روایت:الکافی جلد ۱ ش ۷۹
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم
علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس رفعه قال :
الکافی جلد ۱ ش ۷۸ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۸۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۱۰۹
فرمود: به راستى پدرم مىفرمود كه: خداى عز و جل علم را پس از آنكه به زمين فرو فرستاده برنگيرد ولى عالم بميرد و علمى كه دارد ببرد و دنبال آنها مردمان سخت دل جفاجو آيند و گمراه باشند و گمراه كنند و چيزى كه ريشهاى ندارد خير در آن نيست.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۴۸
امام فرمايد: لقمان بپسرش گفت: پسر عزيزم همنشين را از روى بصيرت انتخاب كن. اگر ديدى گروهى خداى عز و جل را ياد ميكنند با ايشان بنشين كه اگر تو عالم باشى علمت سودت بخشد و اگر جاهل باشى ترا بياموزند و شايد خدا بر آنها سايه رحمت اندازد و ترا هم فراگيرد. و چون ديدى گروهى بياد خدا نيستند با آنها منشين زيرا اگر تو عالم باشى علمت سودت ندهد و اگر جاهل باشى نادانترت كنند و شايد خدا بر سرشان كيفرى آرد و ترا هم فراگيرد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۱۵۷
على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى روايت كرده، از يونس و آن را مرفوع ساخته كه گفت: «لقمان به پسر خود فرمود كه: اى فرزند من، مجلسها را برگزين با بينايى و معرفت به حال آنها. پس اگر ديدى گروهى را كه خداى عزّوجلّ را ياد مىكنند، با ايشان بنشين؛ زيرا كه اگر تو عالم باشى، علم تو، تو را نفع مىبخشد و اگر جاهل باشى، تو را تعليم مىنمايند. و شايد كه خدا سايه رحمت خويش را بر ايشان افكند، پس تو را با ايشان فراگيرد. و هر گاه گروهى را ديدى كه خدا را ياد نمىكنند، با ايشان منشين؛ زيرا كه اگر عالم باشى، علم تو، تو را نفع نمىبخشد و اگر جاهل باشى، جهل تو را زياد مىكنند، و شايد كه خدا عقوبتى را برايشان فرود آورد، پس تو را با ايشان فراگيرد».
شرح
آیات مرتبط (بر اساس موضوع)
- آل عمران ١٠٢
- آل عمران ١٠٣
- آل عمران ١٠٤
- آل عمران ١٠٦
- آل عمران ١١٩
- آل عمران ١٢١
- آل عمران ١٢٢
- آل عمران ١٣٧
- آل عمران ١٣٨
- آل عمران ١٣٩
- آل عمران ١٤٠
- آل عمران ١٤١
- آل عمران ١٤٣
- آل عمران ١٥
- آل عمران ١٥٣
- آل عمران ١٥٤
- آل عمران ١٥٦
- آل عمران ١٥٨
- آل عمران ١٥٩
- آل عمران ١٦
احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۰ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۱ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۳ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۵ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۶ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰۹ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۱ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۲ (روایت شده از: امام سجّاد عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۴ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۵ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۶ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)