لَيْتَنِي
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
حرف تمنّى و طمع است به اسمش نصب و به خبرش رفع مىدهد. گاهى در باره غيرمقدور آيد مثل [مريم:23]. ايكاش پيش از اين مرده بودم. و گاهى در باره مقدور نحو [قصص:79]. * [حاقة:27]. گفتهاند ضمير«لَيْتَها» راجع است بموته اولى يعنى: ايكاش مگر اولى كه دردنيا چشيدم كار مرا به پايان مىبرد وفانى شده ديگر زنده نمىگشتم مثل [نباء:40].
کلمات نزدیک مکانی
يَا وَ لَم يَقُول کُنْت مَع وَيْلَتَا سَبِيلا الرّسُول اتّخَذْت عَلَى لَه قَدّمْت مِت تُرَابا أُشْرِک قَبْل الذّکْرَى أُوت الْکَافِر قَالَت فَيَوْمَئِذ لِحَيَاتِي أَتّخِذ تَکُن مَوَدّة لَيْتَنِي مَعَهُم فَيَقُول بَيْنَه هٰذَا مَا يَدَيْه کِتَابِيَه بِرَبّي بِشِمَالِه فَأَفُوز لا النّخْلَة فُلاَنا لَقَد أَحَدا يُعَذّب فَوْزا کِتَابَه عُرُوشِهَا خَلِيلا أَنّى جِذْع أُوتِي أَدْر أَضَلّنِي إِلَى عَظِيما عَذَابَه بَيْنَکُم الظّالِم فَلْيُقَاتِل يَدَاه أَحَد قَدّمَت الْإِنْسَان يَعَض خَاوِيَة فِي الْمَخَاض نَسْيا عَن مَن يَتَذَکّر هِي الذّکْر سَبِيل حِسَابِيَه فَأَجَاءَهَا قَصِيّا يَوْم فَنَادَاهَا أَمّا مَنْسِيّا کَأَن الْمَرْء يَنْظُر لَيَقُولَن فِيهَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
