نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) حرف جّر است اهل لغت براى آن ده معنى ذكر كرده‏اند از جمله: 1- ظرفّيت حقيقى مثل [روم:2]. 2- ظرفّيت اعتبارى نحو [نصر:2]

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) نا (۱۱۸۲ بار) وَ وَلِيدا أَ لَبِثْت نُرَبّک مِن عُمُرِک لَم فِينَا سِنِين کُنْت جَاهَدُوا لَنَهْدِيَنّهُم ضَعِيفا فَعَلْت

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) ها (۱۳۹۹ بار) وَ مِن لا فِيهَا خَالِدِين اللّه مَا هُم لَهُم إِن فِي الْأَنْهَار خَالِدُون لَکُم الّذِين کُل الْأَرْض

شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) هن‌ (۲۰۷ بار) وَ تُکَذّبَان رَبّکُمَا آلاَء الْأَرْض فَبِأَي اللّه مَن مَا فَلا جَعَل الْحَج السّمَاوَات فِي شَيْء بَل قَاصِرَات

کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) ما (۲۶۲۲ بار) وَ فِيه اللّه الْقِيَامَة بِه بَيْنَهُم يَوْم جُنَاح لا کَانُوا مِن يَخْتَلِفُون رَبّک عَلَيْکُم إِن فَلا مَا فِي لَکُم

آیات شامل این کلمه فى‌ (۱۷۰۱ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ إِن ضَلاَل شَک مَا أَ مُبِين الّذِين مِن إِنّا کِتَاب الْأَبْرَار مِنْه مُرِيب فِي خَلْق إِنّهُم نَعِيم

این کلمه على‌ (۱۴۴۵ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ اللّه مِن مَا لا إِن إِلاّ مَن فِي لَو هُو قَال عَلَى قُل أَسْأَلُکُم أَن قَالُوا أَ أَو أَجْر أُنْزِل رَبّه

عَلى اَرْبَعٍ» چهارپايان است. بقيه مطلب در كتب لغت ديده مى‏شود. وَ اللّه مِن فِي مَن يَشَاء لا إِلاّ مَا إِن عَلَى کَان لَه الْأَرْض مِنْهُم هُو بِه أَن قُل

آیات شامل این کلمه قول‌ (۱۷۲۲ بار) وَ الّذِين اللّه لا لَه مَا مِن فِي يَوْم أَ إِذ مَن کُن إِذَا إِن يَا عَلَى فَيَکُون قَال فَإِنّمَا أَن کَفَرُوا آمَنُوا

آیات شامل این کلمه ل‌ (۳۸۴۲ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ مِن اللّه مَا لا الّذِين فِي عَذَاب لَهُم إِن أُولٰئِک فِيهَا هُم أَن إِلاّ قِيل أَم أَلِيم قَال إِذَا

آیات شامل این کلمه الذين‌ (۱۰۸۰ بار) ال وَ اللّه مِن آمَنُوا لا إِن کَفَرُوا فِي مَا هُم الّذِين أَيّهَا يَا عَلَى لَهُم أُولٰئِک إِلاّ أَن إِذَا إِلَى قَال

این کلمه کون‌ (۱۳۹۰ بار) وَ مَا مِن بِمَا الّذِين اللّه يَعْمَلُون إِن لا فِي لَو إِنّهُم أَ إِلاّ بِه کَانُوا لَهُم قَبْل مِنْهُم عَنْهُم بِآيَاتِنَا عَن

كفر و فجور از طفوليت بر آنها بار است. وَ لَهُم مِن أَلِيم اللّه الّذِين إِن فِي يَوْم عَظِيم مَا بِمَا لا شَدِيد مَن ذٰلِک الْآخِرَة کَفَرُوا أَن النّار أُولٰئِک

شامل این کلمه عظم‌ (۱۲۸ بار) وَ عَذَاب يَوْم اللّه مِن إِن لَهُم الّذِين فِي أَجْر لا مَا الْآخِرَة إِذ رَبّکُم لَو النّاس إِنّه هٰذَا قَال قُل أَخَاف

مقابله با جن در [ناس:6]. بدست مى‏آيد كه برجن اطلاق نمى‏شود. ال وَ مِن اللّه لا فِي عَلَى لٰکِن إِن أَکْثَر مَا أَيّهَا يَا مَن النّاس أَن الّذِين يَعْلَمُون

آیات شامل این کلمه الم‌ (۷۵ بار) وَ عَذَاب لَهُم مِن الّذِين اللّه إِن لا فِي مَا بِعَذَاب کَفَرُوا أُولٰئِک إِلاّ أَن آمَنُوا مِنْهُم بِمَا ذٰلِک يَوْم

[شعراء:80]. [بقره:10]. مريض: بيمار. مرضى: بيماران. [نور:61]. [مزّمل:20]. وَ فِي قُلُوبِهِم الّذِين اللّه مَا أَم أَن الْمُنَافِقُون الظّالِمِين يَنْظُرُون

عَلَى إِن مَن لا مِن مَا يَهْدِي هُو يَشَاء إِنّک رَبّي الّذِي الْعَزِيز فِي الْحَمِيد قُل فَاعْبُدُوه رَبّکُم إِنّه لَه کَفَرُوا قَال لَکُم صِرَاط عَلَيْهِم

اغلب پس از حرف لمّا واقع مى‏شود نحو [يوسف:96]. وَ اللّه مِن مَا لا إِلاّ فِي إِن عَلَى أَ أَن الّذِين قَال کَان لَم لَو أَو إِلَى لَکُم الْأَرْض مَن هُو

لَمَفْعُولا». 3- حرف نفى و بيشتر در جوابش الّا مى‏يايد مثل «اِنِ الْكافِرُونَ الّا فى غُرور- اِنْ اَرَدْنا اِلّا الْحُسنى» در قاموس گويد: اينكه گفته‏اند در جوابش

أَن‌َّ اللّه‌َ سَخَّرَ لَكُم‌ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ ما فِي‌ الأَرض‌ِ«2» و سَخَّرَ لَكُم‌ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ ما فِي‌ الأَرض‌ِ جَمِيعاً«3» و سَخَّرَ

آیات شامل این کلمه برء (۳۱ بار) مِن أَم لَکُم فِي الزّبُر اللّه يَقُولُون أُولٰئِکُم وَ نَحْن رَسُولِه جَمِيع إِلَى خَيْر کُفّارُکُم مُنْتَصِر الّذِين

أَن‌َّ اللّه‌َ سَخَّرَ لَكُم‌ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ ما فِي‌ الأَرض‌ِ«2» و سَخَّرَ لَكُم‌ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ ما فِي‌ الأَرض‌ِ جَمِيعاً«3» و سَخَّرَ

‌ايشان‌ ‌را‌ آتش‌ فرو ميگيرد) إِذِ الأَغلال‌ُ فِي‌ أَعناقِهِم‌ وَ السَّلاسِل‌ُ يُسحَبُون‌َ فِي‌ الحَمِيم‌ِ ثُم‌َّ فِي‌ النّارِ يُسجَرُون‌َ«1» (هنگامي‌ ‌که‌ غلها

وَ اللّه لَهُم فَزَادَهُم مَرَض عَذَاب قُلُوبِهِم أَلِيم بِمَا يَشْعُرُون فِي کَانُوا مَا يَکْذِبُون در حال بارگیری...

برعليه توست نه بر له تو. وَ اللّه مِن مَا لا إِن الّذِين عَلَى کُل شَيْء أَن فِي مَن إِلاّ هُو کَان أَ يَا قَال هُم ذٰلِک قَدِير أَو ثُم الْأَرْض النّاس إِنّا

أَنْعَمْت لَه فَسَتَعْلَمُون رَحِمْنَاهُم الْکِتَاب يُؤْمِنُون تِسْع نَعْبُد فِي فَتَرَبّصُوا لَطَمَسْنَا آتَيْنَاهُمَا اهْتَدَى سَلاَم تُشْطِط الْآخِرِين

عَلَيْهِمَا هَدَيْنَاهُمَا تَبْخَسُوا اهْدِنَا خَيْر نَسْتَعِين لَهُم الْمُخْسِرِين فِي لَأَقْعُدَن بَيْن النّاس الْمُسْتَبِين أَغْوَيْتَنِي الْکِتَاب أَشْيَاءَهُم

جَرَم شَاء أَزْکَى شَيْء عَظِيم أَنّهُم قَدِير لَو يَا تُبْدُون النّاس طَبَع فِي أَيّهَا الّذِين قَامُوا خَبِير عَلَيْهِم خَتَم در حال بارگیری...

اللُّغَةِ وَ كَثيرٍ مِنَ الْعُلَماءِ وَضْعُ الشَّىْ‏ءِ فِى غَيْرِ مَوضِعِهِ... وَ الظُّلْمُ يُقالَ فِى مُجاوَزَةِ الْحَقِّ...». مأل اين معانى يكى است در قرآن

سبيل اللّه: هر راهى است كه رضاى خدا در آن باشد مثل قتل فى سبيل اللّه، و انفاق فى سبيل اللّه، هجرت فى سبيل اللّه چنانكه [نساء:76]، [انعام:55]. خلاف آن است

ضَلاَلا النّار نَذِير قَبْل الْکِتَاب بِهَا تَوَلّوْا السّبِيل أَ يَکْفُر فِي مُعْرِضِين رَبّي يَوْمَئِذ کَذّب اسْتَمْسَک رَسُولَه کَذّبُوا بِالْإِيمَان

وى اوصياء اواند و در بعضى آمده «نَحْنُ الرَّاسِخُونَ فِى الْعِلْمِ» و در برخى «وَ الرَّاسِخُونَ فِى الْعِلْمِ هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ»صلوات اللّه عليهم اجمعين

شده از امام صادق «عليه السلام» كه فرموده: «يُجِبُ الْاِنْصاتُ لِلْقُرْآنِ فِى الصَّلوةِ وَغَيْرِها» شيخ فرموده آن بر طريق استحباب است... 1- در تفسير عياشى

باشد مثل «هُما مَعاً فَى الدَّارِ» و خواه در زمان مثل «هُما وُلِدا مَعاً» آن دو با هم زائيده شدند. و خواه در مقام مثل «هُما مَعاً فِى الْعُلُوِّ». ايضاً

آنچه در ميان آن دو و آمچه در نزديك خاك است. در نهج البلاغه آمده «وَ يَطُولُ فِى الثَّرى حُلُولُها» خطبه 223 «وَدُفْنِتَ تَحْتَ الثَّرى» نامه 41 «وَاَكَلَتْهُمُ

[يس:48]. [سجده:28]. گفته‏اند در لغت هذيل به معنى«من» و «فى» نيز آيد. قول ه ذا هذا ان کون وعد لا هم صدق فى ف ى بين نصر الى الا الله ما بصر هو علم مکر حشر ظلم

كه اجزاء شى‏ء پشت سر هم آيند تا چيزى از آنها باقى نماند و معنى «تدارك علمهم فى الاخرة» آن است كه علم خويش را در غير آخرت صرف كرده‏اند و براى درك آخرت علمى

بترسيد و به وى تقرب بجوئيد، شايد تقوى همان تقرب باشد ذيل آيه «وَ جاهِدُوا فى سَبيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» است به نظر مى‏آيد مراد از آن مطلق تلاش در

شديد. در صحاح گويد: «حمى النهار و حمى التّنور: اشتّد حرّ هما و احميت الحديد فى النار فهو محمى» راغب گويد: آن حرارتى است كه از فلزات سرخ كرده و از بدن برخيزد

بلى آنگاه كه دين قوى شد و آزاد كردن اسيران خطرى پيش نياورد كشتن «يُثْخِن فى الْاَرْضِ» قدرت و استقرار يافتن دين پيامبر است كه آزاد كردن دشمن ضررى نداشته

الرَّجُلِ اَن يَجرِىَ فِى اَكثَرِ مِن اَربَعَةِ اَرحامٍ مِنَ الحَرائِرَ» مجمع البيان ذيل آيه فوق. ف من ه کم ل ان ما هم لا اله قول کون ب فى يوم وله ربع الله

فَرَغْتَ مِنَ الصَّلوةِ الْمَكْتُوبَةِ فَانْصَبْ اِلى رَبِكَ فِى الدُّعاءِ وَ ارْغَبْ اِلَيْهِ فِى الْمَسْئَلَةِ». زمخشرى در كشّاف در باره آيه گويد: منظور آن

نيست. بلكه روشنگر حال ما اين‏است «ما اَصابَ مِنْ مُصيبَةٍ فى الْاَرْضِ اَنْفُسِكُمْ اِلَّا فِى كِتابٍ...». ممكن است: دو آيه اخير اعم از آيه اول بوده باشند

مجمع ذيل [اعراف:8]. فرموده: در روايت آمده:«اِنَّ الصَّلوةَ ميزانٌ فَمَنْ وَ فَى اسْتَوْفى». در دعاى چهل ودوم صحيفه سجاديه در باره قران مجيد فرموده: «وَجَعَلْتَهُ

خُبْرا يُسْرا أَمْرِنَا لَدَيْه بَيْن لَه الْأَرْض مَطْلِع بِمَا السّدّيْن فِي وَجَد أَحَطْنَا قَد تَغْرُب تَطْلُع سَنَقُول عَلَى دُونِهِمَا مَکّنّا در حال

کَسَبُوا اللّه أَلاّ وَ الْکِتَاب صَلْدا عَاصِف يَوْم أَهْل مِن فَتَرَکَه فِي فَضْل يَعْلَم وَابِل رَحِيم لِئَلاّ ذٰلِک الرّيح فَأَصَابَه هُو تُرَاب غَفُور

