دنيا بگيرى به حساب تو نوشته شود و منظور گردد كه چگونه آن را تباه كردى. اى عيسى! تو مسئولى، به ناتوان رحم كن آن گونه كه من به تو رحم مى‏كنم، و يتيم را مرنجان. اى عيسى! در خلوت بر خود گريه كن و به سوى نمازگاه گام بردار، و شيرينى گفتار خود را با ياد من به گوشم رسان، چه، من به تو خوب كرده‏ام. اى عيسى! چه بسا امتى را كه به گناهان گذشته‏اش نابود كردم در حالى كه تو را از آن گناهان نگاه داشتم. اى عيسى! به ناتوان مهر ورز و ديده كم بينت را به آسمان برآور و مرا بخوان كه من به تو نزديكم، مرا جز به زارى مخوان و يك دل باش كه هر گاه مرا چنين بخوانى پاسخت گويم. اى عيسى! من دنيا را به عنوان پاداش كسانى كه پيش از تو بودند برنگزيدم، چنان كه آن را كيفر كسانى نگرفتم كه از آنها انتقام خواهم گرفت. اى عيسى! تو از ميان مى‏روى و من مى‏مانم، روزى تو از من است و هنگام مرگ تو نزد من، و بازگشت تو به سوى من، و حساب تو با من است، پس از من بخواه و از ديگرى نه، تا خواست تو نيكو باشد و پاسخ از من. اى عيسى! چه بسيارند آدميان و چه اندكند شكيبايان، درخت، بسيار است اما درخت خوب اندك، پس درختى تو را نفريبد مگر اينكه ميوه آن را بچشى. اى عيسى! كسى كه با عصيان تمرّد من مى‏كند تو را نفريبد؛ او كه روزى مرا مى‏خورد و جز مرا مى‏پرستد و هنگام سختى مرا مى‏خواند و من به او پاسخ مى‏دهم و باز به عملكرد پيشين خود باز مى‏گردد و بر من مى‏شورد يا خود را در معرض خشم من قرار مى‏دهد. پس به خودم سوگند خورده‏ام كه او را چنان سخت مؤاخذه كنم كه از آن رهايى نيابد و در برابر من به پناهگاهى دست نيازد، از آسمان و زمين من به كجا مى‏تواند بگريزد. اى عيسى! به ستمگران بنى اسرائيل بگو مرا نخوانيد در حالى كه حرام در دامان داريد و بت در خانه، كه من سوگند خورده‏ام هر كه مرا بخواند اجابت كنم و اجابت اينان به آن‏است كه لعنتشان فرستم تا متفرّق و پاره پاره گردند. اى عيسى! تا چند من همى بپايم و خوش بخواهم و مردم در غفلت بمانند و باز نگردند؟ سخنانى از دهانشان بيرون مى‏آيد كه دلهايشان آن را نمى‏شنود. خود را در معرض خشم من قرار مى‏دهند و نزديكى مرا به مؤمنان خوش دارند. اى عيسى! بايد كه زبانت، در پنهان و پيدا يكى باشد، و نيز دلت و ديده‏ات، و دل و زبانت را از محرّمات درهم پيچ و چشمت را از آنچه خيرى در آن نيست فرو بند، چه بسا بيننده‏اى كه نگاهى در دل او شهوت بكارد و او را به آبشخورهاى نابودى فرود آرد. اى عيسى! دل رحم و مهرورز باش و چنان باش كه مى‏خواهى بندگان خدا براى تو باشند. مرگ و جدايى خويشان را بسيار ياد آور، و به بازى، دل مبند كه بازى صاحب خود را تباه كند، و غفلت مكن كه غافل از من دور است، و مرا با كارهاى شايسته ياد كن تا تو را ياد كنم. اى عيسى! پس از گناه به درگاه من توبه كن و به خاطر من ياد كن آنهايى را كه بسيار توبه مى‏كنند و به من ايمان آور، و به خاطر من به مؤمنان نزديك شو و فرمانشان ده تا مرا با تو بخوانند. بپرهيز