ریشه ندو
تکرار در قرآن: ۵۳(بار)
قاموس قرآن
جمع شدن. «نَدَاالْقَوْمُنَدْواً: اِجْتَمَعُوا». نادى اسم فاعل است و نيز به معنى مجلس و محل اجتماع باشد [عنكبوت:29]. آن سخن لوط «عليه السلام»است به قومش يعنى كار زشت (لواط) را در محل اجتماعى مردم و پيش چشم عموم مرتكب مىشويد. گفتهاند: تا اجتماع هست نادى خوانده مىشود. [علق:17-18]. در مجمع فرموده: نادى مجلس اهل نادى است و در اثر كثرت استعمال هر مجلس را نادى گفتهاند. ظاهرا مراد از نادى در آيه اهل مجلس است يعنى: آن شخص اهل مجلس و ياران خويش را به يارى بخواند ماهم زبانيه و مأموران آتش را مىخوانيم. نَدِىّ: مانند نادى به معنى مجلس اجتماع است در مجمع فرموده: ندى و نادى مجلسى است كه اهلش در آن جمع شدهاند و دارالندوه مكّه كه خانه قُصَىّ بود از آن است و در آن به مشاوره جمع مىشدند. [مريم:73]. كافران به اهل ايمان گفتند: كدام يك از دو گروه مقام بهتر و مجلس نيكوتر (و آراستهتر) دارد، اين همان تفاخر به مال و زينت دنيا است لذا در جواب آيه بعدى آمده: «وَكَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثاثاً وَرِئْياً».
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| نِدَاءً | ۲ |
| فَنَادَتْهُ | ۱ |
| مُنَادِياً | ۱ |
| يُنَادِي | ۱ |
| نَادَيْتُمْ | ۱ |
| نَادَاهُمَا | ۱ |
| نُودُوا | ۱ |
| نَادَى | ۱۳ |
| نَادَوْا | ۲ |
| نَادُوا | ۱ |
| فَنَادَاهَا | ۱ |
| نَادَيْنَاهُ | ۲ |
| نَدِيّاً | ۱ |
| نُودِيَ | ۴ |
| فَنَادَى | ۲ |
| نَادَيْنَا | ۱ |
| يُنَادِيهِمْ | ۴ |
| نَادِيکُمُ | ۱ |
| نَادَانَا | ۱ |
| فَنَادَوْا | ۲ |
| يُنَادَوْنَ | ۲ |
| التَّنَادِ | ۱ |
| يُنَادُونَکَ | ۱ |
| يُنَادِ | ۱ |
| الْمُنَادِ | ۱ |
| يُنَادُونَهُمْ | ۱ |
| فَتَنَادَوْا | ۱ |
| نَادَاهُ | ۱ |
| نَادِيَهُ | ۱ |
