ریشه عفف
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۴(بار)
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
1
1
1
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
قاموس قرآن
عفّت به معنى مناعت است در شرح آن گفتهاند: حالت نفسانى است كه از غلبه شهوت بازدارد پس بايد عفيف به معنى خود نگه دار و با مناعت باشد [بقره:273]. بىخبر آنها را از مناعتشان غنى مىپندارد. [نور:33]. آنانكه قدرت تزويج ندارند خود نگهدارى و عفّت پيش گيرند تا خدا از كرم خويش آنها را بى نياز گرداند. در نهج البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ل من غنى ب ان کون هم الله ف علم لا اله وله هن خير وسع عرف الذين زين جهل سوم وجد برج کبر حسب غير نکح فقر اکل ه فضل حتى بدر سئل ارض سمع فى انس سرف ثوب وضع ها ضرب لحف ما طوع
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| التَّعَفُّفِ | ۱ |
| فَلْيَسْتَعْفِفْ | ۱ |
| لْيَسْتَعْفِفِ | ۱ |
| يَسْتَعْفِفْنَ | ۱ |