از نفرين ستم رسيده كه من به خود سوگند خورده‏ام كه درى از آسمان را، براى اجابت او بگشايم و اجابتش كنم گرچه براى مدّتى. اى عيسى! بدان كه دوست بد، سرايت كند و همنشين بد، نابودى آرد و ببين با كه همنشينى مى‏كنى و براى خود از مؤمنان برادرانى برگزين. اى عيسى! به سوى من بازگرد كه بر من بزرگ نيايد كه گناه كسى را ببخشم و من ارحم الرّاحمين هستم. براى خود تا از عمر خود مهلت دارى كار كن پيش از آنكه ديگرى به كارت نيايد. مرا بپرست براى روزى كه چونان هزار سال است از آنچه شماره كنيد و در آن روز حسنه را چند برابر پاداش دهم و در آن روز سيّئه، صاحب خود را گرفتار كند، پس خود را در دوران مهلت آماده ساز و در كار نيك رقابت كن، چه بسا مجلسى كه اهل آن از آن برخيزند و خود را از دوزخ پناه داده باشند. اى عيسى! از جهان فانى گسلنده روى برتاب و بر منزل آنهايى گام نه كه پيش از توزيسته‏اند و آنها را بخوان و با آنها مناجات كن، آيا احساس مى‏كنى يكى از ايشان هستى؟ و پند خود را از آنها بگير، و بدان كه به زودى به آنها خواهى پيوست. اى عيسى! به كسى كه با سركشى تمرّد من كرده تملّق مى‏كند بگو، چشم به راه كيفر من باشد و نابودى مرا انتظار كشد و به زودى با نابودشدگان ربوده مى‏شود، خوشا به حالت اى زاده مريم و باز هم خوشا به حالت اگر تربيت خدايت را فراگيرى كه از مهرورزى بر تو رحم مى‏گيرد و از كرم خود به تو تنعّم آغازد و در سختيها با توست. اى عيسى! او را سركش مكن كه سركشى او بر تو روا نيست. من به تو سفارش كردم چنان كه به پيشينيان تو سفارش كردم و من خود بر آن از گواهانم. اى عيسى! هيچ آفريده‏اى را همچون نعمت دينم گرامى نداشتم و نعمتى چون مهر خويش بدو ندادم. اى عيسى! اعضاى آشكار خود را با آب بشوى و آنچه را در اندرون دارى با كردار نيك پاك كن، چه تو به درگاه من باز گرداننده‏اى. اى عيسى! آنچه به تو دادم نعمتى است شايان و بدون كدورت، و از تو وامى خواستم كه اندوخته‏اى باشد براى خودت، پس اگر از آن دريغ‏ورزى از نابودشوندگان باشى. اى عيسى! خود را به ديندارى و دوستى با مستمندان بياراى و آرام بر زمين گام نه، و بر هر قطعه از زمين نماز بگزار كه پاك است. اى عيسى! آستين بالا زن و آماده شو كه هر آنچه آمدنى است نزديك باشد و كتاب مرا بخوان در حالى كه پاكى و صداى غم آلود خود را به گوش من رسانى. اى عيسى! لذتى كه نپايد، دل بستن را نشايد و زندگى كه برافتد، نيك و دلپسند نيفتد. اى زاده مريم! اگر ديده تو ببيند آنچه را براى اولياى شايسته خود فراهم كرده‏ام، دلت آب شود و جانت از شوق دست‏يابى بدان، در پيكر نگنجد. خانه‏اى همچون خانه آخرت نيست. در آن جا پاكان همسايه يك ديگرند و فرشته‏هاى مقرّب بر آنها درآيند و آنان باشند كه روز رستاخيز از هر گونه هراسى در آسايش‏اند. خانه‏اى است كه نعمت آن دگرگونى نپذيرد و از كف متنعّمان برون نرود، اى زاده مريم! براى به چنگ آوردن آن با همگنان به‏رقابت برخيز، زيرا آن آرمان نهايى