مشتق شده در حال بارگیری... اذ قوم قول بنى موسى ه هم کان ل ک انن صفف يا سبل فى

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) من‌ (۴۰۹۷ بار) وَ أَعْلَم هُو عَن ضَل فِي رَبّک سَبِيلِه إِن قَال أَ فِيهَا مَا الْأَرْض مِن قَالُوا السّمَاوَات اهْتَدَى

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... لا فى سلم ها حرث قول سقى اون اين ارض جىء ثور ب ذلل حقق ذبح

ضَلاَلا السّبِيل سَبِيلِه يَضِل إِذَا لَقَد لِنَفْسِه اهْتَدَى عَلَيْهَا إِلَى فِي رَبّک يَهْتَدِي لا أَنْفُسَهُم بَعِيدا مِنْکُم قُل فَمَن الْحَق خَسِرُوا يَدْعُون

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ه ام هون فى ترب على الا مسک سوء ا ما الذين حکم ب بشر

۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... بعض هدم بيع ل صلو سجد ب ذکر هم فى ها سمو انس وسم وله الله اله

مشتق شده در حال بارگیری... من صحب اول اخر يمن شمل ثلل ل نعم جنن ترب قرب قلل فى بکر سبق عرب ما على سرر

فروختند. اين كلمه تنها يكبار در كلام اللّه مجيد آمده است. ه ب عدد بخس کون ثمن فى من عمل شرى قول ما زهد الذى

مى‏شوند. آيه درباره جريان بنى اسرائيل و مخالفت آنها با موسى است. ف سنو على فى ربع ارض هم لا اسو حرم اسى ها قوم انن فسق قول

شده در حال بارگیری... هم من ل ه ف قول ا کم ما ب اله لا على ان وله الله ام فى خلق ها ربب انن کون ارض علم الذين اتى خير ک نا جعل حسب سمو قوم فرى بل بصر ى

نعوذبالله منها. اين كلمه تنها يكبار در قرآن مجيد آمده است. ها هم ب ف جهنم جبه نور فى جنب على ظهر حمى يوم ذا

تکرار در قرآن: ۶(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ها لا من فى عين ب شرب على کون مزج طوف لغو هم قدر ترب ابريق عنب کعب دهق کوب سمع فوز بيض ل حدق

اختصار) اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است . لا ه اخذ نوم ما ل قوم حيى فى هو سمو الا اله

نظير آن در دنيا نيست و خدا آن را به اسم معروف ذكر كرده (تا مردم بدانند). ها فى عين مزج سمو کون کئس وسم طوف سلسبيل سقى قدر

و نفاق خالص گرداند. اين لفظ دوبار بيشتر در قرآن نيامده است. اله وله الله ل فى ما کم ظلم حبب صدر قلب لا الذين امن محق کفر شهد ام علم ب

الله اله وله هم ل ربب ضعف ف عذب حبب ب حتى صبر ضرع اذا کون اخذ فتح قول سبل فى قد

و السبات النوم واصله الراحة» در نهج البلاغه خطبه 219 آمده «فَكَاَنَّهُمْ فِى ارْتِجالِ الصِّفَةِ صَرْعى سُباتٍ» و در خطبه 22 فرموده «نَعُوذُ بِاللّهِ مِنْ

خطف ل ه من ف الا عذب دين ا غير هم جنب ما دحر تبع الله ارض کلل سمو اله وله فى شهب وقى قذف

تکرار در قرآن: ۷(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هم نا ه فى ل قول سنو الله ردد الى اله غلب ب ف وله ما يا جعل وجد رحم سجن هذه زجو من سرر اهل

مثل قول حضرت رسول «صلى اللَّه عليه و آله» «اِنَّ الرُّوحَ الْاَمينَ نَفَثَ فى رُوعى». معنى آيه: خدا فجور و تقواى نفس را به نفس تفهيم كرد و نفس انسانى را

تنه زدن و انداختن كسى. نور جهنم الى هذه لعب يوم الذى ف دعع ب خوض التى کون فى کذب يتم لا حضض على دين ذلک طعم هم سکن ل الذين ها رئى

صَفْصَفاً» قاع به معنى گسترده و صفصف به معنى هموار است. لا عوج اذ يوم تبع ها دعو فى رئى ل صفصف ه قوع

دمى ه لم شرب دمو سوغ دمم طعم اسن ل فرث بين موه ثمر نخل عنب خمر لذذ ها بطن فى

اصرار ورزيدند [مؤمنون:75]. در طغيانشان اصرار مى‏ورزيدند و سرگردان مى‏ماندند. ه فى من هم ل حسب کشف رزق ف بحر يى بل عتو غشو ضرر عن طغو طغى غشى ا سوق نفر ک ها

از دوبار در قرآن نيامده است. الله اله وله ربو خلد ها امن کفر ام الذين حسب فى هم ان نور دخل جنن صحب لما صدق ف محص علم ل اول ظلم

به ابن عباس درباره بنى تميم مى‏نويسد: «وَ اِنَّهُم لَمْ يَسبَقُوا بِوَغمٍ فى جاهِلِيَّةٍ وَ لا اِسلامٍ»: آنها نه در جاهليّت و نه در اسلام در جنگى مغلوب

راه خشكى در دريا براى آنها بزن. [يوسف:43]. و هفت سنبله سبز و بقيه خشك. لا فى اخر خضر سبع سنبل لعل سبل ى هم بحر يا الا ها عجف ايى خوف رطب ف درک طرق رجع

تلک هو قبل قد حلل حدد شکر غيب رشد بعد غلم جناح سئل قسم غنى لما لم فرى الو فى جنح شهد لوط امر انت عزز طفل هذا ثلث قرآن الذى نوب قلب على نا نجو يمن سمع مثل

را در هر دو آيه اسم مكان گرفت يعنى درهر محل متلاشى شدن. هم کلل کم انن مزق فى اذا حدث ل نبء ف ذلک رجل جعل اوى على خلق ائى جدد نفس ايى دلل ا ظلم فرى هل نا

الله مريم قول ان من ما عيسى ه هو عبد انن رسل الا نا يا هم مسيح غفر ب اسرائيل فى وسم ل قتل هلک رحم نکف نصارى کون لن وکل امم سمو حقق رود ربب امر الذين ف کلم

کذب غفل اوى وعد حکم صير رحم اخذ حدث کفر اجر ذو مول بلو علو عدن عيسى بئس جعل فى کره ملو عرش هذا خسر جهد اخر روح حقق جهنم جرى بنو لقى قوم دين لو ايى فتح عزز

قرآن: ۲۹(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ما ک ه لا يوم ان ب کم ل فى کتب لعل قول نفس قرب ف حقق من الله کون ها اله وله ا قرع سوع دين انن ليل قدر

ف وله اولى من کم وقى نا انن على هم ب ا ايى ربب لعل نفق الا ه امن لا ى کتب فى عبد کون قصص حقق ليس قد صبر ک اخذ قول وفى ائى وهب داود نذر هدى هو حيى حدث شرح

بكش تا ديگران عبرت گيرند و به فكر پيكار با تو نيايند. هم کم قتل ف حيث ما من فى اين لا الا اخذ اله خرج عدو ب وله الله ل ان نن سبل على حبل اما سوى اولاء وقى

آب كثير سبب سعه رزق است اين لفظ تنها يكبار در قرآن آمده است. هم ل فتن موه فى سقى ه من طرق على عرض قوم عن لو ان

قرآن: ۳۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... على جناح کم لا ان ف من ما فى هن ک هما ب ل ليس ها ه اذا خفض هم وله غير سلم الى قول عمل امن اول صلح خرج او

لا ل ک من ها على ه الى علم کم کون قرر عمر ما ف حزن عين امم غمم ى رذل ردد فى هم انن زوج کثر بعد الله يسر اله سبل سبح امر يمن وله ب بنو حرج ملک دول سکن

با دستبندهاى مخصوص از طلاى بخصوصى. حليه نيز به معنى زيور است [فاطر:12] من فى ها ه هم سور لبس هو نهر خرج رئى طرو تحت بغى جنن ذهب فلک لحم عدن ل جرى کبر برق

ها يا وله رئى ت موسى من دبر اتى هل انس ابو ن سمع جنب ابراهيم بحر شهد الله فى نا اسرائيل امن بلد اذ

اسماعيل وهب اول ها کلل قول على يا انن بنو کون اتى ک نبو ى عيسى علم هم هدى اذ فى ان اهل ب الى موسى نزل اله الله وله ا ابو حضر ام ذرر نفل نفس حکم ورث ربب الا

امن حلل طعم ک عذب قول انن کفر هذا علم نا ذا قوم غضب نعم الى صيد ايى ربب حتى فى دور الا کون کتب الذى يا بنو هدى عقد نسو شکر بلغ رزق او بلد وقى خزى عن اذا

وسائل زندگى بر شما وسعت داده. از اين مادّه فقط دو كلمه‏فوق در قرآن يافته است. فى ه عمل ما کم ل ارض قدر على حدد ان سرد نعم سمو صلح ظهر لين انن من طير بطن ى

حال بارگیری... ه هم ف من ک ل کم ما ب اله ربب الله وله قول انن نا ى لا ان قوم فى ها رسل وحى رجع کون نزل ثم الذين ايى دعو الى على امن يوم هدى رئى ا اذا کذب

ب من ه ل هم ف وله ما اله قول الله انن ک على ربب لا نا کون ان حقق کم الذين فى جىء هو الا علم ها بين امن رسل وعد هدى ارض ذلک غير بطل کتب الى قوم ى کفر نزل

ظنن ب الله اله وله ف لا کم قول على ى تبع نا ک لن ها الذين ربب قوم کون امن فى کذب حقق علم سوء کثر نفس سوع ذلک الذى الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض

نبو رفع ه جهر الله لم مشى امن رئى رحم خشع عند جلب اله رسل ف شعر خيل ها على فى طوع عوج سمع انتم ايى وله قصد اذ فخر دعو الا وفر فزز اول جزى عمل قول همس يا

تکرار در قرآن: ۲۸(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هم من ف ه ل لا فى ها ذرر ثقل ب ارض کون حمل کم ان نن وله عمل سئل اله الى يوم الله رئى وزن سمو

و اندازه گرفت پس ملعون است در هر حال كه اندازه گرفت. ف کون نظر هم ل عقب من فى کم ه ارض الى ا ک ما لم ثم على الله اله قول ى وله لا رئى ب الذين کذب ان کفر

ظهر ها سوء انن هو قول وله کون حجب الذين بغى اله هما لا او ا ذلک اول غير على فى ربب نور اتى الله عن کتب رئى عدو جهنم ذلکم کلل عذب اسحاق اخو يوم ان لبس اخذ

شكمشان آتش مى‏خورند و حتماً وارد آتش مى‏شوند (نعوذ باللَّه). ف ل قرب سکن لا فى ب ذى ه ما قول مول على هم کون طعم ان انن بنو ک کم حسن من سبل ولد وجد اکل اتى

ما من کم ل بين ف الله اله وله قول خلف ک انن لا الى ان قدم عن ى ها نا الذى فى صدق علم رجل کون شىء على يدى امن اذا کتب بسط رسل قطع رئى رحم اتى ا بشر وقى

تکرار در قرآن: ۸۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... من هم کم ل ه ها ک فى ف ب ما کون جعل کلل ان على انن خلق نفس الله نا اله الى هن لا وله زوج الذين

مردمان ناپاك درهر صورت فقط پناه بردن به خدا از شر آنها مصون ميدارد. انس من ف ه فى ل الذى خنس وسوس شرر صدر شطن الى لا اله ما هما خلق ظلم ب ضحو علم کون ها قرب

من انن سبح سمو ارض لا لسن رسل عون کذب عرش علو کم عزز سئل رحم ک جىء سلم الا فى بدع يا غيب عبد کره سير کون وذر حکم شهد عوذ ذا حمد شرک ايى ها ويل س اننى خوض

شده در حال بارگیری... الله وله من ل ه ب ما هم انن ف کم اله لا على قول علم ان فى کون الذين امن شىء ک ها الا رسل هو الى ى نا ا کفر قوم ايى غفر وقى رحم عن ارض

نبء يدى حسن منع بعد زهق نمم عن قول دنو خير لکن بعث قدم حيى بين ودد خلد شىء فى غلظ قد شهد ثلث تبع خرج حرب صوب وفق صوم قصد قلب

ماندگانند در آن روزگارانى. تلبث نيز به معنى توقف است [احزاب:14]. قول يوم فى ف هم ل کم الا ه ما من ب ک او لبث ها ان علم سنو بعض قد کون لم سوع عدد بعث سئل

۷۰(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ف هم کم من ل ما ه الى ب ها دنو حيى فى ک قول على نا ثم هن لا قلل وله الا حين ان الله اله کفر اخر متع ربب اتى الذين

احتمال قوى آيه 17 سوره بلد و 16 سوره اعراف. ه من کم هم ل ف ثم الى ب وله ما فى اله انن الله على لا ها قول کون خلق الذين ک بعد کفر نا امن ربب يوم موت جعل

[مائده:3] «غَيْرَ مُتَجانِفِ»به معنى غير متمايل است . ف من اثم وصى غير او ل خمص فى خوف صلح انن وله ضرر بين الله علم اله هم سمع دين غفر لا سلم رحم اسلام

الله اهل قرب بضع نفس عذب وله اجر بين هى مير هل ظنن جىء الى ما فسد ها جزى قد فى وسع التى اول

(و للّه ما فى السموت و ما فى الأرض) «ما فى السموات و ما فى الارض»، کنایه از تمامى هستى است. ۲- جهان آفرینش داراى آسمانهاى متعدد (و للّه ما فى السموت) ۳-

الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «1» يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ

یعلم ما فى السموات و ما فى الارض) ۹ - وجود آسمانهاى متعدد در نظام هستى (و یعلم ما فى السموات) ۱۰ - آسمانها دربردارنده موجوداتى است. (و یعلم ما فى السموات)

