الأنفال ١٧
ترجمه
الأنفال ١٦ | آیه ١٧ | الأنفال ١٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنینَ مِنْهُ بَلآءً حَسَناً»: خداوند چنین کاری را کرد تا مؤمنان را با نعمت نصرت و پیروزی بیازماید و در صورت شکر نعمت، بر مقدار آن بیفزاید و توفیق بیشترشان عطاء نماید. بَلآءً در اینجا محمول بر احسان و نعمت است و مراد امتحان مؤمنان با حسنات است (نگا: اعراف / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ... (۳) وَ لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ... (۰) لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ فِي... (۰)
تفسیر
- آيات ۲۹ - ۱۵، سوره انفال
- بيان آيات شريفه متضمن دستوراتى راجع به جهاد اسلامى و نهى از فرار از جنگ
- پيروزى مسلمين در جنگ بدر مرهون عنايت الهى و امدادهاى غيبى بوده است (...و ما رميت اذا رمين...)
- معناى (( الذين قالوا سمعنا و هم لا يسمعون )) و اينكه مراد از آن در آيه شريفه چه كسانى است
- بدترين جنبندگان ، كر و لالهايى هستند كه تعقل نمى كنند
- شرحى در مورد (( حيات )) و اقسام آن از نظر قرآن ، در ذيل آيه شريفه : (( استجيبوا لله وللرسول اذا دعاكم و لما يحييكم ))
- آيه شريفه ناظر به زندگى حقيقى انسان است كه اشرف واكمل از حيات دنيوى است و با علم و عمل درك مى شود
- وجوهى كه درباره مراد از آنچه رسول الله (ص ) بدان دعوت مى كند و موجب احياء است گفته شده است
- معناى (( قلب )) در قرآن كريم و توضيح درباره جمله : (( ان اللهيحول بين المرء و قبله ))
- از آنجا كه خدا مالك حقيقى تمام موجودات است و انسان به تمليك او مالك مى شود، پس خداوند ميان انسان و متعلقات او حائل و رابط است
- براى ترك اجابت دعوت پيامبر (ص ) هيچ عذرى مقبولنيست
- از آنجا كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است
- اشاره به اينكه آيه شريفه : (( ان الله يحول بين المرء و قبله )) از جامع ترين آيات قرآنى است
- فتنه اى كه دامنه آن همه را (ظالمين وفتنه اى كه دامنه آن همه را (ظالمين و غير ظالمين )فرا مى گيرد و از آن زنهار داده شده است عبارتست از اختلاف داخلى بين امت
- معناى آيه شريفه : (( واتقوا فتنة لاتصيبن الذين ظلموا منكم خاصه )) بنابر قرائت مشهورو بنابر قرائت (( لتصيبن ))
- روزگار استضعاف و نگرانى خود و تاءييد و يارى خدا را بياد آوريد
- معناى : (( و تخونوا اماناتكم و انتم تعلمون )) در آيه شريفه كه از خيانت به خدا و رسول (ص ) نهى مى كند
- نهى از خيانت به خدا و رسول (ص ) ناظر به عمل بعضى از مسلمين بوده است كه تصميمات سرى را به دشمن اطلاع مى داده اند
- (در ذيل آيات مربوط به جنگ بدر)
- عدم اختصاص نهى از فرار از جنگ به جنگ بدر و سخن صاحب المنار در اين باره
- اشكال سخن صاحب المنار
- رواياتى در مورد شاءن نزول آيه : (( و ما رميت اذ رميت و لكن اله رمى ))
- چند روايت در معناى : (( واعملوا ان الله يحول بين المرء و قبله ))
- رواياتى در ذيل آيه شريفه : (( واتقوا فتنة لا تصيبن الذين ظلموا منكم خاصه ))
- چند روايت در مورد شاءن نزول آيه : (( يا ايها الذين آمنوا لاتخوفوا اللهوالرسول ... ))
نکات آیه
۱- امدادهاى الهى عامل اصلى و اساسى کشته شدن کافران در جنگ بدر و پیروزى اهل ایمان (فلم تقتلوهم و لکن اللّه قتلهم) جمله «فلم تقتلوهم ... » متفرع بر آیاتى است که امدادهاى الهى را در جنگ بدر برمى شمرد ; یعنى توجه به قضایاى جنگ بدر و امدادهاى الهى بیانگر این است که در حقیقت خداوند مشرکان را کشت و آنان را شکست داد.
۲- حرکتهاى پیروزى آفرین پیامبر(ص) در جنگ بدر در حقیقت فعل الهى بود. (فلم تقتلوهم و لکن اللّه قتلهم و ما رمیت) «رمى» به معناى پرتاب کردن است و در اینجا مى تواند کنایه از تمامى حرکتهایى باشد که پیامبر(ص) در جنگ بدر انجام داد.