آرزومندان است. منظرى زيبا دارد. خوشا به حال تو اى زاده مريم! اگر در آن جا همراه كسانى باشى كه براى آن كوشيده‏اند، و همراه پدرت آدم و ابراهيم در جنّات نعيم باشى و براى آن جايگزينى نخواهى و از آن نقل مكان نجويى، و چنين خواهم كرد با پرهيزكاران. اى عيسى! به سوى من بگريز با هر كه از آتش شرربار و پر لهيب و غلّ و زنجير و عقوبت مى‏گريزد. هرگز نسيم خوش در آن در نيابد و غم از آن برون نرود، چونان قطعه‏اى از شب تار است كه هر كه از آن نجات يابد كامياب است، و هرگز كسى كه از نابودشوندگان باشد از آن نجات نيابد. آن جا سراى زورگويان و سركشان ستم پيشه و هر بدخلق خشن و هر متكبّرى است كه به خود نازد. اى عيسى! بد خانه‏اى است براى كسى كه بدان گرايد و بد قرارگاهى است سراى ستم پيشگان. همانا من، تو را از خودت بر حذر مى‏دارم تا به من آگاه باشى. اى عيسى! در هر جا هستى مرا در نظر داشته باش و گواهى ده كه من تو را آفريدم و تو بنده من هستى و بدان كه من به تو صورت بخشيدم و به زمين فرود آوردم. اى عيسى! دو زبان يك دهان را نشايند و دو دل در يك سينه جاى نگيرند و چنين است خاطرها. اى عيسى! هيچ نافرمانى را بيدار مكن و هيچ بازيگرى را آگاه مساز، و خود را از پستان شهوتها بگير و دورى كن از هر شهوتى كه تو را از من دور سازد، و بدان كه تو براى من همچون رسول امينى، پس از من بر حذر باش. بدان كه دنيايت سرانجام تو را به من رساند و من با علم خود تو را مؤاخذه خواهم كرد. پس هر گاه مرا ياد مى‏كنى خود را خوار شمار و چون نام مرا بر زبان جارى سازى در دل، از من بهراس، و هنگام خواب غافلان تو بيدار باش. اى عيسى! اين است خيرخواهى و اندرز من به تو، پس آن را از من بستان كه من خداى جهانيانم. اى عيسى! هر گاه بنده‏ام در كنار من شكيبايى ورزد، پاداش كردار او با من باشد،و هر گاه مرا بخواند نزد او خواهم بود، و من بسان انتقام‏گيرنده براى هر سركشى بسنده هستم، ستم پيشگان از من به كجاى گريزند. اى عيسى! كلام نيكو دار و هر جا هستى دانا و دانش پژوه باش. اى عيسى! حسنات را به درگاه من روان كن و براى من انجام ده تا نام تو نزد من برده شود، و به سفارش من چنگ در زن كه در آن است درمان دلها. اى عيسى! اگر حيله ورزيدى از حيله من در امان مباش و در خلوتگاههاى دنيا، يادم را از صفحه خاطر مزداى. اى عيسى! از خود براى بازگشت به درگاه من حساب كش تا به پاداش كسانى رسى كه براى من كار كردند. پاداش آنها داده مى‏شود و من بهترين پاداش دهنده هستم. اى عيسى! به سخن من پديد آى. مريم تو را با فرمان من كه به سوى او فرستاده شد و روحم را بدو رسانيد زاييد و آن جبرئيل امين بود كه از فرشته‏هاى من است، تا آنكه تو بر زمين همچون موجود زنده‏اى به پا خاستى و گام برداشتى و اينها همه در علم گذشته من بود. اى عيسى! زكريّا بسان پدر توست و عهده‏دار مادر تو، آن گاه كه در محراب بر سر او [مادر تو] مى‏رفت و در برابر او روزى را فراهم شده مى‏ديد. و يحيى مانند