كار رفته شش مرتبه به معنى مهربان و بقيّه به معنى آب جوشان . من لا هم ه ف ل فى انن ما شرب ها ک ب کون حمم عذب ثم الا ذا برد بين لو ذوق بصر جحم جرم شمل ظلل

نظر بذاتش مضمحل و بى ثبات است واللّه اعلم. هم بطل من نزل نفس دنو انن کون ل فى حقق هو ب ف اذا ها کفر ما قرآن جىء زهق ه قول کم حيى قرء ويل نصر ان عذب سلط

رسانديم تا پند گيرند. لا هم ل الى وله اله ف الله ب ه ان الذين ما ک فسد من امر فى قوم ربب ارض شرک کم کون وثق بين اول سوء نا صلو هو لن خشى لم قول سيب يدى نقض

چشمه‏ها و نحو آن ) ها ه من ان حمل کم ل ما ب ک هن ف عن انث لا هم علم وزن انن قول فى کون الله الا سمع ربب اله على رضع کلم حتى ى کتب ثوب رفع بعد حرف وله کره اول

تبع بلغ ل سبب من حتى اذا ب اله ى سمو طلع الذين ثم ه الى ما وله الله هم شىء فى غرب دون کلل لعل وجد قطع دعو شمس انن صرح نا بين لا ها جند قول وکل يسر خبر اتى

و امّ الكتاب است كه در «اُمّ» ذيل آيه [زخرف:4]. درباره آن صحبت كرده‏ايم. ل فى ه على اخذ من ب لا ها نا کلل ما امر وذر مجد شىء حفظ رحم لقى ذات جرى بشر دسر

مى‏كرد كه چرا از حق منصرف گشته است. مجمع اين رامثل سابق گفته است. ف هم لا فى انن ى لوم ه من ب کم ما ذلک اله ن وله الله نفس ا هو غير بسط ذکر خوف ل بغى قول

كتاب فقط به دو طائفه پيش از ما نازل شد و ما خواندن آنها غافل بوديم. ل ما ه فى کتب کم هم کون ان قول بين من لا الا انن عن حقق ها نا قبل امر علم ب غفل او خير

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... وله اله الله ل من ه علم ما هم ک عزز ف انن ب فى کم هو ان بين کتب کون الذين الى لا قول ها اتى ايى امن نا حکم نزل ربب شىء ى

غائِبَةٍ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِلاَّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ (75) وَ ما مِنْ غائِبَةٍ: و نيست هيچ پوشيده‌اى از حوادثات و واقعات و غير آن، فِي السَّماءِ

داد. «فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغاً» أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ

من کان فى هذه أعمى فهو فى الأخرة أعمى و أضلّ سبیلاً) ۲- شخصیت و ماهیت اخروى انسان، بازتاب و نمودى از شخصیت دنیوى اوست. (و من کان فى هذه أعمى فهو فى الأخرة

براى حق جویان (و فى الأرض ءایت ... و فى أنفسکم) ۲ - آیات الهى در وجود انسان، داراى اهمیتى ویژه و شایان مطالعه عمیق (و فى الأرض ءایت ... و فى أنفسکم أفلاتبصرون)

الَّذِي فِي السَّماءِ إِلهٌ وَ فِي الْأَرْضِ إِلهٌ‌ 7- توحيد و يكتاپرستى محور اصلى اختلاف پيامبر با مشركان بود. (تكرار كلمه «اله» نشان آن است) «فِي السَّماءِ

آمادگى لازم دارد ۴ - رزق حق است وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ «20» وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ «21» وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ

«یُجَادِلُ فِی ...»: (نگا: حجّ / . Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۰ - ۳۴، سوره لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض

جلد 1، صفحه 282، حديث 291، «يقع فى الائمة» به جاى «يقع فى اهله». تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 614 وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ

يُسَبِّح‌ُ لِلّه‌ِ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ ما فِي‌ الأَرض‌ِ لَه‌ُ المُلك‌ُ وَ لَه‌ُ الحَمدُ وَ هُوَ عَلي‌ كُل‌ِّ شَي‌ءٍ قَدِيرٌ «1» اما الكلام‌ ‌في‌ فضلها‌-‌ ‌از‌

كِتابٍ مَسْطُورٍ «2» فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ «3» به (كوه) طور سوگند. به كتابى نوشته شده در صفحه‌اى گشوده سوگند. فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ «3» فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ: در

تقواپیشگان (إنّ المتّقین فى مقام أمین . فى جنّ-ت و عیون) ۲- امنیت و آسایش، مهم ترین نعمت در کنار زیبایى ها و طراوت هاى بهشت (فى مقام أمین . فى جنّ-ت و عیون) برداشت

ربّنا اتنا فى الدنیا حسنة و فى الاخرة حسنة و قنا عذاب النّار) ۴ - عدم تنافى میان دنیاخواهى و آخرت طلبى (و منهم من یقول ربّنا اتنا فى الدنیا حسنة و فى الاخرة

فقط دوبار در قرآن آمده است. سمو ل ه اجل ب ها الله اله من کم هم وله ف ما ربب فى ذکر ک الى انن قول على الا انتم وسم ان لا سبح ثم ى اذا ابو اخر هو کون کلل نبء

اتى هارون الى قبل اليسع موسى يونس يوسف حکم وحى کون سود ف صبو حرب سرع جوب حصر فى

دنيا باشد معنى آيه در «ختم» ديده شود. ف ب ه هن ل ان على لا من ما وله اله الله فى رحم عرف او ها سمو انن نا الا هم قد کم ک الى زول ا ارض اذا ى بل رزق سرح عرو

امر به صبر مى‏كنند. ب من کم ه وصى ل ها او بعد ما دين کون هم وله ف اله الذين فى الله ترک عمل صبر ولد حقق انس امن علم لا ان ذلکم الى صلح غير الذى زوج لعل حسن

اذيّت است (اقتباس از الميزان). ک ل نا ب الذين ه کم وله ها قدم اله الله من فى امن ما ف هم على نصر کفر اذا اتى ان ربب قول لقى فئد او شىء قد قلب اذ طيب حقق

[سباء:37]. اللهم اجعلنا منهم بمحمدو اله صلواتك عليهم اجمعين. من هم ها ب غرف ه فى ل جرى الا فوق تحت بنى ما ف الذين يدى وقى ى جزى شرب ن امن عمل جنن نهر ربب نا

«جَنین» از مادّه «جنّ» به طفلى مى گویند که در رحم مادر پوشانده شده. من هم ل ها فى ب ه ف دخل جرى ما کم تحت انن کون لا ک ربب صحب ان نهر عمل قول امن انس خلد نعم

(سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض) ۳ - موجودات هستى، نمودى روشن بر منزّه بودن خداوند از هر نقص و کاستى (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض) برداشت

يٰبُنَىَّ إِنَّها إِن تَكُ مِثقالَ حَبَّةٍ مِن خَردَلٍ فَتَكُن فى صَخرَةٍ أَو فِى السَّمٰوٰتِ أَو فِى الأَرضِ يَأتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطيفٌ خَبيرٌ

«ادّارَکَ عِلْمُهُمْ فِی الآخِرَةِ» این است که: «آنها تمام معلومات خود را در مورد آخرت به کار گرفتند، اما به جایى نرسیدند». درک‌ (۱۲ بار) بَل فِي عِلْمُهُم يُبْعَثُون

لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ وَيْلٌ لِلْكافِرِينَ مِنْ عَذابٍ شَدِيدٍ «2» اللَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ‌:

زندگى در بهشت، كاملًا رضايت بخش خواهد بود. «فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ» فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ «22» فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ: در بهشتى كه بلند مرتبه

انتقام‌گيرى. «يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ» 3- جامعه‌ى الهى و غير الهى را از نوع درگيرى‌هايشان مى‌توان شناخت. «فِي سَبِيلِ اللَّهِ، فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ»

قوم ثمود و گرفتار شدن به عذاب الهى تفسیر آیات أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ «146» فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «147» وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِيمٌ

الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «1» يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ

بهشت، كاملًا رضايت بخش خواهد بود. «فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ» فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ «21» فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ: پس آن كس در زندگانى

اُجَّرَ فى الْاَغْلالِ مُصَفَّداً». [ص:37-38]. ظاهر آن است كه سليمان صلى اللّه عليه و آله و سلم دست و گردن شياطين را به هم بسته بود. ال وَ فِي مُقَرّنِين

كتاب خود بيان داشته و فرموده «فَادْعُوهُ بِها وَ ذَرُوا الَّذينَ يُلْحِدُونَ فى اَسْمائِهِ» الحادشان از روى جهل است ملحد ندانسته كافر مى‏شود گمان دارد كه

إِنَّ اللَّهَ لا يَخْفى‌ عَلَيْهِ شَيْ‌ءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ «5» هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ يَشاءُ لا إِلهَ إِلاَّ

«تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلادِ» است). 8- رهبر جامعه‌ى اسلامى بايد از تحركات كفّار آگاه باشد. «تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلادِ» ما يُجادِلُ فِي آياتِ اللَّهِ إِلاَّ

قوم ثمود و گرفتار شدن به عذاب الهى تفسیر آیات أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ «146» فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «147» وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِيمٌ

يَسْتَغْفِرُونَ «18» وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ «19» وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ «20» وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ

ثَلاثِ شُعَبٍ‌ ... فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ‌ 2- انسان تنوع طلب است و در بهشت، باغ‌ها، چشمه‌ها، ميوه‌ها، خوراكى‌ها و نهرها همه متنوّع‌اند. «فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ

إسرءیل فى الکتب ... و لتعلنّ علوًّا کبیرًا) ۶- بنى اسرائیل، داراى زمینه هایى براى برترى طلبى و تجاوزگرى (و قضینا إلى بنى إسرءیل فى الکتب لتفسدنّ فى الأرض

«سَرد» در اصل به معناى بافتن اشیاء خشن، همانند زره است، جمله «وَ قَدِّرْ فِی السَّرْدِ» مفهومش، همان رعایت کردن اندازه هاى متناسب، در حلقه هاى زره و طرز

ندارند. (و ما أنتم بمعجزین فى الأرض و لا فى السماء) ۲ - آسمان و زمین، تحت قدرت قاهر خداوندى است. (و ما أنتم بمعجزین فى الأرض و لا فى السماء) «ما أنتم بمعجزین»

الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «1» يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ

الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ «8» أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ «9» وَ حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ «10» إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ

پرداخته ذهن بشر. (إنّه لقرءان کریم . فى کتب مکنون) ۴ - «عن النبى(ص) «إنّه لقرآن کریم . فى کتاب مکنون» قال: عنداللّه فى صحف مطهّرة... ; از رسول خدا(ص) روایت

۱۹- عن أبى جعفر (ع) فى قول الله: «و إذا رأیت الذین یخوضون فى آیاتنا» قال: الکلام فى الله و الجدال فى القرآن «فأعرض عنهم حتى یخوضوا فى حدیث غیره» ... . امام

آخرت (و لهم فى الأخرة عذاب النار) ۶ - کافران مهلت یافته در دنیا، ناگزیر از چشیدن عذاب آتش، در آخرت اند. (و لولا أن ... لعذّبهم فى الدنیا و لهم فى الأخرة عذاب

در آخرت عطا مى کند. (و الذین هاجروا فى الله من بعد ما ظلموا لنبوّئنّهم فى الدنیا حسنة و لأجر الأخرة أکبر) «فى» در «فى الله» به معناى «لام» و براى تعلیل است

یگانه اند. (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض ) ۲ - تمامى موجودات جهان، داراى شعورى مخصوص به خود (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض ) برداشت یاد شده

آمادگى لازم دارد ۴ - رزق حق است وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ «20» وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ «21» وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ

الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ «32» و از نشانه‌هاى (قدرت) او (حركت) كشتى‌ها است در دريا كه همچون علائمى برجسته‌اند. وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ

خداشناسى. «سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ» 3- تمام هستى، كلاس خداشناسى است. «فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ» 4- خداشناسى با توجّه

شىء علم ها ل لا الا ف ب ربب کلل ى انن ارض نا قول على ما اتى نفس الذين هم کم فى رحم اول کلف قدر ان کون حکم وسع ذو نفق غفر ک فضل ولد هو هن امن هجر مول س کتب

زَيْتُها يُضى‏ءُ وَلَوْلَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ». شرق ف من ها ربب ب قبل اله شمس ه الى فى ل لا ان وله الله کون ما وجد هم اذا ک قول ارض طلع سبح ليل سبب ذات بلغ زيت بتل

عن جور جنب نا قرب رسل بنو الذى قعد رجس قوم انن يمن سبل عبد اثم مسس الى طغو فى صحب س طغى اذ نئى حسن دعو ن نور وقى شقى عرض شقو وثن فحش ندى ذى ندو يا يسر نعم

باب تفاعُل است. «فِی الآخِرَةِ»: درباره آخرت. نسبت به آخرت. «عَمُونَ»: جمع (عَمی)، کوران. مراد کوردلان است. «إِدَّارَکَ عِلْمُهُمْ فِی الآخِرَةِ»: آگاهی

«سَرد» در اصل به معناى بافتن اشیاء خشن، همانند زره است، جمله «وَ قَدِّرْ فِی السَّرْدِ» مفهومش، همان رعایت کردن اندازه هاى متناسب، در حلقه هاى زره و طرز

شایستگان سراى آخرت (و لقد اصطفینه فى الدنیا و إنه فى الأخرة لمن الصلحین) ۹ - ابراهیم(ع) از بندگان خالص خداوند (و لقد اصطفینه فى الدنیا) «اصطفاء» به معناى گزینش

الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ «8» أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ «9» وَ حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ «10» إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ

درس آموز (و فى موسى إذ أرسلنه إلى فرعون) عبارت «و فى موسى» عطف بر جمله «ترکنا فیها آیة» است; یعنى، «و فى قصة موسى آیة». ۲ - موسى(ع)، رسول الهى (و فى موسى إذ

يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (35) وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ‌: و بدانند آنانكه، يُجادِلُونَ فِي آياتِنا: مجادله مى‌كنند در

function. آيات ۲۰ - ۳۴، سوره لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج

خافیة فکانت التاء فیهما بمنزلتها... فى انّها اسماء غیر صفات» (اعراب القرآن، جلد 7، صفحه 250). غيب‌ (۶۰ بار) وَ مَا فِي مِن السّمَاء يُعْلِنُون الْأَرْض إِلاّ

القلوب التى فى الصدور) ۱۱ - کافران و تکذیب کنندگان پیامبران، نابینایان واقعى و محروم از بینایى دل (أفلم یسیروا فى الأرض ... و لکن تعمى القلوب التى فى الصدور)

مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ «33» همانا كيفر آنان كه با خداوند و

يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ «20» آن كه

يُجِبْ‌ ... فِي ضَلالٍ مُبِينٍ‌ وَ مَنْ لا يُجِبْ داعِيَ اللَّهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَ لَيْسَ لَهُ مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءُ أُولئِكَ فِي ضَلالٍ

الهى لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لا يُجاوِرُونَكَ

الَّذِينَ فِي النَّارِ» 7- در قيامت، انسان فرشتگان را مى‌بيند و با آنان گفتگو مى‌كند. (نگهبانان دوزخ، فرشتگان هستند.) «وَ قالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ

الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (36) فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (37) وَ عاداً

أمر المسرفین . الذین یفسدون فى الأرض) ۸ - فساد زمامداران، داراى بازتابى گسترده و فراگیر * (الذین یفسدون فى الأرض) تعبیر «فى الأرض» گستره زمین را افاده مى کند

لَهُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَ ما فِى الأَرضِ وَ هُوَ العَلِىُّ العَظيمُ (٤)

آخرت، جلوگاه خسارت‌هاى واقعى است. «فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ» 4- انتخاب اسلام، نشانه دورانديشى و نجات انسان‌است. «فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ» وَ

آیات شامل این کلمه علو (۷۰ بار) وَ کَبِيرا الْأَرْض فِي لا فَإِذَا لَتَعْلُن يُرِيدُون تُسَبّح يَقُولُون فَانْظُر عَمّا کَيْف ظُلْما لَه جَاء السّمَاوَات

آخرت كدام است ؟ تفسیر آیات «13» قَدْ كانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتا فِئَةٌ تُقاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ أُخْرى‌ كافِرَةٌ يَرَوْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ

«یَغْلی»: می‌جوشد. يَتَجَرَّعُهُ‌ وَ لاَ يَکَادُ يُسِيغُهُ‌... (۰) فِي‌ الْحَمِيمِ‌ ثُمَ‌ فِي‌ النَّارِ... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات

ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقاقٍ بَعِيدٍ (52) سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ

سوزان قرار دارند» (فِی سَمُومٍ وَ حَمِیمٍ). تفسیر آیات ۱ - زندگى همیشگى در میان باد بسیار گرم و شدید، فرجام اخروى اصحاب الشمال (فى سموم) «فى سموم» خبر براى

أَولِياؤُكُم‌ فِي‌ الحَياةِ الدُّنيا وَ فِي‌ الآخِرَةِ وَ لَكُم‌ فِيها ما تَشتَهِي‌ أَنفُسُكُم‌ وَ لَكُم‌ فِيها ما تَدَّعُون‌َ فصلت‌ آيه 30 و 31. فِي‌ جَنّات‌ِ

مشيت خداوند چند روايت در ذيل آيه : ((هذان خصمان اختصموا فى ربهم (( تفسیر آیات يُصْهَرُ بِهِ ما فِي بُطُونِهِمْ وَ الْجُلُودُ «20» با آن مايع جوشان (كه از

رواياتى درباره «تبع»، «شفاعت» و... تفسیر آیات إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ «51» فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «52» يَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ

هم خود قرآن و هم آورندگان آن و هم بر كسى كه نازل شده است.) فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ «13» فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ: در صحيفه‌هاى نوشته شده از لوح محفوظ، گرامى‌

رازقى‌ و رازق هذا الخلق فى العسر و اليسر تكفل بالارزاق للخلق كلهم‌ و للضب فى البيداء و للحوت فى البحر إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «15»

يُرِيكُمُوهُمْ‌ ... فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا 4- بهره‌بردارى از حواسّ ظاهرى نيز به دست خداوند است. «فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَ يُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ»

تَنْزِيلُ الْكِتابِ‌ ... إِنَّ فِي السَّماواتِ‌ ... 6- مطالعه در طبيعت براى خداشناسى، مورد تشويق قرآن است. «إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ

لِلَّهِ‌ يَسْجُدُ مَنْ‌ فِي‌... (۴) أَ وَ لَمْ‌ يَرَوْا إِلَى‌ مَا خَلَقَ‌... (۰) وَ لِلَّهِ‌ يَسْجُدُ مَا فِي‌... (۲) وَ لَهُ‌ مَا فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ.

«20» فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ «21» فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ «22» قُطُوفُها دانِيَةٌ «23» كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ

الَّذى خَلَقَ سَبعَ سَمٰوٰتٍ طِباقًا ما تَرىٰ فى خَلقِ الرَّحمٰنِ مِن تَفٰوُتٍ فَارجِعِ البَصَرَ هَل تَرىٰ مِن فُطورٍ (٣)

(نگا: انعام / ). إِنَ‌ فِي‌ خَلْقِ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ... (۶) وَ مَا مِنْ‌ دَابَّةٍ فِي‌ الْأَرْضِ‌ وَ... (۳) وَ مَا تَکُونُ‌ فِي‌ شَأْنٍ‌ وَ مَا... (۳)

فَأَوْعى‌ ... فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ

الَّذينَ هُم فى غَمرَةٍ ساهونَ (١١)

... حین تقوم ... فى السجدین) ۶ - «عن أبى الجارود قال: سألت أباجعفر(ع) عن قول اللّه عزّوجلّ «و تقلّبک فى الساجدین» قال: یرى تقلّبه فى أصلاب النبیّین من

بدان احتمال است که «فى جنّات النعیم» به تقدیر «کل واحد منهم فى جنّات النعیم» باشد. ۳ - بهشت سابقون (پیشتازان)، سرشار از نعمت است. (فى جنّ-ت النعیم) واژه

انْفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَ رَضِيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيا مِنَ الْآخِرَةِ فَما مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا فِي الْآخِرَةِ

لامِساس لامِساس. رجوع شود به «سمر». ه من هم ل ان ف ب کم اذا ما نا قول ضرر لا فى ى ها انن ک اله الله لم وله عذب سوء ن کون على انس دعو هن نور قبل الذين الا

رسول الله توبه نصوح چيست؟ فرمود:«أَنْ يَتُوبَ التَّائِبُ ثُمَّ لايَرْجِعُ فى ذَنْبِ كَما لا يَعُودُ اللَّبَنُ اِلَى الضَّرْعِ» يعنى توبه كند بعد بگناه

اراده شده است به هر حال آيه «لابِثينَ فيها اَحْقاباً» دلالت بر خلود ندارد. لا فى ها بلغ جمع ف مضى ذوق لما او اوب لبث بحر برد ل بين طغى هما شرب حتى طغو نسى

است هكذا اطلاق صمّ و بكم. هم لا سمع عمى ف بکم الله اله دعو وله من ما ب بصر فى الذين انت اذا على ک ا ثم کون نا عقل ظلم لو موت هدى اوى ولى ها او دبر ايى مثل

«سَنُرِيهِم آيَاتِنَا فِى الآفَاق وَ فِى أنفُسِهِم...» بحث روایتی: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته) تفسیر آیات إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آياتِنا لا يَخْفَوْنَ

ما اسروا فى انفسهم ندمین) برداشت فوق بر این اساس است که مراد از «ما اسروا فى انفسهم»، تردید مسلمانان سست ایمان نسبت به حقانیت اسلام باشد. «فى قلوبهم مرض»،

يُسحَبُون‌َ فِي‌ الحَمِيم‌ِ ثُم‌َّ فِي‌ النّارِ يُسجَرُون‌َ مؤمن‌ ‌آيه‌ 71 و 72، و نيز ميفرمايد خُذُوه‌ُ فَغُلُّوه‌ُ ثُم‌َّ الجَحِيم‌َ صَلُّوه‌ُ ثُم‌َّ فِي‌ سِلسِلَةٍ

استناد است. «أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِما فِي صُحُفِ مُوسى‌» 10- اديان آسمانى، اصول مشتركى دارند. «أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِما فِي صُحُفِ مُوسى‌ وَ إِبْراهِيمَ» 11-

وَ قالوا قُلوبُنا فى أَكِنَّةٍ مِمّا تَدعونا إِلَيهِ وَ فى إذانِنا وَقرٌ وَ مِن بَينِنا وَ بَينِكَ حِجابٌ فَاعمَل

«يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ» 2- گاهى كه خدا بخواهد شخص پاكدامنى را باامدادهاى غيبى از اتهام پاك مى‌كند. «يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ» 3- با اعجاز

إذا أنتم تخرجون . و له من فى السموت ... کلّ له قنتون) جمله «کلٌّ له قانتون» عطف به جمله «و له من فى ...» است و جمله «و له من فى...» را مى توان به منزله دلیلى

لَهُ إِسحٰقَ وَ يَعقوبَ وَ جَعَلنا فى ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الكِتٰبَ وَ إتَينٰهُ أَجرَهُ فِى الدُّنيا وَ إِنَّهُ فِى الإخِرَةِ لَمِنَ الصّٰلِحينَ (٢٧)

مى‌دهد. «لا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ» 12- دشمنان اسلام، دائماً مشغول حيله و توطئه هستند. «يَمْكُرُونَ» وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ

الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «1» يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ

عليه شما آغاز كردند و شما بايد دفاع كنيد، ولى باز هم «فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌» باشد. وَ قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقاتِلُونَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا

من وجد فى رحله فهو جزؤه) ۶- «عن على بن موسى الرضا(ع): کانت الحکومة فى بنى اسرائیل إذا سرق أحد شیئاً استرق به،... فقال لهم یوسف: ما جزاء من وجد فى رحله؟

يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ «20» ترجمه‌

إِنَّ اللَّهَ لا يَخفىٰ عَلَيهِ شَيءٌ فِى الأَرضِ وَ لا فِى السَّماءِ (٥)

فَإِنِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ «11» وَ أَدْخِلْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ فِي تِسْعِ آياتٍ إِلى‌ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنَّهُمْ

اعتباريه به خداى سبحان ) تفسیر آیات «27» تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ

ينفق ماله فى غير حقّه و لكنّه الّذى يؤدّى الى اللّه عزّ و جلّ ما فرض عليه فى ماله من الزّكوة و غيرها، و البخيل الّذى لا يؤدّى حقّ اللّه عزّ و جلّ فى ماله‌

شيطانى هستند. «ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ» يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَ

فَأَصبَحُوا فِي‌ دارِهِم‌ ‌يعني‌ ‌في‌ منزلهم‌ ‌يعني‌ ‌هر‌ كدام‌ ‌در‌ بيت‌ ‌خود‌ لذا بلفظ مفرد بيان‌ فرموده‌، و ‌در‌ سوره‌ هود بجمع‌ فرموده‌ فَأَصبَحُوا فِي‌ دِيارِهِم‌

الرَّحْمنِ إِنِ الْكافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ «20» أَمَّنْ هذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ «21» آيا كيست

رنج، حرف (فی) علاوه از معنی ظرفیّت، مقارن حرف لام نیز می‌باشد. گویند: إِنَّما أَنْتَ لِلْعَنَاءِ وَ النَّصَبِ. یا این که: إَنَّمَا أَنْتَ فِی الْعَنَاءِ

لمردودون فى الحافرة) ۴ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله: «أءنّا لمردودون فى الحافرة» یقول: فى الخلق الجدید; از امام باقر(ع) درباره سخن خداوند «أءنّا لمردودون فى الحافرة»

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَ ما فِى الأَرضِ وَ هُوَ العَزيزُ الحَكيمُ (١)

بَل كَذَّبوا بِالحَقِّ لَمّا جاءَهُم فَهُم فى أَمرٍ مَريجٍ (٥)

هم به راه هاى دریایى، چنان که در بخش 42 دعاى جوشن کبیر مى خوانیم: «یا مَنْ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیْلُهُ». سبل‌ (۱۸۱ بار) مِن فَاسْلُکِي السّلاَم

باران را رزق گفته‏اند كه سبب رزق است و گفتهاند در آن مضاف مقدّر است يعنى «فى السماء سبب رزقكم» گفته‏اند: مراد اسباب رزق است كه كواكب و اختلاف فصول و پى

إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ وَ آتَيْناهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيا وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ

يُخْلَقْ مِثْلُها فِي الْبِلادِ «8» وَ ثَمُودَ الَّذِينَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ «9» وَ فِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ «10» الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلادِ «11»

اللُّغَةِ وَ كَثيرٍ مِنَ الْعُلَماءِ وَضْعُ الشَّىْ‏ءِ فِى غَيْرِ مَوضِعِهِ... وَ الظُّلْمُ يُقالَ فِى مُجاوَزَةِ الْحَقِّ...». مأل اين معانى يكى است در قرآن

