إِنّمَا
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
(بفتح و كسر) همان اَنّ و اِنَّ است كه ماء كافّه بر آن داخل شده و معنى فقط و اين است جز اين نيست، مىدهد مثل [فصّلت:6]، كه اِنّماى اوّل به كسر و دوّمى به فتح است در قاموس گويد: انّماى اوّل به كسر و دوّمى به فتح است در قاموس گويد: انّما به فتح و كسر هر دو مفيد حصر مخصوص به انّما به كسر اول است، سخنش مردود مىباشد. ولى در اقرب الموارد آمده: انّما به كسر مفيد حصر و حرف است و جمهور گويند. اَنّما به فتح مفيد حصر نيست تاگفته نماند در آيه فوق هر دو مفيد حصراند.
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللّه مِن الّذِين قُل لا إِن مَا عَلَى فِي کُنْتُم أَنْت عِنْد قَال أَنَا أَن يَا قَالُوا لَکُم إِذَا آمَنُوا الشّيْطَان مَن إِلاّ إِلَى هُو الدّنْيَا لَهُم إِلٰه الْحَيَاة الْأَرْض تَعْمَلُون کَان بِه الْآيَات أَيّهَا هُم نَذِير فَلا يُرِيد الْمُؤْمِنُون بِمَا الّذِي عَلَيْهِم النّاس مُبِين أَو إِلَي نَحْن يَوْم قَوْم رَبّي عَلَيْه بَشَر لَعَلّکُم تَقُولُوا ثُم يَعْلَمُون يُؤْمِنُون تَعْبُدُون أُنْزِل بِاللّه رَبّه عَن يُوحَى حَرّم أَ وَاحِد عِلْمُهَا بَل لَو رَحِيم الْمُتّقِين يُحِب هٰذِه عَلَيْکُم إِنّا لَم کَفَرُوا الْعِلْم تُجْزَوْن ذٰلِک غَفُور مُنْذِر أَوْلاَدُهُم السّبِيل الصّادِقِين تُوعَدُون عَذَاب أَلا سَبِيل هٰذَا لَئِن کَانُوا عَدُوّ أَنّهُم شَيْء مَعَه أُولُوا إِلَيْه