توست كه من آفريدمش و او را به مادر كهنسالش بخشيدم، بى‏هيچ نيرويى كه در او بود، و من خواستم با اين خلقت، سلطنت خود را به او بنمايانم و به وجود تو قدرت نمايى كنم. محبوبترين شما نزد من فرمان‏برترين شماست و نيز آنكه بيش از ديگر از من بهراسد. اى عيسى! بيدار باش و از رحمتم نوميد مگرد، و به همراه هر كه مرا تسبيح مى‏گويد تسبيح گوى، و با سخن پاكيزه مرا تقديس كن. اى عيسى! چگونه بندگانم به من كافر باشند در حالى كه لگام آنها در دست من است و در زمين رفت و آمد مى‏كنند و نعمت مرا ناديده مى‏گيرند و با دشمن من دوستى مى‏ورزند و چنين باشد كه كافران نابود شوند. اى عيسى! همانا دنيا زندانى بدبو و متعفن است و خوشى آن همان است كه مى‏بينى،جبّاران بر سر آن يك ديگر را سر مى‏برند. بپرهيز از دنيا كه همه نعمتهايش از ميان مى‏رود و نعمتش بسيار اندك باشد. اى عيسى! مرا نزد بالش خود بجوى تا همان جا بيابى، و با دوستى و مهر مرا بخوان كه من از همه شنواها شنونده‏ترم و اجابت مى‏كنم دعاى كسانى را كه مرا بخوانند. اى عيسى! از من بترس و بنده‏هايم را از من بترسان، شايد گنهكاران از آنچه مى‏كنند دست كشند و آنان به هلاكت نرسند مگر از سر آگاهى. اى عيسى! از من بترس، همچون ترس از درندگان و مرگى كه بدان خواهى رسيد و من اينها همه را آفريدم، پس از من بترس. اى عيسى! همانا سلطنت از من و به دست من است و منم پادشاه حقيقى، اگر مرا فرمان برى به فردوست برم و در بر نيكان نشانمت. اى عيسى! هر گاه من بر تو خشم گيرم خشنودى هر كه از تو خشنود باشد سودت نرساند، و اگر من از تو خشنود باشم خشم همه خشمگينان به تو زيان نرساند. اى عيسى! در پيش خود مرا ياد كن تا در پيش خودم يادت كنم، و در ميان همگان يادم كن تا در ميان همگانى يادت كنم كه از گروه آدميان بهتر باشند. اى عيسى! مرا بخوان همچون كسى كه غمگنانه در حال غرق شدن است و دادرسى هم ندارد. اى عيسى! به من به دروغ سوگند مخور تا عرشم از خشم نلرزد. دنيا مهلتى كم دارد و تمنّايى فراوان، و نزد من سرايى است بهتر از آنچه شما گرد مى‏آوريد. اى عيسى! چه خواهيد كرد هنگامى كه من براى شما كارنامه‏اى بيرون آورم كه به حق سخن مى‏گويد و شما خود گواهى به رازهاى پنهانتان دهيد و اعمالى كه در انجامشان گام برداشته‏ايد. اى عيسى! به ستمگران بنى اسرائيل بگو كه چهره‏هايتان را شستيد ولى دلهاتان را آلوديد، آيا به من فريفته شده‏ايد يا بر من جسارت ورزيده‏ايد؟ براى اهل دنيا عطر به خود مى‏زنيد و درون شما نزد من چونان مردارى است گنديده و بدبو، گويا شما مردگانى بيش نيستيد. اى عيسى! به آنها بگو ناخن از كسب حرام بچينيد و به هنگام شنيدن دشنام كر باشيد و از دل به من روى آورديد كه من صورتهاى شما را نمى‏خواهم. اى عيسى! به كار نيك شاد باش كه مرا پسند است، و بر كار بد گريه كن كه زشت و بدنماست، و آنچه دوست ندارى با تو كنند با ديگران مكن، و اگر كسى به گونه راستت سيلى نواخت گونه چپ خود را پيش آر، و تا توانى