هستى اند. (له ما فى السموت و ما فى الأرض) ۴ - مالکیت حقیقى از آن خداوند است و مالکیت انسان در طول مالکیت او است. (له ما فى السموت و ما فى الأرض) ۵ - جهان

محمد حنفيه فرمايد: و فرض على الرّجلين ان تثقلهما فى طاعة و ان لا تمشى بهما مشية عاص فقال عز و جل و لا تمش فى الارض مرحا. «1» يعنى: و واجب است بر پاها اينكه

خلود در آن و حكم شود به جهنميان به خلود در جهنم‌ «1». وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ (حال و متعلق بقوله فى ضلال مبين) يعنى كفار در گمراهى آشكارايند در حالتى كه ايشان

نقل است «سَياحَةِ اُمَّتى فى المَساجِدِ» ايضاً «اِنَّ السائحينَ هُمُ الصّائِمون» ايضاً «اِنَّ سِياحَةَ اُمَّتى الْجِهادُ فى سَبيلِ اللّهِ» به قرينه اينكه

سبيل اللّه: هر راهى است كه رضاى خدا در آن باشد مثل قتل فى سبيل اللّه، و انفاق فى سبيل اللّه، هجرت فى سبيل اللّه چنانكه [نساء:76]، [انعام:55]. خلاف آن است

سبيل اللّه: هر راهى است كه رضاى خدا در آن باشد مثل قتل فى سبيل اللّه، و انفاق فى سبيل اللّه، هجرت فى سبيل اللّه چنانكه [نساء:76]، [انعام:55]. خلاف آن است

«18» بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ «19» وَ اللَّهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحِيطٌ «20» بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ «21» فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ «22» آيا سرگذشت

الرَّحْمنِ إِنِ الْكافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ «20» أَمَّنْ هذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ «21» آيا كيست

و نيست دعاى كفار كه اهل جهنمند، إِلَّا فِي ضَلالٍ‌: مگر در ضياع و بطلان و عدم اجابت آن. وَ إِذْ يَتَحاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفاءُ لِلَّذِينَ

لَنْ يَنْفَعَكُمُ‌ ... أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ‌ وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ (39) وَ

دعوت خویش (و الذین سعوا فى ءایتنا معجزین أولئک أصحب الجحیم) «سعى» (مصدر «سعوا») به معناى تلاش کردن است و «فى آیاتنا» به تقدیر «فى ابطال آیاتنا» مى باشد.

أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ (31) وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ‌: و نيستيد

function. آيات ۲۰ - ۳۴، سوره لقمان معناى اينكه فرمود: ((سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض )) نكوهش از مجادله بدون علم و از روى تقليد درباره خدا احتجاج

يَخفي‌ عَلَيه‌ِ شَي‌ءٌ فِي‌ الأَرض‌ِ وَ لا فِي‌ السَّماءِ آل‌ عمران‌ آيه 4 وَ ما يَخفي‌ عَلَي‌ اللّه‌ِ مِن‌ شَي‌ءٍ فِي‌ الأَرض‌ِ وَ لا فِي‌ السَّماءِ ابراهيم‌

الْقَوْلَ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ «4» بعد از آن امر مى‌فرمايد پيغمبر را: قالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّماءِ

اللَّهِ الَّذى لَهُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَ ما فِى الأَرضِ وَ وَيلٌ لِلكٰفِرينَ مِن عَذابٍ شَديدٍ (٢)

الهى را در پى دارد. «فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (94) رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ‌:

يقين، نشانه‌هايى (از قدرت الهى) است. وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ ما يَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ آياتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ «4» وَ فِي خَلْقِكُمْ‌: و در آفريدن شما و آنچه

«أُرْسِلْتُم بِهِ»: (نگا: ابراهیم / . وَ کَذٰلِکَ‌ جَعَلْنَا فِي‌ کُلِ‌... (۱) وَ کَذٰلِکَ‌ جَعَلْنَا فِي‌ کُلِ‌... (۱) وَ إِذَا أَرَدْنَا أَنْ‌ نُهْلِکَ‌... (۳)

يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ «4» يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ

آیات فَأَنْجَيْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ «119» ثُمَّ أَغْرَقْنا بَعْدُ الْباقِينَ «120» إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ

اللّه ... قل أتنبئون اللّه بما لا یعلم فى السموت و لا فى الأرض) ۱۲ - جهان آفرینش، داراى آسمانهاى متعدد (فى السموت و لا فى الأرض) ۱۳ - جهان هستى (آسمانها و زمین)

چاره‌اى ندارد. «فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ» لا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ «22» لا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ

مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ

ينعّم‌ ‌عليه‌ ‌في‌ جنته‌ و ‌من‌ قرأها و ادمن‌ ‌في‌ قراءتها و ‌کان‌ مغلولا مسجونا سهل‌ ‌عليه‌ خروجه‌ و ‌لو‌ ‌کان‌ ‌من‌ الجنايات‌ و اذا ادمن‌ ‌في‌ قراءتها و

ينعّم‌ ‌عليه‌ ‌في‌ جنته‌ و ‌من‌ قرأها و ادمن‌ ‌في‌ قراءتها و ‌کان‌ مغلولا مسجونا سهل‌ ‌عليه‌ خروجه‌ و ‌لو‌ ‌کان‌ ‌من‌ الجنايات‌ و اذا ادمن‌ ‌في‌ قراءتها و

أَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّراتٍ فِي جَوِّ السَّماءِ ما يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّهُ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ «79» آيا به

سَبیل، راهها. وَ جَعَلْنَا فِي‌ الْأَرْضِ‌ رَوَاسِيَ‌... (۵) وَ الْجِبَالَ‌ أَرْسَاهَا (۱) هُوَ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ لَکُمْ‌ مَا فِي‌... (۱) فَوَسْوَسَ‌ لَهُمَا

بَوَّأَكُمْ فِي الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِها قُصُوراً وَ تَنْحِتُونَ الْجِبالَ بُيُوتاً فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ

زيرا در اين سوره ابتدا حكايت نوح ذكر شده و در ذيل آن آمده «سَلامٌ عَلى نُوحٍ فى الْعالَمين» پس از آن در ذيل حكايت ابراهيم آمده «سَلامٌ على اِبراهيم» آنگاه

يَتَّبِعُونَ‌ الدَّاعِيَ‌ لاَ... (۱) لَقَدْ کُنْتَ‌ فِي‌ غَفْلَةٍ مِنْ‌ هٰذَا... (۲) بَلِ‌ ادَّارَکَ‌ عِلْمُهُمْ‌ فِي‌... (۰) وَ لَوْ تَرَى‌ إِذِ الْمُجْرِمُونَ‌

الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (57) وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي سَبِيلِ

الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (57) وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي سَبِيلِ

ضعيف شدن آنها. «نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَ فَلا يَعْقِلُونَ» تفسير نور(10جلدى)، ج‌7، ص: 555 وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَ فَلا يَعْقِلُونَ

سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (69) حق تعالى براى آگاهى و هشيارى مكذّبين و تهديد آنان فرمود: قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ‌:

غَيرُ صِنوانٍ يُسقىٰ بِماءٍ وٰحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعضَها عَلىٰ بَعضٍ فِى الأُكُلِ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَإيٰتٍ لِقَومٍ يَعقِلونَ (٤)

اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ «9» فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ: در ستون‌هاى كشيده شده يعنى همچنان كه ستون‌ها

جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلى‌ أَدْبارِهِمْ نُفُوراً

ندارد. «أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ» 16- نه قدمت و نه كثرت، هيچكدام دليلى بر حقّانيت نيست. «أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ» 17- در عقائد

سلککم فى سقر) ۲ - دوزخ، جایگاه جرم پیشگان (عن المجرمین . ما سلککم فى سقر) ۳ - جرم، از موجبات دوزخى شدن انسان ها است. (عن المجرمین . ما سلککم فى سقر) ۴

«يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ» 5- سركشى و طغيان، زمينه‌اى براى سر درگمى‌هاست. «فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ»* اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ

وَ نُفِخَ فِى الصّورِ فَصَعِقَ مَن فِى السَّمٰوٰتِ وَ مَن فِى الأَرضِ إِلّا مَن شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فيهِ أُخرىٰ

هست: «بَحَثَ فِى التُّرابِ: حَفَرَها» و در مجمع فرموده: اصل بحث جستجو كردن چيزى است در خاك. «اَصلُ البحث: طَلَبُ السيئى فى التّرابَ». غرب فى وله ارض اله

«فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ حاشِرِينَ» فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ حاشِرِينَ (53) فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ‌: پس فرستاد

پیشگاه او برگردانده می‌شوید (نگا: بقره / آل‌عمران / و . وَ اذْکُرُوا اللَّهَ‌ فِي‌ أَيَّامٍ‌... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۷۸ - ۹۸، سوره

يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ كانَ بِكُمْ رَحِيماً (66) وَ إِذا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ

يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ ما يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (65) بَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِي الْآخِرَةِ بَلْ

ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقاقٍ بَعِيدٍ (52) سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ

وَ إِنَّ لَكُم فِى الأَنعٰمِ لَعِبرَةً نُسقيكُم مِمّا فى بُطونِها وَ لَكُم فيها مَنٰفِعُ كَثيرَةٌ وَ مِنها تَأكُلونَ

أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ (31) وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ

مى‌كنند. لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ... لَلَجُّوا فِي طُغْيانِهِمْ‌ 4- طغيانگرى، انسان را سرگردان مى‌كند. «فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ» وَ لَوْ رَحِمْناهُمْ

«20» فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ «21» فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ «22» قُطُوفُها دانِيَةٌ «23» كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ

جعلنا لولیژه سلطاناً فلایسرف فى القتل». ۱۹- «عن إسحاق بن عمار قال: قلت لأبى الحسن(ع) إن الله عزّوجلّ یقول فى کتابه: «...فلایسرف فى القتل إنه کان منصوراً» فما

إلاّ فى لیلة تسع عشرة من شهر رمضان و احدى و عشرین و ثلاث و عشرین فإنّ فى لیلة تسع عشرة یلتقى الجمعان و فى لیلة احدى و عشرین یفرق کلّ أمر حکیم و فى لیلة

آمده، لذا در آیه 10 «سجده» مى خوانیم منکران معاد مى گفتند: أَ إِذا ضَلَلْنَا فِی الأَرْضِ أَ إِنّا لَفی خَلْق جَدید «هنگامى که در زمین پنهان و غائب شدیم در

تَرَكْنا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129) «1» بحار الانوار، ج 13، ص 393- 395. جلد 11 - صفحه 154 وَ تَرَكْنا عَلَيْهِ‌: و بگذاشتيم ثنا را به او، فِي الْآخِرِينَ‌:

من قبلکم ... ثم جعلنکم خلئف فى الأرض) ۲ - هدف از استقرار جوامع انسانى در زمین، آزمون آنان از سوى خداوند (ثم جعلنکم خلئف فى الأرض من بعدهم لننظر کیف تعملون)

سَمِعْنا بِهذا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هذا إِلاَّ اخْتِلاقٌ «7» ما سَمِعْنا بِهذا: و نشنيده‌ايم اينكه او مى‌گويد از يگانگى خدا و خلع شرك، فِي الْمِلَّةِ

براى عرب عصر نزول (و له الجوار المنشات فى البحر کالأعلم) ۵ - «عن على(ع) فى قول اللّه عزّوجلّ «و له الجوار المنشئات فى البحر کالأعلام» قال: السفن; از امام على(ع)

«یدخلون فى رحمته ...». ۶ - همراهى ایمان با عمل صالح، مایه برخوردارى از رحمت خداوند، در آخرت (فأمّا الذین ءامنوا و عملوا الصلحت فیدخلهم ربّهم فى رحمته) ۷

ميفرمايد: يَخلُقُكُم‌ فِي‌ بُطُون‌ِ أُمَّهاتِكُم‌ خَلقاً مِن‌ بَعدِ خَلق‌ٍ فِي‌ ظُلُمات‌ٍ ثَلاث‌ٍ ... الايه‌ زمر آيه 8. بَل‌ هُم‌ فِي‌ لَبس‌ٍ مِن‌ خَلق‌ٍ

آیات فَأَنْجَيْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ «119» ثُمَّ أَغْرَقْنا بَعْدُ الْباقِينَ «120» إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ

إِذ يُريكَهُمُ اللَّهُ فى مَنامِكَ قَليلًا وَ لَو أَرىٰكَهُم كَثيرًا لَفَشِلتُم وَ لَتَنٰزَعتُم فِى الأَمرِ وَ لٰكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ

عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ «5» وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ نُرِيَ فِرْعَوْنَ

بَعضُهُم أَولىٰ بِبَعضٍ فى كِتٰبِ اللَّهِ مِنَ المُؤمِنينَ وَ المُهٰجِرينَ إِلّا أَن تَفعَلوا إِلىٰ أَولِيائِكُم مَعروفًا كانَ ذٰلِكَ فِى الكِتٰبِ مَسطورًا (٦)

هست: «بَحَثَ فِى التُّرابِ: حَفَرَها» و در مجمع فرموده: اصل بحث جستجو كردن چيزى است در خاك. «اَصلُ البحث: طَلَبُ السيئى فى التّرابَ». فِي غُرَابا الْأَرْض

است; و لذا واژه «اشفاق» به معناى توجّه و عنایت آمیخته با ترس به کار مى رود. فى المثل، هر گاه انسان نسبت به کسى علاقه داشته باشد و در عین حال از حوادثى درباره

عَن‌ رَبِّك‌َ مِن‌ مِثقال‌ِ ذَرَّةٍ فِي‌ الأَرض‌ِ وَ لا فِي‌ السَّماءِ وَ لا أَصغَرَ مِن‌ ذلِك‌َ وَ لا أَكبَرَ إِلّا فِي‌ كِتاب‌ٍ مُبِين‌ٍ) يونس‌ آيه 61.

