النّخْلَة
از الکتاب
ریشه کلمه
- نخل (۲۰ بار)
قاموس قرآن
درخت خرما. در واحد و جمع استعمال مىشود مثل [ق:10]. كه به قرينه وصف در جمع بكار رفته و مثل [قمر:20]. واحد آن نَخْلَة است نحو [مريم:23]. جمع آن نخيل مىباشد [مؤمنون:19]. به قولى نخيل اسم جمع است طبرسى ذيل آیه 266 بقره. نَخْل را جمع نَخْلَة گفته و گويد: اصل نخل به معنى بيختن و الك كردن آرد است و به قولى درخت خرما را از آن نخل گويند كه خالص شده مانند خالص شدن مغز از قشر بوسيله الك كردن در قاموس و اقرب معناى اولى نخل را تصفيه گفته است ايضا قاموس نخل و نَخيل را جمع نَخْلَة مىداند، در پايان ناگفته نماند كه مذكر و مونث هر دو آمده است مانند [حاقة:7]. [قمر:20].
کلمات نزدیک مکانی
وَ بِجِذْع تُسَاقِط قَالَت جِذْع إِلَى إِلَيْک يَا عَلَيْک هُزّي الْمَخَاض رُطَبا لَيْتَنِي جَنِيّا فَأَجَاءَهَا قَصِيّا مِت فَکُلِي سَرِيّا تَحْتَک مَکَانا قَبْل اشْرَبِي بِه هٰذَا رَبّک فَانْتَبَذَت جَعَل کُنْت نَسْيا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...