به دوستى من نزديكى جو و از نادانها روى گردان. اى عيسى! براى نيكوكاران فروتنى كن و در عملكردشان با ايشان شريك شو، و گواه آنان باش، و به ستمگران بنى اسرائيل بگو: اى ياران بدكردارى و همنشينان آن! اگر دست نكشيد من شما را به ميمون و خوك مسخ خواهم كرد. اى عيسى! به ستم پيشگان بنى اسرائيل بگو: حكمت از بيم من مى‏گيريد و شما با خنده، ياوه مى‏سراييد. آيا از من برات آزادى براى شما رسيده يا از من امان نامه‏اى دريافت كرده‏ايد؟ يا خود را در معرض كيفر من قرار مى‏دهيد؟ به خودم سوگند از شما نمونه‏اى سازم براى گذشتگان. اى زاده مريم بكر بتول! به تو سفارش مى‏كنم سرور پيامبران و محبوب خودم را كه همان احمد است و شتر سرخ مو و چهره ماه گونه دارد، تابنده است به نور قرآن، دل پاك است و با هيبت، آزرمخو و كرامت‏جوست، چه، اوست رحمت جهانيان و سرور آدميزادگان. روزى كه مرا ملاقات كند گرامى‏ترين پيشتازان است به درگاه من و نزديكترين رسولان به آستان من، عرب است و امين و حسابرس دين من، و در راه من شكيباست، و با دست خود از دين من در برابر مشركان جهاد مى‏كند. سفارش من اين است كه خبر آمدن او را به بنى اسرائيل بده و فرمانشان ده تا او را تصديق كنند و بدو ايمان آورند و پيرويش كنند و ياريش رسانند. عيسى عرض كرد: بار الها! نامش چيست تا من او را خشنود سازم كه خشنودى از آن توست؟ خداوند فرمود: او محمّد رسول خداست بر همه مردم، و شفاعتش از همه پذيرفته‏تر خواهد بود، خوشا به حال چنين پيامبرى‏و خوشا به حال امتش اگر مرا در حالى ديدار كنند كه در راه او قرار دارند. زمينيان او را مى‏ستايند و آسمانيان براى او طلب آمرزش مى‏كنند، درستكار است و خجسته و پاك و پاكيزه. او بهترين باقيماندگان است نزد من، و هر گاه در آخر الزّمان بيايد آسمان دهانه گشايد و زمين شكوفه‏هاى خود را بيرون نمايد تا بركت را ببينند، و من بر هر چه او دست نهد بركت دهم. همسر فراوان دارد و فرزند اندك، و جايگاه او در مكّه، همان جايى است كه ابراهيم اساس آن را نهاد. اى عيسى! دين او يگانه‏پرستى است و قبله‏اش يمانى سو، او از حزب من است و من به همراه او، خوشا به حال او و باز هم خوشا به حال او. كوثر و مقام اكبر در فردوس برين از آن اوست كه در آن ارجمندترين زنده‏ها و شهيدان راه خدا زندگى كنند. حوضى بزرگتر از مكه دارد و تا برآمدن خورشيد پر از نوشيدنيهاى در بسته و بى‏آلايش است، و در آن جامهايى است چونان ستارگان آسمان و تنگهايى به نرمى كلوخهاى روى زمين، گواراست، و هر نوشيدنى در آن است و مزه همه ميوه‏هاى بهشتى را دارد، هر كه از آن جرعه‏اى نوشد ديگر تشنه نگردد، و اين بخشى است كه من به او دادم و برتريى كه به او ارمغان كردم تا آنكه مدّتى پس از تو برانگيخته مى‏شود. پنهانش يا پيدايش يكى است و نيز گفتارش با كردارش، به مردم چيزى نمى‏گويد مگر آنكه نخست خود آن را انجام دهد. دينش جهاد است در سختى و آسانى، كشورها در برابر او سر تسليم فرود آورند، و امپراتور