يعنى مثل آنانند «2». وَ تَرَكْنا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْناهُمْ جَمْعاً (99) وَ عَرَضْنا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ

أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى‌ رَبِّ الْعالَمِينَ (145) أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ (146) فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (147) وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِيمٌ

است. «ما جِئْنا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَ ما كُنَّا سارِقِينَ» قالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُمْ ما جِئْنا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَ ما كُنَّا سارِقِينَ

يُذكَرَ فيهَا اسمُهُ وَ سَعىٰ فى خَرابِها أُولٰئِكَ ما كانَ لَهُم أَن يَدخُلوها إِلّا خائِفينَ لَهُم فِى الدُّنيا خِزىٌ وَ لَهُم فِى الإخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ

قالَ ادخُلوا فى أُمَمٍ قَد خَلَت مِن قَبلِكُم مِنَ الجِنِّ وَ الإِنسِ فِى النّارِ كُلَّما دَخَلَت أُمَّةٌ لَعَنَت أُختَها

وَاِنَّما أُنْزِلَ فى عِشْرينَ سَنَةً مِنْ أَوَّلِهِ اِلى آخِرِهِ؟ فَقالَ اَبُوعَبْدِاللَّهِ «عليه السلام»: نَزَلَ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً فى شَهْرِ رَمَضانَ

وَ ما ذَرَأَ لَكُم فِى الأَرضِ مُختَلِفًا أَلوٰنُهُ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَإيَةً لِقَومٍ يَذَّكَّرونَ

درباره آغاز خلقت عالَم تفسیر آیات فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَ أَوْحى‌ فِي كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ

مال مسلمانان است. «قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا» 4- انگيزه‌ها و درجات و ارزش آنها متفاوت است. «قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا»

لَنَنْسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفاً (97) خلاصه چون از كشتن فارغ شد: قالَ فَاذْهَبْ‌: گفت موسى به سامرى، پس بيرون رو از ميانه ما. فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَياةِ

يَسْتَغْفِرُونَ «18» وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ «19» وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ «20» وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ

تفسير الميزان. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 378 إِنَّ فِي ذلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشى‌ «26» إِنَّ فِي ذلِكَ‌: بدرستى كه در گرفتن فرعون به عقوبت، لَعِبْرَةً

عطا كرديم. إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِي الْأَرْضِ وَ آتَيْناهُ مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ سَبَباً (84) إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِي الْأَرْضِ‌: بدرستى كه متمكن ساختيم

با فرار. «لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً» وَ أَنَّا لا نَدْرِي أَ شَرٌّ أُرِيدَ بِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ

ادَّخَرَهُ وَ دَفَنَهُ فِى الْاَرْضِ» راغب گويد: كنز گذاشتن مال روى هم و محفوظ داشتن آن است و اصل آن از «كَنَزْتُ التَّمْرَ فِى الْوِعاءِ» است يعنى خرما

إِلَيْهِ الْمَصِيرُ «3» ما يُجادِلُ فِي آياتِ اللَّهِ إِلاَّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَلا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلادِ «4» كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ

- تطبيق تاريخى فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ «3» كه (مايه‌ى) هدايت و رحمت، براى نيكوكاران است. فِي أَدْنَى الْأَرْضِ

دارند. «يَتَحاجُّونَ فِي النَّارِ» 5- مشكلات دنيوى مجوّز سرسپردگى به طاغوت نيست، بلكه اين سرسپردگى انسان را به دوزخ خواهد كشاند. فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفاءُ

كَفَرُوا مُعجِزِين‌َ فِي‌ الأَرض‌ِ) ‌در‌ مقابل‌ قدرت‌ الهي‌ نمي‌ توانند اعمال‌ قدرت‌ كنند. (إِنّا لَنَنصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِين‌َ آمَنُوا فِي‌ الحَياةِ الدُّنيا

باللّه و رسوله و تجهدون فى سبیل اللّه) ۸ - ارزش جهاد، به این است که در راه خدا و براى جلب رضاى او باشد. (تجهدون فى سبیل اللّه) قید «فى سبیل اللّه» بیانگر مطلب

مِثقال‌ِ ذَرَّةٍ فِي‌ الأَرض‌ِ وَ لا فِي‌ السَّماءِ (يونس‌ ‌آيه‌ 61) لا يَعزُب‌ُ عَنه‌ُ مِثقال‌ُ ذَرَّةٍ فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ لا فِي‌ الأَرض‌ِ (سبأ ‌آيه‌

نباشند. «يَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ» 2- پيمان شكنى دليل بر پيمان نبستن مجدّد نيست. «يَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ» 3- پيمان‌شكنى،

تعبیر آمده است (فأنجیناه و من معه فى الفلک المشحون). بر این اساس معناى آیه چنین مى شود: «آیة لهم أنّا حملنا ذرّیات البشر فى سفینة نوح». ۳ - امکان بهره بردارى

بعضهم أولى ببعض فى کتب اللّه) «فى کتب اللّه» مى تواند متعلق به کلمه ثابت و مانند آن و خبر براى مبتدایى محذوف باشد ; یعنى: هذا الحکم ثابت فى کتب اللّه. همچنین

إِنَّها إِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِي صَخْرَةٍ أَوْ فِي السَّماواتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ

بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فِي ظُلُماتٍ» 4- كسى كه از يك نور بهره‌مند نشود، در ظلمات متعدّد باقى مى‌ماند. «بِنُورِهِمْ ... فِي ظُلُماتٍ» (كلمه «نور» مفرد

استوار قرار داديم. ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِي قَرارٍ مَكِينٍ «13» مرتبه دوم: ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِي قَرارٍ مَكِينٍ‌: پس قرار داديم انسان را نطفه

(و لکم فى الأرض مستقر و متع إلى حین) ۱۰- عن أبى عبدالله (ع) (فى قصة آدم و حوا): ... قال الله لهما: اهبطا من سماواتى إلى الأرض فإنه لا یجاورنى فى جنتى عاص

الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ فَادْخُلِي فِي عِبادِي «29» فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌: پس داخل شو در زمره بندگان شايسته. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ

لسانك‌ ‌في‌ السرّ و العلانية لسانا واحدا و كذلك‌ قلبك‌ اني‌ احذرك‌ نفسك‌ و كفي‌ بك‌ خبيرا، ‌لا‌ يصلح‌ لسانان‌ ‌في‌ فم‌ واحد و ‌لا‌ سيفان‌ ‌في‌ غمد واحد»

فرار. «لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً» وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً

أَوَمَن يُنَشَّؤُا۟ فِى الحِليَةِ وَ هُوَ فِى الخِصامِ غَيرُ مُبينٍ (١٨)

ما سَمِعْنا بِهذا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هذا إِلاَّ اخْتِلاقٌ «7» أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي

(شايد فراريان از يكديگر، مراد كافران باشند) إِنَّهُ كانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُوراً «13» إِنَّهُ كانَ فِي أَهْلِهِ‌: به درستى كه آن كس بوده در دنيا در ميان كسان

أَ إِذا ضَلَلْنا فِي الْأَرْضِ أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ كافِرُونَ «10» وَ قالُوا أَ إِذا ضَلَلْنا فِي الْأَرْضِ‌: و گفتند

تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 473 هَلْ فِي ذلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ «5» آنگاه به جهت تعظيم قسم‌هاى مذكوره فرمايد: هَلْ فِي ذلِكَ‌: آيا هست در آنچه سوگند ياد

نسازد. «جاءَتْهُ الْبُشْرى‌ يُجادِلُنا فِي قَوْمِ لُوطٍ» 7- انبيا به فكر افراد زير دست خود هستند. «يُجادِلُنا فِي قَوْمِ لُوطٍ» 8- تنها به فكر قوم و طايفه‌ى

الملك الّا ما سمع و قال اللّه عزّ و جلّ و اذكر ربّك فى نفسك تضرّعا و خيفة فلا يعلم ثواب ذلك الذّكر فى نفس الرّجل غير اللّه لعظمته. «2» حضرت باقر عليه السّلام

(للذین أحسنوا فى هذه الدنیا) در صورتى که «فى هذه الدنیا» متعلق به «أحسنوا» باشد، مفید معناى فوق است. ۷- دین، در پى سعادت دنیوى مردم (للذین أحسنوا فى هذه الدنیا

وَ ما مِن دابَّةٍ فِى الأَرضِ إِلّا عَلَى اللَّهِ رِزقُها وَ يَعلَمُ مُستَقَرَّها وَ مُستَودَعَها كُلٌّ فى كِتٰبٍ مُبينٍ (٦)

و فرعون و بيان ضعف آنها) تفسیر آیات قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ أَرْسِلْ فِي الْمَدائِنِ حاشِرِينَ «111» (اطرافيان فرعون) گفتند: (مجازات) او و برادرش را

الذین یقتلون فى سبیله) ۶ - ارزش جهاد به این است که در راه خدا و جلب رضاى او باشد و نه دستیابى به منافع مادى. (الذین یقتلون فى سبیله) قید «فى سبیله» مى رساند

رَهِينَةٌ «38» إِلَّا أَصْحابَ الْيَمِينِ «39» فِي جَنَّاتٍ يَتَساءَلُونَ «40» عَنِ الْمُجْرِمِينَ «41» ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ «42» قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ

وَ قَضَينا إِلىٰ بَنى إِسرٰءيلَ فِى الكِتٰبِ لَتُفسِدُنَّ فِى الأَرضِ مَرَّتَينِ وَ لَتَعلُنَّ عُلُوًّا كَبيرًا (٤)

در حديث است كه «الوسيلة منزلى فى الجنّة» «1». در منهج- اصبغ بن نباته از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام روايت نموده: فى الجنّة لؤلؤتان الى بطنان العرش

علیهم سورة تنبئهم بما فى قلوبهم) ۲ - آگاهى منافقان به اطلاع خداوند بر اسرار قلبشان (یحذر المنفقون أن تنزل علیهم سورة تنبئهم بما فى قلوبهم) شک نیست که ترس

عَلَيه‌ِ شَي‌ءٌ فِي‌ الأَرض‌ِ وَ لا فِي‌ السَّماءِ (آل‌ عمران‌ آيه 5) وَ ما يَخفي‌ عَلَي‌ اللّه‌ِ مِن‌ شَي‌ءٍ فِي‌ الأَرض‌ِ وَ لا فِي‌ السَّماءِ (ابراهيم‌

کلمه بعضى از مفسران کلمه «الیَوْم» در جمله «لکِنِ الظّالِمُونَ الْیَوْمَ فِی ضَلال مُبِین» را به معناى روز قیامت گرفته اند، که مفهوم آیه این مى شود: در

اين است «جَدَّ فى سَيْرِهِ وَ فى اَمْرِهِ...جَدّاً: اِجْتَهَدَو - بِهِ الْاَمْرَ...جَدّاً: اِجْتَهَدَو - بِهِ الْاَمْرَ: اِشْتَدَّو - فى عيونِ النّاسِ جَدّاً:عَظُمَ

أَلْوانِكُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْعالِمِينَ «22» وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ابْتِغاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ

فَأَوْعى‌ ... فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ

الَّذِينَ‌ سَعَوْا فِي‌ آيَاتِنَا... (۰) مجاهد از ابن عباس نقل کند که این آیه درباره على و حمزة و عبیدة نازل شده است و منظور از (کالمفسدین فی الارض) عتبة و

یعرج إلیه فى یوم کان مقداره ألف سنة) ۷ - خداوند، مبدأ و منتهاى همه امور جهان است. (خلق اللّه السموت و الأرض ... یدبّر الأمر ... ثمّ یعرج إلیه فى یوم کان

است. چنانكه در آيه 100 سوره‌ى نساء مى‌فرمايد: «مَنْ يُهاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُراغَماً كَثِيراً وَ سَعَةً» يعنى هركس در راه خدا

يَسْتَغْفِرُونَ «18» وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ «19» وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ «20» وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ

استقرار و ثبوت را مى فهماند; ۲) قید «فى المهد» که نشانه ناتوانى عیسى(ع) از هرگونه حرکتى است; ۳) قید «صبیّاً» که با وجود «فى المهد» نیازى به آن نبود، ولى گویندگان

إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ (39) أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَ مَنْ كانَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (40) ترجمه‌

الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ «8» أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ «9» وَ حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ «10» إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ

(له ما فى السّموات و ما فى الارض من ذاالّذى یشفع عنده الاّ باذنه) ۱۷ - مالکیّت مطلق الهى بر هستى، مقتضى نفى هر گونه قدرت مستقل در جهان هستى (له ما فى السّموات

موجب تغییر حق و واقع نخواهد شد. (هأنتم هؤلاء جدلتم عنهم فى الحیوة الدنیا فمن یجدل اللّه عنهم فى یوم القیمة) از اینکه خداوند مى فرماید: بر فرض که در دنیا

آیات إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ «42» همانا نكوهش

آیات شامل این کلمه ولج‌ (۱۴ بار) ولوج به معنى دخول است. «وَلَجَ الشَّىْ‏ءُ فى غَيْرِهِ: دَخَلَ» راغب دخول را جاى تنگ گفته است ظاهرا آن فقط دخول سوزن در

عَنِ‏الْخَلْقِ فَقالَ: خَلَقَ اللهُ اَلْفاً وَ مِائَتَيْن فِى الْبَرِ وَاَلْفاً وَمِائَتَيْنِ فِى الْبَحْرِ وَ اَجْناسُ بَنى آدَمَ سَبَعْوُنَ جِنْساً وَالنَّاسُ

رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذا هُمْ يُشْرِكُونَ (65) فَإِذا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ‌:

الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ «8» أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ «9» وَ حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ «10» إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ

قوم ثمود و گرفتار شدن به عذاب الهى تفسیر آیات أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ «146» فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «147» وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِيمٌ

نُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ نُرِيَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما كانُوا يَحْذَرُونَ «6» وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ‌: و تمكين

و انّه‌ ‌في‌ القيامة يستغفر ‌له‌ العرش‌ و الكرسي‌ و ملائكة اللّه‌ المقربين‌». حم‌: گفتيم‌ ‌از‌ رموز قرآن‌ ‌است‌ ‌لا‌ يعلمها الّا الرّاسخون‌ ‌في‌ العلم‌

باب‌ حب‌ّ ‌في‌ اللّه‌ و البغض‌ ‌في‌ اللّه‌ ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ روايت‌ كرده‌ فرمود ان‌ّ ‌من‌ اوثق‌ عري‌ الايمان‌ ‌ان‌ تحب‌ّ ‌في‌ اللّه‌ و تبغض‌

این صورت (أَمْثَالَ) خود انسانها هستند، ولی با خصوصیات تازه و کیفیات خاص. «فِی مَا لا تَعْلَمُونَ»: در جهانی که شما چگونگی آن را نمی‌دانید و از اصول و نظامی

«18» بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ «19» وَ اللَّهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحِيطٌ «20» بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ «21» فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ «22» آيا سرگذشت

اول) وداد، مَوَدَة همه به معنى دوست داشتن است [مريم:96]. تقدير آن «وُدّاً فى قُلُوبِ النَّاس» و يا نظير آن است. اين يك امر طبيعى است هر كه مومن ونيكوكار

بر اين است قول آنكه گفته «اَلْمالُ قَحْبَةٌ تَكُونُ يَوْماً فى بَيْتِ عَطَّارٍ وَيَوْماً فى بَيْتِ بَيْطارٍ». مال مانند زن زناكارى است، روزى درخانه عطار

بر اين است قول آنكه گفته «اَلْمالُ قَحْبَةٌ تَكُونُ يَوْماً فى بَيْتِ عَطَّارٍ وَيَوْماً فى بَيْتِ بَيْطارٍ». مال مانند زن زناكارى است، روزى درخانه عطار

آیات شامل این کلمه ولج‌ (۱۴ بار) ولوج به معنى دخول است. «وَلَجَ الشَّىْ‏ءُ فى غَيْرِهِ: دَخَلَ» راغب دخول را جاى تنگ گفته است ظاهرا آن فقط دخول سوزن در

اول) وداد، مَوَدَة همه به معنى دوست داشتن است [مريم:96]. تقدير آن «وُدّاً فى قُلُوبِ النَّاس» و يا نظير آن است. اين يك امر طبيعى است هر كه مومن ونيكوكار

۱۰ - «عن أبى عبداللّه(ع) قال: إنّى أرکب فى الحاجة التى کفاها اللّه ما أرکب فیها إلاّ التماس أن یرانى اللّه أضحى فى طلب الحلال أما تسمع قول اللّه عزّوجلّ

كُنَّا فِي غَفْلَةٍ 7- ريشه همه‌ى انحراف‌ها و بدبختى‌ها، غفلت است. «كُنَّا فِي غَفْلَةٍ» 8- غفلت از قيامت، مايه‌ى ستم به خود و ديگران است. كُنَّا فِي غَفْلَةٍ

فرمايد: يا على فى الزّنا ست خصال ثلاث فى الدنيا و ثلاث فى الاخرة اما التى فى الدنيا فيذهب بالبهاء و يعجل الفناء و يقطع الرزق و اما التى فى الاخرة فسوء الحساب

أَولِياؤُكُم‌ فِي‌ الحَياةِ الدُّنيا وَ فِي‌ الآخِرَةِ وَ لَكُم‌ فِيها ما تَشتَهِي‌ أَنفُسُكُم‌ وَ لَكُم‌ فِيها ما تَدَّعُون‌َ فصلت‌ آيه 30 و 31. فِي‌ جَنّات‌ِ

قرآن (واذکر فى الکتب إبرهیم) ۲- یادآورى و تجلیل از پیامبران و اسوه هاى اخلاق و معنویت، از روش هاى هدایتى و تبلیغى مورد استفاده در قرآن (واذکر فى الکتب إبرهیم

اكمل ((فى بيوت اذن الله )) است چند روايت درباره : ((رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع ...)) تفسیر آیات يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ إِنَّ فِي ذلِكَ

حسّ بینائی ما، و یا حرکت هر یک در فلک مربوط است که متوازی یکدیگرند. إِنَ‌ فِي‌ خَلْقِ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ... (۴) فَالِقُ‌ الْإِصْبَاحِ‌ وَ جَعَلَ‌... (۳)

توبه كنند. «الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ» إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67) إِنَّ فِي ذلِكَ‌: بدرستى كه در انجاى موسى و قوم او

وَ لَوْ شِئْنا لَبَعَثْنا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيراً (51) وَ لَوْ شِئْنا لَبَعَثْنا: و اگر مى‌خواستيم هر آينه مى‌انگيختيم، فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيراً:

ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الْغافِرِينَ (155) وَ اكْتُبْ لَنا فِي هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنا إِلَيْكَ قالَ عَذابِي أُصِيبُ بِهِ

و گذشت). یعنى به پیروانت بگو: تا مى توانند آنچه بهتر است را انتخاب کنند و فى المثل عفو را بر قصاص (جز در موارد خاص) ترجیح دهند. این احتمال وجود دارد که

كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ «2» أَ لَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ‌: آيا نگردانيد و نيفكند مكر ايشان را كه ترويج كنيسه خود و تخريب خانه خدا بود، فِي تَضْلِيلٍ‌:

قوم ثمود و گرفتار شدن به عذاب الهى تفسیر آیات أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ «146» فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «147» وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِيمٌ

(أو لتعودنّ فى ملّتنا) ۶- نگرانى و ترس اقوام کفرپیشه از گسترش و تأثیر تعالیم انبیا در صورت حضور آنان در جامعه (لنخرجنّکم من أرضنا أو لتعودنّ فى ملّتنا) ۷-

دوّم انسان‌ها براى حساب زنده مى‌شوند. «وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ، فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ‌ ثُمَّ نُفِخَ

اللهِ آمَنْتُ بِاللهِ وَ كَفَرْتُ بِالطَّاغُوتِ اَللهُمَّ احْفِظْنى فى مَنامى وَ فى يَقْظَتى» (برهان). از اميرالمؤمنين «عليه السلام» در امالى شيخ نقل شده:

تر از آتش، خداوند آن را ضریع نام نهاده است» (أَلضَّرِیْعُ شَىْءٌ یَکُونُ فِى النّارِ یَشْبَهُ الشَّوْکَ، أَشَدُّ مَرارَةً مِنَ الصَّبْرِ، وَ أَنْتَنُ مِنَ

الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (36) فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (37) وَ عاداً

پاداش می‌دهد (نگا: نور / ، عنکبوت / زمر / ). «فِی أَصْحَابِ الْجَنَّةِ»: همراه با سایر بهشتیان. حرف (فِی) به معنی (مَعَ) است. «وَعْدَ»: مفعول مطلق فعل

كفر سخت‌تر ‌است‌: إِن‌َّ المُنافِقِين‌َ فِي‌ الدَّرك‌ِ الأَسفَل‌ِ مِن‌َ النّارِ (نساء ‌آيه‌ 145). وَ الَّذِين‌َ فِي‌ قُلُوبِهِم‌ مَرَض‌ٌ مراد ‌از‌ قلب‌ روح‌

الم‌ (۰) غُلِبَتِ‌ الرُّومُ‌ (۰) فِي‌ أَدْنَى‌ الْأَرْضِ‌ وَ هُمْ‌ مِنْ‌... (۰) فِي‌ بِضْعِ‌ سِنِينَ‌ لِلَّهِ‌... (۰) فِي‌ بِضْعِ‌ سِنِينَ‌ لِلَّهِ‌... (۰)

عَلَيْكَ إِعْراضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَبْتَغِيَ نَفَقاً فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّماً فِي السَّماءِ فَتَأْتِيَهُمْ بِآيَةٍ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ

همین آیه از تفسیر «على بن ابراهیم» نیز مى خوانیم که امام فرمود: فِى سِتَّةِ أَیّام یَعْنِى فِى سِتَّةِ أَوْقات «شش روز، یعنى شش وقت و دوران». د ـ در گفتگوهاى

ثَلاثِ شُعَبٍ‌ ... فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ‌ 2- انسان تنوع طلب است و در بهشت، باغ‌ها، چشمه‌ها، ميوه‌ها، خوراكى‌ها و نهرها همه متنوّع‌اند. «فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ

عصانى فحبسته فى بطن الحوت فى البحر، قالوا: العبد الصالح الذى کان یصعد إلیک منه فى کلّ یوم عمل صالح؟ قال: نعم. فشفعوا له عند ذلک، فأمره فقذفه فى الساحل، کما

اللَّهِ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ

جاءَهُ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ‌ ... وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً

ميشود ‌اينکه‌ امور خوب‌ و بد ‌از‌ ‌هم‌ جدا ميشوند: فَرِيق‌ٌ فِي‌ الجَنَّةِ وَ فَرِيق‌ٌ فِي‌ السَّعِيرِ شوري‌ آيه 5. حق‌ و باطل‌ امتياز پيدا ميكند سعيد

تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْمُتَكَبِّرِينَ «60» و روز قيامت كسانى را كه بر خدا دروغ

(59) لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لا يُجاوِرُونَكَ

إِذْ أَوْحَيْنا إِلى‌ أُمِّكَ ما يُوحى‌ (38) أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ

يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ «20» ترجمه‌

آزمایش در انفس است. (لتبلونّ فى اموالکم و انفسکم) امام رضا (ع) پس از تلاوت آیه فوق فرمود: «لتبلونّ فى اموالکم» باخراج الزکاة و «فى انفسکم» بتوطین الانفس على

باشد مثل «هُما مَعاً فَى الدَّارِ» و خواه در زمان مثل «هُما وُلِدا مَعاً» آن دو با هم زائيده شدند. و خواه در مقام مثل «هُما مَعاً فِى الْعُلُوِّ». ايضاً

ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع ) تفسیر آیات أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ

«‌ما ذئبان‌ ضاريان‌ ‌في‌ غنم‌ ‌قد‌ فارقها رعاؤها احدهما ‌في‌ اوّلها و الآخر ‌في‌ اخرها بافسد ‌فيها‌ ‌من‌ حب‌ّ المال‌ و الشرف‌ ‌في‌ دين‌ المسلم‌» (دو گرگ‌

با جان (جهدوا بأمولکم و أنفسکم فى سبیل اللّه) ۵ - در راه خدا بودن، ملاک ارزش جهاد با مال و جان (جهدوا بأمولکم و أنفسکم فى سبیل اللّه) ۶ - راه خدا و دین

(قل سیروا فى الأرض فانظروا کیف بدأ الخلق) ۵ - سیاحت در زمین و تأمّل در پیدایش موجودات، بر طرف کننده تردید انسان در امکان تحقّق معاد است. (سیروا فى الأرض فانظروا

دیگر است. أَلاَ إِنَ‌ لِلَّهِ‌ مَا فِي‌... (۰) وَ اصْبِرْ لِحُکْمِ‌ رَبِّکَ‌ فَإِنَّکَ‌... (۲) وَ مَا تَکُونُ‌ فِي‌ شَأْنٍ‌ وَ مَا... (۰) Tabber requires

«20» فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ «21» فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ «22» قُطُوفُها دانِيَةٌ «23» كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ

اجمعوا ان يجعلوه فى غيابت الجب ۴ - تسويل نفس ۵ - دروغگو حافظه ندارد ۶ - صبر جميل چيست ؟ فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَنْ يَجْعَلُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ

«يُسَبِّحُ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» 4- تسبيح موجودات، تذكّرى به انسان‌هايى است كه اهل تسبيح نيستند. «يُسَبِّحُ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»

نوحًا و إبرهیم و جعلنا فى ذرّیّتهما النبوّة) ۷ - نسل هاى پس از نوح و ابراهیم(ع)، هیچ گاه از کتاب آسمانى محروم نبوده اند. (و جعلنا فى ذرّیّتهما النبوّة و الکتب)

إِلى‌ صِراطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ «1» اللَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ وَيْلٌ لِلْكافِرِينَ مِنْ عَذابٍ شَدِيدٍ «2» الَّذِينَ

أَدْخِلْنا فِي رَحْمَتِكَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (151) إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِي الْحَياةِ

آیات شامل این کلمه حير (۱ بار) سر گردان. [انعام:71] «حارالرجل فى امره يحار: جهل وجه الصواب» راغب آن را مردّد بودن در كار گفته كه همان سرگردانى است . يعنى:

است وجوه متعدد در معناى آيه: «مَا أصَابَ مِن مُصِيبَةٍ فِى الأرضِ وَ لا فِى أنفُسِكُم إلّا فِى كِتَابٍ...» سفارش به زهد و عدم وابستگی به دنیا بحث روايتى

(الذین یجدلون فى ءایت اللّه ... کبر مقتًا ... عند الذین ءامنوا) ۷ - دشمنان دیانت و ستیزه جویان با آیات الهى، فاقد منطق و برهان (الذین یجدلون فى ءایت اللّه

نتيجه‌اى نخواهد داشت. فى الكافى- باسناده عن زيد الشّحّام قال: قال ابو عبد اللّه عليه السّلام: خذ من نفسك لنفسك خذ منها فى الصّحة قبل السّقم و فى القوّة قبل الضّعف

