الجن ٢٣
گسترشکپی متن آیه |
---|
ترجمه
الجن ٢٢ | آیه ٢٣ | الجن ٢٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بَلاغاً»: ابلاغ تبلیغ. مستثنی از (لآ أَمْلِکُ) است و جملات میان آنها معترضه و برای تأکیدِ عدم استطاعت است (نگا: قاسمی). یا این که مفعول مطلق فعل محذوفی است. «رِسَالاتِهِ»: مراد از رسالتهای خدا توضیح مسائل مجمل قرآنی، در پرتو رهنمودهای آسمانی است. مثل توضیح و بیان احکام نماز و زکات و حجّ، و غیره (نگا: المصحفالمیسّر).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۸ - ۲۸ سوره جّن
- وجوه مختلف در اين كه: «مساجد، از آنِ خدا است»
- مراد از كسانى كه هنگام نماز پيامبر«ص»، در اطرافش جمع مى شدند
- بيان جایگاه پيامبر«ص»، نسبت به پروردگار و نسبت به مردم
- علم غيب، به اصالت، از آنِ خداست و به تعليم الهى، ديگران هم مى توانند از آن برخوردار شوند
- وجوه مختلف درباره معناى آيه: «فَإنّهُ يَسلُكُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَ مِن خَلفِهِ رَصداً»
- نکات سه آيه اخير، در باره علم غیبِ خاصّ خدای تعالی
- معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى
- عدم اختصاص علم غيب به پيامبران، به موردى خاص
- بحث روایی: رواياتى راجع به معنای: «مساجد، از آنِ خداست»
نکات آیه
۱ - پیامبر(ص)، مأمور بیان وظیفه و قلمرو رسالت خویش براى مردم (قل ... إلاّ بلغًا من اللّه و رسلته)
۲ - رساندن پیام هاى خداوند به انسان ها، از اهداف پیامبر(ص) (إلاّ بلغًا من اللّه و رسلته)
۳ - وظیفه و توانایى پیامبر(ص)، تنها بر ابلاغ پیام هاى هدایت بخش الهى به مردم، نه هدایت کردن یکایک آنان. (قل إنّى لا أملک لکم ضرًّا و ... إلاّ بلغًا من اللّه و رسلته) برداشت یاد شده، مبتنى بر نکته این است که جمله «إلاّ بلاغاً...» استثنا از «لا أملک لکم ضرّاً...» باشد; یعنى، لا أملک لکم ضرّاً و لا رشداً إلاّ بلاغاً من اللّه و رسالاته.
۴ - پیامبران و مبلغان دینى، تنها موظف به انجام وظیفه اند; نه مأمور به نتیجه. (لا أملک لکم ضرًّا و لا رشدًا ... إلاّ بلغًا من اللّه و رسلته)
۵ - انجام دادن رسالت الهى، موجب پناه داشتن پیامبر(ص) و کوتاهى ایشان، سبب بى پناهى آن حضرت در برابر عذاب خداوند (و لن أجد من دونه ملتحدًا . إلاّ بلغًا من اللّه و رسلته) برداشت یاد شده، مبتنى بر این نکته است که عبارت «إلاّ بلاغاًمن اللّه...» استثنا از «ملتحداً» باشد; یعنى، من پناهگاهى در برابر عذاب الهى نمى یابم; جز آن که با انجام رسالت الهى، پناهى براى خود بیابم.
۶ - نافرمانى از خدا و رسول او، موجب ابتلا به آتش دوزخ (و من یعص اللّه و رسوله فإنّ له نار جهنّم)
۷ - عذاب آتش براى عصیان گران خدا و رسول او، دائمى و ابدى است. (و من یعص اللّه و رسوله فإنّ له نار جهنّم خلدین فیها أبدًا)
۸ - نافرمانى از دستورات پیامبر(ص)، بسیار خطیر و هم سنگ با نافرمانى از خداوند (و من یعص اللّه و رسوله فإنّ له نار جهنّم)
۹ - پیامبر(ص)، داراى رهنمودها و دستوراتى جدا از فرمان هاى خداوند (و من یعص اللّه و رسوله) با توجه به آمدن نام پیامبر(ص) در کنار نام خداوند، مطلب یاد شده استفاده مى شود; زیرا اگر پیامبر(ص) دستورى مستقل نداشت و فرمان هاى آن حضرت همان فرمان هاى خداوند (که در قرآن آمده است) بود; آمدن نام پیامبر با نام خداوند لغو مى بود.
۱۰ - حیات اخروى، حیاتى است ابدى و جاودانه. (فإنّ له نار جهنّم خلدین فیها أبدًا)
موضوعات مرتبط
- انبیا: محدوده مسؤولیت انبیا ۴
- جهنم: آتش جهنم ۶; جاودانان در جهنم ۷; موجبات جهنم ۶
- حیات: جاودانگى حیات اخروى ۱۰
- خدا: ابلاغ اوامر خدا ۲، ۳; اوامر خدا ۹
- دین: محدوده مسؤولیت مبلغان دین ۴
- عذاب: موجبات عذاب ۵; موجبات مصونیت از عذاب ۵
- عصیان: آثار عصیان از خدا ۶; آثار عصیان از محمد(ص) ۶; عصیان از خدا ۸; عصیان از محمد(ص) ۷، ۸
- عصیانگران: عذاب عصیانگران ۷
- محمد(ص): اوامر محمد(ص) ۹; عمل به تکلیف محمد(ص) ۵; فلسفه نبوت محمد(ص)۲; محدوده رسالت محمد(ص) ۱; محدوده مسؤولیت محمد(ص)۳; مسؤولیت محمد(ص) ۱; موجبات بى پناهى محمد(ص) ۵; موجبات پناه محمد(ص) ۵
- هدایت: منشأ هدایت ۳
منابع