روم در برابر دين ابراهيم سر تسليم فرود آورد. سر سفره نام خدا برد و سلام را آشكار گويد و در حالى نماز مى‏گزارد كه مردم در خوابند، روزانه پنج بار در پى هم نماز گزارد. براى برپاكردن نماز همچون سپاهيان رزمجو، شعار بلند كند و به اللَّه اكبر نماز گشايد و با سلام به پايانش رساند، و در نماز دو پايش را بر پا دارد چنان كه فرشتگان پاهاى خود را، و دل و دماغش در برابر من فروتن است، در سينه‏اش نور دارد و بر زبانش حق جارى است، و او بر حق است هر كجا كه باشد او را از ريشه و اصل در ميان قوم خود تنها همچون يتيمى بى‏يار بوده كه هرگز او را نشناختند و به شخصيتش پى نبردند. دو چشمش مى‏خوابند و دلش بيدار است. شفاعت از آن اوست و قيامت براى امّت او برپا شود و دست‏من روى دست آنهاست، و هر كه بيعت شكند به زيان خود شكسته است، و هر كه به پيمان الهى وفا كند من در وعده بهشت به او وفا خواهم كرد. تو به ستم پيشگان بنى اسرائيل دستور ده كتب او را كهنه نگيرند و سنّت او را دگرگون نسازند و به او سلام برسانند كه او در جايگاه پيامبرى شأنى والا دارد. اى عيسى! هر چه تو را به من نزديك سازد من تو را بدان راهنمايى كنم، و هر چه تو را از من دور كند تو را از آن باز دارم، تو نيز در انديشه خويش باش. اى عيسى! همانا دنيا شيرين است و من تو را در آن به كار گماشتم، پس از آنچه تو را بر حذر داشتم دورى كن و از آنچه به تو بخشيدم از راه احسان برگير. اى عيسى! به كردار خود همچون گناهكار خطا پيشه بنگر، و در كار ديگران چونان پرورنده و صاحب اختيار منگر، در آن زاهد باش و بدان مگراى كه نابود شوى. اى عيسى! درنگ كن و بينديش و به هر سوى زمين بنگر كه سرانجام ستم پيشگان چگونه بوده است. اى عيسى! هر شرح و بيانم براى تو اندرز است و هر سخنم براى تو درست است و منم درست و آشكاركننده و به حق مى‏گويم: اگر پس از آگاهانيدنت مرا عصيان كنى در نزد من يار و ياورى نخواهى داشت. اى عيسى! دل خويش را با ترس رام كن و به فرودستت نگر نه به فرادستت، و بدان كه بدترين خطا و گناه، دوست داشتن دنياست، پس آن را دوست مدار كه من آن را دوست نمى‏دارم. اى عيسى! دلت را براى من پاك كن و در خلوت، بسيار به يادم آر، و بدان كه شادى من در آن است كه به درگاهم اظهار زبونى كنى، در انجام اين مهم، زنده باش نه مرده. اى عيسى! چيزى را شريك من مگير و از من بر حذر باش و به تندرستى خود مغرور مشو و سرمست مگرد كه دنيا چونان سايه‏اى گذراست و آنچه از آن آيد همچون همان است كه از آن رفته است، پس تا توانى در كارهاى نيك رقابت كن، و با حق باش، هر كجا كه باشد اگر چه تكّه تكّه گردى و خوراك آتش گردى، پس بعد از يافتن آگاهى به من كفرنووزواز نادانان مباش كه هر جنسى در كنار همجنس خود قرار گيرد. اى عيسى! از دو چشمت برايم سرشك فرو ريز و دلت را برايم خاشع گردان. اى عيسى! در هنگامه سختيها از من يارى جوى، چه، منم دادرس غمديده‏گان و بيچاره‏ها را اجابت مى‏كنم و منم ارحم الرّاحمين.