الْمَرْء
ریشه کلمه
- مرء (۳۸ بار)
قاموس قرآن
[نساء:4]. آيه در بيان بذل زن است قسمتى از مهريّه خويش را به مرد. طبرسى در متن آيه فرموده: هنىء گوارا و دلچسبى است كه نقصانى ندارد و مرىء آنست كه خوش عاقبت، تامّ الهضم و بىضرر باشد در اقرب الموارد گويد: به قولى هنىء لذيذ و مرىء خوش عاقبت است. راغب گويد: مَرِىء رأس لوله معده چسبيده به حلق است «مَرُؤُ الطَّعامُ» براى آن گويند كه موافق طبع است. بنابراين مىشود گفت هَنىء در آيه به معنى بلا مشقت و مَرىء به معنى گوارا است يعنى اگر زنان به طيب نفس چيزى از مهريّه خويش را به شما بذل كردند راحت و گوارا بخوريد هنىء و مرىء هر دو حالاند از مبذول. مَرْء وِامْرَءٌ: به معنى انسان و مرد آيد [عبس:36-34]. به قرينه «صاحِبَتِهِ» مراد از مرء در آيه مرد است ايضاً ظاهراً در آيه [بقره:102]. ولى در آيات [نباء:40]. [انفال:24]. مراد مطلق انسان است. ايضاً كلمه امرأ در آيه [مريم:28]. مراد از آن، مرد است و در آيه [طور:21]. مراد مطلق انسان مىباشد. امرأة و مرأة به معنى زن است [آل عمران:35]. ولى «مرأة» در كلام الله نيامده است.
