ریشه فقر
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
حاجت. فقير: حاجتمند. احتياج رااز آن فقر گفتهاند كه آن به منزله شكسته شدن فقارظهر (ستون فقرات) است در تعّذر رسيدن به مراد(مجمع). ناگفته نماند: حاجت يكدفعه حاجت ذاتى است مثل [فاطر:15]. اى مردم شما به خدا محتاجيد و خدا اوست بى نياز ستوده. اين شامل حال همه است حتى ميليادرها، و يك دفعه به معنى نادارى و بى چيزى است مثل [نساء:6]. و [حج:28]. فاقره: داهيه بزرگ. اين از آن است كه بلاى بزرگ پشت انسان را مىشكند [قيامة:25-24]. چهره هائى در آن روز درهم كشيده است توقع دارد كه بلائى كمرشكن به سرش آيد. [توبه:60]. راجع به فرق مسكين و فقير به «سكن» رجوع شود.
ریشههای نزدیک مکانی
اله وله الله ل ف من کم غنى ها ان کون انتم ب الى هم خير انن ما الذين قول ه لا ولى ثم اکل اذا او وعد جىء عقب کلا ظلم هو امر هما على وفى بئس ى شدد قضى صدق نحن هجر بلغ طعم اتى سکن انس امو رغب احد بدل عمل تفث س ترق حمد شطن فى حصر فعل نعم ترقوه ايى کتب فحش خرج خفى قوم وحد يا خبر غير ظنن بسر نفس عرف عفف سبل عن نزل قرب عبد مثل کفر دور يوم ولد مشى الف هى قتل صلح اذ فضل قلب نبء نذر دفع
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
الْفَقْرَ | ۱ |
الْفُقَرَاءَ | ۱ |
لِلْفُقَرَاءِ | ۳ |
فَقِيرٌ | ۲ |
فَقِيراً | ۲ |
الْفَقِيرَ | ۱ |
فُقَرَاءَ | ۱ |
الْفُقَرَاءُ | ۲ |
فَاقِرَةٌ | ۱ |