۳- خداوند با بیان نقش اصلى خویش در پیروزى جنگ بدر زمینه ساز پرهیز پیکارگران بدر از اعجاب و غرور به خاطر پیروزى در آن نبرد (فلم تقتلوهم .... و ما رمیت إذ رمیت) از اهداف آیه مورد بحث، که پیروزى مؤمنان را برخاسته از اراده خدا دانسته، این است که پیکارگران بدر پیروزى را نعمتى از جانب خداوند بدانند و از آنِ قدرت خویش نشمارند تا به غرور و اعجاب مبتلا نگردند.
۴- انسان در افعال خویش نه مستقل از اراده خداوند است و نه از سوى او مجبور به انجام افعال خویش (و ما رمیت إذ رمیت و لکن اللّه رمى) چون از یکسو فعل پیامبر(ص) به خود او استناد داده شده و از سوى دیگر همان فعل به خداوند نسبت داده شده است، معلوم مى شود انسان در انجام افعال، نه از استقلال کامل برخوردار است و نه مجبور به انجام افعال خویش است.
۵- افعال آدمى در عین انتسابش به وى، به خداوند نیز منتسب است. (و ما رمیت إذ رمیت و لکن اللّه رمى)
۶- ضرورت توجه به نقش اصلى خداوند در توفیق آدمى به انجام اعمال شایسته (فلم تقتلوهم و لکن اللّه قتلهم و ما رمیت إذ رمیت و لکن اللّه رمى)
۷- پیروزى مجاهدان در جنگ بدر داراى اهدافى والا و از جمله آزمایش اهل ایمان از سوى خداوند (و لیبلى المؤمنین منه بلاء حسنا) «لیبلى» عطف بر علتى محذوف همانند «لیمحق الکفرین» است و هر دو متعلق به «قتلهم» و «رمى» مى باشد یعنى «و لکن اللّه قتلهم ... لکن اللّه رمى لیمحق الکفرین و لیبلى المؤمنین» گفتنى است که در برداشت فوق «ابلاء» به معناى آزمودن گرفته شده است.
۸- پیروزى مجاهدان در جنگ بدر، نعمتى نیکو از جانب خداوند براى اهل ایمان (لیبلى المؤمنین منه بلاء حسنا) «ابلاء» در برداشت فوق به معناى اعطاى نعمت گرفته شده است.
۹- خداوند حتى با اعطاى نعمت و امور خوشایند به اهل ایمان، آنان را آزمایش مى کند. (و لیبلى المؤمنین منه بلاء حسنا)
۱۰- هدف از آزمون انسانها از سوى خداوند، پى بردن به حقیقت و چگونگى رفتار آنان نیست. (لیبلى المؤمنین ... إن اللّه سمیع علیم) بیان شنوایى و دانایى مطلق خداوند پس از مطرح ساختن آزمون انسانها مى تواند بدین منظور باشد که هدف از آزمون انسانها آگاه شدن به وضعیت آنان نیست.
۱۱- شنوایى و علم گسترده الهى، پشتوانه امداد مؤمنان و اجابت استغاثه آنان (إذ تستغیثون ... إن اللّه سمیع علیم) برداشت فوق بر این اساس است که جمله «إن اللّه ... » ناظر به آیه نهم باشد.
موضوعات مرتبط
- استغاثه: اجابت استغاثه ۱۱
- امتحان: ابزار امتحان ۹ ; امتحان با نعمت ۹
- انسان: اختیار انسان ۴ ; امتحان انسان ها ۱۰ ; عمل انسان ۴، ۵، ۶
- اهداف: مقدس ۷
- جبر و اختیار:۴
- خدا: اراده خدا ۴ ; افعال خدا ۲، ۳، ۵، ۶ ; امتحان خدا ۷، ۹ ; امداد خدا ۱ ; شنوایى خدا ۱۱ ; علم خدا ۱۱ ; فلسفه امتحان خدا ۱۰ ; نعمتهاى خدا ۸
- عجب: اجتناب از عجب ۳
- عمل: منشأ عمل ۲، ۴، ۵
- غزوه بدر: پیروزى بر مجاهدان غزوه بدر ۷ ; پیروزى غزوه بدر ۳ ; پیروزى مجاهدان غزوه بدر ۱، ۸ ; عوامل پیروزى غزوه بدر ۲ ; قصه غزوه بدر ۱ ; مجاهدان غزوه بدر ۳
- قریش: عوامل شکست مشرکان قریش ۱ ; قتل مشرکان قریش ۱
- مؤمنان: استغاثه مؤمنان ۱۱ ; امتحان مؤمنان ۷، ۹ ; امداد به مؤمنان ۱۱ ; عوامل پیروزى مؤمنان ۱ ; نعمتهاى مؤمنان ۸
- محمد(ص): پیروزى محمد(ص) ۲
- موفقیت: منشأ موفقیت ۶