ریشه نبت
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۲۶(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
نبت و نبات مصدراند و نيز هرچه از زمين رويد اعم از درخت و علف، نبات و نبت خوانده مىشود [اعراف:58]. سرزمين پاك گياهش بادن خدا مىرويد. [نمل:60]. [عبس:27-30]. چنانكه مىبينيم نبات در درختان نيز بكار رفته است. * [آل عمران:37]. در لغت آمده «نَبَتَ الْاِنْسانُ نَباتاً: نَمى شَبابُهُ» يعنى جوانيش روييد و جوان شد و نيز آمده:«أَنْبَتَ الْغُلامُ: بَلَغَ مَبْلَغَ الرِجالِ» معنى آيه: خدا او را قبول كرد قبول نيك و او را تربيت كرد تربيت نيك. بعضى گفتهاند تقدير آن «فَأَنْبَتَها اِنْباتاً فَنَبَتْ نَباتاً حَسَناً» است و به قول بعضى مصدر مجرد به جاى مصدر مزيد آمده است. * [نوح:17]. اين آيه نيز مانند آيه سابق است و مىرساند كه بشر جزء نباتات و روييدنيهااست و مانند آنها نمو و رشد مىكند به نظر بعضىها «نَباتاً» حال است .
ریشه‌های نزدیک مکانی
من ها ه ب فى ف نا کم ارض کلل خرج ل ما موه زوج سمو حسن حبب ثم نبت انن شجر اکل اله وله الله بهج نزل قبل کون ربب جنن رسو على ک عود سبل شقق کفل شىء مثل خلط نخل رئى ا نعم لقى سنبل ذکر زکريا زيت سوم ذلک سيناء شتت ربو سقم ان کفر ذات حدق سرج سبع لفف يوم رعى هو دهن کرم هزز طور عجب عنب اذن الذى جعل طيب صبح غيث هيج نفس بلد برک صبغ عرى هم بقل فصل لعل مدد هشم قضب الى غوث بسق نبذ يقطين ذا لم وزن
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تُنْبِتُ | ۲ |
| أَنْبَتَتْ | ۲ |
| أَنْبَتَهَا | ۱ |
| نَبَاتاً | ۳ |
| نَبَاتَ | ۱ |
| نَبَاتُهُ | ۲ |
| نَبَاتُ | ۲ |
| أَنْبَتْنَا | ۴ |
| يُنْبِتُ | ۱ |
| نَبَاتٍ | ۱ |
| تَنْبُتُ | ۱ |
| فَأَنْبَتْنَا | ۴ |
| تُنْبِتُوا | ۱ |
| أَنْبَتَکُمْ | ۱ |