الأرض ... و کذلک مکّنّا لیوسف فى الأرض) ۲- یوسف(ع) در سرزمین مصر به منزلتى والا و قدرتى بلامنازع دست یافت. (مکّنّا لیوسف فى الأرض یتبوّأ منها حیث یشاء) «تمکین»

فَأَوْعى‌ ... فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ

فَإِنِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ «11» وَ أَدْخِلْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ فِي تِسْعِ آياتٍ إِلى‌ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنَّهُمْ

.. إلا تفعلوه تکن فتنة فى الأرض و فساد کبیر) ۵- عملکرد غلط مسلمانان، منشأ فتنه ها و مشکلات اجتماعى آنان (إلا تفعلوه تکن فتنة فى الأرض و فساد کبیر) استمداد:

اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا (56) (قصه هفتم: حضرت ادريس) بعد بيان حال ادريس عليه السلام را مى‌فرمايد: وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ

الرَّحيمِ يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَ ما فِى الأَرضِ المَلِكِ القُدّوسِ العَزيزِ الحَكيمِ (١)

هَل فى ذٰلِكَ قَسَمٌ لِذى حِجرٍ (٥)

پیامبر(ص) (و جاءک فى هذه الحق) ۹- حقایق پیراسته از هر گونه باطل ، استوار سازنده دل و آرامش دهنده خاطر است. (ما نثبت به فؤادک و جاءک فى هذه الحق) برداشت

يعنى «فى لَيْلٍ طَويلٍ» و از حضرت رضا عليه السلام نقل كرده كه مراد صلوة ليل است. احتمال دارد صفت مفعول مطلق باشد: «سَبِّحْهُ تَسْبيحاً طَويلاً فى الَّيْلِ»

فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (57) فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ‌: پس اگر دريابى

(جعل لکم الأرض ... کلوا ... فى ذلک لأیت ) ۷ - تنها بهره مندان از خرد، توان درک آیات ربوبیت الهى و بهره بردن ازآن را دارند. (إنّ فى ذلک لأیت لأُولى النهى) به

لا یسمّى بها غیره و هى التى وصفها فى الکتاب فقال: «فادعوه بها و ذروا الذین یلحدون فى اسمائه» جهلا بغیر علم فالذى یلحد فى اسمائه بغیر علم یشرک و هو لایعلم

ثَلاثِ شُعَبٍ‌ ... فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ‌ 2- انسان تنوع طلب است و در بهشت، باغ‌ها، چشمه‌ها، ميوه‌ها، خوراكى‌ها و نهرها همه متنوّع‌اند. «فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ

(نگا: صافّات / ). يَتَجَرَّعُهُ‌ وَ لاَ يَکَادُ يُسِيغُهُ‌... (۰) فِي‌ الْحَمِيمِ‌ ثُمَ‌ فِي‌ النَّارِ... (۰) شأن نزول آیات ۴۳ و ۴۴: این آیات درباره ابوجهل

أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعلَمُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَ ما فِى الأَرضِ ما يَكونُ مِن نَجوىٰ ثَلٰثَةٍ إِلّا هُوَ رابِعُهُم وَ لا

نساء / شعراء / . يَتَجَرَّعُهُ‌ وَ لاَ يَکَادُ يُسِيغُهُ‌... (۰) فِي‌ الْحَمِيمِ‌ ثُمَ‌ فِي‌ النَّارِ... (۰) شأن نزول آیات ۴۳ و ۴۴: این آیات درباره ابوجهل

پوست مثل خارج كردن طلا از سنگ معدن و دانه از كاه خدا فرموده «وَ حُصِّلَ ما فِى الصُّدُورِ» يعنى آنچه در سينه هاست ظاهر و جمع شد. آنگاه كه آنچه در قبور است

طبرسى رحمه‏اللَّه آن را بيان حكم گفته و در «اَفْتُونى فى رُؤْياىَ» فرموده يعنى حكم حادثه را بيان كنيد. فِي اللّه وَ قُل يَسْتَفْتُونَک فِيهِن الْکَلاَلَة مَا

درباره عايشه فرموده: «وَضِعْنٌ غَلا فى صَدْرِها كَمِرْجَلِ الْقَيْنِ» كينه‏اى در سينه‏اش مثل ديك آهنگر جوشيد. کَالْمُهْل فِي الْأَثِيم طَعَام کَغَلْي الْبُطُون

أَلْوانِكُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْعالِمِينَ «22» وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ابْتِغاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ اقتَرَبَ لِلنّاسِ حِسابُهُم وَ هُم فى غَفلَةٍ مُعرِضونَ (١)

اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ «5» فِي جِيدِها: در گردن او، حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ: رسنى است به هم

الأرض ... إن فى ذلک لأیة) ۸- آیت خداوند بودن آب باران و حیات موجودات، براى مردم حق شنو قابل درک است. (و الله أنزل من السّماء ماء ... إن فى ذلک لأیة لقوم

أَوَلَم يَهدِ لَهُم كَم أَهلَكنا مِن قَبلِهِم مِنَ القُرونِ يَمشونَ فى مَسٰكِنِهِم إِنَّ فى ذٰلِكَ لَإيٰتٍ أَفَلا يَسمَعونَ (٢٦)

أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى‌ رَبِّ الْعالَمِينَ (145) أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ (146) فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (147) وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِيمٌ

است. (هو الذى جعلکم خلئف فى الأرض) ۳ - آدم(ع) و نسل او، جانشین انسان هایى که پیش از آنان در زمین مى زیستند. (هو الذى جعلکم خلئف فى الأرض) ۴ - نابودى امت ها

عَلَيْهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَرَحْمَةً وَ ذِكْرى‌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (51) قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ شَهِيداً يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ

‌که‌ ‌خدا‌ ميفرمايد: لِلفُقَراءِ الَّذِين‌َ أُحصِرُوا فِي‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ لا يَستَطِيعُون‌َ ضَرباً فِي‌ الأَرض‌ِ يَحسَبُهُم‌ُ الجاهِل‌ُ أَغنِياءَ مِن‌َ التَّعَفُّف‌ِ

إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ وَ آتَيْناهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيا وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ

يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ كانَ بِكُمْ رَحِيماً (66) وَ إِذا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ

یستخلفکم فى الأرض) ۸- نابودى فرعونیان و به حاکمیت رسیدن بنى اسرائیل، پرتوى از ربوبیت خداوند نسبت به آنان (عسى ربکم أن یهلک عدوکم و یستخلفکم فى الأرض) ۹-

خداوند چند روايت در ذيل آيه : ((هذان خصمان اختصموا فى ربهم (( تفسیر آیات هذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيابٌ

أَلْوانِكُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْعالِمِينَ «22» وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ابْتِغاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ

ثَلاثِ شُعَبٍ‌ ... فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ‌ 2- انسان تنوع طلب است و در بهشت، باغ‌ها، چشمه‌ها، ميوه‌ها، خوراكى‌ها و نهرها همه متنوّع‌اند. «فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ

و انّه‌ ‌في‌ القيامة يستغفر ‌له‌ العرش‌ و الكرسي‌ و ملائكة اللّه‌ المقربين‌». حم‌: گفتيم‌ ‌از‌ رموز قرآن‌ ‌است‌ ‌لا‌ يعلمها الّا الرّاسخون‌ ‌في‌ العلم‌

زینب بنت جحش و هى یومئذ تحت زید بن حارثة فأخفى إسمها فى نفسه و لم یبده لکیلا یقول أحد من المنافقین: إنّه قال فى إمرأة فى بیت رجل أنّها إحدى أزواجه... و خشى قول المنافقین

فَأَوْعى‌ ... فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ

فَأَوْعى‌ ... فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ

فَأَوْعى‌ ... فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ

فَأَوْعى‌ ... فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ‌ 4- مؤمن و نمازگزار واقعى، خود را مالك همه دارايى‌هاى خود نمى‌داند و سهمى از آن را حق ديگران مى‌داند. «فِي أَمْوالِهِمْ

(إن هذا لمکر مکرتموه فى المدینة) ۶- فرعون، ایمان ساحران را به موسى(ع)، خطرى براى موقعیت و حکومت خویش احساس کرد. (إن هذا لمکر مکرتموه فى المدینة لتخرجوا منها

یامحمد أرأیت آیة التى قرأت آنفاً أفینا و فى آلهتنا أم فى الأمم الماضیة و آلهتهم؟ قال(ص): بل فیکم و فى آلهتکم و فى الأمم الماضیة إلاّ من استثنىاللّه فقال

«20» فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ «21» فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ «22» قُطُوفُها دانِيَةٌ «23» كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ

تاریخ (أفلم یسیروا فى الأرض فینظروا کیف کان عقبة الذین من قبلهم) ۲- لزوم سیر در زمین و بررسى تاریخ ملت ها، براى عبرت آموزى (أفلم یسیروا فى الأرض فینظروا) ۳-

(اسمه المسیح عیسى ابن مریم وجیهاً فى الدنیا و الاخرة) ۱۰ - وجاهت و آبرومندى در دنیا و آخرت، ارزشى براى انسان (وجیهاً فى الدنیا و الاخرة) ۱۱ - عدم تنافى کسب

اللَّهِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ (47) وَ كانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَ لا يُصْلِحُونَ (48) قالُوا تَقاسَمُوا

أُتْبِعُوا فِي هذِهِ الدُّنْيا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا إِنَّ عاداً كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلا بُعْداً لِعادٍ قَوْمِ هُودٍ (60) وَ أُتْبِعُوا فِي هذِهِ

الکتب و المشرکین فى نار جهنّم) ۲ - فرجام اهل کتاب، در صورت کفر به اسلام، هم تراز با مشرکان است. (إنّ الذین کفروا من أهل الکتب و المشرکین فى نار جهنّم) ۳ -

جهاد در پیشگاه خداوند (هاجروا و جهدوا بأمولهم و أنفسهم فى سبیل اللّه) برداشت فوق با توجه به کلمه «فى سبیل اللّه» استفاده شده است. ۷- خداوند بین مهاجران و

بِقُوَّةٍ» آيا قوه ابدان مراد است يا قوه قلوب؟ فرمود: هر دو «اَقُوَّةٌ فِى الْاَبْدانِ اَمْ فِى الْقُلُوبِ؟ قالَ: فيهِما جَميعاً». جمع قوه در قرآن قوى آمده مثل

يعنى «فى لَيْلٍ طَويلٍ» و از حضرت رضا عليه السلام نقل كرده كه مراد صلوة ليل است. احتمال دارد صفت مفعول مطلق باشد: «سَبِّحْهُ تَسْبيحاً طَويلاً فى الَّيْلِ»

نقل مى‏كند و شايد در آن «فى» مقدّر باشد يعنى خدا از آسمان آبى نازل كرد و آن را در چشمه‏هاى زمين وارد نمود. همچنين است [جن:17]. فِي مَا الْمُجْرِمِين قَالُوا

زیارت بیت اللّه، از وظایف رهبران الهى (و أذّن فى الناس بالحجّ) ۴ - حج، یادگارى از شریعت حضرت ابراهیم(ع) (و أذّن فى الناس بالحجّ) ۵ - اقامتگاه حضرت ابراهیم(ع)

جهنّم و بهشت آمده است. ايضاً آيه [ليل:15]. هكذا حدبث «من شقى شقى فى بطن امّه و من سعد سعد فى بطن امّه» ايضاً آيه [طه:123]. كه شقاوت بعد از ضلالت آمده زيرا

كثير: بسيار [حديد:26]. كثير ممكن است فى نفسه باشد نه با قياس به ديگرى مثل [آل عمران:146]. يعنى مردان خدا كه فى حد هم بسيار بودند و مثل [مائده:66]. كه

از مادّه «عدول» باشد، معناى جمله چنین خواهد شد: فَلا تَتَّبِعُوا الْهَوى فِى أَنْ تَعْدِلُوا: «از هواپرستى در مسیر انحراف از حق پیروى مکنید». عدل‌ (۲۸

اللهِ آمَنْتُ بِاللهِ وَ كَفَرْتُ بِالطَّاغُوتِ اَللهُمَّ احْفِظْنى فى مَنامى وَ فى يَقْظَتى» (برهان). از اميرالمؤمنين «عليه السلام» در امالى شيخ نقل شده:

یونس / حجّ / ). يَتَجَرَّعُهُ‌ وَ لاَ يَکَادُ يُسِيغُهُ‌... (۰) فِي‌ الْحَمِيمِ‌ ثُمَ‌ فِي‌ النَّارِ... (۱) Tabber requires Javascript to function. آيات

الْمَوْتِ» يُجادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَ ما تَبَيَّنَ كَأَنَّما يُساقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَ هُمْ يَنْظُرُونَ «6» يُجادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَ ما تَبَيَّنَ‌:

الناس» إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الْآخِرَةِ ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ (103) إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً:

(فمن فرض فیهن الحج فلا رفث ... فى الحج) ۳ - حرمت هر گونه نافرمانى (فسوق) در حج (فمن فرض فیهنّ الحج فلا رفث و لا فسوق ... فى الحج) ۴ - حرمت هر گونه نزاع (جدال)

را. 3- عن النبى‌ «3» صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ان يكن فى شى‌ء شفاء ففى شرطة الحجّام او فى شربة عسل. فرمود حضرت نبوى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اگر

ما سَمِعْنا بِهذا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هذا إِلاَّ اخْتِلاقٌ «7» أَ أُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي

بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ» 3- شرط أثرگذارى تبليغ آمادگى مردم است وگرنه تبليغ پيامبر نيز بى اثر خواهد بود. «ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ» وَ